-
126.
0içeride sadece eski bir yatak ve birde aynalı bir dolap vardı,
dolabın kapısına geldiğimde kalbim yerinden çıkacak gibiydi,
vedat kenara itti beni bir hızla dolabı açtı, düzinelerce kitap
vardı kitapların dibinde araya sıkışmış şekilde de kavanoz şeklinde
ama içinde ne olduğu karanlıkta gözükmeyen bişey vardı, -
127.
0Rezervasyonu
-
128.
0lan bin seri yaz
edit: uyduruyon mu bilmiyom da, bence uyduruyon. ama okunur her türlü. -
129.
0kavanoz şeklinde ki şeyin üst tarafından tutup
çektiğinde buz kesilmiş şekilde birbirimize baktık,
kavanozun içersindeki bebek ya da tam emin değilim cenin de olabilir
sıvı birşey içersine konulmuş ama o kadar canlı duruyordu ki,
sanki ana rahminde dışarıya çıkmak isteyen bir bebek gibiydi,
korkuyu üzerimizden attıktan sonra kavanozu masanın üstüne koyup fotoğraflarını
çekmeye başladım, vedat kitapları dolaptan çıkartıyordu ozan da kitapların içeriğine bakıyordu,
edit: dur lan o fotoyuda bulup atayım
işte fotoğraf : fotoğraf yayından kaldırıldı -
130.
0Rizeliyim bu hikaye yalan beyler
-
131.
0reserved
-
132.
0ayrıca o attığın resimde ip çok ince ve bembeyaz amk. adam çürümekten bitap düşerken ip nedense canlılığını koruyor amk.
-
133.
0Reserved
-
134.
0not: yukarıda söylediğim fotoyu yükledim bakabilirsiniz.
kitapların az bir kısmı tıpla ilgili çoğunluğu ise çernobil
faciasıyla ilgiliydi hatta bir deftere bununla ilgili notlar aktarılmış,
bazı matematiksel işlemlerde mevcuttu, tam olarak anlayamadık ama bizim için
yeterliydi bunlar, kitapların bir bölümü ve defteride alıp geri dönmek için yola çıktık,
ozan ısrar etsede o kavanozu vedat da bende almak istemedik, -
135.
0reserved
-
136.
0yola koyulduğumuz sırada elimdeki kitapları bırakıp
çift sırayla dizilmiş kasa benzeri şeyleri incelemek için
o kısma doğru yöneldim, çok anlamsız birşeye benziyordu hiçbir şekilde girişi yoktu,
hatta sonradan ekleme yapılan çıkıntılı hiçbir yeri de yoktu, açılmayacağını anlar
anlamaz geri koşup kitapları da alıp bizimkilerin peşine sürüklendim, eve geçtiğimizde
ne yapmamız gerektiğini tartışmaya başladık amk geri
dönememiz de imkansızdı lakin ahmet'in ailesine ne diyecektik, -
137.
0ozan ne kadar çok poils diye ısrar etse de ona da gidemezdik büyük
bir ihtimalle hepimizi şüpheli diye içeri atarlardı, bu olayı burada çözmemiş lazımdı
ahmet'in öldüğüne hiç birimiz inanmıyorduk hatta dikkat çekmek için kendi kendine böyle bir
şey planladığını bile düşünüyordum... kitapları inceledikce çernobilde yaşanan dramıın iliklerime
kadar hissediyordum, radyasyona maruz kalmış insanların fotoğrafları, bunların doğan çocuklarının
tuhaf genetik özellikleri falan hakikaten insanı derinden etkiliyor... -
138.
+1Dinleme panpa sen bu mallari adi ustunde hikaye amk dogru veya gercek yaz iste sardi beni amk hele resim urpertti biraz seri yaz ama
-
139.
+1rrrrrrrrrrrrrrrrreserv
-
140.
0reserved
-
141.
0artık okuduklarımı beynim almıyordu sigaramı alıp dışarı çıktım,
hava biraz yağışlıydı, evin oradan uzaklaşmaya başladım bir yandan
sigara dumanımı ciğerlerime ulaştırırken bir yandan da beynimdeki dopamin
seviyesinin etkisiyle pşigib olaylar yaşıyordum, yamaca yaklaştıktan sonra
durdum ve o muhteşem manzara içersinde kendime yer edindim. -
142.
0reserved
-
143.
0uzaklara daldığımda ağaçların içinden 4-5 kişinin yürüdüğünü fark ettim,
çok uzak mesfade kalıyorlardı ama fiziki özellikleri az çok belliydi, bir tanesinin
boyu uzundu ve kafası normal bir insanın kafasından daha büyüktü,
2 tane de araların çocuk vardı yani boylarından tahmin ediyorum,
biraz ilerledikten sonra ormanın içerisinden kaybolmuşlardı, -
144.
0onlar gözden kaybolduklarında hemen geri dönüp eve koşmaya başladım,
amacım evdekilere haber verip gördüğüm kişilerin peşine takılıp nereye
gittiklerini öğrenmekti, acaip kıllanmıştım çünkü, yürüdükleri yerlerde
ne ev vardı ne de başka birşey, oradan sehir merkezine gitmeleri için
en az 2-3 saat yürümeleri lazımdı ki havaya karanlık çökmeye başlamıştı.. -
145.
0rez hızlı yaz kombo yapıcam panpa
