Okurum başla

Tutar anasını satayım tutmazsa zütüme çubuk kraker sokarım

bıktık anılarınızdan şu sözlükte kaliteli espriler laf sokuşturmacalar göremicekmiyiz artık.

Sene 2006 o zamanlar yaşım daha 12 6. sınıfa gidiyorum iyi hatırlıyorum.

Aklıma gelen ilk anım işte 2006nın serin bir sonbahar akşamı gerçekleşmişti. Üzerimde bir kaç beden büyük lacivert bir ceket. Aklımda ev vardı.

10 15 dakikalık yalnız bir yürüyüşten sonra eve varmıştım. Kapının önünde 3 kişi vardı. Daha önce görmediğim 3 kişi, 2 kadın ve bir erkek. Adam elinde uzun 2000 marka bir sigara gözlerinde biraz yaş biraz uykusuzluk vardı.

Sağlam olan kadın diğer kadının koluna girmiş onu ayakta tutmaya çalışıyordu. başı yazmayla sıkı sıkı örtülmüş, yüzünde hafif bir endişe ve korku vardı. Kadını zor bela ayakta tutuyordu.

Diğer kadının gözlerinden sürekli yaşlar boşalıyor, Ben o eve girmem diye mırıldanıyordu. Kendini sıkıyor hareket etmemek için elinden geleni yapıyordu.

Evimiz 2 katlı ahşap bir evdi. Dedemin şehrin merkezine birkaç dairesi daha olsa da bu evden bir türlü vazgeçmezdi.

Herneyse beyler kadın evimizin kahverengi kapısına tutunuyor bir türlü hareket etmiyordu. Göz bebekler büyümüş yüzünde ve ellerinde yer yer çürükler vardı. Korkmuştum kadının görüntüsünden ve sesinden.

Dedem sanırım evde yoktu o yüzden bu insanlar kapıda kalmışlardı. Bir süre tereddüt etsemde sonunda dayanamayarak onların yanına gittim.

Selamün Aleyküm Abi. Elinde sigarasıyla sokağğa düşünceli düşünceli bakan adam birden irkilip Aleyküm Selam dedi.

-Hayırdır abi dedem evde yok mu?
-Hızır Hoca senin deden mi?
-Evet abi
-Kapıyı açan olmadı kardeşim.
-Ben açayım abi rüzgarın karşısında dikilmeyin girin evde bekleyin.
-Eyvallah kardeşim.

Kadınlar kenara çekildi ben kapıyı açtım,

Ama o kadının gözlerindeki nefret beni dehşete düşürmüştü. Bana öldürecek gibi bakıyordu, sanırım kapıyı açmam onun hiç hoşuna gitmemişti. Kadını güç bela içeri soktular ama nasıl çığlık atıyor "Beni sokmayın buraya, Hadi Osman ben iyileştim bak hadi evimize dönelim" "Ne olur o adam gelmeden gidelim" "Bak Necla sana bir daha kötü davranmayacağım ne olur dönelim diye bağırıyor kadın"

Ama benim aklım daha o kadar işlemiyordu bu tip konulara.

Kadını dedemin üst kattaki odasına çıkarttırdım. Dedem genellikle hastalara burada bakardı.

Çok geçmeden akşam ezanı okundu
-Abi ezan okundu dedem namazdan sonra anca gelir kalk beraber namaz kılalım dedim.
Adam sanki bunu dememi bekliyor gibi kalktı ayağa abdest aldı namazımızı kıldık tekrar oturduk birkaç dakika geçmişti ki kadın tekrar çığlıklar atmaya başladı.

-O geliyor Necla hadi gidelim ne olur gidelim gelmesin, gelmesin.
Kırmızı yazmalı kadın azarlar gibi konuşmaya başladı.

-Hiç bir yere gitmiyoruz dedi.

Dedem ağır ağır merdivenleri çıkmaya başladı tahtaların gıcırtısı bize kadar geliyordu ki, Kadın dehşetle ayağa fırladı.

"Osman kocacığım beni ona verme, ne olur gidelim"
"Sana bundan sonra hiçbir şey yapmayacağım"
"Ne olur necla zütürün beni buradan"

Ne adam ne de diğer kadın hareket bile etmiyorlardı.

Dedem kapıyı açtı, bizi karşısında görünce hiç şaşırmamıştı. Kadınla cins cins bakışarak tahta sedirlerden birine oturdu. Kadın dedeme hem korkuyla hem de nefretle bakıyordu. Dedem Osman abiyi yanına çağırdı ve dışarı çıktı bende arkalarından gittim. Dedem benim bunları duymamı istemiyordu ama ben o kadar meraklıydım ki dinlemek öğrenmek istiyordum.

-Anlat bakalım oğlum olay nasıl başladı.
-Hocam... dedi adamcağız ağlamaya başladı daha 25 yaşında yoktu, hani öyle boş bir ağlamak değildi bu öyle bir ağlıyordu ki sessiz sessiz o hüznü o kahroluşu kalbiniz de hissedebiliyordunuz beyler. Benim bile ağlayasım gelmişti.

Dedem adamın gömlek cebinden 1 sigara çıkardı adama verdi yaktı.
-Anlat evladım Anlat. dedi adam sigaradan birkaç fırtı titreye titreye hıçkırıklar arasında çekti.

-Hocam Leyla benim karım. 5 ay önce evlendik. Her şey çok iyi gidiyordu mutluyduk birbirimizi seviyorduk. Zamanla tuhaf tuhaf hareketler etmeye başladı. Olmayan şeyleri görüyordu işte ne bileyim arabayla bir yere giderken olmayan çukurları ne bileyim evde koşan fareler duvarlardaki olmayan örümcekleri felan süpürüyordu. Zamanla daha öfkeli daha asabi olmaya başladı. Bir cam elini kesti diyie tüm camları kırdı. Daha da korkutucu olmaya başladı geceleri kendi kendine kalkıyor aynanın karşısında saatlerce dikiliyordu hocam. Çok korkmaya başlamıştım doktora gittik çare bulamadık. Son olarak size getirdik. dedi sonra dedemin eline bir hamle yaparak öptü ve

-Hocam ne olur karımı iyileştirin.

-Niyet bizden evladım şifa Allah! dandır evladım. Sen tevekkülünü yap biz elimizden geleni yaparız

Beyler rez alın şuku basın ben yemek yiyp gelicem

Ardından üçümüzde dedemin odasına tekrar girdik. Hafifce tarif edecek olursak dedem evde kesinlikle tablo bulundurmazdı duvarlar gayet sade evin döşemeleri ve aksesuar larıysa sıradan bir köy evininkine benziyordu sedirler renkli kilimler odanın ortasında uzanan soba boruları felan. Yerde Necla abla ve Leyla ne olduğu belirsiz vardı.

Dedem Necla ablaya kalkmasını söyledi. Dedem nefretle bakan Leylanın karşısına oturdu. Osman abi ben ve Necla ablada onları sedire oturmuş izliyorduk.

Dedemle Leyla biraz bakıştıktan sonra dedem ayağa kalktı. Osman abiye bunun gözlerini elinizle kapatıp ellerini arkadan tutun dedi. Sonra bana bakarak

-Ahtapot. Bana biraz zemzem suyunu bi leğene ılıt. Not defterimi, şeytan bağlarını ve siyah örtümü getir. dedi

Yaklaşık yarım saatlik uğraş sonucu dedemin istediklerini toparlayıp odaya girmiştim.

Necla abla Leylanın gözlerini elleriyle kapatmış, Osman abide ellerini arkasında birleştirerek onu tutuyordu.

Mazlemeleri yavaşça dedemin önüne koydum. Ilık zemzem suyu, şeytan bağı dediği 1mlik ip, defteri ve siyah 2 metre karelik kalın bir örtü.

Dedem eliyle yavaşça çekilmemi işaret etti.. Ben sedirlerden birine oturup olacakları izliyordum.

Dedem yüksek sesle Ayetel Kürs-i Okumaya başladı elinde şeytan bağlarıyla Osman Abinin yanına gidip Leylanın ellerini arkadan bağladı. Ama dilinden ayetler hala düşmüyordu. Osman abi de kalkıp benim yanıma geldi. Ardından dedem leylanın önüne geçerek Neclanıın ellerini çeker çekmez kendi elleriyle yaratığın gözlerini kapadı.

-Nesin Kimsin? diyordu dedem karşısında aldığı cevap sadece yüksek sesli kahkahalar ve iniltili tıslamalardı. Kadın titriyor, korkuyor ama yine de dedeme pes etmek istemiyordu. Dedem Gözlerini kapatması için Neclaya işaret verdi ve leğenin başına geçti.

Beyler rez alın boşluğa anlatmayayım...

Rez pampa veri nays

Rezervasyon

Rezzzz yaz pnp

Rezorved

Panpa yaz artık

Reserved

Rezerve

Dedem yüksek seslerle ardı ardına Arapça kelimeler okuyor bir yandan da defterine beyaz ceketinden çıkardığı kalemiyle Arap alfabesiyle bir şeyler yazıyordu. Leylanın tiz kahkahaları kesilmiş artık kaderine razı gelmeye başlamıştı. Dedem durmuyor soluksuz mırıldanıyordu.

Defterinden kopardığı sayfaları yavaş yavaş suya atıyordu. dilinden ayetleri de ekgib etmiyor her cümlenin sonunda sesini biraz daha yükseltiyordu.

Dedem kağıtların hepsini suda ıslattıktan sonra kadına döndü ve konuşmaya başladı.

-Kimsin
-Cızırtılı ve tiz sesler dişlerin birbirine vurması ve kenetlenmesi.
-Kimsin!?
-Ardından yine aynı anlaşılmaz ve öfke dolu tıkırtılar tekrar yükselti.

Dedem istifini hiç bozmadan. Ayetlerin kutlu sesini tekrar dudaklarından çıkardı. Dedem Siyah örtüyü eline aldı ve suya daldırdı. Suda iyice ıslattı ve çıkardı. Elleriyle kaldırdı ve siyah örtünün üzerindeki suyu leğene süzdükten sonra tekrar leylaya döndü.

-Kimsin!
-?
-Kimsin?!
-?

Dedem iyice hırslanmış yüksek sesle ayet okuyarak siyah örtüyü birden kızın üzerine birden geçirdi...

Kadın birden korkunç bir çığlık attı Osman abi dahil herkes birden irkilmişti. Korkuyu ilk defa iliklerime kadari hissetmiştim. Bu görüntüler 12 yaşındaki bir çocuk için çok fazlaydı. Karşımda göremediğim ama sesi hatta ele geçirdiği bir bedeni bile olan bir yaratık vardı.

Kabuslarda bile yaşanılamayacak korkunç bir olaya şahit oluyordum. Akşam saatlerinin geceye doğru aktığı bu saatlerde evimde hatta gözlerimin önünde bir cin çıkarma ayini yapılıyordu.

Her neyse beyler çığlığın şoku hepimizi sarsmıştı. Ama dedem sıradan bir olay gibi ayağa kalktı sen kimsin dedi. Necla ablada o sırada leylanın yanından kalkıp yanımıza gelmiş dedem ve leyla salonnun ortasında öylece kalakalmışlardı.

Dedem ayakta leylanın önünde hırslıca dikiliyordu. Kadın hafif inlemeler ve acı çeken bir ses tonuyla rastgele sesler çıkarıyordu. Leyla salonun ortasında üzerinde siyah ıslak kalın bir örtü yere öylece oturuyordu. Dedem daha ısrarcı bir sesle konuşmaya tekrar başladı.

-Kimsin!?
-Daymar-a Kabir-i kabilesinden xxxx
-Cin misin? Peri misin?
-Cinim
-Neden bu kadını zapt ettin?
-Aşk

Beyler ilk entryi şukulayın yarın devam edecek

Devam panpa sardı