Dediğim gibi çok sesli dinlersek yabani hayvanları buraya çekebilirdik ve dediğim gerçekleşti. Bize doğru gelen bir kurt gördük. Acaba etin kokusunu falan mı aldı anlamadım. kızlar hemen arabaya geçti. Tabi ben hiçbir zaman hazırlıksız bir yere gitmem. Av tüfeğimi de yanımda getirmiştim. Arabanın bagajından av tüfeğimi çıkarttım. Yavaşça bize doğru yaklaşıyordu. Bilal nerde diye kafamı bir çevirdim süt kuzusu arabanım içine kaçmış. Hanna'ya sarılmış beni izliyo. Ne yapacağımı bilemedim acaba uzaktan indirmeli miyim yoksa gelmesini mi beklemeliyim. Yeterince kurşunum vardı ama ben düşünceli bir adamım eğer fazladan ateş edersem diğer hayvanlar da buraya toplanabilirdi. Ben de yaklaşmasını bekledim. Sessizce arabanın arkasına pusdum gelmesini bekledim. Yavaş yavaş etlerin olduğu bölüme yaklaşıyordu. Etleri yemeye başladı. Aklımdan hemen şunu düşündüm eğer etlerin hepsini yerse biz akşam ne yiyecez. Hemen işini bitirmeliydim. Etlerin yarısını yemişti bile. Sonra birden gölün kenarına doğru gitti, su içmeye başladı. Ben de vakit bu vakittir diyip arkası dönükken ateş ettim. Kızlar içeriden bağırdılar hatta Bilal bile çığlık attı. Ama kurdu vurmuştum sonuçta. Herkes rahat bir nefes aldı

yaz huur

güzel devam et

Aylin hemen arabadan inip benim boynuma sarıldı. Hanna ile Bilal beni birden alkışlamaya başladılar. Kendimi lord zatennettim. Neyse kalan etleri yapıp yemek zorundaydık çünkü geri dönüş yolu uzaktı bu yüzden karnımızı doyurmalıydık. Etleri yaptık yiyoruz ama bu Hanna hala kitap hala kitap bıkmadı usanmadı. Hiç bizimle ilgilenmiyo. Bu bizim şişman, gözlüklü bilal de bu hannaya sürtüp duruyo gece yine duramayacaklar belli. Neyse Aylin bi anda hadi bize şarkı söyle dedi. Tabi ben o durur muyum gece için hazırlık yapıyodum. Hemen gidip gitarımı aldım ve bunlara Akdeniz akşamlarını söyledim. Hepsi eşlik etti. Ortaya da ateş yakmıştık çok romantikti. Sonra Aylin bana ilerde çocukların olursa kurdu nasıl vurduğunu anlatırsın dedi. Ben de inşallah çocuklarım sana benzer, senin gibi güzel olur dedim. Utandı tabi o da istiyo.

Lan bin hayvanı niye telef ettin korkutsaydın ya

Karnımız doydu artık. Her şeyi topladık arabaya koyduk artık geri dönme vakti geldi. Saatte geç oldu hava karardı. Ben öldürdüğüm kurdun postunu kulübeye asarım diye arabanın bagajına attım. Aylin bunun kötü kokacağını düşündü ama ben onu ikna ettim tabi. Yolda giderken sevdiğim müzikleri tekrar açtım ve Hanna yine kapat artık o müziği bıktım dedi. Ben de Bilal'e yavukluna söyle sussun dedim. Tabi bilal utandı ama Hanna yavuklunun ne olduğunu bilmiyo. Nerden bilsin elin gavuru yavukluyu. Neyse biz devam ediyoruz yolumuza aylin önde yanımda, arka koltukta da onlar oturuyo. Dedim ya yola çıkarken inşallah benzin istasyonu çalışıyodur diye. Benzinimin bittiğini farkettim ve benzin istasyonuna gelmiştik. Ah kafam nerden bileyim Allah'ın dağında benzin olmayacağını bilemezdim ya. istasyonda ne çalışan var ne de benzin var. Haliyle ortada kaldık.

yav seri yarım saatte 2 entry girdin

devam kardeşim

Bunlara kalan yolu yürümemiz gerektiğini söyledim ama ortalık zifiri karanlıktı birbirimizi bile zor görüyorduk. Ellerimizdeki fenerler bizi zor idare ediyordu ve çıkabilecek tehlikelere karşı arabanın içinde kalmaya karar verdik. Hanna yine soğukkanlılığını koruyarak kitap okumaya devam ediyodu. Aylin ise soğuk ve araba çalışmadığı için sımsıkı bana sarılmış düşünceler içinde dalmış gitmişti. Ben ise hala düşünüyordum hava buz gibi soğuk, boş bir istasyon, araba çalışmıyor ne kadar dayanabilirdik ki. Yani demem o ki hemen bir çözüm yolu bulmalıydık. Benim kafamda ise istasyona girmek vardı. Çok soğuk çok duramıyorsunuz bile. istasyonun içinde ne olduğunu bile bilmiyorum belki beni bekleyen büyük tehlikeler vardır. Ama eve dönmemizin bir garantisi yoktu, yarın ne olacağını kimse bilmiyor.

Rezerve

Bir nebze ısınmak için bagajda hala şarap olabileceğini düşündüm ve dizimde uyuyan güzeller güzeli Aylin'in kafasını yavaşça koltuğa bıraktım. Hanna çok üşüdüğünü söyledi o titreyen dudaklarıyla. Gerçekten işler kötüleşiyor yarının nasıl olacağını bilmediğimiz bir halde bekliyorduk. Isınacak bir aracımız yoktu artık, tabiri caizse kıçımız donuyo diyebilirim. Neyse indim ve şarapları almak için kapağı açtım. Bir adet o da yarım olan şarabı aldım şarabın yanında gofretler de vardı onları da aldım. Soğuktan ellerim titriyordu. Hemen içeriye döndüm. inanın o soğukta şarabı saklayıp kendim içmeyi bile düşündüm ama bunu onlara yapamazdım. Şarabı önce kızlara paylaştırdım kalanını da Bilal'e verdim. Gofretleri de kızlara verdim. Unutmayın kızlar her zaman önce gelir. Artık o kadar soğuk başladı ki ellerimi oynatamıyordum bir an önce o istasyona girip çözüm aramalıydım.

Hanna bir anda ağlamaya başladı. Bilal onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Hanna bana artık zar zor konuştuğunu, dudaklarının açılmadığını söyledi. Aylin ise bana sıkı sıkıya sarılmıştı. Titrediğini iliklerime kadar hissedebiliyordum. Bu böyle olmayacaktı artık. Açlık iyice bastırdı bu terkedilmiş istasyona girip yemek aramalıydık. Belki içerde benzin vardır bilmiyorum. Şu ana kadar girmememizin sebebi bizi bekleyen şeylerin ne olduğunu bilmiyo olmamızdı yani korkmuştuk. Ama şimdi korkmanın vakti değildi ve herkese buraya girip yiyecek arayabiliriz dedim.Öyle bir şeydi ki kimse araçtan çıkmak istemiyordu. Artık soğuktan ölecek gibiydik ama bunları ikna ettim ve yavaşça aylini kucağıma aldım. Bilal'de Hanna'yı aldı. Süt kuzusu dediğime bakmayın Bilal yeri geldiğinde adam gibi adamdır. Neyse biz bu sağlam görüken ama göründüğü gibi olmayan istasyona girdik.

Rez amk rezz

istasyona girdiğimizde gözüme ilk çarpan dolap oldu. Dolabı açtığımda yiyecek yerine dolusuyla şişelerde su gördüm. Bu sular bizi bir gün değil bir ay idare ederdi.Ama tek sorun yiyecek yoktu. Diğer dikkatimi çeken şey ise duvardaki tabloydu. Orta yaşlı, kafasında yuvarlak şapka, ve ağzında bir sigara olan tuhaf, gizemli bir tabloydu. Hemen köşedeki masada bir bilgisayar vardı. Ama elektrik yoktu tabi çalıştıramazdık. Kim bilir belki mühendis Bilal bunu açabilir bir şekilde. Baya bir odası vardı buranın. Hepsine tek tek baktım ama yiyecek bulamadım. Peki burada mahsur kalırsak ne yiyecektik. Su bizi bir süre idare eder ama açlık öldürür.

Yemeği nereden bulacaktık, ertesi gün bizi neler bekliyor, Bilal bilgisayarı açabilir mi, tablodaki gizemli adam kim, kan izleri, harita, harabe ev, işaretler..

devam..

Hızlı ol kürt

Soğuk iyice iliklerimize kadar işlemişti. Açlık iyice bastırdı. Hatta öyle acıkmıştık ki Hanna, kuşların hemen köşeye yaptığı yuvadan yumurtaları alıp yememiz gerektiğini söyledi. Aylin bu duruma boğuk seslerle olmaz, ne olursa olsun onun yuvasını dağıtamayız dedi. Ama çok çaresizdik ne yapmalıydık bilmiyorum. Aylin haklıydı bir yuvayı bozamazdık. Ben ise artık olmayacak diyerek düşünmeye başladım gözlerimden yaş geliyordu ama gözümün damlaları bile donuyordu artık. Dalgın dalgın beklerken bizim bu mühendis Bilal şeytanın bile aklına gelmeyecek bir şey söyledi. Senin vurduğun kurt varya ee dedim onu yiyebiliriz dedi. Bu açlıkta karşıdan babam gelse yerdim ama kızlar bu duruma olumsuz yanıt verdiler.Ben, artık böyle düşünemeyiz lüksümüz yok dedim kızlara. Tabi bunlar çaresizce kabul ettiler. Kurdu getirmek için istasyondan çıktım ve arabamın bagajına yöneldim. Kurdu avuçladım baya bi ağırdı. Neyse getirdim istasyona ve koydum masaya. Bagajdan bıçakları da aldım. Herkes masadaki kurda bakıp bunu nasıl yicem diye bakıyordu resmen...

game of thronesı beklemedım böle hadı amk 40 yaşında klavye gören babalar gibisin

yazsana lan kürt