deistin tanrısı

iyidir, güzeldir. insan ile dertleşir, sana yardımcı olmayacağı bile bile ona derdini açarsın, konuşursun.sen ne kadar anlatırsan anlat sana bir kelime dahi cevap vermeden dinler, sana hak verir, seni cehennem ile tehdit etmez. çünkü o zaten bildiği şeyleri sorarak kendi canını sıkmaz.
insana akıl vererek kendi üzerindeki yükümlülüğü atıp, o yükü insana devretmiştir, ve bir dahada insanlara herhangi bir konuda mudahale etmeyerek 'allahlarından bulsun' dememiştir.

deistin tanrısı, insanlara cennet veya cehhennem verecem diye vaatlerde bulunmaz, en azından ben bunlardan birini istemiyorum. onun karşısına çıktığımda 'bizi ne demeye dünyaya gönderdin' diye soracam, sonra kendisinden bir tane o çok bahsedilen hurilerden isteyecem. konuşacam onunla bol bol.

(bkz: bu yüzden deistim)

okumadım

@3 deizmdeki tanrı dünya'ya müdahale etmez.
çakma tanrılara neden müdahale etmiyor diye teizm'in tanrısına soracaksın, iyi şeyleri kendisi yapar, ama kötü bir şey olduğu zaman bir kenara çekilir 'valla ben yapmadım' der. deizm'de bahsedilen tanrı, dünyaya müdahale etmez ve etmeyecektir, insanın düşüncelerine de müdahale etmez.
kendisi hakkında bir bilgi olmadığı için bir deistte kendi tanrısını kendi şekillendirir, kendi imgelerini oluşturur.

@5 bilmem belkide bilime fazla bir eğilimim olmadığı için ateist değilim, belkide ben bu şekilde kendi egolarımı tatmin ediyorum.

evde besledigin kaplumbagalar gibidir aslında deistin tanrısı ve insan.

sen onlara yem atmak zorundasındır. çünkü onları evine almışsındır ve besliyorsundur.
ama onlar kendilerini sevdirmek yada sana sevgini belli etmek zorunda degillerdir.

özet : tanrı bizi yarattı ama ibadet etmemizi zorunlu kılmadı.