Birgün en yakın arkadaşım Ahmetle yoldaydık, saat 23 civarı falan. Sıkıldık amk yazın napcaz napcaz derken bi baktım Ahmete bildirim geldi. Sevdiği kız yazmış naber falan diye. Herneyse bizde o sıra o kızın evinin ordan geçiyoruz. Ahmet yazdı işte gel parka oturalım diye kız olur falan dedi. Neyse aga kız geldi falan biz 3 kişi parkta oturuyoruz bi bankta. O sıra yanımızdan teşkolar(gecemizi aydınlatan fosforik eşofmanlı kahramanlar) geçiyor. Yaklaşık 6-7 kişiler. Arkamıza o sıra bir kız yaslanmış ama hiçbirimiz bunun farkında değiliz. Ahmet bizim duyacağımız şekilde AMK çocukları dedi. Devdıbını iyi okuyun çünkü bura sıçış noktasıdır. Arkamıza yaslanan insan evladı o teşko grubunun arasındakilerden birinin ablası çıkmasın mı... Kız dedi "sen kimin kardeşine laf yapıyon len". O grup gittiği yoldan geri bu döndü aga, bunlar toplandı bizim başımıza " hayırdır len bilader, noluyor" dedi çocuk bize biz tepkisiz kaldık amk. Sonra ben dedim bisi yok. Bunlar bağırış çağırış 15 kişi bi oldular bizim başımızda, benim elim ayağım hafiften titremeye başladı AMK. Bunlar belli zaten dalacak yer arıyor, ara sıra ablası bunları fişekliyor çocuklar daha da gaza geliyordu. Sonra bunlardan biri "hanginiz dedi len" diye bize muhabbet yaptı. Ben dedim ne muhabbeti birşey yok ki dedim. Ahmette yok birşey dedi. Ahmet çaktırmıyor ama altına sıçıyor gizliden. Sonra ablaları tamam yok birşey len dağılın falan dedi. Tesko da zaten yanınızda manitaniz var ona dua edin yoksa alırdık façanızı falan dedi. O gün bugündür kıza dua ederim amk. Karşılık versek hayatımızı ***ecekler orada. Bu arada beğenirseniz böyle çok hikayem vardır. Bol bol yazarım, şimdiden saolun *