Gençler rica ediyorum, kendinizi bir an için benim yerime koyun. Tanınmamak için kafamı kazıttım, sakal uzattım ve her gün farklı araçlarla seyahat ediyorum. Kimi gün kiraladığım bir araçla, kimi gün benim emektar Peugot ile; kimi zamanlar metrobüs+füniküler yapıyorum, ama bazen teleferikle gidiyorum. Bütün sosyal medya hesaplarımı kapattım, telefonumu değiştirdim ve internetteki bütün izlerimi temizlemesi için istanbul'da bu gibi işler yapan minik bir mühendislik şirketiyle anlaştım. Bu bir hayatta kalma mücadelesi, ve inanın bana - kolay değil.

Uzatmıyorum, polis merkezine gittik. Genişçe bir toplantı odası gibi bir yere oturttular. Sonra cinayet bürosu şef yardımcısı, kennedy ve bir de dea ajanı içeri girdi. Ayağı kalktım, kendilerini tanıttılar. Oturmamı söylediler, oturdum. Birkaç rutin soru sordular. "Kız arkadaşınızın bir düşmanı var mıydı? iki cinayet arasında ortak nokta farkettiniz mi? Garip bir şeylere rastladığınız oldu mu? Burada günleriniz nasıl geçiyor?" gibi sorular... Bütün samimiyetimle, dürüstçe cevap verdim. En sonunda içim içimi yiyen o soruyu sordum: "Ben bir şüpheli miyim?"

Şef yardımcısı "Tabiki hayır. Bunlar rutin. işbirliğiniz için teşekkür ederiz. Arkadaşlarımız size evinize kadar eşlik edecek; herhangibir şey hatırlarsanız sizi dinliyor olacağız. Hoşçakalın." dedi. Müsade istedim, kalktım. Üçü içerde kaldı; ne konuştular kim bilir...

Kız arkadaşımın cenaze töreni yapıldı. Cenaze törenine Mekgibalı restoranın müdürü de gelmişti. Tören bittikten sonra bana restoranında iş teklifi etti; ben çok moralsizdim ve öylesi bir günde bunu söylemesine çok kızdım. "Bunu duymadım, siz de söylemediniz!" deyip gibtir oldum gittim.

1 ay sonra Mike ve Laura'nın kötü davranışlarından ötürü garsonluk yaptığım yerden yine ayrıldım. iş bulmalıydım. Özellikle kaldığım moteldeki muhitte iş aradım ancak sezon kapanıyor ve izne ayrılan asıl çalışanlar bir bir geri dönüyordu. Aklıma Mekgibalı restoran geldi; mecburen gittim ve müdüre durumumu anlattım. işe tekrar kabul edildim. Eylül ayıydı. 1 aylık aradan sonra orada çalışmaya başladığım ilk gündü. Mekgibalılar bana diş bilemişti; etrafta soğuk savaş vardı. Kavga ettiğim Miguel, restorandan kovulmuştu.

Gençler anlattığım hiçbir detayın gereksiz olmadığını anlayacaksınız. Lütfen sabredin. Farklı bir konuya dalmış gibi gözükebilirim ama asıl olaylar 2015'te başlıyor; her olayın altında bazı sebepler yani bir zemin yatar. O zemini anlamanız için koca bir hikayeyi kısa kısa özet geçiyorum.

Velhasıl akşam oldu, konuklar gitti ve bulaşık yıkanan kısmı paspaslarken arkamda bir kol hissettim. Sonra sert bir yumruk patladı kafamda. Böyle bir durumda ne yapacağımı planlamıştım. Karşı saldırıya geçtim, dirsek darbeleriyle sağlı sollu giriştim. En son karnına sert bir şekilde dizimi vurup yere düşürdüm. Bıçağı kaptığım gibi boynuna dayadım. Diğer Mekgibalılar etrafımı sarmıştı. Restoranın çöplüğe açılan arka kapısını işaret ederek tehtidkar bir tonlamayla "Go! There! Or he dies!" diye bağırdım. Oraya yöneldiler ve ben de bıçağı kemerin arasına sıkıştırdıktan sonra restoranın giriş kapısından koşarak dışarı çıktım; ve etrafımda bu sefer çok fazla Mekgibalı vardı. Arkamdan birisi gelip bir tür gazlı bezle beni bayılttı; gözlerimi açtığımda bir parkın tenha bir köşesindeydik. Başıma poşet geçirilmişti ama ispanyolca konuşmalarını duyabiliyordum. Anlaşılan etrafım hayli kalabalıktı. Korkuyla panik davrandım, ellerim bağlı değildi o yüzden sakladığım bıçağı ani bir hamleyle çıkardım ve kaçmaya çalıştım ama tam göbeğime sert bir tekme darbesi aldım. Savrulurken bıçağı gelişine bir noktaya sertçe salladım ve bir şeyi çok fena kesmiştim. Kafamdaki poşeti çıkardım ve adamın biri yere yığılmıştı. Sonra bir sürü Mekgibalı üzerime saldırdı ve önce yere yıkıp sonra tekmelemeye başladılar. Bunlar ciddi tekme darbeleriydi ve ölüme en çok yaklaştığım üç andan birisi ve ilkiydi. Birkaç kişi ise yere düşen adamın başına toplanmıştı. Tam bu anda önceden girdiğim şu flashforward'ı tekrar okuyalım: http://www.incisozluk.com.tr/e/169077855/

Aylardan Temmuz. Akşam 22:30. Havai fişekler patlarken restoran müdür yardımcısı benimle konuşmak istediğini söyleyip arka tarafa çekti. "I thought you were a good person at the beginning but you let me down. Not only that. I am afraid of you. You have to go. Otherwise I will." diyordu. Başlarda iyi bir insan olduğum için beni sevdiğini ama gitgide farklılaşarak korkunç birisine dönüştüğümü söylüyordu. işi bırakmam gerektiğini anlatıyordu ve eğer bırakmassam kendisinin işi bırakacağını söylüyordu. Benim yüzümden işini kaybetmesine müsaade edemezdim. "Bu akşamki işimi tamamlamama izin ver, yarın beni görmeyeceksin." dediğimde gözlerindeki şey, bir nebze de olsa hüzündü.

Edit: Havai fişekler patlıyordu çünkü o gün Independence Day idi. Amerikalıların kendi topraklarını ingilizlere karşı savunurken kazandıkları zafer ile ilgili bir bayramdır.

Fazla uzatmıyorum; kızları aldık ve mekana girerken kapıdakilerin Kennedy'nin önünde adeta puta dönüştüklerini ve sonra saygıyla yol gösterdiklerini, "Buyrun" dediklerini dün gibi hatırlıyorum. Onun bu kadar saygın birisi olduğunu görünce şaşırmıştım, ancak şüphelenmek mi? Neyden şüphelenebilirdim ki?

Çok aptalcaydı. Büyük hataydı.

Araca bindim, Kennedy kaldığım motele sürdü ve önünde durdu. "iniyorsun, bavulunu hazırla. Gidiyorsun. Oyun bitti." Bir an anlamsızca Kennedy'ye baktım. Kennedy tekrar "Git!" dedi ve anlam veremeden araçtan indim. Eşyalarımı topladım. Motelden çıkış yaptım ve Kennedy beni apar topar O'Hare Havalimanına zütürdü. Biletimi aldığıma emin olduktan sonra hiçbir şey söylemeden ayrıldı ve beni yeni gizemlerle tek başıma bıraktı. Hiçbir şey demeden. ilk uçakla ülkeme dönüyordum. Onca sırrı arkamda bırakmaya niyetim yoktu. Hayatımda beni en çok utandıran kararı vermek zorunda kaldım: Bir korkak gibi uçağa bindim. Havada 14-15 saatte birçok şeyi düşünmek için çok fazla vaktiniz oluyor. Daha önce aklınıza gelmeyenler o esnada aklınızda beliriveriyor ama ben yine de bu esrarengiz gizemlerin hiçbirini çözemedim. Katil veya katiller kimdi? Mekgibalı birini mi öldürmüştüm? Kennedy niçin benim ülkedışına çıkmamı istemişti? Apar topar, kelime etmeden... Kennedy'nin gerçekten bir FBI ajanı olduğundan bile şüphe edecek durumdaydım. Münih aktarmalı olarak izmir'de indiğimde beni Gümrük Ofisi'nden bir memur karşıladı. "Kendinibilenadam, değil mi?" diye sordu. Onayladım. Nereli olduğumu sordu; söyledim. "Toprağam, seni aramama gerek yok, hem eminim uğraşacağın çok şey vardır." dedi. Gülümseyip teşekkür ettim. "iyi günler beyfendi ve unutmayın, sizi izliyorlar... " dedi ve oradan ayrıldı. Kanım donmuş bir şekilde arkama bile bakmadan ilerlemeye devam ettim ve gümrük ofisi görevlileri beni tekrar durdurdu. "Kontrol için beni takip edin lütfen." diyorlardı; "Benim kontrolümü şuradaki beyfendi yaptı." diye dönüp gösteriyordum ki adam gitmişti. Emin olmuştum, izleniyordum.

1.5 yıldır entry girmiyordum "Şimdi istirahate çekiliyorum. Bugün de hayattayım." lafını okuyunca iyice kıl kaptım senden. Ben de iTÜdeyim p.tesi 12:30 Med çimlere gel kapışcaz senle

z jenerasyonu... seviyorum sizi, her cevabınızda şu halimdeyken bile beni güldürmeyi başarıyorsunuz. beklemede kalın ve sabırlı olun.

Sonra mutfağa girdiğimde tüm garsonların ağzının ve ellerinin bağlı olduğunu gördüm... Şok geçiriyordum geriye doğru afalladım ve birden başına sert bir nesne çarptı. Bayılmışım... Gözlerimi açtığda ellerim ve ağzım bağlıydı restoran müdürü karşımıza geçti çılgınca gülümsüyordu bin. Birden 40 cm damarlıyı çıkardı tüm garson arkadaşlarım ve beni evire çevire gibti kulağını burnumu gibip üstüme boşaldı.

panpa kamera konusunda baş parmağınla ön kamerayı kapasan gözükmezdin...

Amk deepweb e girmwk cok kolay amk sen nasil face indirip giriyorsan deepweb e de ayni sekilde inersin tor apk linki isteyen cevap yazsin atiyim ben giriyom surekli ferre izliyom irda super karilar var

Amini gibtigimin abazasi carmini duydu dunya gibinde degil

Deep webte son seviyeye ulastim beyler ne olsa begenirsiniz son seviyede sirkan bitcoin karsiliginda tangasiyla dans gosterisi yapiyodu

Panpa numaraya baktım seni ABDden 75. Eyalet yakinlarinda aramislar

Kennedy suikastını sen mi düzenledin lan bin adam tak yoluna gitti

Beyler beni iyi dinleyin şimdi.Bu liseli bin üçüncü sayfada sözlüğe 14-15 yaşında üye olduğunu yazmış.Şu an 21 yaşında olduğunu düşünerek hesaplarsak bu dıbına koyduğumun liselisi 2009 da üye olduğunu iddia ediyor. Sözlüğün Aralık 2009 da kurulduğunu düşünürsek senin birinci nesi olman lazım. Hadi onu geçtim sözlüğün ilk kurulduğu zamanlarda 14-15 yaşında veletler yoktu. Bari sıkacaksan düzgün sık,amk liselisi. Zaten hikayenin başından beri gerçek olduğunu kanıtlayıp prim yapma çabasındasın.

yalansa var üçüküncü demem geciririm çükü mü

Panpa sen cok pis tutmussun yannani gecmis olsun o kucuk kiz gibi takma yannani isitip isitip sokarlar adama cikma evden birkac yil