Ben 8 veya 9 yaşındayken bi gün dedem cuma namazından geldi. Dedem, yolda gelirken çocuğun birinin yere sakız düşürdüğünü görmüş. Ben ve kardeşime nasihat vermek için;

-Bakın çocuklar yiyecek bişeyi yere düşürdüğünüz zaman sakın yerden kaldırıp ağzınıza almayın. Pis olur. Sizi hasta eder. Tamam mı?

Ben ve kardeşim "tamam"diyip onayladık.

Dedem bize sordu;
-Söyleyin bakalım ağıza başka neler alınmaz.

Kardeşim;
+Çürük meyve ağıza alınmaz dimi dede. dedi

Dedem;
-Aferim sana, doğru. Bide sen söyle bakalım başka ağza ne alınmaz?

Bende dedimki;
-Yanan lamba ağıza alınmaz dede.

Dedem şaşırdı;
-Oğlum dediğin doğruda, bunun konumuzla ne alakası var?

Bende dedim;
-Geçen gece annem ve babam yatak odasında konuşurken duydum. Annem babama "Lambayı kapat ağzıma alacam" dedi. O yüzden yanan lamba ağza alınmaz. dedim.

Dedem kalp krizi geçirdi. Babam bana uçarak döner kafa attı. Annem oklavayla dövdü. Kardeşim parmak attı.

Gelenek bozulmasın bu da benim böyle bir anımdır.