/i/Sözlük İçi

sözlük içi.
  1. 51.
    +9
    onlarda yapmayacaklarını söylediler ve yanıma doğru yaklaştılar. 3 kişiydi, bazen 2 bazen de 4 kişi oluyorlardı. bugün 3 kişiydiler. kısa boylu esmer bir herif vardı. grubun lideri olsa gerek. bi koysam uçar gider ama bulaşmak da istemiyordum. giber atardı diğer 2 herif. neyse ben yoluma doğru ilerlemeye çalıştım. önümü kapattılar. en sinir olanı da ne biliyor musunuz? hiç konuşmuyorlar. ben bunları bağırarak yolumu açmalarını söyledim. cüce herif , diğer 2 oğlana rusça kısık sesle birşeyler söyledi. sonra 1 tanesi yanıma yaklaştı. yolumdan çekilmelerini söyledim.
    ···
  2. 52.
    +8 -1
    eee sen ne yapıyorsun?” yazdım.
    “ohohotakokbnmw” şeklinde garip bir şey yazdı. bunun ne olduğuna ilişkin bir fikrim yoktu. belki kendi diline ait bir şey olabilirdi. çünkü nereli olduğunu bile bilmiyordum. hakkında hiçbir şey bilmiyordum. kendini deşifre etmek istemiyordu. ben de pek zorlamamıştım.
    “ne oldu” ğunu sordum….

    “***(no name, no cry) sitesinin admin panelini buldum lan dedi. ukrayna da bir site, bilmeyebilirsin ama oradak genelde bunu kullanıyor, yavaş yavaş gelişiyor” dedi.
    haklıydı, hem de çok haklı. ukrayna’ da facebook kullanımı düşüktü. insanlar daha çok *** (no name, no cry) sitesini kullanıyordu. ukraynanın en büyük sosyal ağ sitesiydi. yaklaşık 1 milyona yakın üyesi vardı. ve bu sitenin admin panelini bulmuştu. ya gerçekten usta bir hackerdı, ya şansına bulmuştu, ya da sitenin güvenliği çok, çok düşüktü. admin paneli bulunmuştu, 
    ···
  3. 53.
    +8
    hani böyle ölmeden önce gözlerinizin önünde film şeriti geçer diyorlardı ya. aynısı olmuştu işte.
    durmuştum.
    olduğum yerde duruyordum.

    küçükken bigibletten düşmüştüm.
    ağzım burnum, dizlerim gibilmişti.
    üstüne bir de babam dövmüştü.

    hacker dostum geldi deep webdeki.
    içime doğmuştu. yakalandığını düşündüm.

    lisedeki ingilizce hocam gelmişti. seviyordum be o kadını.
    gençti, güzeldi.

    buraya kadardı.
    son bir adım her şeyi bitirebilirdi.

    emin miydim bilmiyordum.
    ama bunu yapmam galiba en doğrusuydu.

    hazırdım.
    yok yok değildim.
    ama yapmalıydım.

    kaçamazdım.
    bu kadar.
    rüya sona ermişti...
    ···
  4. 54.
    +7 -1
    hastalık dönemim üzerinde fazla durmak istemiyorum, bu dönemi hatırladıkça gerçekten üzülüyorum. şunları söyleyebilirim, 1 hafta boyunca özel odada yattım, gözetim altında oldum. bu sırada geri döndüğümde yapacağım şeylere ilişkin planlarım vardı. en sonunda taburcu olmuştum, fakat her ay kontröllere gidecektim. menenjiti atlatmıştım, her hangi bir hasar bırakıp bırakmadığı konusunda testlerde yapmışlardı (geri zekalı olabilirdim). neyse geçmek istiyorum bunları.
    ···
  5. 55.
    +8
    ya da ben öyle sanıyordum ?
    adamın işini hemen halletmek istedim.
    bu kadar hesabı keylogger, fake ya da trojen ile hacklemek mümkün gözükmüyordu.
    sitedeki bir açığı kullanmalıydım. daha önceden bu sitede account hacking yapmıştım. gizli soru üzerinde bir bug vardı. acaba hala duruyor muydu?

    hemen kullanıcı adını yazdım. mail adresini doğruladım. gizli soru bugunu denedim.

    olmadı.

    aklıma hiçbir şey gelmiyordu. başka bir açık bilmiyordum bu site üzerinde. sosyal mühendisliğimi konuştursam 1 yılımı alırdı o kadar hesap. gerek yoktu.

    aslında para da yatmıştı.
    ne gerek vardı hacklemeye ?

    aslında biraz bekleyebilirdi. yeni bir açık keşfedersem bunun üzerinden işi halledebilirdim. ama dediğim gibi para yatmıştı. uzun zaman sonra elime böyle yüklü bir mebla geçmişti. harcamak istiyordum bu parayı. bitince yeni iş alırdım amk ne var.
    ···
  6. 56.
    +8
    düşüncelerle adeta beynimi gibiyordum. aslında beynim zaten gibilmişti. sanki yaşamıyor gibiydim. mastürbasyondan zevk almayı bırakalı yıllar geçse de beynimi gibmek için devam ediyordum. ama yetmiyor gibiydi sanki.

    ---
    ---
    --

    • ** markete girdim deep webde. marihuanalara baktım. evet alıcaktım bundan. bu kafayı yaşamak istiyordum.
    verdim siparişi. 1000$ küsür bir şey tutmuştu. bitcoin cinsinden herifin wallet a yatırdım.

    nasıl geleceği hakkında bir fikrim yoktu.
    "ama herkes alıyordu, elbet adamlar bir yol bulmuştur" diye düşünüyordum.

    sorularımı gidermek için adamla iletişime geçtim.

    ---
    ---
    --

    nasıl dıbına koyayım, normal kargo mu !!!
    tepkim aynen böyle olmuştu. işin aslını öğrendim.
    herif normal kargoyla yolluyormuş. malı oyuncak statüsünden gönderip magic küplerin (şu zeka küpü işte) içine koyuyorlarmış. şu ana kadar bir sıkıntı çıkmadığını söylemişti.

    tabi her aksilik beni bulur ya !!!
    yanılmamıştım.
    ne halt olduğu gümrükte belli olmuştu ya da ben öyle düşünüyordum. ama başıma hiçbir zaman böyle bir şey gelmemişti. 2 gün gümrükte beklediğini hiç görmemiştim. anlalışmıştı işte başka açıklaması olamazdı.

    lan mal gibi zaten evimin adresini vermiştim. sıçmıştım.
    hemen kaçmalıydım. buradan kurtulmalıydım.
    hay dıbına koyayım lan kargo adıma gelecekti hem de.
    kurtulmalıydım buradan.

    kaçmalıydım uzaklara, kurtulmalıydım bu ülkeden. yakalanmak istemiyordum. sadece kullanıcı olduğum için bir şey olacağını düşünmüyordum.
    ama daha önce hiç kullanmamıştım. yırtabilirdim.
    lanet olsun bu da bir işe yaramazdı. ne yapacağım şimdi ben.
    hesaplamalara koyuldum. eğer kargo anlaşılmışsa büyük ihtimal akşama kalmaz benim evdeydiler. parama baktım. elimde nakit para da yok, gibtir.
    hemen deep webi açtım. bitcoini eft yapan herifler vardı. bu işten komisyonda alıyorlardı ama nereden güvenebilirdim tüm paramı almayacaklarına.

    güvenmek zorundaydım. zorundaydım !!

    yolladım parayı.

    ---
    ---
    --

    1 saat geçmişti. 1 saatin her dakikası, her saniyesi, her salisesinde heyecan, korku, adrenalin tavan yapıyordu.

    kaçmalıydım buradan. hem de olabildiğince erken bir şekilde.
    sürekli banka hesabımı kontrol ediyordum.

    ---
    ---
    --

    gibtir
    oça bak. herife yolladığım paranın %60 ı sadece hesabımdaydı.
    vaktim de yoktu. yapacak bir şeyim de yoktu. ama bana para lazımdı.

    ---
    ---
    --

    yeni bir sekme açtım...

    bana para lazımdı. kaçacaktım ulan. para lazımdı bana.
    çıldırmıştım. gözlerimin yandığını hissediyordum.
    terlemiştim. alnımdan, ellerimden, ayaklarımdan adeta su boşalıyordu.

    açtığım sekmeden hemen tefecilere bakıyordum.
    kaçıyordum dıbına koyayım. bütün parayı tıkayacaktım.
    fazla bir şey de alamazdım.
    4000$ banka hesabına.
    Tümünü Göster
    ···
  7. 57.
    +8
    evet fark ettim.
    her şey bitmişti.

    kapı çalmıştı...
    ···
  8. 58.
    +7 -1
    aldım telefonu ve konuşmaya başladım. “alo?”
    “*isim (no name, no cry) * iyi misin, merak ettik seni, patron arama mı istedi”
    “bugün çok hastayım, yataktan kalkacak durumum yok” dedim
    “peki, kendine iyi bak, en yakın zaman da gelmeye çalış. bugün çok yoğunuz ve patron çok sinirli”
    “tamam görüşürüz” diyerek kapattım.
    bir de bu çıktı başıma amk diyerek telefonu komodinin üstüne koydum. patron normalde de sinirli biriydi ama zaten tanıdıktı amk. neyse salla dedim. fazla vakit geçirmeden hacker dostuma ne olduğunu sordum. 
    “sana da ip adresini gözüktü mü?”
    “evet de bu mu yani, bunun için mi çıkarttın beni yayından?”
    “evet, başımıza bir şey gelebilir. o yüzden hemen sende çık diye söyledim.”
    hay ben senin diyerek lanet okudum herife. gözüktüyse gözüktü ne yapıcaz ki amk. sanki polis gelecek . neyse bu çocuktan öğrendiğim çok şey vardı. ona sövmeye hakkım olduğunu düşünmüyordum. hack bilgime bilgi kattı. 
    ···
  9. 59.
    +7
    banka hesabına para yatıramayacaklarını söylediler. bitcoin takip edilemediğinden "only bitcoin" diyordu bin herifler.

    ne yapacaktım.
    düşünürken toparlanmaya çalışayım dedim.
    1-2 eşya mı sırt çantama koydum. biraz su ve meyve koydum.

    laptobun başına geçtim. heriflere bitcoin cinsinden alamayacağımı söyledim.
    anlamıyordu oç lar.

    kalbim yerimden çıkacaktı.
    ağlıyordum. gözlerimden yaşlar boşalıyordu. ağlıyordum lan
    aklıma annem geldi.
    keşke
    keşke hiç ayrılmasaydım evimden.
    başlarım ailevi sorununa.
    ya da keşke hep dayımlarda kalsaydım.
    ne diye bunlar olurki

    ağlıyordum.
    kalbimin her atışında kapı çalıyor sanıyordum.
    ağlıyordum.
    ···
  10. 60.
    +7
    kurtulmuştum lan.
    doğru mu ?

    ehehehe bitmemiş tabi ki.

    miş li anlatıyorum.
    bunları sonradan öğrendim tabiki.

    şevroletin teki gelmiş koymuş amk.
    kaç metre uzağa atmış ipne.
    ···
  11. 61.
    +7
    girdiğim şifrenin yanlış olduğunu öğrendim. oraya 1 yazsam bile “correct” diyecekti. bunu sonradan anladım. çıkmak istediğimde ise “your ip adress:***” dedi. bu gerçek ip adresimdi. her ne kadar tor kullansam da , ek olarak proxy kullanarak mac adresimi değiştirsem de ip adresimi verdi mesaj bana. yusuf yusuf oldum. gerçekten çok korkmuştum. ne yapacağımı bilmiyordum. nasıl bulabildiğine dair birkaç şey düşündüm. aslında olabilirdi. her ne kadar proxy kullansak da google bizim gerçek ip adresimizi görüyorsa bunlarda görebilirdi. yayınlarını sırf izledim diye beni bulup bir şey de yapamazlardı. kemiklerim sızlıyordu. zor bela modemin yanına ulaştım ve reset attım. bu sayede ip adresim değişecekti. log tutan bir modemdi fakat bu adamlar devletten ya da servis sağlayımcıdan modemin loğuna bakamayacakları için bir sıkıntı görmüyordum. 
    aslında çok fena yanılıyordum…

    kemiklerimin hala sızlaması nedeniyle işe gitmemiştim. evin telefonu çaldı. kapım çalındı ve yengem odaya girdi. 
    “sana telefon var” dedi.
    ···
  12. 62.
    +7
    büyük bir heyecan ve korkuyla habere tıkladım. tam olarak haberi hatırlamasam da genel mevzuyu anlamıştım. h*** trafik kazası sonucu ölmüştü. h*** nın aracı, duvar ile kamyonet arasında ezilmişti. oldukça hızlı gelen gelen kamyonet arkadan çarpmış, ve olay yerinden hızla ayrılmıştı. haberde bahsedilen konu ise bir mafya hesaplaşmasının olduğuydu. bu herifin bana öldürtmek istediği herifte büyük ihtimal mafya liderlerinden birinin çocuğuydu. olayı yavaş yavaş kavramaya başlamıştım. haberin ayrıntılarını incelerken şok oldum.

    "polis, ondan şüpheleniyor.
    h*** nın son görüşmeleri incelenediğinde ukrayna' da yaşayan birisine ulaşılıyor. polis, olayın bu kişiyle doğrudan alakası olduğunu düşünüyor." tarzı bir yazı vardı.

    faka bastığımın farkındaydım. hazırlanmalıydım, hiç bir çelişki bırakmamalıydım polis ile olacak konuşmamda. önümde 2 gün vardı.

    lanet olası 2 gün.
    neler yapabilirdim ki ? acaba kaçmalı mıydım? hiç arkama bakmadan yeni bir başlangıç mı?

    gönderecekleri ekibin oldukça profosyonel olduklarını biliyordum ya da öyle düşünüyordum. soracakları sorularlarla istedikleri bilgileri alacaklardı ya da izin ben buna izin vermeyecektim.

    kendimi korumalıydım. ama elimden ne gelirdi ki? belki de bir şeyler gelebilirdi, evet evet. hemen laptopu aldım ve deep web de bir e-book sitesi buldum.
    "lying" terimini arattım. karşıma yanlış hatırlamıyorsam "the best way of the lying" tarzı bir sonuç çıkmıştı. bu ne olduğu belirsiz şeyi açtım. yeni bir web sayfasında kitabın içeriği metin olarak kaşrıma çıkmıştı. başladım okumaya.

    bir yerden gelişmeye başlamak lazım değil mi?

    yararlı bir kaynağa benziyordu.
    sadece yalan söylemeye değil, yalanın anlaşılmaması için fiziksel bazı taktikler de vermekteydi. aslında bir nevi sosyal mühendisler için gerekli bir kitap diyebilirim. kısaydı, 1 saatte bitirdim.
    ···
    1. 1.
      +2
      Linki var mi haberin
      ···
  13. 63.
    +7
    ulan bunları şimdi mi düşünmeliydim.
    herifler az sonra gibecek belamı.

    kaçmalıydım.
    run ** runn *runnnnnnnnnn
    laptobu çantaya koydum.
    balkana çıktım.
    atladım ve koşmaya başladım.
    uzun zamandır koştuğumu hatırlamıyordum. nasıl bir histi onu da bilmiyordum.
    ama koşarken ağlıyordum. göz yaşlarım, rüzgarın etkisiyle gözlerimden ayrılıp adeta hava da asılı kalıyordu. sanki arkamı dönsem hava da onları asılı görecektim.

    ama arkadamdan bu heriflerin geldiğini de bilebiliyordum.
    sesler duymuştum.
    ···
  14. 64.
    +7
    kaçtığımı anlamışlardı.
    ne yapacaktım ulan.
    kaçıyordum arkama bakmadan.
    koşuyordum önümü göremeden.

    uzaktan sıksalar belki indirirlerdi beni.
    ama istekleri nedir bilemezdim.
    evet belki indirmek istiyorlardı beni.

    yapacak bir şeyim yoktu. polisi arayamazdım. onlara sığınamazdım.
    tek yapmam gereken aradaki farkı açıp bir yere saklanmaktı.

    ama tıkanmıştım.
    koşamıyordum.
    adamların nefesini boynumda hissediyordum.

    bitmişti be.
    buraya kadardı.
    rüya sona ermişti.
    ···
  15. 65.
    +7
    "heyyyyyyyyyy
    • ** do you remember meeeeeeee"

    bu kimdi lan. bu kimdi
    polis olamazdı.
    ismimi biliyordu.
    kim di bu herif.

    "open the door.
    we have a deal with youuuu"

    yoksa lan yoksa ?

    "hahahaha ı know, you are in the home.
    ı, ı sent you a money for job."

    kapıyı hala yumrukluyordu.
    tek kişi olamazdı.
    silahsız da gelmiş olamazdı.
    sorulması gereken soru beni nereden tanıyor, kim bu ve evimi nasıl buldu?
    ···
  16. 66.
    +7
    hemen eve girdiler ve alt kattaki evin balkonuna inmek için benim evi kullanmak istediklerini söylediler. sebebini sordum.
    "evde silahlı bir hırsız bulunuyor" tarzında bir şey dediler. tam olarak böyleydi herhalde. çünkü o anki heyecanım ve ödümün takuma karışmasıyla bir şey anlayabilecek modda değildim.

    5 dakika sonra polis evimden ayrıldı, 15. dakikada apartmandan adamla çıktılar.
    "helal olsun, adamlar işi biliyor" diye içimden geçirdim.

    hiçbir şey olmamış edasıyla odama gittim. ne yapacağımı hatırladım.

    neyse şu üniversiteyi yeniden arayayım dedim.
    "*** üniversitesi *(burada birşeyler söyledi*"
    "merhaba, web sitenize girmek istediğimde bir indexle karşılaşıyorum. siteniz hacklenmiş."
    "evet beyefendi bu durumdan haberimiz var. şu anda siteye erişimi kestik"
    "yalnız sitenizin database i internette yayınlanmakta.
    "nasıl?"
    "sitenizin veritabanı, öğrenci bilgileri, hepsi internette."
    "lütfen hattan ayrılmayın" dedi kadın.

    bir ipnelik sezdim, telefonu kapattım. aramasa mıydım acaba?

    telefon çaldı.
    ···
    1. 1.
      +1
      Ulan hani zemin kattaydı bu adam nasıl zemin kattaki adamın alt katında balkon oluyor
      ···
  17. 67.
    +7
    1 hafta yoğun bakımda kalmışım. annem ve babama ulaşmışlar. onlar da dayıma söylemişler.
    dayım ilgilenmiş hemen.

    sürekli uyutmuşlar amk.

    sonra türkiye' ye naklim olmuş işte.

    türkiye' de gözlerimi açtım.

    sıkıntı yok, sağlık yerinde.

    neyse amk sonra tekrar ukrayna'ya gitmek zorunda kaldım.

    şu utandırıcı meselesinden dolayı.

    ilk kez aldığımı, denemek amaçlı olduğunu söyledim.

    para cezası verdiler ve ülkeye girişimi yasakladılar. amk çok meraklıydık sanki ülkenize.

    babam gibti belamı. ulan eşek kadar adam olduk yine dayak yedik.

    neyse anneme affettirdim kendimi. sıkıntı yok o konuda.

    hee diğerleri ne oldu derseniz hiç gibimde değil. umarım karşıma da çıkmazlar.

    kurtuldum herhalde o binlerden.

    şu anda ne mi yapıyorum?
    ···
    1. 1.
      0
      Bitti mi panpa
      ···
    2. 2.
      0
      Bitti panpa
      ···
    3. 3.
      0
      bittimi lan sonu bumuydu amk zütvereni
      ···
    4. 4.
      0
      Hadi aq. Yaz artık zaten copy paste neden gec kalıo
      ···
    5. diğerleri 2
  18. 68.
    +6
    hayaller eliot hayatlar heckır okan
    ···
  19. 69.
    +6
    "alo, merhaba ***(no name no cry) bey."
    "merhaba" diye temkinli bir şekilde konuştum. yanılmıyorsam yine şu polis kadındı.
    "bugün içerisinde *** üniversitesiyle iletişim kurmuşsunuz. toplantınızdan sonra sizinle görüşecektik."
    "evet, haklısınız. bir bilgi öğrenmek için aramıştım, ancak gerek kalmadı" diye doğaçlama takıldım.
    "peki, h*** olayı hakkında sizinle yüz yüze görüşmek istiyoruz"
    "hasssgibkktirrrrrr" diye içimden geçirdim.
    "eee şey yalnız ben çok yoğunum bu aralar" diye geveledim.
    "bu önemli bir mevzu ve sizinle görüşeceğiz.
    "şey peki, tamam. benim oraya gelme ihtimalim yok. sizinle burada görüşmek istiyorum." dedim.
    "bizim için bir sakıncası yok. ekibimiz en yakın zamanda sizinle görüşmek için yola çıkacaklar."

    bu laflardan sonra bir buluşma ayarladık. *** hotelinde buluşmayı tercih ettim. evimde konuşmak çok sakat iş.
    gizlilik önemli diye düşünürken laptopu kucağıma aldım ve tr den haber sitelerine baktım.

    şimdi sıçmıştım.
    "esrarengiz ölümün arkasındaki sır"
    manşet aynen böyleydi. küçük yazı olarak da "iş adamı h*** (no name no cry) ölümü aralanıyor"
    zütüm çok pis tutuşmuştu.
    ···
  20. 70.
    +5
    irc kanallarında geziyordum. "tr hacker z" diye bir kanal gördüm. "gir anasını satayım" dedim. muhabbet derine benziyordu. kanal da 7 kişi vardı ve hararetli bir tartışmaya girmişlerdi. fazla zaman geçmeden garip nickli herifin teki mesaj attı.

    "***.edu.tr hacked !"
    şaşırdım, edu.tr ler den database sızdıranı gördüm fakat hackleyeni hiç görmemiştim.
    "oo adamsın" felan diye mesajlar geldi. şu garip nickli heriften 2. bir mesaj daha geldi.
    bir link atmıştı. linke tıkladım, yüklenmesini bekledim, bekledim bekledim ve "ahan da girdi" dedim.

    sitenin database si

    ne işime yaracakki diye düşündüm. irc kanalına tekrar baktım.
    "you are banned"

    gibtiri çektim. ne diye banlarlar ki diye düşündüm.

    "yoksa, hadi be olamaz??"

    database de hocaların, öğrencilerin, çalışanların bilgileri ortadaydı. bu kişisel bilgilerle bir kişinin hayatını karartmak çok kolaydı. sahte şirketler, hayali ihracatlar... bir de bulunduğumuz yıla bakarsak daha da kolaydı.

    ulan neden banlarlarki diye yine düşündüm. sadece tanıdık herifleri felan mi tutuyorlardı ki?

    neyse ipnelik değil mi,
    aradım üniversiteyi. normalde gibsen böyle bir şey yapmazdım. o an ki kafamı hayal bile edemiyorum.

    telefon çaldı, açıldı ve o arada tam tam tam diye kapının yumruklanma sesi geldi. daha hiç konuşmadan telefonu yüzüne kapayıp kapıya gittim. bir binlik seziyordum. kimseyi tanımıyordum, kapım niye çalınsın ki?

    "belki de dayımdır" düşüncesiyle delikten baktım.
    "hassssssssss"
    polisti.
    aklıma o an her türlü şey geliyordu. acaba şu ölen herifin şeyi mi? yoksa deep web de başıma açılan bir bela mı? kapıyı açmak zorundaydım. delikten bakarak evde olduğumu belli etmiş oldum. çünkü ışık kesilmişti.

    açtım kapıyı.
    ···