dedim boyle boyle

sozluk icinde yaptigim en buyuk denyolugu, en buyuk ahmakligi yaptigim ve bundan yillar once butun entryleri ile ucmasina bile isteye okey verdigim yazar. eski dostum.

kendisiyle olan muhalefetimi, tatsizligimi, kendisi hakkindaki kisisel dusuncelerimi tekrardan masaya yatiracak degilim. o konuda fikrimi degistirecek bir durum yok. kendisi ile dostlugum dostluktan anladigim ve deger verdigim her seyin aksine benim gozlemledigim kismiyla uyumsuzlugu, laftan anlamazligi, densizligi, saygisizligi ve ikiyuzlulugu sebebiyle nihayetlenmistir. fakat ne var ki, kendisinin "sozluk yazarligi' da butun bu sayilan tavirlarin sozlukte disa vurumu sebebiyle tarafimca "verilen yetki" ile sona erdirilmistir.

bu konuda ne kadar kahroldugumu, ne derece vicdani azabi cektigimi anlatsam inanmazsiniz. hayir, bu basliga gelip gelip bir seyler yazmayi duslemedim. uzun zaman var ki su basligin varligini bile hatirlamiyordum. dedim boyle boyle aslinda bu anlamda benim ile olan "sahsi" iliskisi ile degil, sozluk ile iliskisi acisindan onem tasiyordu.

dedim boyle boyle sozlugun ilk kusak uyumsuzlarindandi. sozlugun su an yok olmaya yuz tutmus "renklerinden" idi. gun gettikce ifade bicim ve kriterleri apollonian bir yapiya burununen sozlukte dionysiac bir sound ve sesti. simdi her sey olabilidgince ve olmaya mecbur birakildigi oranda "makul, mantikli, efendi, seviyeli ve duzeyli" ise bunun sebebi sozlukten dedim böyle böyle'nin ucurulmasidir. sozluk'un "eksi"sini yitirip tatli oldugu, sakarin oldugu gunlerin safagi dedim boyle boyle'inn uctugu gun dogmustur.

dedim boyle boyle bir uyumsuzdu, aykiriydi, duzensiz ve cogunlukla ongorulemezdi. sozlugun ilk donem ruhuna dair ne varsa biraz dedim boyle boyle'di. sozlugu bugunku anlamda populerligiyle orijinal yapan ne varsa dedim boyle boyle ve turevi yazarlarin -da- emegi, varligi ve luzumu ile mumkun oldu.

dedim boyle boyle'nin ucmasinin sorumlusu olarak kendimi gordugumden olacak zaman icinde onun ekgibliginin hep doldurulacagi gunu bekledim. bu bekleyis korkulu bir bekleyisti. cunku dedim boyle boyle turevi yazarlara dair bir "kontrol" getirmek mumkun degildi. "mantik, muhakeme ve analitik zeka ile dedim boyle boyle'yi koseye gibistirabilirdiniz, ama "dedim boyle boyle" gibi olamazdiniz. dedim boyle boyle gibilerin verdigi ruh ve heyecani katmaazdiniz. "makul" adamlar kendini tekrar etmeye, dedim boyle boyle gibilerin sahip oldugu enerjiyi, donusturucu gucu ve cazibeyi calmaya calisip cuvalladi. sozluk biraz da dedim boyle boyle tipi "uyumsuz"lardan ayiklaninca ruhunu, aslini, ozunu kaybetti.

dedim boyle boyle'nin da "uyumlu"lasacagini, onun da "one of us" soylemine gecebilecegi ihtimalini red etmiyorum. belkii su an ki yasaminda coktan "hayata" entegre olmus, bizden biri olmayi ogrenmis, bizden birine cevrilmistir. ne var ki insan gecmisten simalari o hep oldugu haliyle hatirliyor. dedim boyle boyle'yi da bu yuzden aklimin fotografindaki haliyle hatirlayacagim.

elbette cok makulum ya, tek tarafli olarak dedim boyle boyle'nin sozlukten ibaret herseyi kapsadigini soyleyecek degilim. sozlugu su an dejenere eden, terazinin dengesinde etkin apollonian gucu de yok saymayacagim. ne var ki "kesin iktidar" tek yonlu oldugu andan itibaren denge bir taraf adina bozuluyor. "ideal" sandigimiz her turlu deger, adet, ve kriter sonrasinda goruyoruz ki steril, hijyenik, puriten, simulator bir dunyada yasiyoruz.

oncelikle basligimdan bana ve aileme kufur dahi etmis olsa ucmasi talimati/onayi verdigim icin dedim boyle boyle'ye, sonra bunun neticesinde aynilasan, ortalamalasan tum sozlukten ozur dilerim.

af edersiniz.

not: geçmiş olay tabii.