deepwepte bulduğum bir nazi askerinin günlüğü

barbarossa harekatına katılan bir nazi askerinin günlüğü. bölüm bölüm yazacağım. metnin orjinali almanca olduğu için çeviri hatalarım olabilir. olursa affola. başlığa yanlış yazmışım. günlük değil anı defteri olcak. sonradan yazılmış bir defter bu

--spoiler--
(bkz: yasa dışı sanatımın yasa dışı anıları)
--spoiler--

daha fazla bir tane kisa winston light hikayeleri için nick6 mı ziyaret ediniz

--bir tane kisa winston light farkı sunar--
18 temmuz 1941

bugün führerin emriyle bolşeviklere karşı açılan savaş 2 aydır devam ediyor. ordularımız büyük başarılar kazandı ve bende ailemin baskısı yüzünden 12.piyade ordusuna gönüllü olarak katıldım. yarın panzer ordularına destek amaçlı olarak sovyetler bölgesine intikal edeceğiz. bugün ailemle son kez görüştüm. nerden bilebilirdimki onları son kez görüşümdü bu.

20 ocak 1943(yazıldığı tarih)

--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

edit: sadece benim yazdıklarım için http://ccc.incisozluk.cc/...r-tane-kisa-winston-light
edit 2: pm den metni istemeyiniz yollamıyorum. yollayacak olsam buraya yazmazdım
edit 3: başlığa yanlış yazmışım günlük değil anı defteri olacak. sonradan yazılma bir defter bu

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
19 temmuz 1941

yolculuk vakti gelmişti. sabah 6 da kalktık. birkaç atlı komutan vardı. iki tane de panzer bize eşlik edecekti. ordunun çoğu yürüyerek gidiyordu. gece olunca kamp kurup uyuyorduk. yaklaşık 3 ay sonra 2. panzer ordusuna katıldık. brest litovsk kalesini ele geçiren orduydu bu ordu. rusya nın içlerine dek girmiştik. casus birlikler 59 km ötede bir rus taburu olduğunu ilettiler. bu orduya pusu kurulacaktı
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
1 kasım 1941

pusu kurulacak gönüllü birlikler arasına bende katıldım. neden bunu yaptığımı hala bilmiyorum ama askerdeki en sevdiğim arkadaşım gönüllüler arasındaydı. bende bu yüzden katıldım sanırım. 6 kişilik bir gruptuk. casusların bildirdiğine göre ordu bir köprü üstünden geçecekti. bizde köprü altına patlayıcı yerleştirip orduyu imha edecektik. ordu zaten 1 taburdu. yani çok zor olmayacaktı. en azından bana öyle geliyordu. bize 6 at verildi. ertesi gün yola çıktık. geceleri 3 saat mola verip yola devam ediyorduk
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
3 kasım 1942 saat 17 civarları

ufukta bir karaltı gözükmüştü. bunlar rus askerleri olmalıydı. köprüye onlardan önce ulaşmıştık. patlayacılar yerleştirildi. bizde yerlerimize geçtik. hayatımın en riskli göreviydi bu. hiçbir hata kabul etmezdi. ruslar yavaş yavaş köprüye yaklaştı. bizde ağaca çıkıp pusmuştuk. elimizde birkaç el bombası vardı. bunlarıda üstlerine atacaktık. tabur köprüyü geçmeye başladı. o sırada askerlerden biri yerden uzanan beyaz ipi gördü. o karda görmesi imkansızdı ama bunu yaptı. rusça bir şeyler bağırdıktan sonra askerler köprüden kaçmaya başladı. taburun yarısı köprüdeydi.
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
bende patlatın patlatın diye bağırdım. pimi elinde olan asker pimi çekti. köprü havaya uçtu ama yaklaşık 300 tanesi hasar almamıştı. biz ise 6 kişiydik. hemen ağaçtan atlayıp koştuk. yolda 3 arkadaşım sırtından vuruldu. biz ise atların olduğu kısıma kadar kaçmayı başardık. ruslar şokta olduğu için bizi fazla takip etmediler. peşimizde yaklaşık 10 rus süvarisi vardı. atlara binip kaçmaya başladık. kaçarken el bombalarını attık. ancak bu sırada bir rus subayının tabancasından çıkan kurşun godfrey(en sevdiği arkadaşı olarak belirtiyor) in sırtına saplandı. bende kendi tabancamla dönüp iki el ateş ettim. daha sonra bizi takip eden hiç rus kalmamıştı. sanırım attığımız bombalar hepsini öldürdü.
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
üçümüz atlarla bir kaç km daha yol aldık. sonra orda mağara gibi bir yer gördük. godfrey in daha gidecek hali kalmamıştı. derek e yardım çağırması için gitmesini söyledim. bende godfrey le kalacaktım. derek yola çıktı. bizde godfreyle beklemeye başladık. son yiyeceğimizide yemiştik. yaklaşık 12 saat olmasına rağmen kimse gelmemişti. godfrey gittikçe ölüme dahada yaklaşıyordu. ben belki birisini görüp yardım isterim diye etrafta gezinmeye başladım
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
yarım saat dolaşmışımdır. sonra ilerde kararma gördüm. bunlar rus keşifçileri olabilirlerdi. hemen mağaraya döndüm. kalk gody gidiyoruz. rus keşifçileri yaklaştı dedim. sen git ben gelemem dedi. ne hayır hayır geliyorsun. seni burada bırakamam dedim. o bana hayır dedi. sen git ben gelsemde yolda ölürüm muhmetelen dedi. bir an kendimi çaresizlik içinde buldum. o zaman mağarada kalıp keşifçilerin gitmesini bekleyeceğim dedim. hem yardım da gelecek. ondan sonra godfrey in söylediklerini asla unutamam. yardım gelseydi çoktan gelirdi. belliki derek in başına birşey geldi. hem burda kalsak bile açlıktan ölürüz. senin tek çaren gitmek. ben şu an ölüme yürüyorum dedi
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
o zaman derin sessizlik oluştu. hadi git sesi bunu bozdu. ben kararsızlık içindeydim. git dedi. bende son kez ona baktım ve sarıldım. ata bindim ve kaçmaya başladım. ordugaha gitmeye çalışıyordum. 3 saat sonra yerde yatmış bir at ve bir ceset vardı. yanına gittiğimde bu derek in cesediydi. onun silahını ve su matarasını aldım. yolculuğuma devam ettim
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
nihayet ordu kampına varmıştım. önce bana yemek ve su verdiler. daha sonra generalin huzuruna çıktım. olanları anlattım. ruslardan yaklaşık 300 kişi kalmıştı. bunun sonucunda piyade alayında yüzbaşı rütbesine yükseltildim. ordu yürüyüşüne devam etti. moskova kuşatmasına katılan general guderian ın ordusuna takviye amaçlı olarak piyade alayı moskovaya yürüyecekti. buda demek oluyordu ki moskova kuşatmasına bende yüzbaşı rütbesiyle gidecektim. birkaç gün sonra yola çıktık. moskova önlerine vardığımızda general guderian ın ordusuyla karşılaştık
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
21 kasım 1941

moskova kuşatmasına katılalı 2 gün olmuştu. rus 50. ordusu 2.panzer ordusu tarafından imha edilmişti. bu iyi bir haberdi ama kış ağır gelmişti. motorlu araçların ve tankların sadece üçte biri çalışıyordu. lojistik destek çok geç geliyordu. adeta bolşeviklerle değil mevsimle savaşıyorduk. motorlu araçların çalışmaması demek piyadeler hücum edecek demekti. ayrıca klin ve tula savunma hatlarına 100 bin kişilik destek gelmişti. bu bizim için büyük bir moralsizlikti
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
bugün strajetik taarruza geçilecekti.(25 kasım 1941) 12. piyade alayı moskova nın güneyini kuşatmıştı. 26 kasım sabahı saldıracaktık. bizim ordumuz sadece havanlarla destekliydi. ruslarda t34 tankları ve ezici bir piyade sayısı vardı. taarruza başladık. yüzbaşı olduğum bölük saldırıda en önlerdeydi. ruslar makinalı tüfekleriyle ölüm saçıyordu. çok fazla kayıp vermiştik ama 7 ve 8. tabur rus milislerinin etrafından dolaşıp onları kıskaca aldı. arkadan gelen havan atışlarıyla savunma hattını kırmıştık
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
savunma hattı kırıldıktan sonra ruslar geri çekildi. bizde taarruza devam etmedik. o geceyi geçirdikten sonra ertesi gün moskovanın içlerine girilecekti. ama öncesinde batı hattının kırılması gerekiyordu. 2. panzer ordusu takviye amaçlı batı kanadına gitti. orda yaşanan çarpışmalardan sonra ruslar yenilgiye uğratıldı ama piyade kaybı fazlaydı ve tank yakıtlarıda bitmek üzereydi. hatta bir çoğunun yakıtı bitmeden donmuş kullanılamaz hale gelmişti. moskova ya giriş için kesin destek gerekiyordu
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

@61 günü gününe yazıldığını nerden çıkardın yazıldığı tarih 1943. günlük değil bir bakıma anı defteri. ilk entry de yazıyor zaten 1943 te yazıldığı

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
mevsim şartları dolayısıyla lojistik destek geç kalmıştı. moskova önlerine 4 tugay daha geldi. moskova içine girdik. sokak savaşları başlamıştı ancak geciken destek bolşeviklere toparlanma fırsatı vermişti. ayrıca savunma hattı olmadığı için tanklarıyla bize saldırıyorlardı. bizim tanklarımız ise kullanılamıyordu. t34 tankları çok kalın ve güçlü tanklardı. hiçbir anti tank roketi işlemiyordu. sokak savaşları devam ederken başımdan geçen bir olay var. savaşın yedinci gününde onbaşısı olduğum manga en önlerde savaşıyordu. ruslar bizi sıkıştırmıştı. destek olarak yanımızda 4 manga daha vardı. ruslar mevzilendiğimiz yere taarruz ettiler. geri çekilmek zorunda kaldık ve çekilirken çok kayıp verdik. ben geri çekilin diye bağırıyordum ama vatansever askerlerim kahramanlık yapıp çatışmaya devam ettiler. 2 manga daha orda çarpışmaya devam ediyordu. çekilin uyarılarıma aldırmadılar. ben artık vazgeçtim ve kaçtım. yaklaşık 40 saniye sonra bolşevik ve çarpışan askerlerimizin üstüne alman havantopu düştü. 2 manga orda imha olmuştu ama o cephede artık rus direnişi kalmamıştı
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
bu bir çeşit taktik değildi. tamamen talihimize bağlı olan bir şeydi. tanrı bizim kazanmamızı istiyordu. o gece bunu kutladık. ertesi gün benim katılmadığım operasyonda klin bölgesine az sayıda çalışan tanklarımızla 3 bölük katıldı. klin ele geçirildi ama diğer cephelerde ruslar karşı taarruza geçmişti. tank ve insan olarak ezici üstün olan rus ordusu diğer cephede askerlerimizi püskürtmüştü. diğer cephede ruslar püskürtmüş ve alman ordularını takip ediyordu. moskova da kalmamızın bir anlamı yoktu. 5 aralıkta general gudeiran bize geri çekilme emri verdi ve rus karşı saldırılarına karşı destek olarak diğer kolorduların yanına gittik. ruslara genel taarruz yaptık. iki tarafta çok kayıp vermişti. aralığın sonuna kadar ruslara karşı moskovaya kadar işgal ettiğimiz yerleri savunduk. küçük taarruzlar yaptık
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
buna rağmen ruslar hala fazla ve güçlüydü. geri çekiliş devam ediyordu. 17 aralıkta hava kuvvetlerimiz desteğe geldi ve ruslara büyük darbe vurduk. 22 aralığa kadar hava saldırısı devam etti. ruslar ana ordumuzu takip etmek yerine ele geçirdiğimiz kasabaları geri aldı. ancak orda yaşanan sert çatışmalar ruslara büyük zayiatlar verdirtti ve ana orduyu takip etmeyi bıraktılar. sonuç olarak moskova dan yaklaşık 100 km geriye çekilmiştik. maloyaroslavets te sert çarpışmalar devam ediyordu. buraya destek olarak bizde yardım edecektik
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

uzun süredir yazamadım. memleketteydim

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
içinde bulunduğum tabur yola çıktı. ertesi gün maloyaroslavets e varmıştık. ruslar iki ateş arasında kalmıştı. bize saldırı emri geldi ve saldırdık. kızıl ordu birlikleri geri çekilmek zorunda kaldı ama sayı olarak bizden kat kat fazlalardı. rus askerleri geri çekilip yeni bir mevziye hat kurunca savaş bizim aleyhimize döndü. kasabayı kurtarmıştık ama savaşı kaybediyorduk. mevsim sert kış olduğu için karargahtan geri çekilin emri verildi. bunun sebebiyse desteğin vaktinde gelemeyeceğiydi. ruslara son kez genel saldırı yaptık. bu saldırıdan sonra geri çekilecektik. en önlerde savaşıyordum. silah sesleri kulak patlatır derecesindeydi. o sırada sırtımda bir acı hissettim
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
sırtıma bir kurşun girmişti. daha doğrusu omzuma... bozuntuya vermeden ateş etmeye devam ettim ama çok acıyordu. dayanılmaz bir acıydı bu ve dizlerimin üstüne düştüm. sonrasında kafama bir darbe aldım. uyandığımda karşımda bir hemşire vardı. rusça konuşuyordu. evet esir düşmüştüm. burda rus kampında esirdim. kendime geldim nerdeyiz dedim. hemşirenin yanındaki adam almanca olarak bana kızıl orduda esirsin dedi. maloyaroslavets kasabası geri alındı ve henüz burdayız dedi. nazi saldırıları sonucu çok kayıp verdik. o yüzden hareket etmeyeceğiz birkaç ay daha burdayız dedi
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
esir kampında birçok kişiyle tanıştım. çoğu benim gibi almandı ama burda farklı milletlerden insanlar vardı. özellikle müslümanlar fazlaydı. abdussamed isimli birisiyle tanıştım. kendisi bosna dan gelmiş. müslümanlar arasında naziler pek sevilirmiş. benim içim hemen ısındı bu insanlara. kızıl ordudan kaçıp bize sığınan türklerde vardı. onlarda bağımsızlık için bize katılmışlar. fakat birçoğu ordudan kaçtığı için idam edildi. sırplar ve romanlarda esirdi. birkaç yakın arkadaşım oldu ama burada artık daha fazla kalamazdım
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
mayıs 1941. 4 aydır esirdim. bu kamptan bu esaretten kurtulmam gerekiyordu. aylardır burada kaldığım için işleyişi korumaların değiştiği saatleri biliyordum. 18 mayıs gecesine kaçma planı yaptık. ben samil ve kovac birlikte kaçıcaktık. bu planı sadece üçümüz biliyordu. 28 mayıs günü bir araya geldik. planı son kez gözden geçirmiştik. hatırladığım kadarıyla doğu kapısında gece saat 2 de nöbet değişikliği oluyordu. bizim yatma saatimiz ise 10 du. saat ikiye kadar uyumuş numarası yapacaktık. geçmeyen bir günün ardından nihayet akşam olmuştu
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--