0
'beni sevmene asla izin vermeyecegim'
diye yazmistin kapimdaki not defterime
kendi kapimi çalmak zorunda kalmistim
içerde olmadigimi bile bile
gövdeni hatirliyorum ansizin bu kis ormaninda iste
uzun, büyük, parlak
siyah ve vahsi!
parçalayacak kadar siyah
ve onarabilecek kadar vahsi!
sanki
aska hayattan daha fazla özen gösteren, çocuksu
ama hep parçalanmis, hirpalandikça palazlanmis bir ziyaretçi!
gövde'nin tarihi'nde yan yana dururdu yalnizliklarimiz
plastik ve acimasiz, zehirli ve karmagib
kisaca, birbirlerine sevgiyi ögretmeye çalisirken
birbirlerine kan içirdiklerini anlayan iki serseri agib!
ellerini saklamaya çabaladigi o sehir gecesi
basin omzumda, gözlerin kapali, saçlarin açik
giderken citroen: dudaklarini döven neon gazi
dudaklarindaki kazi tozu, 'ölelim mi? ' demistin
bak simdi tam sirasi!
daglarda bir çin lokantasiydik senle ben
müsterisiz
mütemadiyen aglamakli
için için eglenceli
temiz...
çevresinde çizgifilm hayvanlarinin oynastigi
bir çin lokantasiydik daglarda senle ben
bir tahta masa, iki iskemleyle sinirliydi ülkemiz!
mesela
yeni pismis pirinç pilavi dilinin üstünde yürürdü kokarca
ve sag kulagindaki yabanil bitki örtüsü
biz birbirimizin çatali, biçagi
biz birbirimizin incecik hirsizi, gönül süsü
ayrilik, bir yutulmaz lokma gibi kaldi bogazimizda!
sevgilim, sevdanin sevdaya ettigini etmez et, kemige
sarayin çikislarini tutarken uyusturucu ve kaftan
merdivenlere yigilip ölen son sehzade
son firsat, kaçinilmaz son düet, son soytarinin son yemini
son sonsuzluga dokunan küstah kizil kanaviçe!
daglar, dersini verir acinin kuskusuz
aslolan, savruk ruhlara yakisan sahici ölümler bulmakta
yoksa kimin kimin tabutunu çakacagi mühim degil!
gecenin koynuna ihanet, bir huur gibi sokulmakta!
igibtan isiga geçen o tenha yolda
o karanlik nefes alista ve o darmadagin bogulmada
seni sevmeme asla izin vermedigin o kör noktada
o hirçin, o fazla erkek, fazla kadin noktada
tanimadigim
tanimaya kalkismadigim
izahi zor, kavranmasi imkansiz bir hastalik gibi
ilerledim gövdenin gövdemi bulandirdigi
saha kaldirdigi bosluklarda!
iz sürmedim
ad sormadim
dönüp bakmadim ardima!
hatirla sevgilim, mutlaka sen de hatirla
o kadar çok kovaladik ki hayat içersinde
kendi kendimizi
mecali kalmadi hayatlarin baska hayatlari yakalamaya!
'beni sevmene asla izin vermeyecegim'
diye yazmistin kapimdaki not defterine
ben de eklemistim altina:
'aski dövmek lazim
kalbe terbiyesizlik ettiginde!..'
