dedim bu böyle olmaz

ertesi gün okula gittim. bizim cocuklara tüm arkadaslarına gürayı sordurttum. pek cevresi genis insanlar olmasakda bulduk bi kac tane güray. ama bunlar sümsük sünepe güraylardı. otuzbir ceken güraylar yani. yok dedim bu böyle olmaz. bi sekilde ablamın günlüklerine ulasmam gerekiyordu. aksam döndüm yine eve. msni acar acmaz bi sürü cevrim dısı ileti vardı beni bekleyen. hepsi güraydan. nerdesin, neden cıktın, niye böyle yaptın gibi bi sürü soru. sanki evlenmistik güray bi anca kocam olmustu sanki hepsine cevap vermek zorunda hissediyordum o an.

internetim gitti diye salladım hemen. tamam simdi kamera acalım falan dedi ya olmaz utanıyorum resim atsam olmaz mı hem bende seni görürüm sende atarsın diye gecistirdim. bu bana bir resim attı. lan bu bildigin bana kafan atan iri huur cocugu. peki bu huur cocugunun ablamla ne isi olabilirdi. bi yandan taslar oturdukca bi yandan yeni soru isaretleri beliriyordu kafamda. artık o gizemli msn cocugunu kim oldugunu cözmüstüm ama bu seferde ablamla olan iliskini bulmam gerekiyordu. cok sinirliydim o gece. birazda buruk. ananı gibicem güray.. ananı gibicem.

haftasonumu sadece bu huur cocuguna verdim bir yandan dayak yedigim nefret ettigim ve ablamla bi sekilde ilesitimi olan güray bi yandan aysu olarak muhabbetine doyamadıgım her gün farklı komik resim atıp farklı sarkılar paylastıgım güray. beynim amcık gibi olmustu. napıcagımı bilemiyordum bizim cocuklarada anlatamazdım büyük bi utanc kaynagıydı bu durum. hem aysuluk iside güzel gidiyodu. cumartesi gecesi bununla sabaha kadar konustuk muhabbet ettik. lan ben napıyordum. iyice kafayı kırmıstım. ve bekledigim gibi gelisti olaylar. güray beni gibmek istiyordu. ve msn ortamında bu tipler hep karı kovalar msn döneminde en cok karı giben elemanlar olarak takılırlardı.

pazar sabahı ablam erken uyandı. hic erken uyanmazdı. pazarlar camıs gibi uyurdu. bense gürayla konusmaktan hala uyuyamamıstım. hazırlandı ablam dısarı cıktı. gözlerim artık cöküyordu uykusuzluktan ama güray uyumadıkca ben uyuyamazdım. hele ablam dısardayken asla.. aradan bi yarım saat gecti. güray ben artık yatıcam diyip cıktı msnden. iste o an kabus baslamıstı benim icin. ablam dısarı cıkmıstı. güray msnden cıkmıstı. hemen yüzümü yıkadım üstümü giyindim attım kendimi dısarı. mahallede bi kac tur attıktan sonra gürayın bana söylemis oldugu oturdugu yer geldi aklıma. atladım dolmusa gittim hic düsünmeden. yaklasık bi yarım saat civarda gezdim. parklara insaatlara basketbol sahalarına hatta hurdacıya bile baktım. yoklardı.. ne güray nede ablam ikisinide göremedim. caresizce evin yolunu tuttum. yolda kafamda ablam geldiginde ona yapacaklarımı kuruyordum. kurdukca dahada sinirleniyordum. beni döven adamla nasıl bulusurdu. hemde karı düskünü bir huur cocuguyken..

eve vardıgımda birde ne göreyim. ablam sabah erken kalkıp kuzenimi otogardan almaya gitmis. onları evde görünce öyle bir rahatlama geldiki beyler. tüm dertlerimi atmıstım. artık rahat rahat uyuyabilirdim. kendimi yataga atarken havada uyuyakalmısım. yarında okul var öff..

pazar gecesi hic konusmadık gürayla. inanınır mısınız yazmamak icin kendimi zor tuttum. nedense hep bi yazma geregi duyuyordum. ve beyler o an anladım ki duygusallık sadece kız - erkek arasında olmuyor. lan bildigin beni döven adamın muhabbetine bagımlı olmustum. alıskanlık yapmıstı. neyse yatmak üzereyken artık ablamın benden sakladıgı sohbet günlüklerini bende ondan saklıyordum. siliyordum her gün ve sanırım aynı kisiyle fingirdesiyorduk. biraz farklıda olsa..

@3 ohohohohohohohooh

pazartesi okula gittigimde bu isin beni yıprattıgı konusunda karar kıldık fıratla birlikte. bi cözüm bulmamız gerekiyordu. hala ablamla ne isi oldugunu cözememis aynı zamanda aysu olarak zütü kaptırmak üzereydim. bi bulusma ayarlamaya karar verdim. ama aysu olarak degil ablam olarak konusacaktım bu sefer. hem bulusma ayagını yedirip o samimiyetten agzınıda arayacaktım. simdi yapmam gerek ablamın msnini acık yakalamaktı. o gece acıktı. basladım hemen konusmaya az cok artık gürayı cözmüstüm onunla nasıl konusacagımı nasıl tepkiler verecegini biliyordum. basladım ablamdan yazmaya. naber napıyosun yazısında gürayın tepkisi 'hani benden nefret ediyodun ne degisti ? ' oldu. afalladım. ablam aslında beni mi korumustu bu iri ipneye karsı. o yüzden mi nefret ediyorum demisti. benim kafa orda yine bi koptu ama kolay toparladım. sogukkanlılıgımı koruyarak devam ettim yazmaya. 'o öyle bi sinirdi gecti iste' diye devam ettim..

'aslına bakarsan neden kavga ettik ki biz tam olarak konuyu bile hatırlamıyorum' diye salladım birde. ise yaramasını ümit ederek. ' saka yapıyor olmalısın : ) hemen mi unuttun' dedi.. ' yok canım lafın gelisi iste diye devam ettim ' .. ' haftasonu gelsene yine bana ' yazdı. evet beyler. yine yazdı. daha önce ablam ona gitmisti. ve her ne yannanımı yedilerse ablam ona bi durumdan dolayı kızgındı. hic birsey yazamadım cıktım hemen sildim günlükleride. balkona cıktım. hava hafif soguk ama rüzgarsız sakindi. ne yapacagımı bilmez halde kendi kendime konusuyordum ama cümlelerin bi anlamı yoktu. acaba güray ablamı gibiyor muydu. bu soru o gece uyku uyumama izin vermedi.

bence gibti beyler

ertesi gün okulda hemen bizim cocukarı toplayıp durumu anlattım. artık onur eziklik gurur benim icin bisey ifade etmiyordu. biri sanırım ablamı gibiyordu ve bu beni döven iri elemandı. haftasonu ablamdan önce msn adresinden güraya yazıp gelemeyecegimi söylemem gerekiyordu. ablam ögrenirse hersey yalan olurdu. neyse sonunda yine acık yakaladım ablamın msn'ini. haftasonu gelemeyecegimi söyledim güraya. sorun degil bende halısaha yapıcam zaten diye gecistirdi. lan huur cocugu biz günde 3 posta otuzbir cekerken elinin altındaki amı halı saha yapıcam diye gecistiriyordu. ablamı gibmesini tabiki istemiyordum ama alttan alttan koymuyor degildi bu olay bana.

aysu karakteriylede artık isim bitmisti hic girmiyordum onunla ilgili bölümler bitmis artık en önemli bölüme ablamla güray arasındaki iliskiye gelmistik. ve beyler hayatımdaki en acı kararı almıstım o gün. bu isi cözmenin tek bir yolu vardı. oda ablamla gürayın arasını bi sekilde düzeltmek. evet bunu yapmak zorundaydım ablam güraya yazmıyor ben yazıyordum arada ama bu sekilde bilgi alamazdım. nasıl olacak derken aklıma bi tek bu geldi. aralarını yapıcaktım muhabbetleri ilerledikce bi gün araya kaynayıp agzını tamamen arıcaktım gürayın.

öncelikle ise gürayla kendi aramı yaparak baslamaya karar verdim. önce gecmisi unutmus gibi yapıp onunla arkadas olucak. sonra hic tanısmıyolarmıs gibi ablamla tanıstırıcaktım. bir nevi ablamı pazarlıcaktım yani ama bunu yapmam lazımdı. bu ise günlerimi gecelerimi vermistim ve geri dönmeye hic niyetim yoktu. o gün orda ne oldugunu cözdükten sonra düsünecektim artık gerisini. ve burdan sonrasını biraz hızlı gecicem beyler. asıl konuya geliyoruz. cok ayrıntıya gerek olmadıgını düsünüyorum.

gürayla bi sekilde aramı iyi yapmaya basladım muhabbet etmesekde koridorda falan birbirimizi gördükce basımızla selam verip geciyorduk. oda ablamı gibmek istiyordu kesinlikle emindim buna. cünkü hic bi sekilde bu tip zütü kalkık bi insan bu tarz seyler yaptıgı elemana bi daha selam vermez. düsüncelerim dogru cıkmaya basladı. ve güray bigün tenefüste haftasonu halısahamız var bi adam ekgib oynar mısın diye beni cagırdı. hic düsünmeden kabul ettim. bu sır perdesini aralamam lazımdı aklımı kemiren solucana dönüsmüstü artık.

up up up

haftasonu maca gittim o gün güray sen bizim takımdansın dedi. bu hosuma gitmisti neden bilmiyorum bi an önemsendigimi hissettim. macdan sonrada biraz konustuk muhabbet ettik soyunma odasında. bi an aklıma aysu geldi. acaba aysu olsam gercekten verir miydim bu adama. evet beyler kesinlikle verirdim. iyiki gercekten aysu degilim. bi kac gün yine kafayla selamlasmanın ardından güray tenefüsde bizim sınıfa geldi. senin ablan var mı ya kavga ettigimiz gün yanında biri vardı diye zarfladı beni. evet dedim ablamdı o. haa o benim arkadasım ya bilseydim cözerdik aramızda olayı dedi gülümsedi gitti. artık emindim beyler. güray ablamı gibmisti. ve tekrar gibmeye niyetliydi. benimde bu iste aracı olmamı saglamak istiyordu ama ben yer miyim. aslında tam emin degildim yiyebilirdim tekrar ablamı gibmesini saglayabilirdim. zevki olmam gerekiyordu beyler. ama ne yapabilirdim..

ne oluyor len kafam sıkıştı devam

bu isin buralara gelecegini hic bi zaman düsünmemistim. ama artık kendi hırsımdan dolayı ablamı güraya kaptırmıs ve ikinci kez kaptırmak üzereydim. ben ne yapmıstım. kendimden utanıyordum. öfkeyle kalkıp zararla oturmustum. yine okulda bi gün fıratla bu konu üzerinde tartısırken aklıma bisey geldi. gibmisim fıratı hep bu ipne yüzünden oldu zaten olanlar. ben en iyisi fıratsız hareket etmeye baslamalıydım. ankarada kuzenim vardı gazide okuyordu reyiz tipli kekoydu ama severdi beni. aile bagları kuvvetliydi. tek carem artık konuyu ona acmaktı. bu olayları asla kendine yediremez gurur meselesi yapardı. emindim. bi gün aradım kuzenimi..

@3 sen sonra okumayı bıraktım

olayı direk ablamı gibti olarak degilde ablama asılıyor benide bi kere dövmüstü olarak anlattım. kuzenim telefonda bile o kadar sinirlendi ki sesi adete aslan gibi cıkıyordu. sen bu konuyu babana acma ben kendim halledicem en yakın zamanda oraya geliyorum dedi. isler simdi istedigim gitmeye baslamıstı. sevincliydim ama icimde hala bi buruklukda yok degildi. neyse bi kac gün daha güray pici aramızın iyi oldugunu düsünüp gelip hem sınıftaki kızlara yavsamaya devam ediyordu ben bana okuld sana satasan karısan var mı gibi seyler soruyordu. kafasında sadece ablamı gibmek olduguna emindim. beni resmen kullanıyordu. ve o sıralar döv desem dövmeyecegi adam yoktu okulda. bi kac ayar oldugum cocugu dövdürttüm bende. ama hep sonrasında pisman oldum ne tarz bi huur cocuguydum ben..