deniz'e hiçbir şey demeden ceketimi alıp çıktım.
o kadar hızlı yürüyordum ki bileklerim acımaya başlamıştı. bilgisayara olan mesafem kilometrelerce uzunlukta gibiydi, bir an önce orda olmalıydım. tuvalete yaklaştıkça çişin artması gibi, ben de eve yaklaştıkça heyecanlanıyordum.

sonunda kapıya ulaştım, hızla içeri girip kaydettiğim videoyu oynatmaya başladım tekrar. ilk önce gizli bir kamera kaydıyla başlıyordu yayın, deniz olduğunu sandığım kişi ve kurbanı öpüşerek eve giriyorlardı. kameranın konumundan dolayı yüzleri gözükmüyordu.

buradan sonra görüntü bir anda adam çırılçıplak şekilde bir döner sandalyeye bağlanmış şekilde devam ediyordu. kendi rızasıyla bağlanmış gibi konuşuyor, gülüyordu. fakat videoda ses olmadığı için anlamıyordum söylediğini.

daha sonra meçhul bayanın çıplak sırtı giriyordu görüntüye. saçları tıpkı deniz'in uzunluğundaydı ve vücut yapısı da tıpkısı gibiydi. o sırada bir ayrıntı dikkatimi çekti, poposunun hemen üstünde küçük bir orak dövmesi vardı.

bu ipucundan devam edebilirdim.
kafamı boşaltıp düşünmeye başladığımda, o kızın deniz çıkmasını istediğimi fark ediyordum her seferinde. hareket istiyordum, değişiklik istiyordum, kaos istiyordum. fakat nedense bunlar ateşten yükselen duman gibi, mesafe kat ettikçe dağılıp zayıflıyordu. yani, bilincime tam olarak ulaşıp düşüncelerime hakim olamıyordu bu fikirler.

videoyu durdurdum ve deniz'le olan geçmişimi gözden geçirmeye başladım. dövme konusu geçmemişti hiç aramızda. sıradaki hedefim bir şekilde bu konuda ağzını aramak olmalıydı.

artık hayatımın bir amacı vardı, hem de önemli bir amaç. adeta filmlerdeki havalı dedektifler gibi hissediyordum kendimi. hiçbir şey umrumda değildi artık, tek bir amaca adanmıştım. gerçeği bulmak...
- alo deniz müsait misin?
- evet aykut, noldu bu arada ya haber vermeden çıkmışsın, iyi misin?
- iyiyim ya şu an. bak ne diyeceğim bugün müsaitsen çıkalım dağıtalım biraz.
- iyi olur ya, ahmet'e de haber vereyim.
- yok onu çağırma, bir şey konuşmak istiyorum senle.

yıllarca içine hapsolduğum silikliğimden dolayı bu videolara mide bulandırıcı bir hayranlık duyduğumu hissetim. bunları yapanlar normal, senin benim gibi insanlar olamazdı, onlar farklı olmalıydılar belki de üstün...

bu düşünceler eşliğinde yeni açtığım videodaki kadının kahverengi saçları dikkatimi çekti. tanıdık geliyordu sanki bir yerlerden... yüzünde maske olması sonuca varmamı engelliyordu. kaşlarımı çatarak düşünmeye devam ettim. kimdi bu?

aklıma gelen ihtimal bile kanımı dondurmaya yetti. yo yo bu kadar şiddetli görsele şahit olmam zihnimin düzgün çalışmasını engelliyor olmalıydı. uyku vakti gelmişti artık zaten yarın erken kalkmalıydım.

uykuda bile peşimi bırakmadı deep web, şiddet dolu rüyalarla devam ediyordu bu pgibopatlığın resitali.

saatin cırtlak alarm sesiyle uyandım. kendimi kilometrelerce koşmuş gibi yorgun hissediyordum, buna rağmen aç değildim. şiddet beni doyurmuştu adeta. bir çay içtim, akabinde hızlıca giyinip işe doğru yola koyuldum.

ünlü bir bilgisayar pazarlama şirketinin küçük bir şubesinde satış görevlisiydim. ruh gibi içeri girdim, arkadaşların verdiği selamlara robotik şekilde karşılık verip deniz'e doğru yanaştım.

- günaydın.
- günaydın naber?
- iyi. naptınız dün?

okuyom film gibi oldu

Yaz amina soktugum yaz

Rez(sonra okurum)

Tor tablet için varmı beyler

kardeş azcık spoiler verirmisin

Rezzzzzzarvatuarh

Hizli biraz cidden

Çalıntı beyler http://www.incisozluk.com.tr/w/deep-web-hikayesi/

Yaz gelsin.

gözlerim istemsizce saçlarına takılmıştı. deniz bir şeyler anlatıyordu fakat anlamıyordum.

gözlerimin karardığını hissettim. bayılmışım o anda.
- uyanıyor galiba.

gözlerimi kırpıştırarak etrafıma baktım. deniz ve şef başımda bekliyorlardı. dehşetle deniz'e baktım tekrar, o da şaşkın şekilde beni izliyordu.

- noldu aykut, dedi şef.
- şey kahvaltı etmedim, şekerim düştü galiba.
- al iç şu meyve suyunu. adam gibi gelin şuraya, işleri aksatıyorsunuz.
- özür dilerim şef.
- 5 dakika içinde işinin başına geç.

diyerek çıktı. deniz'le baş başa kalmıştım.
- niye öyle garip garip bakıyorsun bana?

kendime gelmeliydim bir an önce. deniz'e bir şey çaktırmamalıydım ayrıca durumdan da emin değildim. muhtemelen son günlerde maruz kaldığım görseller ve açlık birleşince zihnimi bulandırmıştı.

- hiç ya, dün uyuyamadım da.
- iyi ben işe başlıyorum, müşteriler birikmeye başladı. sen de iyi hissedince kendini gelirsin.
- tamam.

iş, para o an umrunda değildi. bir an önce eve gidip deniz'in durumunu kesinleştirmeliydim. zira eğer videodaki gerçekten oysa, büyük bir sıkıntımız vardı. yavaşça ayağa kalkıp şefin yanına gittim.

- şef, bugünlük izin verir misin?

sıkıntıyla baktı yüzüme. onun gözünde 24 saat çalışması gereken bir makineydim sadece, biliyordum.

- bir daha olursa, kovulursun. git bugünlük.

utancından entryi sildi amk :D

Satsatsatsatsat jdkdjdjd

Sonra tekar kapı çaldı kapıya doğru koştum deniz beni kolumdan tuttuğu gibi salona doğru

koşturdu, bi yandan ne oldu bile diyemeden kırmızı kilodunu indirdiği gibi halımın üstüne

çatara çutara diye sıçmaya başladı huur ne varsa yemiş sonra eve FBI geldi bende to FBı ha

dedim sonra beraber denizi gibtik buda böyle bir anımdır

Rezervaisig

bir anlık sessizlik oldu. yok yere konuyu saptırmıştım istediğim yönden.

- peki tamam, 8 gibi buluşuruz ... pub'da.
- tamam görüşürüz.

son zamanlarda deniz'e karşı olan şüpheli davranışlarımı, son derece normal davranarak telafi etmeliydim. duşa girip bir plan hazırlamaya başladım.
benden önce oturmuştu. etraftaki erkeklerin onu süzdüğünü fark edebiliyordum. ortalamanın hayli üstünde bir güzelliği ve çok nadir rastlanan garip bir cazibesi vardı. böylesi bir kızın karşısına oturarak, etraftaki erkekleri hayal kırıklığına uğrattım.

- hayranların üzüldü baya.

güldü yine. düşündüklerim adına utandım bir anda, deniz öyle birisi değildi... yine de kendime söz vermiştim, gerçeği buluncaya kadar devam etmeliydim.

- ee ne konuşacakmışsın benle?
- şeyy.. son zamanlarda sana garip davrandığımı hissettim biraz. özür dilemek istedim.

gözlerini açarak bana baktı.

- bu konuyu sen açmasan ben açacaktım. gerçekten de normal değilsin son günlerde. hele şu bayılma olayı tuz biber oldu tüm bu olanların üstüne. bir sıkıntın mı var?
- yo yo, modern insanın şımarıklıkları işte...
- peki öyleyse.
şüpheyle bakmaya devam ediyordu. artık planın ikinci safhasına geçmeliydim.

- deniz, bildiğin bir dövmeci var mı?
- noldu ki?
- bir dövme yaptırmak istiyordum da.
- hmm ben bir aralar yaptırmıştım ama hala açık mıdır bilmem.

bingo.

- harbi mi? ne dövmesi?
- boşver ya çocukça bir şey.
- söyle ya merak ettim.
- şey orak.

çok uzun amk alın okuyun http://yeraltidunya.blogs...kararan-hayatm-2.html?m=1

rezzzzzzz

Hızlı biraz Rez