-
51.
+9 -118. BÖLÜMTümünü Göster
Samara camdan kafasını çıkararak Ceyda'ya çekil önümüzden diye bağırıyordu. Ceyda'ysa çekilmenin aksine arabaya daha çok yaklaşıyordu. Ben hala tam olarak bir şey söyliyememiştim. Arkamızda bizi öldürmek için can atan korumalar önümüzdeyse Ceyda vardı. Bugün yaşadığım aksiyonu kimsenin yaşamadığına emindim. Ceyda'nın çekilmeyeceğini anladığımda hızlıca kamyonetin kapısını açıp aşağı indim. Ceyda'nın yanına gittiğimde bana bir sürü şeyler söylemeye başlamıştı. Hiçbirini dinlemiyordum. Arakamızdaki dangalaklara yakalanmak en son isteyeceğim şeydi ve Ceyda'nın beni bir uyuşturucu kaçakcısı olarak tanımasını kesinlikle istemiyordum. Onun kolunu sıkıca tutup kamyonete doğru çekmeye çalıştım ama gelmiyordu. Samara'nın hadi acele et diyişi bana kafayı yedirttiriyordu. Artık yapacağım başka birşeyin kalmadığını anlamıştım. Ceyda'yı bacaklarından tutarak kucağıma aldım. Bu anı hep beklemiştim ama yanlış zamandı. Bırak beni diye bağırmasın diye elimlede ağzını kapatmaya çalıştım. Umarım yalnış birşey yapmıyorumdur. Kamyonete bindiğimde onu koltuğa bıraktım. Samara'ysa aracı çalıştırıp yola devam etti. Ceyda sakinleşince sert bir şekilde konuşmaya başladı. Onu ilk defa böyle görüyordum.
(ben:b) (ceyda:c) (samara:s)
c: Beni kaçırıyor musun Berk?
b: Hayır. Farkettiysen buraya gelen sensin. Asıl sen söyle bizi nasıl buldun.
c: Okulda söylediklerin canımı çok yaktı anlıyor musun. Kendine birşey yapıcağından korktum.
b: Senin için intihar edeceğimimi düşündün.
c: Evet. Çünkü çok boş bakıyordun. Sanki hayattan kopmuş gibi. Bizim yanımızdan ayrıldıktan sonra seni takip ettim. Çantamı açıp kırmızı şapkamı aldın içinden. Bir oyunlar döndürdüğünü o zaman anladım. Okuldan çıktığında seni bir taksiyle takip ettim. Bir palyaçoyla depo gibi bir yere girdin. Sonrada çıkıp hurda bir arabayla gittiniz. Taksicide beni hurdanın peşindeyken yarı yolda bıraktı. Şimdide bir kamyonetle geri dönüyorsunuz ve olağanüsü bir heyecan var üzerinizde. Ne yapmaya çalışıyorsun.
b: Şapkanı aldığım için çok özür dilerim. Çok ihtiyacım vardı ve başka kimsede yoktu. Bizi takip ettiğin için çok özür dilemene gerek yok. Seni az sonra bırakacağız. Bu arada sen Turgay gibi bir hödükle nasıl çıkarsın ya kızım. Senin hiçmi zevkin yok.
c: Sende daha zevkli olduğuma eminim.
s: Geldik. Ceyda inebilisin.
c: Tamam iniyorum. Berk bu arada ben Turgay'a aşık değilim. Öyle bir insana aşık olmayacağımı ikimizde biliyoruz.
Son dediği şeyler beni o kadar çok mutlu etmiştiki sevinçten çığlık atmıştım. O şer*fsize aşık değildi.
s: Bak aşık değilmiş. Bu kız sana yanık. Söylemedi deme. Hala istiyormusun Turgay'ı öldürtmeyi.
b: Evet. Artık daha çok istiyorum.
s: O zaman hazır ol. Çünkü uyuşturucuları hemen satmamız gerekiyor. -
52.
+3La kimse yokmu
-
53.
+4Bes alti kisi filan gelsin yeni bolum atiyim.
-
54.
+1Devam ediyor
-
55.
+14 -119. BÖLÜMTümünü Göster
Her şey çok hızlı gelişmişti. Ruhi'nin videosunu görmeseydim belkide şuan mezarda olucaktım. Neyseki burdaydım. Bu belkide benim için bir fırsattı ama bu fırsatı çok iyi değerlendirmem gerekiyordu. Ceyda indiğinden beri yaklaşık 1 saat geçmişti. Samara bana uyuşturucuyu nasıl satıcağımızı en az 10 defa anlatmıştı. istersem uyuşturucuyu sattıktan sonra siteyle parayı alıp gidebileceğimide söylemişti. Bende öyle yapacaktım. Amacım en başından beri Turgay'ı öldürtmekti. Bu hedeftende asla şaşmayacaktım. Daha düne kadar karıncayı bile incitemeyen ben şimdi uyuşturucu çalmış ve onu satıp parasıyla adam öldürtecektim. En azından eski monoton hayatımdan eser kalmamıştı.
s: Geldik. Ne yapcağımızı biliyorsun. Bu seferki satış çalmaktan bin kat daha kolay olucak. O yüzden heyecanlanma.
b: Tamam. Hadi başlayalım..
Kamyonetten inip biraz yürüdükten sonra otele ulaşmıştık. Satış burda gerçekleşecekti. Otele girdiğimizde birtakım güvenlik kontrolu sonunda girmeyi başarmıştık. Hayatımda gördüğüm en lüks oteldi. Nerdeyse heryer altın kaplamaydı. Samara birisyle konuştuktan sonra bizi otelin en iyi odasına zütürdüler. Içerdeki korumalar bana bugün yaşadığım saçmalıkları hatırlatmıştı. Burdaki korumalar ordakilerin en az 5 katıydı. Heryer çok iyi korunuyordu. Biraz bekledikten sonra içeri adamlarıyla beraber Remzi Bey girdi. Adam çok karizmaydı. Tek kolunun olmayışı ona hava katmıştı. Samara'ya bakarak
(ben:b) (samara:s) (remzi:r) (güvenlik:g)
r: Mal nerde?
s: Otelin dışında kamyonetin içinde efendim.
Efendim diyince aklımda Samara'nın ben kimsenin adamı olmam cümlesi gelmişti. Gülmemek için kendimi zor tutuyordum. Güvenlik aractan getirdiği bazı maddeleri remzi beye tattırıyordu. Baya beğenmiş gibiydi.
r: Güzell. Ne kadar var bundan
b: 1 kamyonet efendim.
r: Bu kadar malı nerden buldun Hüseyin?
Hüseyin mi dedim bir an içimden. Sonrada bizim Samara'nın gerçek ismi olduğunu anladım. Şimdi anlamıştım neden Samara ismini seçtiğini. Hüseyin ona hava katmıyordu. Samara'ya gülücük attıktan sonra konuşma devam etti.
s: Bu sefer işimiz daha iyi gitti efendim. Bulabileceğimiz en iyi malın en fazlasını bulduk.
r: Anladım. Kamyonetteki malın sadece yarısını alıyorum.
Biz buraya tüm malı satmak için gelmiştik ama Remzi Bey sadece yarısını alıyordu. Samara buna çok sinirlenmiş olacakki elini Remzi Bey'e doğru kaldırdı. O sıra korumların hepsi silahlarını üzerime doğrulttu. Galiba taku yemiştik. -
-
1.
0Seri ol kardeş
-
1.
-
56.
+9 -120. BÖLÜMTümünü Göster
Bütün herkes silahlarını bize doğru doğrultmuştu. taku yediğimizi anlamıştım. Samara bana bakıp kafasını yana sallayarak bittik biz demeye çalışıyordu. Onu çabuk tanımaya başladığımdan hemen anlamıştım ne demeye çalıştığını. Uzun süren sessizlikten sonra Remzi eliyle bizi göstererek kilitle bunları buraya diye emir vermişti. Samara'yla ben ne kadar çok özür dilesekte ikimizide bir sandelyeye bağlayarak odadan çıktılar. Samara telaşlı bir şekilde
s: Nasıl kurtulacağız burdan.
b: Bunu senin bilmen gerekiyor. Beni buraya getiren sensin. Adama atar gider yapmasaydın şu anda paramızı alıp gidecektik s*ktimin yerinden.
s: Seni zorlamı getirdim ulan buraya. Bak bacağımda çorabıma bağlı bir bıçak var. Ona ulaşabilirsen burdan çıkabiliriz.
b: Tamam. Eğer işe yaramazssa seni kendi ellerimle ben öldüreceğim.
s: Sende kimseyi öldürecek yürek yok. Olsaydı gider Turgayı öldürürdün.
b: Kapa çeneni Hüseyin.
s: Bir daha bana Hüseyin dersen seni bacağımdakiyle bıçaklamamam için Allah'a dua etmeye başlarsın. Şimdi koca zütünü kaldırda kurtar bizi burdan.
Bağlı olduğum sandalyeyi zorda olsa hareket ettirmiştim. Arkamı dönerek birçok kez yere düşmeye çalışıyordum ama olmuyordu. Duvarın bana yakın olması sayesinde ayaklarımla duvari iterek yere düşmeyi başarmıştım. Bugün herşey şansıma mükemmel gelişiyordu. Tamda Samara'nın bacağının olduğu yere düşmüştüm. Elimle biraz uzanarak mavi kot pantolonunu yukarı sıyırdım. Bıçak çorabındaydı. Elimle sıkıca kavrayarak bir çırpıda çıkarmıştım bıçağı. Daha sonra bıçağı doğru bir şekilde hareket ettirip elimdeki taktan iplerden kurtulmuştum. Aceleyle sandalyeyi arkamdan iterek Samaranında iplerini çözdüm. Kısık sesle bana efsanesin adamım demişti.
b: Bunu senin için yapmadım. Kendim için yaptım. Şimdi söyle nasıl çıkacağız burdan.
s: Bilmiyorum. Ayak seslerini duyuyormusun. Çabuk sandalyene geri otur. Hiçbirşey olmamış gibi davran.
ikimizde sandalyeye geri oturmuştuk. Ellerimizi arkaya zütürüp bağlı olduğuna inandırmak için ipleri geri takmıştık. Kapı açıldığında içeri sadece Remzi girmişti. Silahı elindeydi ve bize az sonra bizi öldüreceğini söylüyordu. Bunu hiç beklemiyordum. Daha zamanımızın olduğunu düşünüyordum. Her ne kadar intihar ederken korkmasamda şu an deli gibi korkuyordum. Çünkü daha yapmam gereken bir sürü şey vardı. Daha Turga'yı öldürtecektim. Galiba herşey bitmişti. Remzi bize doğru yaklaşıp ilk olarak Samara'nın kafasına silahı dayadı. Son duanı et diye bağırıyordu ş*refsiz. O anda hiç beklemediğim birşey gerçekleşti. Samara arkadaki elinde tuttuğu bıçağı alarak Remzi'nin karnına sapladı. Odadaki bağırtı sesi az sonra korumaları buraya getirecekti ve o zaman biz tam anlamıyla ölücektik. -
-
1.
0Gencler kimse yoksa burda bitirelim simdilik
-
1.
-
57.
+7 -2Gencler kimse yoksa bitirelim bugunluk
-
-
1.
0Hadi bee devamm
-
2.
0Ya olm sen böyle yaptıkça biraz zor şuku alırsın devam et okuyoz şurda
-
1.
-
58.
+10 -121. BÖLÜM
Samara'ya naptın sen diye bağırdım. Bu sefer hiçbir şey diyememişti. Hayatında ilk defa böyle birşey yaptığını anlamıştım. Remzi aldığı bıçak yarasından sonra yere düşmüştü. Bende yere eğilip saniyeler içinde silahını aldım ve Samara'ya dönerek Remziyi rehin al diye bağırdım. Bana telaşlı bir şekilde bakarak
s: Ne dediğinin farkında mısın öldürürler bizi.
b: Burdan çıkmamızın tek yolu bu anlamıyor musun.
Samara yere düşen Remziyi kaldırıp boğazını kollarının arasına almıştı. Bense silahı kafasına doğrultmuştum. O an bütün korumalar içeri girmişlerdi. Yeniden heyecanlı anlar başlamıştı. Ben kendimden emin bir şekilde konuşmaya başlamıştım.
b: Burdan çıkmamıza izin vermezsseniz Remzi'nin kafasını gözlerinizin önünde patlatırım.
k: Burdan asla çımamazssınız. Sizi er yada geç öldüreceğiz. Şimdi Remzi Bey'i ya bırakırsınız yada sizi burda öldürürüm.
r: Bırakın gitsinler. Burda kan kaybından öleceğim. Görmüyormusunuz.
b: Duydunuz patronunuzu. Şimdi buraya acilen 100000 tl getiriyorsunuz bizde uyuşturucuları size satmiş oluyoruz ama kamyoneti zütürmek zorunda olduğumuz için uyuşturucular bizde kalacak.
r: Ne bekliyorsunuz. Getirsenize şunların paralarını gerzek herifler..
Bu herifler cidden gerzeklerdi. Yaklaşım 5 kişi gidip parayı getirdiğinde aşırı derecede mutlu olmuştum. tam 100000 tlmiz olmuştu. Sevinçli bir şekilde
b: Biz kamyonete kadar gidicez ve araca bindiğimizde patronunuzu bırakıcaz. Sizde bizi takip etmek yerine Remzi'yi hastaneye yetiştireceksiniz. Anladınızmı?
Hepsi birlikte anladım dedikten sonra Samarayla birlikte otelden yavaşca çıktık. Araca bindiğimizdeyse Samara tekme atarak Remzinin yere düşmesini sağladı ve aracı çalıştırıp olay mahalinden ayrıldık. Ben arkaya bakıp takip edilmediğimizden emin olunca
b: Ulan zengin olduk. Hem araba hem uyuşturucu hemde para bizde kaldı.
s: Seni çok küçümsemişim. Sen baya iyimişssin. Sen olmasan galiba ölmüştüm ben. Sende bırak artık şu Turgay meselesini. Gel beraber çalışmaya devam edelim. Bu işte çok para var.
b: Tamam lan. Seninle çalışmaya devam edicem ama siteyi hemen burda verirsen. Çünkü artık Turgay'ın ölme zamanı geldi... -
-
1.
0Devam devam devam
-
1.
-
59.
+3Lan ben dün 23.00 demiştim. O zamanmi gelceniz
-
-
1.
0Hadi yavrum.
-
1.
-
60.
+10 -122. BÖLÜM SEZON FiNALiTümünü Göster
Samara arka cebinden çıkardığı kağıdı bana uzattı. Alıp okuduğumda bir deep web sitesi olduğunu anlamıştım. Sonunda istediğim site ulaşmıştım. Artık Turgay'ın zütünden kan alma zamanı gelmişti. Samara bana bakarak
s: Sonunda ulaştın sitene. Nasıl hissediyorsun.
b: Efsane hissediyorum. Bu site için az şey yapmadım demi. Sende az uğraştırmadın beni.
s: Her isteğin bir bedeli vardır.
b: Nereye gidiyoruz şimdi?
s: Benim evime. Parayı 50 bin 50 bin kırışıcaz. Sende istersen bir duş alırsın.
b: Nerdeyse herşeyi ben yaptım benim daha fazla almam gerekmiyormu?
s: Başta yarı yarıya anlaştığımız için bu şekilde paylaşacağız.
Samaraya tamam demiştim ama bu oyuna en çok çaba sarf eden bendim. 50 bin değil 100 bin almam gerekiyordu. Aklımdan geçen saçmalıklara söz geçiremiyordum. Bu paranın hepsi benim olmalıydı. Bu parayı çalacaktım. Hepsini. Samara aracı durdurduğunda ikimizde indik. Evi dışardan çok güzel gözüküyordu. içeri girdiğimizde içersinin daha bir güzel olduğunu anlamıştım.
s: Ben duşa giriyorum. 20 dakikaya çıkarım. istersen benden sonra sende girersin. Otur keyfine bak. Kendi evinmiş gibi.
b: Tamam. Sen çıkana kadar telefonla uğraşırım ben.
Banyoya girerken anahtarı masanın üzerine bırakmıştı. Su sesi gelmeye başlayınca anahtarı alıp kamyonete doğru koşmaya başladım. Şu an en yakın arkadaşıma fena bir kazık atıyordum ama başka yapıcak bir şey yoktu. Araca bindiğimde paranın orda olduğunu görmüştüm. Kamyonu çalıştırıp orayı terk etmiştim. Bu yaptığım iyi bir şeymi kötü bir şeymi kesinlikle emin olamıyordum. Araçla yaklaşık 20 dakika gittikten sonra gördüğüm karşısında şok olmuştum. Yolda çevirme vardı vede bir sürü polis. O an aklıma gelen tek şey annemdi. Gözümden yaşlar dökülmeye başlamıştı. O an aklıma annemin dışında para gelmişti. Polisler parayı yanımda görürse ticaret yaptığımı anlarlardı. Parayı alıp camdan ormana doğru fırlattım. Nereye düştüğünü iyice görünce araçtan indim. Polisler yanıma gelip (polis:p)
p: Ehliyet ve ruhsatı görebilir miyim?
b: Yanımda yok.
p: Aracı kontrol edin
Polis kamyonetin arkasını açtığında ağzı açık kalmıştı. Tabi açık kalcak. Orada bir sürü mal vardı. Uyuşturucu olduğundan emin olmak için diline biraz zütürdü ve yanımıza gelerek
p: Aracın içi tamamıyla uyuşturucu dolu.
b: Onlar bana ait değil
p: Tutuklayın bunu.. -
-
1.
0Ne zaman devamı gelcek
-
2.
0Bitti mi ?
-
3.
0Ya yarin yada ondan sonraki gun. daha com part atmak isterdim ama. Cok zamanimi aliyor
-
4.
0Ya yarin yada ondan sonraki gun. daha com part atmak isterdim ama. Cok zamanimi aliyor
diğerleri 2 -
1.
-
61.
+7Devamı yarın gelir. Ama artık onbirde atmiycam. Yazdigimi direk atarim. Biriktirmem. Okuyan okur. Cok ilgi gelmezsede zaten final yaparim.
-
-
1.
0Hizli olk
-
2.
0Hepsi senaryo mu la
-
3.
0Kardeş ihanetbfln bozdu
diğerleri 1 -
1.
-
62.
+2Neyse iyi geceler. Hepinize.
-
63.
+6Gençler bu hikaye daha çok uzun kısa bitir derseniz. Kiralik katili sokmadan bitircem
-
-
1.
+1Uzun olsun panpa
-
2.
0Tamm pnpa
-
3.
0Hadisene bin
diğerleri 1 -
1.
-
64.
+723. BÖLÜM
Ne kadar aptal bir insandım. Bugün hayatımda hiç işlemediğim kadar suç işlemiştim. Önce hırsızlık yapıp uyuşturucuları çalmıştım. Sonrada bir insanın bıçaklanmasına yardım etmiştim. Yaptığım en büyük kötülükse dostuma en büyük kazığı atmak olmuştu. Şu anda hapishanede olmamın sebebide Allah tarafından cezalandırılmamdı. Çünkü bunun başka bir açıklaması olamazdı. Annem hapishanede olduğumu öğrenirse kalp krizi geçirceğinden emindim. Yapıcak birşey yoktu. En sonunda burada olduğumu öğrenecekti. Parmaklıkların içinde 3 kişiydik. Diğerleride deli gibi ne yapıcaklarını düşünüyorlardı. Büyük bir ihtimal bu gece burda kalıp yarın mahkemeye sevkedilecektim. Düşübmekten kafayı yiyeceğim sırada Samara'nın sesiyle irkilmiştim. Buraya gelmişti. O kadar çok utanıyordumki nerdeyse yerin dibine girecektim. Bana nefretli bir şekilde bakarak
s: Seni dostum sanmıştım. Sen ne yaptın. Parayla uyuşturucuları çalıp kaçtın.
b: Bak sandığım gibi değil demeyeceğim. Herşey sandığın gibi. Bir hataya düştüm. Affet beni.
s: Seni asla affetmiyeceğim. Baksana Allah zaten cezanı verdi. Buraya gelme amacım seni ziyeret etmek değildi. Paralarıda kaptırdınmı?
b: Hayır. Paralar hala bende.
s: Hemen söylüyorsun yerini ve bende hakkım olan parayı alıp gidiyorum.
b: Bak çok özür dilerim ama paranın yerini sana söylemeyeceğim. Ben zaten o para için burdayım.
s: Vericeksin. Bak istediğin birşeyi yaparım.
b: Gerçekten yaparmısın?
s: Evet. Yaparım ama imkansız birşey olmasın.
b: Yok. Zor birşey değil. Hatta çok kolay.
s: Ne??
b: Beni bu hapishaneden kaçıracaksın... -
65.
+5Okuyan en az 5 kişi varmı
-
-
1.
0Var var yaz sen
-
2.
0Var yaz
-
3.
0Yazdım
-
4.
0Daha fazla bile vardır
diğerleri 2 -
1.
-
66.
+35 dakka sonra devam ediyorum.
-
67.
+924. BÖLÜM
Son söylediğim şeyi duyunca sesli bir şekilde kahkaha atmıştı. Kahkasından sen ne diyorsun or*ospu çocuğu dediği belli oluyordu. Gülmesi bitince birden ciddileşerek
s: Benle dalgamı geçiyorsun. Bunu duymamış olayım. Şimdi isticeksen başka birşey iste. Çünkü acilen o paraya ihtiyacım var.
b: Dediğimi duydun. Bunda dalga geçilcek bir şey yok. Burada çürümek istemiyorum. Başka birşeyde istemiyorum. Tek istemiyorum. Yarın saat 10:00'da arabayla mahkemeye zütürüleceğim. O sırada kaçıracaksın beni.
s: Bunu tek başıma yapabileceğime gerçekten inanıyor musun?
b: Tek başına yap demedim ben sana. Deep Web'te bir sürü dostun olduğunu biliyorum vede bunların birçoğunun Türk olduğunu biliyorum. Olmadı o ünlü hacker arkadaşından yardım alırsın. Ya yaparsın yada parayı unut. Çünkü bir daha eline o kadar çok para kazandıracak görev asla geçmeyecek.
Dediklerimi dinledikten sonra çok karamsar kalmıştı. Hiçbirşey söylemeden hapishaneyi terketti. Bende daha fazla düşünmeden uyuyakalmıştım. Sabah olduğunda annem gelmişti. Kadın o kadar çok üzülmüştü ki ağlamaktan gözleri morarmıştı. Onuda yanımdan gönderdikten sonra polisler gelmişti. Beni mahkemeye zütüreceklerdi. Ellerimi kelepçeleyip beni hızlı bir şekilde dışarı çıkardılar. Sonrada klagib polis aracına bindirip mahkemenin olduğu yere doğru züturmeye başladılar. Ya herşey şimdi başlıyacaktı. Ya da herşey benim için bitecekti. Arabayla baya bir yolculuk yapmıştık. Polisler mahkeme salonuna yaklaştığımızı söyleyince tüm hayallerim yıkılmıştı. Artık yapmam gereken tek şey kalmıştı. Araçtan kurtulmaya çalışmak. Eğer araba kaza yaparsa burdan çıkabilirdim. Bunu şoförün dikkatini dağıtarak başaracaktım. Şoförün boğazını kelepçeyle sıkmak için kalktığım sırada aklıma tek birşey gelmişti. Bunu yapmamalıydım. Eğer bir polisin boğazını sıkarsam bu vatan hainliği demekti. Utanarak yerime oturdum. Vatan haini olacağıma, vatanımızı koruyan polise saldırmaktansa paşa paşa cezamı çekmeliydim. Bu kararı tam benimsiyecekken hayatımda hiç yaşamadığım acıyı yaşamıştım. Kaza yapmıştık... -
-
1.
0Devam hadi
-
2.
0Az hızlı ol amk iki gündür okuyorum bir bitmedi
-
3.
0Az hızlı ol amk iki gündür okuyorum bir bitmedi
-
4.
0Devam oç bi yazıon 10 saat yok
diğerleri 2 -
1.
-
68.
+725. BÖLÜM
Ayılmıştım. Yandan gelen araba o kadar hızlı çarpmıştıki heryerim kanıyordu. Tahminimce 5 dakikadir baygındım. Öndeki 2 polisde benim kadar yaralanmıştı ama onlar hala ayılmamıştı. Bu benim için çok önemli bir fırsattı. Kaçmalıydım buradan. Ambulansın sesiyse yavaştan duyulmaya başlamıştı. Kelepçeli elimle yavaşca kapıyı açtım ve dışarı çıktım. Artık özgürdüm. Normalde yaralı polisleri burada asla böyle bırakmazdım ama ambulans yaklaşık 3 dakika sonra burda olurdu. Derin bir nefes almıştım. Sonrada gücümün yettiği kadar depar atmaya başlamıştım. Depar dediysem yürümek şeklinde depar. Çünkü ayağım acıyordu. Bu sebeplede koşamıyordum. Ormanın içine doğru ilerlemiştim. Bu ormanda beni bulmaları çok zordu. Kuşların sesleri yerdeki dal kırılma seslerini bastırıyordu. Buda benim için büyük avantajdı. Baya bir ilerledikten sonra çok yorulmuştum. Dinlenmek için bir kütüğün üstüğüne oturduğum sırada çok mükemmel birşey farketmiştim. ilerde büyük bir kulübe vardı. Dünyanın hem en şanslı hemde en şanssiz insanı olabilirdim. Kütükten zorda olsa ayağa kalkmayı başarmıştım. Topallayarak çok yavaş bir şekilde kulubeye doğru ilerledim. Oraya vardığımda tahdadan çürümüş kapısını 3 kere tıklatmışım. Kimseden ses gelmemişti. Zaten oluşan örümceklerden boş olduğu belliydi. Eğer yoluma devam etmeyip bu kulübeye girersem yakalancağım aklıma gelmişti. Dinlenmezssemde ölürdüm. En iyisi biraz içerde oturmaktı. Daha polisler gelmemişti. Velince hemen gidecektim burdan. Sağlam olan ayağımı kaldırarak kapıya geçirdim. Yerle bir olmuştu. Bu benim gücümü değil kapının çürük oluşunu kanıtlardı. içersi iğrenç bir şekilde tak kokuyordu. Dışkı kokusunu daha fazla almamak için burnumu sıkmıştım. Işe yaramisti. Artik tak kokmuyordu ama ağzımla nefes aldığımdan nerenin tak kokacağı belliydi. içerde sadece bir adet sandelye vardı. Onu oturmak için tam yönelmiştimki arkamda bir insan olduğunu farkettim. Polismiydi lan bu dedim içimden. Arkamı döndüğümde Samara olduğunu anladım. Derin bir oh çekmiştim ama elindeki bana doğrulttuğu silah ürkmeme sebep olmuştu.
s: Dediğini yaptım ve kaçmana yardım ettim. Şimdi ya paranın yerini söyle yada seni burda gebertiyim.. -
-
1.
0Seri yaz kardeşim
-
1.
-
69.
+1Iyi geceler
-
70.
+5 -1Gunaydin dostlar
-
-
1.
0Az sonra
-
2.
0Günaydın da yolla artık be burda çok bekledik
-
1.
başlık yok! burası bom boş!