deepwepte bulduğum bir nazi askerinin günlüğü

farketmediniz mi adam call of duty anlatıyor mk

reservedd

kolpaymış gibi ama okurum

@83 haklıysa bi şey demiyorum

anan hadi dıbınakodum hızlı yaz

uzun süredir yazamadım. memleketteydim

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
içinde bulunduğum tabur yola çıktı. ertesi gün maloyaroslavets e varmıştık. ruslar iki ateş arasında kalmıştı. bize saldırı emri geldi ve saldırdık. kızıl ordu birlikleri geri çekilmek zorunda kaldı ama sayı olarak bizden kat kat fazlalardı. rus askerleri geri çekilip yeni bir mevziye hat kurunca savaş bizim aleyhimize döndü. kasabayı kurtarmıştık ama savaşı kaybediyorduk. mevsim sert kış olduğu için karargahtan geri çekilin emri verildi. bunun sebebiyse desteğin vaktinde gelemeyeceğiydi. ruslara son kez genel saldırı yaptık. bu saldırıdan sonra geri çekilecektik. en önlerde savaşıyordum. silah sesleri kulak patlatır derecesindeydi. o sırada sırtımda bir acı hissettim
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
sırtıma bir kurşun girmişti. daha doğrusu omzuma... bozuntuya vermeden ateş etmeye devam ettim ama çok acıyordu. dayanılmaz bir acıydı bu ve dizlerimin üstüne düştüm. sonrasında kafama bir darbe aldım. uyandığımda karşımda bir hemşire vardı. rusça konuşuyordu. evet esir düşmüştüm. burda rus kampında esirdim. kendime geldim nerdeyiz dedim. hemşirenin yanındaki adam almanca olarak bana kızıl orduda esirsin dedi. maloyaroslavets kasabası geri alındı ve henüz burdayız dedi. nazi saldırıları sonucu çok kayıp verdik. o yüzden hareket etmeyeceğiz birkaç ay daha burdayız dedi
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

reserved

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
esir kampında birçok kişiyle tanıştım. çoğu benim gibi almandı ama burda farklı milletlerden insanlar vardı. özellikle müslümanlar fazlaydı. abdussamed isimli birisiyle tanıştım. kendisi bosna dan gelmiş. müslümanlar arasında naziler pek sevilirmiş. benim içim hemen ısındı bu insanlara. kızıl ordudan kaçıp bize sığınan türklerde vardı. onlarda bağımsızlık için bize katılmışlar. fakat birçoğu ordudan kaçtığı için idam edildi. sırplar ve romanlarda esirdi. birkaç yakın arkadaşım oldu ama burada artık daha fazla kalamazdım
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

reserved

yolla panpa

evet sıçtıı

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
mayıs 1941. 4 aydır esirdim. bu kamptan bu esaretten kurtulmam gerekiyordu. aylardır burada kaldığım için işleyişi korumaların değiştiği saatleri biliyordum. 18 mayıs gecesine kaçma planı yaptık. ben samil ve kovac birlikte kaçıcaktık. bu planı sadece üçümüz biliyordu. 28 mayıs günü bir araya geldik. planı son kez gözden geçirmiştik. hatırladığım kadarıyla doğu kapısında gece saat 2 de nöbet değişikliği oluyordu. bizim yatma saatimiz ise 10 du. saat ikiye kadar uyumuş numarası yapacaktık. geçmeyen bir günün ardından nihayet akşam olmuştu
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
yataklarımıza geçmiştik. saat 10 da herkes yattı. zamanın geçmesi için ailemi düşündüm. nasıllardı acaba üstelik cepheden gelen haberlerde iyi değildi. ordumuzun geri çekilişi burda sevinçle kutlanıyordu. bir arkadaştan aldığım saatle saniyeleri sayıyordum. saat 12 gibiydi. günlerdir açtım. burda bize çok kötü davranılıyordu. kaçacağım arkadaşlarımdan samil kendisinin kırımda yaşayan bir tatar olduğunu söyledi. tatar ne dediğimde türk halkı demişti. kovac ise hırvattı. oda nazi ordumuza zorunlu alınmıştı ama samil gönüllü olarak katılmıştı
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
saat 1 i geçmişti. ilk defa zamanın böyle hızlı geçtiğini hissettim. o zamanki heyecanı hala hissedebiliyorum. kafamı yorganın altından çıkardım. herkes uyuyordu. şansıma koğuş nöbetçiside uyumuştu. saat 2 yi bekledim. normal plana göre koğuş nöbetçisinin boynunu kırarak öldürecektim ama uyandırmamak için sessizce çıktım. doğu koridoruna gittim. burası bir çeşit askeri üstü ve aylardık buradaydık. normal bir kamp olmaması işimizi zorlaştırıyordu ama burayı artık evim gibi biliyordum. buluşma yerine ilk gelen ben oldum. samil ve kovacı bekledim. onlarda işini çok iyi bir şekilde yapıp yanıma geldiler. sessiz adımlarla doğu kapısına yöneldik. saat 2 de nöbetçi değişikliğini olduğunu herkes biliyordu. bizde saat 2 ye 5 dakika kala yerimizi aldık. tuvalet kapısının arkasına saklandık ve bekledik
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

seri yaz panpa bekliyoruz

--bir tane kisa winston light farkıyla devam--
evet ordaki nöbetçi yer değişimi için yerini terk etmişti. koridorlarda kaybolana kadar bekledik. sonra sessizce dışarı çıktık. kapı yağlıydı ve fazla ses çıkartmamıştı. her şey istediğimiz gibiydi. üsten çıkıp doğruca bu kasabayı terk etmeye başladık. gece olduğu için etraf soğuk ve karanlıktı. birkaç km yürüdüğümüzü hatırlıyorum. hepimiz çok yorgunduk. yeterince uzaklaştığımızı düşündükten sonra bir ağacın altına geçtik ve uyuduk
--bir tane kisa winston light farkıyla devam edecek--

Reserved

hadi lan yaz amk

(bkz: deep web diyince herkesin bi oturduğu yerde 2/#144622121)