dayanamicam anlatiyorum

nihalin ustunde hala pattaniye niyeti sarili olan havlu vardi

"ulan" dedim kendi kendime "eve dogru gidiyoruzda evde annesi babasi yok mu bu kizin heralde arkadasina falan gidicez" dedim

---cunku beyler soyle bir sey vardi. bazilarinin aileleri gelmezdi sadece cocuklar arkadaslariyla gelirdi---

ama arkadaslarinin evindede takilicak degildik

biz sahilden yuruduk.

sitenin evlerine dogru geldik

sonra tekrar saga dogru yoneldik

"nereye" dedim

"sahile" dedi

bizimkilerin gormiyecgi bir uzakliktan tekrar sahile yoneldik, ve artik bizi gormeleri imkansizdi

yuruyorduk sahil boyunca

bir yer ariyorduk

belliki o da hikayeyi birinden duymus, yani biri takilicaksa sahil boyunda takiliyordu. yer bimiyordu ama araniyorduk

ben bir sote buldum

"dayanamiyorum artik gel" dedim

kollarindan tutup yapistim dudaklar ve o soteye dogru cektim

havlu yere serildi ki kum olmasin

datcada sahile yatin bir yildizlara bakin demistim ya, beyler o yildizlar oyle bir aydinlik veriyordu ki, hani karilar der ya perdeyi kapa isigi kapa, yok oyle bisey, bembeyaz heryer, en ideal gibis mevkisi. tek korkum usunde gider gelirken sahilden biri yuruse ay gibi parliyan gotumu gorecekti. ama isin sevkiyle hic dusunmedik

inanilmazdi beyler

nihali cok ozlemistim

ona dokunmayi

herseyi

toparlanmaya basladik

o havluyuda aldi

nedendir bilinmez soyle bir espri yaptim

"bazilari icer, bazilari yapar. nedir bu?" dedim

"neymis" dedi

"sex on the beach" dedim

ilk bastaki istemsiz gulusler yerini kahkalara birakmisti

yilbasindan sadece 2 hafta once tanismistik ama yilbasi icin izmir'e annesinin yanina gidicekti

cok onceden planlanmis birseydi, hic bozmadim

ben istanbulda kaldim

bu yaz mezun olucakti ama o da istanbulda kalmak istiyordu

o peyzaj mimarligi okumustu

mezun olmadan kuzeniyle mimari ofis acan arkadasimin yaninda staj ayarladim ona

guzel bir ekip oldular

mezun oldu orda ise basladi

ben de isi buyutmustum 7 tane firma vardi elimde ve dahada articak gibiydi herkes cok memnundu

---soylemeyi unuttum, bulundugum evi ofis olarak gostermistim maliyeye, bi yere kira falan vermiyordum. sadece vergi---

ama artik o da vardi hayatimda beraber bir yere gecebilirdik

1400 firuzanin arkalarinda 1 oda bir mutfakve salon 60metre kare bir yere gectik

arkadasimin butikteki yeride ofis olarak kullaniyordum

kucuk amcam sadece belli bir sermaye parasi bulup sirkete %15 ortak olmustu

yani hic ugramazdi bile sirkete. oturdugu yerden para kazanirdi. onun icinde iyi olmustu artik pis islerle ugrasmiyordu.

sirketimiz buyumustu evet ama cok gostermedik hicbir zaman. ne cok para harcadik ne cok gosteris yapti. hersey kivamindaydi.

cok az insan bilirdi islerimizin iyi oldugunu. calistigimiz firmalar ve aile dostlarimiz. akrabalar zaten isin icinde

---kabaca ozetlersem benim %5 1000 tl biraz fazla ediyordu yani sirketin aylik cirosu 30 bin e yakin. iyi hatta cok iyi ama asiri bir miktar degil. neden oldugunu anliyacaksiniz---

gel gelelim sene olur sana 2006

o kotu olaydan tam 8 sene sonrasi

cocugunun vefatini hice sayip bizi dolandiran aile

durumumuzun iyi oldugunu ogrenmisler ve sulaleden annemden baskasini degil sadece annemi arayip tehtid ediyorlarmis

annemde garibim aylarca soylememis

uzulmiyelim diye agzini acmamis

ben buyuk amcamdan, o da karisindan yani yengemden duymus. annem bir gun dayanamayip hepsini birer birer anlatmis yengeme.

haberi duyar duymaz atladim otobuse. sinirden araba kullanamiyacagimi biliyordum ki zaten nihalde izin vermezdi.

amcama ulasamiyorduk. anneme ve buyuk amcamin esine soylemedik.

daha fazla moral bozmak istemiyorduk

bu olay aramizda kaldi ancak herkes aramaya devam ediyorduk. kucuk amcam ve ayni zamanda kuzen de araniyordu. iki serefsizide bulamiyorduk

bir tek ben nihal'e soylemistim.

anlam veremiyordu

cok uzuluyordu basima gelenlere

bunlari duzelticek bir sey yoktu

sadece gecmise bakip uzulebiliyorduk

ikimizinde 1 senesi kalmisti mezuniyete

sonra ne yapicagimizi az cok biliyorduk

ikimizde eskisehir'e baba ocaklarimiza donucektik

herseyi unutmus gibi davraniyorduk.

hayat birazda olsa guzeldi ama zaman cok cabuk geciyordu.

nihalin babasi bu olaylardan biraz gibayetciydi

kendilerine bir dokunan yoktu ancak kizininda bu olaylarin icinde kalmasi adami urkutuyordu

nerede oldugu bilinmeyen bir serseride her an ya nihale ya da bana zarar verebilirdi.

kizin uzerinde cok buyuk bir baski vardi, hissediyordum

o benden ne kadar gizlemeye calisirsa ben o kadar daha iyi anliyordum

2000 deki kriz bizi hic etkilemedi hacilar. dolarla isimiz yoktu. tr icinde alip tr icinde calisiyorduk

2002 de babam afla salindi. artik serbestti. o da benim neler yaptigimi gorucekti ve gurur duyucakti

amcamlar hemen gel sende ortak o dediler ama o kendi isinde devam etmek istedi

bizde bu arada sirketin butun sigorta islemlerini onun firmasindan yaptiriyorduk

bir nevi babamdan bizimle beraber calisiyor gibiydi.

8. sayfadayım alzaymırım ben unuturu falan yazayım buraya.

not:bazıları yapar bazıları içer esprini gördüğümde ağzını yüzünü gibesim geldi

bu sefer erkendi mahkeme. nobetci falan bakamazdi. koridor arvede cikinca is nobetciden cikarmis, o an ogrendim.

biz girdik

aile girdi

hakim girdi

babami cagirdi

babam girdi

biraz yuzsuzceydi ama guluyordum. sevincten guluyordum. orda cocugun ailesi oldugu falan yoktu aklimda

"... ailesinin suc duyurusuna dayali olarak sanik ... 'nin 8 yil hapsine... " gerisini duyamiyordum. mumkunati yoktu duymamin.

nasil olurdu? davaci olmaktan vaz gecmemisler miydi? boyle birsey olsa bizim avukatimiz bize soylemez miydi?

meger bu aile ellerine para gecince avukatlari vasitasiyla bizim avukata sahte (gecersiz) ornek yollayip davaci olmaktan vaz gectiklerine dair bir kagit yollamislar.

hakim cekici vurdu.

vurur vurmaz annem aglamaya basladi

amcamlar ve ben delirdik

ben put gibi duruyordum amcamlar bildiginiz omuzlarin uzerlerinden aeilnin bulundugu yere ulasmaya calisyorlardi. delirmislerdi bi kere.

ama ortada hala olen bir cocuk vardi. kavga, dovsen kime ne? kimi ne kadar hakli kilacakti?

arabaya ne zaman ve nasil bindim hatirlamiyorum. kucuk amcam kullaniyor, annem sagda, yengem ve ablamla ben arkada oturuyoruz.

amcam surekli "ben halledicem, ben halledicem, gostericem onlara" diyordu.

geri kalan herkes ben dahil agliyorduk

elimizden birsey gelmiyordu

parayi verdigimiz ispatlamak diye birsey yoktu

bildiginiz malligimiza gelmisti

hikyenin basinda "kendimi bildim bileli" dedigim gun budur. (1 aralik 1998)

insanlarin nasil insanliktan cikabildigini gordugum gun.

tek bir seyi anladim.

annenin neden bana oyle baktigini. hem de cok iyi anladim. kadincagiz kesinlikle isin icinde yoktu. o oglunu evladini dusunuyordu. bunu yapanlar akrabalariydi. ozellikle o kuzen!

---beyler isteyim ve haliyle ufak ufak devam ediyorum---

hemen aradim nihal'i

"ya" dedim "kusura bakma. dun bu sabah icin datcaya gelme karari aldik o yuzden aradim belki gorusuruz diye"

"aaa super, eee nerdesiniz" dedi

"geldik biz. alim kaptan'da kahvalti ediyoruz"

"niye acmadin ben ariyinca?" dedi

"arkadas kullaniodu ben uyumusum" dedim

"biz de oglen aksam mehtap turuna cikicaz, sizde gelin cok egleniriz" dedi

"dur ben bi konusiyim, haber veririm sana" dedim

---beyler mehtap turunu acikliyim: oyle romantik yada pahali birsey sanmayin. simdinin parasiyla toplam 300 tl toplayip bir tane gulet kiralaniyor, 2 ayri koya gidiliyor. teknede muhabbet. kisi basi 40 tl yi gecmez. ickini cipsini kendin aliosun bi de o kdr. mehtap turu denmesinin sebebide gece olmasi. gunduz olunca normal tekne turu---

bizimkilere sorucaktim ama zaten dunden razilardi picler

yinede sordum. elbetteki cevaplari evetti

heyecan yapmisti muallakler

saat daha erkendi naapsak naapsak derken gelirken mayolari herseyi bodrumda biraktigimizdan "mayo alalim, denize gireriz" dedik

duruma alismaya calismamiz sartti

ara sira babama ugruyordum

"okulunu birakma, daha ailene bakicaksin" diyordu hep

o donem gitmedim okula.

2. donem babamin sigortaci cevresi sayesinde tekrar okula basladim

nihal'le yine yanyanaydim

bana acikli gozle bakmiyan tek insandi okulda

halimi cok iyi anliyordu

onunla yatiigimi cidden kimseye soylemedim, o da kimseye anlatmadi

sadece onun bana bu kadar yakinlik gostermesi, ve o yasanan olaydan dolayi biz cikmaya basladik bir sure sonra.

babamla da tanisiyorlardi

arasira o da benimle babami ziyarete geldi

onun babasida biliyordu, hersey cok guzel gidiyordu. hayattan zevk aldigim tek sey nihaldi

benim bir is bulmam lazimdi. annemin anestezist maasiyla bu aile gecinemezdi. ben anadolu lisesindeydim ama ablam ozel okuldaydi. ek bir gelir gerekiyordu.

buyuk amcamin bir hurda atolyesi vardi. (hurda atolyesi dedigime bakmayin, baya bildigik acik arsada hurdalar toplaniyordu, ordan eritmeye ereglide fabrikalara yollaniyordu) onun yanina gittim. isi ogretti. ama amcamdan alip aileye koymak zoruma gidiyordu baska birseyler bulmam lazimdi. ya da olan bir sistemi gelistirmem lazimdi.

bu hurda isinde en cok para bakirdan geliyordu tek bildigim buydu.

duz bakir teller, arabalardaki disk frenler ve karbirator, telekom esyalari vs. bunlar bakirin yogunlukta oldugu malzemelerdi

disk frenler ve kompresorler... nihalin babasi. baglantiyi kurmustum. konusmam gerekti nihalin babasiyla. servisten cikanlari bize vermesini istiyicektim.

nihalden rica ettim hemen babasini aradi ve bir gun onlara yemege gittim. sadece bu konuyu konusmak icin. "tamam ama isin detaylari icin amcanla da konusmamiz lazim" dedi. "ne zaman musait olursaniz" dedim

ertesi gun bulustuk 3'umuz. ikisininde aklina yatti. nihalin babasi baska arkadaslarindanda bize yardimci olabilecegini, is kendi servisinden disari cikarsa komisyonda bir artis istiyecegini belirtti. adamin hakkiydi.

beyler ben de kardan %5 ortak olmustum. ama daha 15, 16 yaslarinda oldugumdan ne imza yetkim vardi ne birsey. herseyi annemin ustune yaptim.

babamdan durumdan haberdar ve cok memnundu.

nihalin babasi oyle bir baglantilar buluyordu ki, servislerin disinda fason otosanayilerdeki defolu mallar bile bize geliyordu.

is 4 ay icinde akliniz hayaliniz alamiyicak kadar buyudu.

yerimiz yetmiyordu

buyuyup genisletmek gerekiyordu.

o kadar cok malimiz oluyordu ki ereglideki fabrikalara goturursek sira beklemek zorunda kaliyorduk

eritme tesisini acip dahada buyume karari aldik.

ama bunun icin biraz sermayeye ihtiyacimiz vardi

kim?

kucuk amcam.

kucuk amcama %15

benim yani annemin %5 sabip

buyuk amcam %50

nihalin babasi ise &30 olarak 4'lu bir ortaklik kuruldu

niye senin bu kadar az pic demeyin. yasim 18 olunca buyuk amcam %10 bana vericekti ama kendisi kalan %40 la hala en buyuk hissedar olucakti

tesisin oturup isi ogrenmemiz en az 1,5 senemizi aldi. kimseye muhtac degildik disardan kimseyle calismioduk.

piyasadaki butun mallari biz almaya baslamistik

17 yaslarinda inanilmaz para kazaniyordum

sanmayin parayi car cur ediyordum. tamam geziyordum tozuyordum ama ablamin okulu (ki o sene universitede kendisi benden 3 yas buyuk) ev arti kucuk olan borcumu ufak ufak oduyordum

aramiz git gide bozuluyor, uzaklasiyorduk birbirimizden

uzuluyordum ama onun uzalasiyor olmasi benim bu iliskiyi toparlama istegimi curutuyordu.

evet cok seviyorduk birbirimizi ama o benden uzaklastikca kendimi birdaha kalkmamak uzere yerlere atasim geliyordu

basimdan o kadar olay gecti hic depresif bir hal almamistim ama nihalle iliskimiz cirkinlestikce ben fenalasiyordum

(belki "ulan yasadigin bisey mi" diyiceksiniz beyler ama bana cok agir gelmisti onca olay)

ozet geciyorum: benim istegim uzerine ayrildik. "su an yapamiyicam" dedim hic bir sey demedi, aglamadi tamam dedi. bugune kadar hep bana hak vermisti. ben de ona. ara mi verdik ayrildik mi anliyamadim. ama ikimizin de icinde bitmemisti hicbirsey

kuzen bizim elemanı buldu heralde ses soluk yok amk

ayraç

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

bu "kuzen" benim telefonumu nasil bulmustu amk?

annemi ne kadar tehtid etse vermezlerdi. kim verebilirdi benim telefonumu?

beynimi yiyordum. korkuyordum da

telefonumu bulan evimi cok rahat bulurdu.

isin basinda bir olum oldugundan sonunda olmasida muhtemeldi.

herif nede olsa cakaldi. ne yapicagi bilinmeyen, uyusturucu muptelasi bir picti

ciddi soyluyorum korkmustum.

telefondan biraz sonra (takribi 2 diyelim, hatirlamiyorum) nihal geldi.

yuzumu gordu "ne oldu?" anlattim herseyi.

dedim buldular beni. kanunen birsey olsa korkmiyim tamam ama adam kanundan zaten kacmisti bir kere

onun da surati eksiydi.

"sana ne oldu?" dedim

"muhammeti hastaneye kaldirmislar. biriyle tartismis" dedi.

devam panpa