dayanamicam anlatiyorum

Anlat hikayeni sevdim

nutkum tutuldu

bu nasil vicdandir

bu nasil pisliktir

"babaaaaaa" diye haykirdim

babam bana birsey oldu zannetti kosarak iceri girdi

"ne oldu" dedi

teyzenin bana anlattigini aynen anlattim babama

inanmiyordu

olamaz diyordu

sinirlenmisti

ama bir yandan biliyordu yapabilirdi de

hemen kucuk amcami aradi ama yine acilmiyordu telefonlar

buyuk amcama haberi verdi

kosarak geldi

boyle birsey olabilir mi arkadaslar?

bu kadar vicdansizlik

midesizlik

bir de ustune bana bu parayi kendisine odettiriyor.

kan bagim olduguna utaniyorum

o kadar cok kufur ettimki hayatim boyunca bu adama artik azimi acmiyorum

mezuniyetten sonra eskisehir e dondum

nihalde donmustu biliyordum

gorusucektik onu da biliyordum nede olsa babasi bizim sirkette buyuk ortaklardandi

sirkette surekli soguk ruzgarlar eserdi ikimizin arasinda

buyuk amcamda farkindaydi ama birsey demiyordu

olayin ne haklisi ne haksizi vardi

ortada birde %15 hissesi olupra ortalarda olmiyan huur cocugu kucuk amcam vardi

utana gibila babamin bosalttigi sandalyeyi yanima kadar cekti ve oturdu.

yuzume bakamiyordu

o da ayni babam gibi kendini suclu hissediyordu

o bir sey demeden ben basladim konusmaya

"teyzecim tekrar basin sagolsun. senin kadar uzgun olamam ama inanki ben de cok uzgunum. baska bir hatamiz olduysa affet" dedim

"yok yavrum" dedi "ben ozur dilemeye geldim asil" dedi

sakladigi birsey vardi ama soyliyemiyordu

"nedir teyzecim buyur" dedim

basladi

"seni tartaklayanlar bizim cocuklar biliyorum ama mesele o degil. 8 senedir sustugum icin cok pismanim. dava sirasinda bizimkiler sizden kan parasi istemisti. ben ne kadar karsi ciksamda dinlemediler. bizim oralarda oyledir. pek dinlemezler bizi. bana para verince benim acimin gecmiyicegini sen de biliyorsun. anlatmak istedigim cok baska" dedi

iyice iskillenmistim

ne olabilirdi

bu kadin oralardan buraya getiricek

"amcan" dedi

"hangi amcam?" dedim

"bize parayi veren yok mu?" dedi

"oglum o adam seytan. bizimkilerin akillarinda kan parasi yokken o sokmus akillarina. paranin yarisi amcandadir" dedi

universiteden 2 arkadasimla bodruma gidicektik

birinin gumuslukte yazligi vardi.

askerden once eglenicektim, hem de olesiye eglenicektim

gun geldi catti ve yola ciktik

beyler bilmiyorum bilirmisiniz izmiri gectikten sonra selcuk diye bir yer vardir cop sisiyle meshur, sirf oraya gitmek icin rotamizi biraz uzatip selcuk uzerinden gectik.

heryer cop siscidir. 10 metrede bir cop sisci vardir

biz bir yere girdik oturucaz

onu gordum

nihal

bu kadar tesaduf olmasi mumkun degildi

hemen selam verdim

o da kendi arkadaslariyla tatile gidiyormus, datcaya.

4 kiz 2 erkeklerdi

bizim 2 abaza hemen sordu "abi bunlar kim? soyle bodrum'a gelsinler" falan bogdular beni

neyse konustuk ben bodruma gelin diyorum o datcaya gelin diyordu

---datca bodrum arasi feribotla 1,5 saattir---

konusuruz dedik, opusup ayrildik

bir sure sonra iceri 2 polis girdi

bana vuranlari taniyip tanimadigimi sordular

tamam gormedim ama cok barizdi kimin dovdugu

anlattim "yaklagib 2 hafta once tutuklama karari aldiginiz insan olabilir" dedim

hatta "eskisehirde ... hastanede yatan muhammet adinda bir arkadasim var. kendisini bicakliyani gormustu kendisiyle de konusabilirsiniz" dedim

uzun boylu olan "kesin teyid etmen lazim" dedi

edemiyordum. ne olursa olsun kimseyi yanlis yonlendirmek istemedigimi soyledim

eger suc duyurunda bulunucaksam karakola gelip beyanda bulunmam gerektigini soylediler

"yok" dedim

gina gelmisti

ugrasmak istemiyordum

en son benim dayak yedigimle kalsin ama bitsin bu olay diyordum

onu bu kadar kisa sure gormek bile beni memnun etti

haziran ayiydi ve kasim celbinde askere gidicektim

sirket ramazanda kapalidir bizim. hem tadilat olur, hemde yenileme (iso 14002 ile ilgili birsey. yaptirmak zorundasin)

neyse bende temmuzun 15 inden itibaren izin yazdim kendime.

45 gun tatil yapicaktim.

elmacik kemigim kirikti, kafamda kucuk (7 dikislik) bir yarik vardi, sol el bilegimdeki tendomlar zedelenmisti ve tabiki heryerim mosmor ve gozlerim sisti. 2 gun daha kalmam gerekiyordu.

babam "ben dururum oglumun yaninda" diyince kimsenin sesi cikmadi odada

su olsun yada bu olsun diye bir sey aklimdan gecmedi, gecemezdi.

herkesi optum ama nihali bir ayri optum.

ne olursa olsun her an yanimdaydi ve bu olaylar bizi hic etkilemiyordu

her dakika aklimda onun icin bir yer vardi

mutsuz oliyim, mutlu oliyim, iste oliyim, her an onu dusunebuliyordum

herseyi beraber yasamistik su ana kadar.

dusunun kendimi bildim bileli'den bu ana kadar

bir gun nihal geldi sirkete

1 sene boyunca hic ugramamisti sirkete

babasiyla saka maka enseye parmak gote saplaktik ama tabikide seviyeli bir sekilde

nede olsazamaninda kiziyla cikmisim hemde senelerce

bende saygisizlik edemezdim

neyse nihal geldi

bir terleme geldi bana

evet tabikide nihal yokken cok takildim ama o nihaldi

ne kadar unutuldu desemde nihal

hicbir sey hissetmeden cikmaya basladigim, beni ben yapan nihaldi

"merhaba" dedi,

"sen buralara ugrarmiydin" dedim

guldu ve babasinin odasina yonelirken "gorusuruz acelem var" dedi

hicbir sey yoktu. ben de gulumsedim. mutlu olmustum

10 - 15 dk durduktan sonra ayriliyordu sirketten.

babasi kapiya kadar ugurlarken nihal bana el salladi. ben de ona salladim.

uyandim, gozumu actim

herseyi bulanik goruyordum ama karsimda duranlarin hepsini siluetlerinden bile taniyordum

annem, babam, ablam, nihal ve babasi (annesiyle olan hikayeyi sonra anlaticam), buyuk amcam ve esi

hepsi pur dikkat bana bakiyordu

ama o yuzlerindeki bakis, babamin hayatini aldigi cocugun annesinin bana bakislari gibiydi

baskasina baksa anlamsiz gelebilir ama bana o kadar anlamliydilarki anlatamam.

icimi giciklayan tek sey babam oldu. yine o mahcubiyet bakisi vardi. onun uzumesine ben daha cok uzuluyordum.

burda artik olaylar sebep ve sonuctan cikmisti

ortada duyulan bir kin de yoktu.

sadece kendini bilmez bir cakalin para koparmak icin amaciydi.

bunu herkesin bilmesi ve birsey yapamamasida cabasiydi

ne oldugunu bilmeden dunyam karardi yere dustum.

gormuyorum ama suurum acikti.

gelen her tekmeyi, sopayi hissediyordum.

cenin pozisyonu almistim ama ne bir yuz gorme imkanim vardi ne de kac kisi olduklarini sayabiliyordum.

mahallede oto lastikci numan abi vardi

onu duyuyordum.

ama kulagima gelen darbelerden oturu cok az duyuyordum

ne dedigini anlamiyordum.

dagalmisti cakallar

surekli birileri gelmeye basladi yanima

tekrar bir perde indi gozume

hic birsey hatirlamiyorum

cok basit olucak belki beyler ama cidden gozumu hastanede actim.

tekrar istanbulun yolunu tuttum.

gece 10, 10 bucuk gibi evin oldugu sokaga girmistim.

park ettim.

belki muhafazidi ziyarate gittigimde eskisehirde kalirim diye hazirladigim kucuk cantami almak icin bagaji actim.

-siyah ekran-

benim gibintimi biliyor, paraya ihtiyacim oldugunu biliyor ama sormak istedigini bir turlu soramiyordu

disarda birgun icerken anlatti

evet is belliydi

ilk basta tahmin ettiginiz benim hayatta yapmam dedigim o is

sadece nakliye dediler

olur olmaz olur olmaz

"ayda 7000 lira net" dediler

yediremiodum

2 senede belki karsilardi bulmam gerekenleri

"abi hic bulastirma beni" dedim

"sen yinede furkanla bi tanis. o da bizimle yasit. bu is biraz farkli" dedi. "goze baticak birsey yok, rahat ol" dedi

iyi amk dedik

resmen adam yanimiza geldi.

o da heralde benim gibi birini ariyormus

-gecmisi temiz (anca bu kadar temizini bulabiliyor oda)

-hesap kitap anliyan

-kendi yaslarinda bir eleman

s.a a.s derken oturuldu konusmaya baslandi.

"furkan, nedir bu isin farki? bana verecegin guven ne?" dedim

"sadece sen telefon acana mali goturuceksin. ve sen konusmicaksin. burdan biz konusucaz sen gidiceksin. senin altina birde 2003 model jaguar s-type veriyoruz kimse suphelenmiyor" dedi

"ya furkan, iyi diyosun hos diyosun ama abi ben bu yuzden iceri girersem benim annemin ablamin o borcu odemeye omurleri yetmez. ben o yuzden hizli para kazanicak bir yol ariyorum ama aradigim bu degildi" dedim

"ne borcu?" dedi

anlatmadi mi? diye sordum

anladimki haberi yok herseyi bir bir anlattim. en basindan sonuna kadar. bu hikayeyi kacinciya anlatisimdi bilmiorum ama artik dilimde tuy bitmisti. etrafimdakilerin "yok artik" bakislarindan rahatsiz oluyordum

kuzen ve kucuk amcama takilmisti.

devam mi panpalar

ne kadar yazsamda bugun bitmez

bildiginiz uzre hastayim

ve uykum var

isterseniz yarin devam ediim

biraz daha devam ediyorum.

ama beyler soyle soyliyim

bu hikaye bugun bitmez

yarinda iste olucam. yarin ara ara yazabilirim. hos gorun lutfen

basliyorum

sabah nihalin aramasina uyandim ama acmadim telefonu

msj atti

"nooldu merak ettim o saatte aramissin?"

whatsapp yok tani o siralar online gormesi falan imkansiz

ben uyumaya devam ettim oglene dogru uyandim

arkadaslari da uyandirdim

sadece kufur ediyorlardi bana

"ne isimiz var burda" diyip durdular

ayilmaya basladigimda marmaristeydik saat sabah 2

feribotlar 1,5 saat olan bodrum datca yolu karadan 4,5 saat beyler ve ben alkollu kafa adamlari ikna etmisim

bu arada onlarda alkollu

babamin nasihatini direk cope atmis durumdayim anliyicaginiz

45 dk kalmisti datcaya

merkeze 15 km uzaklikta bir devre-mulk'te oturuyorlardi.

supriz olsun istiyordum ama bekciler "imkansiz" diyip almadilar

nihali aradim acmadi

malum yoldan geldi, aksamda icti kiz uyumustur saat 3

merkeze gidip bir pansiyon bulduk ve hemen uyuduk

mangal olunca yakildi tabi

eee mangal olunca raki da alindi

tabi ben icmiyorum

ama ortamini biliyorum

bilmesem bile acilan muzikler adami mangal komurune bile agib eder bilirsiniz

baya kafam guzel olmus gibi nihal i aradim

sesi cok iyi geliyordu

"napiyorsunuz" dedim

"iciyoruz, bildigin tatil iste" dedi guldu

"bizde mangal keyfi" dedim anlattim halimizi ama onu hatirladigimi falan demedim sadece hal hatir icin aradim

iyi eglenin nasihatindan sonra telefon kapandi

masaya dondum ve "bana da doldurun" dedim

iyi mi ettim kotu mu ettim bilemedim ama eger ben bunu 98 de yada 2003 te iciyor olsaydim kesin alkolik olurdum

cok sevdim kafasini

rakiyi demiorum kafasini

zaten 2 kadeh ictigimde perttim

hic cakiri falan yasamdim

---not: su an kopek gibi icerim duyurulur---

muhammet

muhammet benim lisede tanistigim antepten gelen bir arkadasim. eskisehirde 2 kuzeni universitedeydi bu da onlarin yanina gelmisti. liseyede ayni okula gelmisti. hani "peygamber gibi insan" derler ya aynen oyleydi. abartmis olabilirim ama oyleydi. bir tane kiz arkadasi vardi, duydum evlenmisler, ama dugunune gidememistim.

bir nihal vardi hayatimda bir muhafazid. nihalle kavga ederdik muhafazide giderdim. evde annesi babasi yok. sadece kuzenleri var. icmeye onlara giderdik. hatta nihalle de en rahat orda takilirdik. 2 cift olarak cok takilmazdik belki ama teke tek te cok iyi arkadsimdi. o bana, ben ona kosardim. oss ye beraber hazirlandik desem yeridir.

bu insani bulmuslar. zorla telefonumu, adresimi almislar. iki yerindende bicaklamislar kardesimi.

hayatimda hic suratinin agib oldugunu gormedigim insan su an yogun bakimdaymis

nihalde "kuzenin" yaptigini anlamamis, tabi nerden anlasin kiz.

babamin ilk mahkemesinde oldugu kadar uzuldum. hic hak etmiyen bir baska insan.

vefat edenin oldugu gibi, babamin oldugu gibi muhafazid te hic hak etmemisti

edit: sozluge uzun sure girilmemesinin verdigi edittir bu

muhammet'i d ile yazinca sansurleniyor ve "onemli" oluyormus haberimiz yoktu pardon panpalar

Lan ygs-lys yi bu kadar hizli okusam odtuydim amk