deepwepte bulduğum bir nazi askerinin günlüğü

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
yataklarımıza geçmiştik. saat 10 da herkes yattı. zamanın geçmesi için ailemi düşündüm. nasıllardı acaba üstelik cepheden gelen haberlerde iyi değildi. ordumuzun geri çekilişi burda sevinçle kutlanıyordu. bir arkadaştan aldığım saatle saniyeleri sayıyordum. saat 12 gibiydi. günlerdir açtım. burda bize çok kötü davranılıyordu. kaçacağım arkadaşlarımdan samil kendisinin kırımda yaşayan bir tatar olduğunu söyledi. tatar ne dediğimde türk halkı demişti. kovac ise hırvattı. oda nazi ordumuza zorunlu alınmıştı ama samil gönüllü olarak katılmıştı
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
saat 1 i geçmişti. ilk defa zamanın böyle hızlı geçtiğini hissettim. o zamanki heyecanı hala hissedebiliyorum. kafamı yorganın altından çıkardım. herkes uyuyordu. şansıma koğuş nöbetçiside uyumuştu. saat 2 yi bekledim. normal plana göre koğuş nöbetçisinin boynunu kırarak öldürecektim ama uyandırmamak için sessizce çıktım. doğu koridoruna gittim. burası bir çeşit askeri üstü ve aylardık buradaydık. normal bir kamp olmaması işimizi zorlaştırıyordu ama burayı artık evim gibi biliyordum. buluşma yerine ilk gelen ben oldum. samil ve kovacı bekledim. onlarda işini çok iyi bir şekilde yapıp yanıma geldiler. sessiz adımlarla doğu kapısına yöneldik. saat 2 de nöbetçi değişikliğini olduğunu herkes biliyordu. bizde saat 2 ye 5 dakika kala yerimizi aldık. tuvalet kapısının arkasına saklandık ve bekledik
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
evet ordaki nöbetçi yer değişimi için yerini terk etmişti. koridorlarda kaybolana kadar bekledik. sonra sessizce dışarı çıktık. kapı yağlıydı ve fazla ses çıkartmamıştı. her şey istediğimiz gibiydi. üsten çıkıp doğruca bu kasabayı terk etmeye başladık. gece olduğu için etraf soğuk ve karanlıktı. birkaç km yürüdüğümüzü hatırlıyorum. hepimiz çok yorgunduk. yeterince uzaklaştığımızı düşündükten sonra bir ağacın altına geçtik ve uyuduk
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
baya bir yorulmuşuz ki uyandığımızda gün çoktan ağarmıştı. yolumuza devam ettik ama bu yolculuğun sonu nereye vardığınıda biliyorduk. en kısa sürede wehrmacht a ulaşamazsak ölücektik. yolumuza dağlık kesimlerden kırsal yerlerden devam ettik. nerede olduğumuza dair en ufak bilgimiz yoktu ve wehrmacht ordularının nerede olduğunu bilmiyorduk. akşama doğru bir çoban gördük. ona kızıl ordunun yerini sorduk. kızıl ordu neredeyse alman ordusu da yakınındadır. birazda yiyecek istedik
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
geceyi çobanın evinde geçirdik. tek yaşıyormuş. bu yüzden rahatlıkla bizi evine aldı. ertesi gün kuzeybatı yönünde ilerledik. birkaç günün ardından ilerde bir tümenle karşılaştık. bu arada açlıktan kıvranıyorduk. ufuğu tamamen kaplamışlardı. alman olmalarını umuyorduk. gitmenin riskli olacağını düşündük. bu yüzden gizlenip bekledik. bize yaklaşınca kızıl ordu olduğunu anladık. ölümün sesini duyuyordum
--bir tane kisa winston light farkıyla devam--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
bir çalının arkasındaydık. daha doğrusu içinde. kızıl ordu sayıca fazlaydı. sesleride fazlaydı. bu bir avantaj olabilirdi. tümen askeri adımlarla önümüzden geçip gittiler. ölümde gözümüzün önünden geçip gitmişti. şimdi değildi. ölüm bizi şimdi bulmayacaktı. tümenin geçişinden sonra biraz daha bekledik. akşam olmuştu. daha güvenli bir yere gidip orada uyuduk. sabah olunca yolculuğa devam ettik. hızlı ve dikkatsiz bir biçimde yürüyorduk. bu yüzden batı tarafımızda olan rus keşifçileri göremedik ama onlar görmüştü
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
5 atlı bize doğru geliyordu. silahlarıda vardı. bizimde sadece bir tabancamız vardı. kaçmaya başladık. ırmak yolumzu kesiyordu. ordanda geçemezdik. bekledik ve elimizi kaldırdık. biz köylüyüz dedik. üstümüzdede askeri kıyafet yoktu. peki neden kaçtınız dediler. esirken öğrendiğim rusça ise yaramisti. birden üstümuze gelince korktuk dedi samil
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
bunun üzerine keşifçiler tamam diyip yollarına devam etti. o sırada samil belindeki tabancasını çıkartıp 2 tanesini sırtından vurdu. ne olduğunu anlayamadan diğer ikiside vuruldu. bir tanesi kalmıştı. o da arkasına bakmadan kaçtı. 4 at ele geçirmiştik. 4 tane de keşifçi cesedi. keşifçi kıyafetlerini giydik ve atlardan bir tanesini orda bıraktık ve yolumuza devam ettik. uzun bir yolculuktan sonra(yaklaşık 4 gün) moskovayı görmüştük. bu sırada açlıktan ölmek üzereydik. yolda birkaç hayvan görüp vurmuştuk ama onlarda zar zor idare edebilmişlerdi bizi. şehre girmek zorundaydık. bu riskliydi ama artık daha fazla aç kalamazdık
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
şehre girip bir evden yemek istedik. bizim keşifçi olduğumuzu anlayınca evine aldı. 1 gün orda kaldık ve yeterince doymuştuk. ertesi gün yola çıktık. 2 gün daha gittik. yolda 7 keşifçiyle daha karşılaştık. onlarda bizim keşifçi olduğumuzu anlamıştı ama içlerinden bir tanesi elimizden kaçan keşifçiydi. biz yüzümüzü saklamaya çalıştık. faydası yoktu. bizim alman askerleri olduğumuzu söyledi. biz de yalan söyleme diye bağırdık. inkar ettik. daha sonra bir keşifçi o zaman kızıl ordu nişanlarınızı çıkartın demişti. o zaman bitti diye düşündüm. derin bir sessizlik oluştu. samil bana gözleriyle bir şey anlatmaya çalışıyordu. daha sonra samil tamam burda diyerek elini cebine zütürdü
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
elinden bir anda silahını çıkarttı ve bir tanesini vurdu. ben atımla hemen kaçmaya başladım. samil de hazırlıklı olduğu için hemen kaçtı ama kovac keşifçilerin arasında kaldı. o orda ölürken biz arkamıza bakmadan kaçıyorduk. daha sonra peşimize takıldılar. 2 el ateş ettiler. bir tanesi samil in sırtına geldi. o an bana git dedi ve atını keşifçilere sürdü. birkaç patlama sesi geldi. arkama baktığımda artık beni kovalamıyorlardı. benim için kendini feda etmişti samil
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
yoluma devam ediyordumki. önüme birden 3 keşifçi çıktı. içimden kendime sövüyordum. ben buradan ölmeden kurtulamacaktım. teslim ol dediler ve bunu almanca söylediler. o an bunu anlayamamıştım. fakat daha sonra alman olduklarını gördüm ve sevindim. ben esir kampından kaçan bir reich onbaşısıyım dedim. beni orduya zütürün dedim. bunun olamayacağını söylediler. çünkü görevdeydiler ama içlerinden bir tanesi seni en yakın orduya zütürebilirim dedi ve yola çıktık
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
yola çıktık ve yolda hiçbir sorun yaşamadan wehrmacht kuvvetlerine ulaştık. onbaşı rütbemle orduya hizmet vermeye devam ettim. stalingrad kuşatmasında görev aldım. aktif olarak pek savaşmadım ama rus karşı saldırıları sonucu savunurken bacağımdan vuruldum. izin alarak reichstag a döndüm. ailemi bulamadım. bu arada rus karşı saldırıları sonucu geri çekilmek zorunda kaldık. stalingrad büyük ihtimalle düşmeyecek. savaş aleyhimize gelişiyor
--bir tane kisa winston light farkıyla bitti--