+7
dedem 2 yıl önce vefat ettiğinde, ki ölümü de kolay olmadı rahmetlinin.
hiper tansiyon hastasıydı, iki kere öldü diye düşündük biz onu ibre 270'lere vurunca, ölmemiş.
sağlık olsun üçüncüsüne öldü.
cenazesini köye zütürdük. orayı isterdi rahmetli.
lakin ki kordinat belirtmemişti.
yani şimdi köydeki evin karşısına mı gömecektik, yoksa köyün mezarlığına mı?
son isteği önemliydi dedemin.
bir süre fikir ayrılığı yaşasak da aramızda, sonunda köy ahalisini arkamıza takıp köyün mezarlığına gittik.
son yolculuğuna dualar ve göz yaşları eşliğinde uğurladık.
tabuttan çıkarıp mezara koyduk, ben yanına mezara inip tahtaları
paralel şekilde yerleştiriyorum, derken küçük dayım yetişti cenazeye.
yurt dışından geliyordu kendisi.
dedem ölmeden 1 hafta önce telefonla konuşmuş beni evin karşısına gömün diye vasiyet etmiş.
ulan biz çoktan gömdük ki bakış atsam da dayıma
annemler hocaya sordu hocam çıkarsak ya, daha tam gömülmedi istediği olsun babamın
hoca da ulan ne saçma iş yapıyorsunuz gömdük o kadar dua okuyoruz bakışları eşliğinde yarım ağız tamam dedi.
bende yerleştirdiğim tahtaları söküp rahmetliyi dayımların yardımıyla tekrar tabuta koydum.
oradan sırtlayıp, köy ahalisini de peşimize takıp evin karşısına getirip oraya gömdük.
mezarın içinde tahtaları dizerken annemlere dönüp emin misiniz burası dimi artık deyince epey tepki almıştım.
espri yapmadım ki amk rahmetli sırtta köyde dolaşıyoruz.
garanti olsun diye düşündüm.
neyse ki gömebildik.