1. BÖLÜM

O kadar pişmandım ki keşke o gün kendimi öldürseydim diye düşünmeye başlamıştım. Sadece kendi hayatımı değil diğer tanıdığım insanların da hayatını tak etmiştim. Gözlerimden süzülen yaşları farkettiğimde az sonra olucak şeylerin farkına daha çok varmıştım. Korkudan bacaklarım istemsiz bir şekilde titremeye başlamıştı. Cehenemme gideceğim zamanı bekleyene kadar gözlerimi sımsıkı kapattım. Artık ölmek için hazırdım.

--spoiler--
1 AY ÖNCE
--spoiler--

2. BÖLÜM

Bugün ,hayatımda yaşadığım heyecanın ve mutluluğun en zirve yaptığı gündü. Çünkü az sonra okul kapısından dışarı çıkıcak olan Ceyda'nın karşısına geçip ona karşı tüm hissettiklerimi anlatacaktım. Ne diyeceğimi evde bin defa düşünmüştüm ama aklımdan her seferinde çıkıyordu. Cümlelerle en iyi aşk itirafını yapmak için düşünürken Ceyda'nın kapıdan çıktığını farkettim. Kahverengi saçları mükemmel bir şekilde dalgalanıyordu. Daha fazla dayanamayıp yanına doğru koştum ve onunla konuşmaya başladım.
(ben:b) (ceyda:c)

b:selam ceyda
c:selam berk nasılsın?
b:iyiyim. Lafi fazla uzatmayacağım. Ben sana okulun basından beri deli gibi aşığım.

Sonunda bu sırdan artık kurtulmuştum. Ceyda o kadar şaşırmıştıki baya bir nefes almadı.

c:Sen ne dediğinin farkında mısın. Sen bunları nasıl söylersin. Benim sevgilim olduğunu bilmiyormusun? Hem sevgilim olmasada senin gibi bir tipe asla ama asla bakmam.

O an yıkılmıştım. Hayatımda yaşadığım en kötü gündü. Gitmek için arkamı döndüğüm sırada Ceyda'nın sevgilisi Turgay'ı gördüm. Yumruğunu sıkıp bana güçlü bir yumruk attı. Yere düşmüştüm.

Arkadaşlar okuyan yokmu?

3. BÖLÜM

Yere kapaklanmıştım. Turgay sen benim sevgilime nasıl böyle şeyler söylersin diye beni yerde tekmelemeye başlamıştı. Kendisi yaklaşık 1.90 boylarında kaslı birisiydi. Her vurduğunda ciğerim çıkıcak gibi oluyordu ama acıyı çok hissetmiyordum çünkü daha deminden Ceyda'nın söyledikleri beni hissizleştirmişti. Bütün okul etrafımızda toplanmıştı. Bir yandan deli gibi utanırken bir yandanda feci şekilde dayak yiyordum. Ağlamaya başlamıştım. Bana korkak gibi ağlıyormusun diye bağırıyordu. Etraftaki tüm kızlar ve erkekler bana bakıp kahkaha atıyorlardı. Şerefs**ler. Turgay başımı kaldırıp son kez yere vurdu. Bayılmıştım

Arkadaşlar bu olay 2015'in Şubat aylarında falan yaşanmaya başladı.

Lan kuzenimle gibistik yazsaydim basligi atlardiniz hemen okumaya

Devam ediyorum

4. BÖLÜM

Uyandıgımda yerde yatıyordum. Hava kararmıştı. Etrafta kimseler kalmamıştı. Yere baktımda ağzımdan çıkan kanları farkettim. Elimi ağzıma zütürüp yavaşca sildim ve eve doğru yürümeye başladım. Ben hayatımda hiçbir zaman başarılı olamamıştım. Hep dışlanmıştım. Okuldaki insanlar tarafından dalga geçilmek çok kötü birşeydi. Daha önce birçok kez intihar etmeye çalışmıştım ama ederken hep aklıma ceyda geliyordu. Tek umudum oydu. Artık yoktu. intihar etmemem için hiçbir sebep kalmamıştı. Bu dakikalar hayatımda yaşayacağım son dakikalarımdı. Eve geldiğimde anahtarı sokup hizlica kapiyi actim. Evde bulduğum bir ipi barfiks aletine sıkıca bağladım. intihar edip ölmem için 3 saatim vardı. 3 saat sonra annem gelecekti. Onu düşündüm ama artık yapicak birseyin olmadigini farkettim. Ipi boğazıma geçirerek sıkıca bir düğüm attım. Ayağımın altındaki sandalyeyi tam iticeğim sırada gözüme bilgisayarda birşey çarpmıştı. Ruhi Çenet video yüklemişti. Deep Web videosuydu..

5. BÖLÜM

Ruhi Çenet'i başladiğından beri takip ediyordum. Yeni video atmıştı. Bu videoyu izlemeden ölmemeliydim. ipi boynumdan yavaşça çıkararak bilgisayarın yanına gidip videoyu açtım. Videoyu izledikçe Deep web hakkında dahada çok şey öğreniyordum ve dahada çok şaşırıyordum. Burası tamamen bir suç alanıydı. Ölülerle p*rno, uyuşturucular silahlar, devlet sırları .. Hepsi ve dahada iğrenç şey burdaydi. Video tam kapatacağım sırada Ruhi'nin ağzından kiralık katil sözü çıkmıştı. Kafam baya karışmıştı. O an sadece şu cümleyi söyledim. Eğer bu gerçekse Turgay'ı öldürtebilirdim..

Gençler duvarami anlatiyom aq

Devam ediyorum

6. BÖLÜM

Yaklaşık yarım saat geçmişti. Deep web hakkında herşeyi en ince ayrıntısına kadar öğrenmiştim. Tek anlamadığım şey seviye olayıydı. Zaten saçma gelmişti. Sanki oyun oynuyoz amk dedim içimden. O or**pu çocugunu öldürtmeye kararlıydım. Beni tüm okulda rezil etmişti. Aslında yediğim dayak Turgay'dan değildi. Ceyda'dan yemiştim ben bu dayağı. Beni sözleriyle öldürmeyi başarmıştı. Turgayla sevgili olduğunu bilseydim asla ama asla böyle bir şeye kalkışmazdım. iş işten geçmişti ve artık ben kendi yoluma bakmalıydım. Ayağa kalkarak intihar için astığım ipi geri çözdüm ve aynı yerine geri koydum. Artık sıra tor browseri indirmeye gelmişti. Internetten basit bir aramayla toru bularak indirdim ve bilgisayara kurdum. Açtığımda gereksiz gizlilik işlemleri vardı. Bunların bilgisayarı asla korumayacağını biliyordum ama uğraşmaya değmezdi. Herşeyi ayarladıktan sonra artık internetin karanlık kısmı karşımdaydı.

7. BÖLÜM

Tor Browser kabak gibi karşımdaydı. Burdan istediğim siteye gidebilmek için .com lu degilde .onion lu site adreslerini tercih etmemiz gerekiyordu. Google'den bulduğum yaklaşık 10 linki ilkokuldan kalan not defterime yazmıştım. Keşke bende ilkokulda kalsaydım. Neyse ilk siteye girdiğimde önüme bir sürü silah çıktı. Turgay'ın kafasını bunlarla patlatmayı çok isterdim ama benim yerime başkası yapıcaktı. Silahların bazılarına baktıktan sonra aklıma bilgisayarın kamerasını kapatmak gelmişti. Sonuçta buralarda bir sürü hacker doluydu. Evde bulduğum bantla yaklaşık 10 kere üst üste kamerayı sıkıca kapatmıştım. Uyduları hackleyen gelse beni izleyemezdi artık. Not ettiğim diğer sitelere baktığımda ucuza baya ucuza iphoneler, samsunglar uyuşturucular (bir aralar kokoini denemiştim. tak gibi kafa yapıyordu.) vardı. Beni en çok şaşırtan çocuk p*rnolarıydı. Adi insanlar çocuklara bunları yaptıkları yetmezmiş gibi birde kameraya çekip internete yüklemişlerdi. Son sitede kiralik katil sitesiydi. Siteyi açmaya çalıştığımda linkin bozuk olduğunu anlamıştım. Hayallerim baya baya yıkılmıştı. Başka bir tane bulmak için klavyeye yaklaştığımda zil çalmıştı. O sırada aklımda tek şey canlanmıştı. Bu FBI olabilirmiydi..

Gencler 10 dakika sonra yeni part geliyor. Guzel yazmaya calisiyorum. Beklettigim icin kusura bakmayin.

8. BÖLÜM

internette okuduğum "yasak sitelere girenlerin peşeine fbi takılıyor" cümlesi aklımdan gitmiyordu. Korkmuştum. Kalan hayatımı hapishanede geçirmekten korkmuştum. Kapıyı açmaya gittiğimde kim o diye bağırdım ürkek bir sesle. Annemdi. içim ferahlamıştı. Kapıyı açtığımda yüzümdeki yara izlerini gördü.

(ben:b) (annem:a)

a: Yüzüne ne oldu. Ben sana kavga etme dememişmiydim.

b: Önemli birşey değil anne. Arkadaşımla şakalaştık.

a: Böyle şakalaşmakmi olur. Hem ben senin arkadaşın olmadığını bilmiyormuyum.

Annem bile benim yalnız bir insan olduğumu anlamıştı. intihar etseydim geldiğinde daha korkunç bir manzarayla karşılaşıcağına emindim. Annemle bir süre daha konuştuktan sonra onu ikna etmeyi başarmıştım. Sıra siteyi bulmaya gelmişti. Koltuğa oturup terkardan google'ı açtım ve bir chat sitesi buldum. Bilse bilse ordaki insanlar bilirdi bu kiralık katil sayfasını. Linki tora yapıştırarak hızlıca siteye giriş yaptım. Müthiş olan ingizcemle chate kiralık katil sayfasını bilen varmı diye saçma bir soru sordum. Uzun bekleyiş sonunda bir mesaj gelmişti. Gönderen kısmında Samara63 yazıyordu. Oha diye bağırarak bilgisayara yaklaştım. Mesaj bir Türk'ten gelmişti

9. BÖLÜM

Türk'tü. Karşıma çıkan ilk insan bir Türk'tü. Bana aynen şunları yazmıştı.

samara63: Merhaba Türk olduğunu biliyorum. Uzun zamandır buralardayım. Kiralık katil sayfası arıyorsan yalnış yerdesin. Buralarda kimse o sayfaların hangi linkte yer aldığını bilmez. Uzun uzun araştırdığını biliyorum. Google'den aldığın saçma linkleri buraya yapıştırdın ve açılmayan aptal sitelere ulaştın yada asıl sayfaya ulaşamadın. Bu siteleri çok az insan bilir. Sen çok şanslısın. Çünkü ben hem bir Türk'üm hemde o sayfaya giden linki biliyorum. Eğer linki bu kadar çok istiyorsan yarın ben Derin Cafe'de olacağım. Bursa'da yaşadığını nasıl öğrendiğimi merak ediyorsan etme. Çünkü benim için çocuk oyuncağı. Yarın geliceksen seni seni tanıyabilmem için kırmızı bir şapka tak. Unutma yarın 15:00'da Derin Cafede. Bu arada kamerayı saçma sapan bantlarla kapatman hiçbir işe yaramıyor. Bugün feci dayak yediğini buradan görebiliyorum..

10. BÖLÜM

Yazdığı mesajı nefessiz okumuştum. Beni en çok şaşırtan kamerayı bantlamama rağmen beni görebilmesiydi. Ya beni başka bir yerden görüyordu. Yada okuldan birisi benimle dalga geçiyordu. Artık bunu onun yanına gidince öğrenecektim. Gidicem miydim. Yada gitmelimiydim. Kafam o kadar çok karışmıştıki içimden delicesine çığlık atmak geliyordu. Tanımadığım bir insanın yanına gidersem beni öldürebilirdi. Zaten bugün ölmüyecekmiydim diyerek onun yanına gitme isteğimi dahada çoğalttım. Biraz salak olabilirdim ama ben aptal değildim. Asla Samara'nın yanına gitmeyecektim. Bilgisayara dönerek tordan çıktım ve kapattım. Kıyafetlerimi değiştirerek yatağa atladım. Yorucu geçen günün ardından gözlerimi kapayarak uykuya geçtim.

Gençler o kadar yazıyorum. Bir şukuyu çok görmeyin şu gariban kardeşinize.

11. BÖLÜM

Alarmın lanet sesiyle lanet bir güne daha gözlerimi açmıştım. Yavaşca doğruldum ve her sabah yapılan rutin şeyleri yaptım.
Okul kıyafetlerimi giyerek evden çıktım ve okula gittim. Okul kapısından girdiğim anda herkez bana bakıp kıkır kıkır gülmeye başlamıştı. O sırada Ceyda yanıma gelerek

(ben:b) (ceyda:c) (turgay:t)

c: Berk bak sana dün yaşattıklarım için gerçekten çok özür dilerim.

b: Benden özür dilemene gerek. Hata bende asıl ben senden özür dilerim. Sana değer vermiştim. Hepsi boşunaymış.

Bunları söylerken yüreğim o kadar çok acımıştıki ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Yada gözlerimde yaş bitmişti. Hepsini dün kullanmıştım. Tam Ceyda'nın yanından gidecekken Turgay yanımıza geldi.

t: Lan sen akıllanmıyor musun? Dün yediğin dayak yetmedimi. Herkeze burdaki herkese rezil oldun. Salya sümük ağlayarak kaçtın. Şimdi sen anne diyede bağırmışssındır. Baksana o kadar çok dövmüşüm ki seni yüzün aynı g*tüme benzemiş.

Dedikleri karşısında sadece kafamı eğmiştim. Ona yeniden sinirlenmiştim ama elimden hiçbirşey gelmedi. Bir daha dayak yemek istemiyordum. O sırada aklıma samara geldi. Karar vermiştim. Samaranın yanına gidicektim. Okuldan çıkarak otobuse atladım ve en kısa sürede Derin Cafe'ye ulaştım. Otobusten indigimde saat tam 15:00'di kafeye girdim ve kafama kırmızı bir şapka taktım. Yaklaşık 5 dakika bekledikten sonra kimse gelmeyecek diyerek kapıya doğru yöneldim. Tam çıkacağım sırada birisi Samara diye bağırdı. Yüzümde bir gülümseme oluşmuştu. Arkama döndüm. Karşımda bir palyaço vardı. Samara bu olmalıydı

23.00'da devam edeyimmi. Gece daha kyi okunurya hani