dayanamicam anlatiyorum

reserved

babam bir gun once, yani bana dugune gittiler dendigi trafik kazasi geciriyor. kendisinde birsey yok ama alkollu gencin kullandigi arac babama carpiyor, ve malesef babam karsi aractan bir can aliyor. cocugun 2 arkadasi var biri agir yarali digerinin durumu fena degilmis.

dumur oldum

hayatim boyunca ornek aldigim babam, idolum, tertemiz adam kendi sucu olmadan bir can almisti. yediremiyordum.

bir de bana soylenmemesini yediremiyordum. belki babamin birdaha elini tutamiyacaktim.

durusma pazartsi nobetci mahkemedeydi

beni karakola goturun dedim. hic israr etmeden goturduler.

zaman nasil gecti bilmiyorum.

buyuk amcam bizi kapida karsiladi. bem beyazdi.

cocugun ailesini gordum. cok uzgun ve sinirlilerdi. cocugun annesiyle goz goze geldim. sadece bakiyordu.

ben dun gece milli olurken, dunya bir yerlerde tersine donuyormus. biri oglunu kaybetmisti. aklimdan gecen sadece buydu.

hicbirsey dusunemiyordum. sadece babami gormek istiyordum.

gostermezler dedi biri. inanmadim. iceri girdim. 2 amcam da benimle geldi. komiserler konusup rica ettiler.

biraz gorebilicektim babami.

kucuk amcam gelmedi.

buyuk amcam ve ben iceri gittik.

babam yere bakiyordu. beni gorunce biraz gulumsedi

"baba" dedim "neden bana haber vermiyorsunuz?"

"herkes bir yana sen bir yana oglum" dedi. "ben tembih ettim annene. o cocugun bari gecesi mahvolmasin dedim" dedi.

iste o an bisey kirildi icimde

"yarin hersey belli olucak ama ben burda oldugum surece sen amcana (buyuk olan, cunku kucuk olani hicbirimiz sevmedik, sevemedik) annen ve ablan da sana emanet. adimiza baska leke getirmeden yasayin" dedi

sonra konustuklarimizi inanin hatirlamiyorum. son hatirladigim amcamin kolumdan tuttugu disari beraber yurudugumuzdu.

cikarken bagirislar cagirislar duyduk. amcam biraz hizlandi.

cocugun ailesi arbede cikariyordu. polisler ayirmaya calisiyordu.

saskindim, babamin dediklerini hatirladim ve annemle ablamin yanina kostum direk.

iki amcamda olaylarin ve polislerin arasindaydi. aileyi sakinlestirmeye calisiyorlardi

bize dogru yuruyen bir cocuk gordum. ne anneme ne ablama, sadece bana odaklanmis, yuruyordu.

dibime kadar geldi

burun burunaydik

bizden kimseden cit cikmiyordu.

sessizlikten burnundan soludugunu cok net duyuyordum

okuyoruz panpa devam

"hersey kaza degildir, ama sen de her an kazaya ugriyabilirsin" dedi parmagini bana dikerek.

kuzeniymis olen cocogun. adam hakli. uzgun. kizgin. ama babamin bir sucu olmamasi onlarin sinirini dindirmiyordu.

eve donduk

biliyordum artik, babam yaticakti. amcamlarimin tek konustugu 10 sene mi 15 sene mi yerdi.

kimseyi dinlemek , konusmak istemiyordum.

o gece hayatimda ilk defa uyiyamadim.

babamin mahkemesi vardi. amk nobetci mahkemeside oglen 3:45 te

vakit gecmedi, gecemedi.

ne kahvalti nede oglen yemegi. hic biri bogazimizdan gecmiyordu.

surekli dusunuyordum. "ulan ben ne yapicam, calismam lazim. annem nasil gecindirsin?" aklima ne geliosa o an takiliodum o konuya

annemi, ablami dusunuyordum. kendi mutsuzlugumu gecmistim, onlari nasil mutlu ederimdi artik hayattaki tek gayem.

babamin dedikleri oyle bir girmistiki beynime, direk benimsemistim.

mahkemeye 1 saat kala yola cikildi.

koridorda anneyi gordum yine.

film gibiydi. kadin o kadar acayip bakiyorduki anlatamiyorum bile. sinirli ama bana degil, babamada degil. hayata gibi bir sinir vardi bakislarinda.

3:45 oldu girdik.

babam getirildi

kavga gurultu, tekrar. babama kufurler

mahkeme 3 hafta sonraya ertelendi. babam 3 hafta daha icerdeydi.

ne yapmam gerektigini hic bilmiyordum

agzim acik amcamlara bakiyordum

babam tekrar goturuldu

tekrar elini tutabildim

tek korkum bir daha tutamiyicak olmamdi

---cikistaki kargasayi anlatmadan devam ediyorum---

icim icimi yiyordu bir cozum yolu dusunuyordu herkes

evdeydik

herkesin basi onune egik

surekli cay demleniyor, ama icilmiyordu. dolu bardaklar gidip, yerine sicak yenileri geliyordu.

bir tek kucuk amcam yoktu evde

sevmedigimizi belirtmistim, icimden yine kufur ettim "ulan o.c boyle birdurumda bile kaciosun" dedim kendi kendime

ertesi gun okula falan gitmiyicegimi biliyordum, sormadim dahi. ama nasil olduysa uyudum ve cok uyudum.

sabah uyandigimda herkes gitmisti. annem kahvalti hazirlamisti, ablam da mutfaktaydi.

bir de kucuk amcam gelmisti

oha amk ne alaka?

"hayirdir amca" dedim

amcami sevmezdik tekrar soyluyorum

cunku namusuyla para kazanan bir adam degildi

1 tanker benzin alir 3 tanker benzin cikartirdi (icine simdi hatirlamadigim benzinin katki maddesi olarak bilinen polimer yada onun gibi bir sey katardi. her firma katar ama oranlar %2 veya 3 civaridir. bu 1 tankerden 3 cikartirdi. matematigi size birakiyorum)

hal boyle olunca isin biraz karanlik tarafida vardi tabikide.

takipteyim panpa devam

taslik bakip

hayirdir diye sorunca dun vefat eden cocugun ailesiyle oldugunu ve "kan parasi" verirsek ailenin davaci olmiyacagini boylece babam en fazla 1 sene yatacagini soyledi.

bi nebzede olsa sevinmistim

at kafali amcam ilk defa bir ise yariyacakti. kan parasi ne demek diye sormadim. anlamistim.

"iyi halden sure dusebilir" dedi. babami taniyorsam daha erken cikacakti. babama haberi vermem lazimdi.

"ben zaten soyledim" dedi amcam.

anlat panpa dinlioz biz

annemin arasira cocugun anasini arayip telefonda konusmasindan baska bir de amcam aileyle konusurdu. benimde hep icime otururdu. ama hem utanip hem korkuyor ve uzuluyordum. hic ariyamadim.

---aractaki biri agir 2 yaralinin ikiside kurtuluyor. agir yaralinin sadece sag gozunun altinda bir yanik izi kaliyor---

amcam kan parasini soylediginde nutkum tutulmustu

150 milyar

98'de o para coktu gencler. babamin memur annemin doktor oldugunu dusunurseniz vah amk. ama amcam neredeyse hepsini toplamisti. ya da bize oyle diyordu. ama bu konuda onun bile bize kazik atmiyacagini biliyordum.

1 hafta kala persembe aksami amcam aradi "ben amcanizla parayi vermeye gidiyorum" dedi "beni de alin" dedim. boylece onlara orada bugune kadar soylemedigim bin bir turlu ozuru diliyicektim. neden su ana kadar dilemedigimi? neden aramadigimi, arayamadigimi. herseyi anlaticaktim

merak ettim panpa devam

Reserved

2 amcam ve ben arabada ailenin evine dogru gidiyorduk.

onlarinda gelecegimizden haberleri vardi. hepsi evin kapisinda bizleri bekliyordu.

kaza yapan araci hurdaya vermemislerdi kapinin onunde duruyordu.

yesil kia sephia glx - yada glz. hatirlamiorum ama kia sephia

---kazayi anlatmam gerekirse---

babamda honda accord vardi. cocuklar virajli yolda icten aliyorlar viraji. tek gidis tek gelis yol. yani babamin seridinden donemeye calisiyorlar, viraj cikisi kafa kafaya carpisiyorlar

---

kimse amcamlara bakmiyordu, herkesin gozu bendeydi. annesinin elini optum, babasinin elini optum, ananesi, babanesi,... herkesin elini optum

kuzenlerindeydi sira. basim egik "basiniz sagolsun" diyebildim sadece. opup amcamlarimin yanina gectim. onlar parayi verdiler. helallesildi. biz arabamiza donerken hala bana bakiliyordu.

baya bildiginiz 2 adet siyah cop posetinde verildi o para. gordum. sayislarini, sayarken bana bakislarini. icim aciyordu.

evlat acisi nedir bilemem ama gayri ihtiyari birazda olsa anlamistim.