dedem

biliyorum burası bunun yeri değil ama ben genede yazmak istedim ,dün akşam dedemin banyoda yere düştüğünü ve hastahaneye kaldırıldığını söyledi akrabalarım ,sonra dayım beyinde oluşan bir hasardan dolayı sol tarafının felç kaldığını söyledi bugün sabah almanyadan ,antalydan ,izmirden teyzemler geldi, bursadan dayım geldi bütün aile istanbula toplandı ,az önce kuzenim aradı dedemin beyin kanamasının dünden beri devam ettiğini ,kanamanın derinde olduğunu ve müdahele edilemediğini söyledi bütün çocukları başında beyinindeki kanamasının durmasını bekliyorlarmış yoksa bir kaç saat içinde ölücekmiş ,ne kadar kolay demi bunu yaşamak ,dinlemek, anlatmak ... hastahane bana araba ile 10 dk mesafede kartal eğitim ve araştırma hastahanesi,ama ben kalkıp gidemiyorum oraya onun yerine burada yazmaya devam ediyorum. gidemiyorum çünki gözlerim yaşlıyken sokağa çıkmak istemiyorum ,gidemiyorum çünki teyzelerimi dayılarımı o şkeilde görmek istemiyorum, gidemiyorum çünki dedemi gözleri kapalı ölümü beklerken görüpte aklımda ki son görüntüsü o olsun istemiyorum... genede küfür edicekseniz edin ...

geldi iki yanagimdan ve dudaklarimdan optu. sevmiyordum opmesini cunku cok batiyordu biyiklari. ama istanbula gidiyordu ve benim bildigim kadari ile insanlar vedalasmak icin sarilip opusurlerdi. 6 senelik omrumde hep biyiklariyla opmustu beni ama dedim ya cok aciyordu... sevmiyordum...

unutmuyorum da o aksam pazardi. show tvde rambo oynuyordu. ilkokul 1. sinifa yeni baslamistim aylardan kasimdi. o zamanlar sobalıydı evimiz. sobanin sicakliginda yatiyorduk. rambo ates ederken ben uyuya kalmistim.

gozlerimi actigimda igiblar yaniyor , karsimda annem ve babaannem oturuyordu. 10 dakika icinde eve bir cok insan gelmisti. bizi bir alt kata , amcamlarin evine indirdiler. sabaha kadar orada uyuduk. keske ramboyu izleseydim diyordum kendime.

sabah olup hava aydinlandiginda eve ciktim , ev cok kalabalikti. o yaz olan sunnet dugunumuz kadar degildi belki ama kalabalikti. odaya girdim. kadinlar toplanmisti. hic erkek yoktu , nereye gitmislerdi acaba. herkes agliyordu. ne oldu diyordum birsey soylemiyorlardi. neden sonra kalktim , kapisi kapali olan salona yoneldim. tam gireceğim zaman yengem kollariyla beni tuttu. hic sevmezdim zaten , el bilegini isirdim ve odaya girdim.

salonda 25 - 30 kadar erkek sessizce oturuyorlardi. babam beyaz bir carsafin yaninda oturuyordu. carsafin ustune bir bicak dusmustu. annem gene ben attim sanmasin diye almak istedim bicagi. babam carsafla arama girerek beni aldi ve kucagina oturtu. oglum dedi. sonra sustu. cok sustu. agliyor ama sesi cikmiyordu. neden sonra bana o carsafin icinde dedemin oldugunu soyledi. kucagindan atladim. carsafi kaldirdim, 1 cift ayak vardi karsimda. oteki tarafa gittim ve actim. dedemdi. kalksana dedim. yorulmustu galiba. kalkmadi. dede kalkar misin dedim tekrar. sonra durtmeye basladim. kalkmadi...

oda icinde herkes agliyordu. babam bana kigib bir sesle ölümü anlatti. dedemin artik olmayacağını onu son kez görebileceğimi soyledi. anlamiyordum , allah neden izin vermiyordu dedemi bir daha gormeme. tamam cok yaramazdim ama soz uslu duracaktim. baban hadi artik dedi. yuzune soyle bir baktim dedemin. son umut kalkar misin dedecim dedim. kalkmadi. optum , sarildim... cok batti biyiklari ama hic acimadi .

lan adam geçen mutfaktaki eti yedi diye kediye plastik kapak fırlattı kedinin zütü yırtıldı sandm

Dedem benim be çok özledim seni niye aksilik ettin de gitmedin o gibik hastaneye hep inadın sinirin yüzünden yedin bitirdin kendini rahat uyu mezarında..

çok iyi adamdı valla hayatımda gördüğüm en delikanlı adam cansın dedem yasin okudum senin için

rezarvuar

acil satılık

olay bugün akşam gibi oldu televizyonda evlilik programı açıktı dedem bunu görüp:
75 yıldır yaşıyorum ilk defa televizyonda genel ev gördüm dedi çıldırıyorum ahsfs

diyor ki bu evde herkez Tayyip i tutuyor nasıl onun oyu yüzde yüz değil
evde 10 kişiyiz dedim ben tumuyom o zaman 90 olması lazım huur çocuğu CHP HDP diyor gülme krizine girdim

Beyler Dedem bu sabah saat 9.04 de Son Nefesini Verdi Perşembe günü Onu Görmeye gidebilirdim Ama Lanet olası bir oyunu bırakıp Görmeye gidemedim Allah Belamı versin beyler Taziyleriniz için teşekkürler Şimdi yola Çıkıyorum hadi Selametle Son olarak Asla bir oyun için sevdiklerinizi görmezden gelmeyin sonra çok pişman olursunuz...

dedemi çok severdim eminimki o da beni çok severdi. çocukluğuma dair en güzel anılarda hep dedem vardır benim. demekki onunlayken hep mutuymuşum diyorum. torunların gülü diye severdi beni. en sevdiğim torunum diye anlatırdı beni konu komşuya. bir de çok eğlenceliydi dedem. sanki 75 yıllık bir vücudun içine 15 yaşında bir çocuk var gibi enerji doluydu. en nefret ettiği şey çevrsindekilerin somurtmasıydı. dedemi çok severdim ben. çok güzel insandı. toprağı bol olsun.

Dedem çok sağlıklı bir insandı 88 yaşın kadar sürekli gezerdi dağlarda bayırlarda son 2 senedir ayakları rahatsız yürüyemiyor ancak bizim yardimimizla salona felan getiriyorduk merdiven felan neyse biz 2 gunlugune il disi ciktik geldigimizde yataktan cikamiyordu hicbi saglik sorunu da yoktu iyilesir felan diye umut ediyorum insallah da iyilesiir ben onu sirtimda da tasirim gerekirse su zamanlarda ne yapabilirim onu cok seviyorum tek dedigi sey bana oğul diye bagiriyor bi tek bunu soyluyor elimi tutuyor o da zar zor ve yatakta tum aile endise icinde bu duurumda olanlarin ban tavsiyesi veya bu durumdan sonra ne olucak tecrubeleriniz paylasirmisin bu arada herkes aailesinin kiymetini bilsin

harika bir kişi

http://www.mmscience.eu/img/kolibal.jpg

@1 hangisi senin deden

facebookta sayfa yerine yazmaktadır şuan yani en azından bende

huur çocuğudur