Eğer dini insan ile Allah arasında olan bir şey olarak görebilirsen o zaman aslında dinin ne zenginlerin rahatı için bir sistem, ne de fakirlerin ayaklanmaması için kurulan bir düzen olmadığını anlardın. Din sadece ve sadece kul ile Allah arasındadır. Bunu kullanmaya çalışıp, rahatlarının bozulmasını istemeyenler din hükümlerini kafasına göre yorumlayıp, çevresindekilere de bunu kendilerince en güzel şekilde anlatmaya çalışırlar ve büyük oranda da yorumlarının karşı taraf üzerinde anlaşılması üzerinde başarılı olurlar. Dinine bağlı çoğu insan da meselenin iç yüzünü göremeyip veya görmek istemeyip, bu uydurulan yorumu sorgusuz sualsiz veya çok az bir sorgu ile kabul ederler. işte asıl sorun burada başlar. Kendi inandığı inanç yavaş yavaş değişmeye, yorumunu aldığı kişinin (şeyhler, hacılar, hocalar vs.) yolundan gitmeye başlar ve maalesef bir çoğu bu gidişatın farkında olamaz. Hatta daha da ileri gidip sadece peşine takıldığı şahsın dediğini demeye, onun söylediğini duymaya, onun dediğini yapmaya programlanır. Bu din değildir. Bu robotlaştırma politikasının en güçlü örneklerindendir. Allah ile kul arasında aracı olmaz. Olamaz. Kula kulluk etmek yerine Allah'a kulluk edilmeli. Tüm sorunların çözümü aslında budur.

Allah'ın egoistlik mevzusuna gelince. Sınıfta ki bir öğretmen öğrencilerini uyarmaz ve onlara nasıl davranacağını öğretmez ise tüm öğrenciler dersi kaynatır, şımarır ve derse adapte olmak isteyen diğer öğrencilere de mani olur. Yani hepsi sınavdan kalır. Ama öğretmen onları uyarır, gerektiğinde ne yapabileceğini (dersten atmak, disipline vermek, sınavdan bırakmak, düşük not vermek ve hatta sınıfta bırakmak gibi) söylerse öğrencilerin bir çoğu düzelir ve korkar. Aynı uyarıyı tatlı dille sürdürür ise öğrencilerin tamamı sus pus olup, tatlı dilden etkilenir, hoşlarına gider ve bunu da benimseyip severler. Korku duygusu yavaş yavaş sönmeye başlayıp yerine sevgi duygusu yeşermeye başlar ve öğrenciler öğretmenin sevgisini kaybetmemek için uyarıları ve yapılması dikkate alıp uygularlar. Sonuç mu?..
Dersi dinleyip sınavı ve sınıfı geçerler. Dersi anlayamayanlar ise uslu durdukları ve doğruları yaptıkları, diğer öğrenciler ile yardımlaştıkları ve öğretmenlerini sevdikleri için, öğretmenlerinin de dersi anlayamayanları sevdikleri için kanaat notu kullanırlar ve yine sınıfı geçerler. Sınıfta sulh ortamı sağlanır ve bu hem öğretmenin hem de öğrencilerin hoşuna gider...

Saygılarımla...

(Biraz uzun oldu ama kusura bakmayın. Yazmak istedim şahsi görüşlerimi.)