dayımın baldızını siktim beyler lllllllllllll

yengemin kız kardeşiyle olan maceramı anlatıcam. fazla uzatmamaya çalışıcam dinleme isteyen gelsin.

bu sadece benim yazdıklarım.
http://inci.sozlukspot.co...lll/@hani%20lan%20memeler

6 7 kişi toplansın başlarız. sonra sayı artar zaten.

dayım 6 yıllık evli panpalar. yengemin kızkardeşi benden 4 yaş büyük. onu genelde aydan aya yengemlere gittiğimde görürdüm başlarda öyle bi samimiyetimiz yoktu, aklımdan da pek öyle gibme sokma planları geçmiyordu. ortalama bi karıydı. yüzü 10 üstünde 6'dır. vücudu da tipik ince yapılı türk kızı ama bacakları falan hoş. yine de yan gözle bakmamaya, niyeti bozmamaya gayret ediyordum. bu kız dayım evlendiğinde üniversite 2 ya da 3'e gidiyordu. 3 4 yıldır bir şirkette insan kaynaklarında çalışıyor. üniversiteden arkadaşlarıyla aynı evde yaşıyor.

dayımla yengemin bir oğlu oldu. zaten bu kızla da yakınlaşmamız o sayede oldu. özellikle akşamları hep dayımlara uğrar, bebeğe en az annesinin yarısı kadar kadar ilgi gösterir ilk zamanlar ben de haftada en az 3 4 kere giderdim evlerine. çocuğu sevme ayağına bununla yakınlaştık zaten. hatta velet 2 yaşındayken aşağı parka beraber zütürürdük. sanki ben babası o annesiymiş gibi bi his olurdu. kıza da içim o sıralarda ısınmaya başladı ama belli etmiyordum. o da pek renk vermeyince iş çıkmaza giriyordu. öyle olmadığını sonradan anladım ama cidden sanki bi görev yapıyomuş gibi hafiften mesafeliydik en başta.

@12 sen bu kafayla enişteni baban sanıyosundur amk.

dayımların aklına pek gelmiyodu işi pişireceğimiz ya da o ihtimali görmezden geliyolardı belki de bilemem. bazen işleri olduğunda heralde kız da evde çocukla tek kalmasın diye o varken bana haber veriyolardı işin yoksa gel 2 3 saat bizde kal diye. onunla bu şekilde yalnız kalıyorduk. ama sanki kafamızda hiç yakınlaşma olasılığı yok gibi. ben mutfağa gidiyodum, o televizyon izliyodu, normal muhabbet ediyoduk. kız güzel şeyler de hazırlıyodu arada.

o sıralar bu mülakatlara gidiyordu. arkadaşlarıyla eve çıkmadan önce çoğunlukla yengemlerde kaldığı için bazen oraya gittiğimde bu iş görüşmesi için hazırlanıyordu. diz hizasında etek, beyaz gömlek giyerdi genelde görüşmeye giderken. cidden yakışıyordu kıza. bir keresinde gömleğin 2 düğmesinin arasından bunun göğüslerini kesmeye çalışırken beni yakaladı ama tepki vermedi. hay amk rezil olduk diyodum içimden. neyse ki bi tak olmadı. bana da bir şey demedi, muhabbetimiz aynı şekilde sürdü. bi ara özür dilesem mi diye de düşündüm ama giberim dedim anlarsa anlasın. hem onu gibeceksem zaten yavaştan sinyal vermek gerekiyor. rezillik çıkarsa en fazla yüz yüze gelmeyiz bir daha dedim.

beyler yazıyoruz işte.

bunun 4 5 görüşmesi başarısız geçmiş. hatta ikinci mülakatlara bile çağırıldı kız. evden beraber çıktık bi keresinde. ailesinin evi yakınlardaydı, gel seni bırakayım dedim. yolda işten güçten muhabbet açıldı. tabi ben de okul bitince bakalım bizim halimiz ne olacak diye teselli ediyordum kızı. görüşmelerde ne anlattıklarını falan anlattırıyordum ona. kız artık isyan noktasındaydı. neredeyse sekreterliğe bile razıyım diyordu. dokunsam ağlayacak. genelde teselli etmeyi başarıyordum. hatta iyi ki varsın falan demeye başladı kız. neyse onu evine bıraktıktan sonra saat 10 gibi face'den mesaj attım, moralinin yerinde olup olmadığını sordum. bi 10 dk sonra cevap yazdı daha iyiyim diye. benim de tanıdığım bi avukat var arkadaşımın babası, hukuk bürosuna yardımcı eleman arıyordu. bu da sekreterlik falan deyince aklıma geldi ama kız bayağı donanımlı, ayıp da olmasın diye tereddüt ediyordum söylemeye.

konuyu önce arkadaşla konuştum, babasına söylemiş o da gelsin görüşelim demiş. ertesi gün onu face'de gördüm ama şimdi ayaküstü de söylenmezdi. unutturma sana bişey dicem diye yazdım, sordu ama yüzyüze konuşalım dedim. dayımlara giderken haberleştik, dışarda buluşup yakınlardaki bi cafeye oturduk. konuyu açtım, işte bizim yakın bi arkadaşın babası yardımcı arıyormuş diye. kızdan tepki beklerken ben yapamam heralde yaa demesin mi. niye yapamayasın, yapman gerekeni zaten öğretecekler. bi müddet idare edersin diye kızı ikna ettim. kız bana adam nasıl biri, sarkıntılık fana yapmaz demi diye sordu. ben kefil olunca da bunlara görüşme ayarladım.

dinliyor muyuz beyler?

neyse bu gitti görüşmeye adam olumlu konuşmuş, 10 gün içinde tekrar haberleşiriz demiş. kız temkinliydi yine, bak sana güvendim bu da olmazsa acısnıı senden çıkarırım diye şakasına takıldı bana. merak etme beni kırmazlar, hem senden iyisini mi bulacaklar diye verdim gazı. bununla dışarda da görüşmeye başladık gayet normal bir şekilde. arkadaş çevrelerimiz de kısmen ortak olmaya başladı. pek öyle uzaktan akraba gibi değildik. tek problem kızın benden biraz büyük olması ama bunu ne o hissettiriyodu ne ben öyle kompleksli gibi davranıyordum. bi keresinde 4 kişi sinemaya gittik, bu benimle diğer kız arkadaşının ortasında oturdu. film boyunca kolunu benim koltuğun çıkıntısına koydu.

arada birbirimize temas ediyorduk ama farkında değilmiş gibi davranıyorduk. elini tutsam mı diye içim içimi yiyor amk. tabi yapmadım öyle bişey ama artık eskisinden çok daha yakın hissediyordum onu kendime. çıkışta yine evine kadar zütürdüm bunu. ne dayımlar ne bizimkiler bilmiyor beraber takıldığımızı. bunu konserlere falan zütürmeye başladım. benimleyken sıkıntılarını unuttuğunu söylüyordu. yavaş yavaş güvenini kazanmıştım. aramızdaki mesafe de kalmadı neredeyse ama yine de ablası yengemdi amk. öyle evlilik mevlilik düşünecek zamanda da değiliz, en ufak bişey olsa tüm sülalenin haberi olacak, sonra gel de açıkla.

sonra buna şimdi çalıştığı şirketten davet gelmiş. kız yine heyecanlı. neyse gitti görüşmeye, yine ikinci mülakata çağırmışlar. döndüğünde yengemlerin evine geldi. bak şansın açıldı dedim kıza, o olmazsa işin zaten hazır deyince kız bana bi sarıldı, hareketsiz kaldım o an. neyse ki yengem mutfakta, çocuk bi gibten anlamıyo. artık iyice gözümü kararttı huur. ne yapıp edip bu kıza çakmam lazımdı, kendi kendimi yemeye başladım, planlar yapıyorum onu gibmek için. daha sonra bu kız bu şirkette işe başayınca arkadaşın şirketini gibtiretti bu. zaten 2 ay içinde kız arkadaşlarıyla eve çıktı. kızları tanıdığım için evlerine arkadaşlarla gidip gelmeye başladık.

beyler ses verin yavaştan gibiş bölümüne geçiyoruz

kızlardan bi tanesi tam kaşar. bıraksalar eve her akşam erkek getirecek huur. zaten dışarda da pek yakın durmuyorum ona. böyle bağıra çağıra konuşan kahkaha atan bi kız tipi. diğer kız da gayet temiz, sadece biraz mal. pek espriden muhabbetten anlamaz, işi olmadıkça evden pek çıkmaz. bu kızı yengemler de tanıyo, hatta daymlara gidip gelir de bazen. ben bunlara gittiğimi de söylemiyorum tabi bizimkilere. tek risk bu kızın ağzından yengeme bişey kaçırması.

gel zaman git zaman yengemin kardeşiyle artık iyice samimi olduk. akşam evlerinde film bile iziliyoduk beraber. 10 buçuğu geçmemeye dikkat ediyodum yine de. gerçi kız bana istediğim zaman çekinmeden gidebileceğimi söylüyordu ama onu zor durumda bırakmıyordum pek. bu para kazanmaya başladıkça ailesinden de kopmaya başladı. daha doğrusu hayatına kimseyi karıştırtmıyordu. rahatlığımın sebebi biraz da buydu. bir gün dışarı yemek yemeye gittik. hesabı da o ödedi. ben itiraz etsem de pek öyle erkeklerin üstünlüğünü kabul eden bi kız değildi. o yüzden çok ısrar etmedim.

konuşurken çat diye sormasın mı. geçen ablamlarda sana sarıldığımda sen bi kitlendin, niye öyle oldu? yok dedim ne kitlenmesi. böyle güzel kızların boynuma atlamasına çok alışık değilim o yüzdendir dedim. sonra pek üstünde durmadı, güldü geçti. restoranttan çıkarken de yolda koluma girdi öyle yürüyoruz. ben heyecanlanmaya başladım. kızı evine kadar zütürdükten sonra beni yukarı davet etti. geç oldu, rahatsız etmiyim dedim. olur mu öyle şey kime neymiş diye çıkışınca canıma minnet çıktık yukarı.

çıktık eve, aklımda onu becerme senaryoları var tabi. o kaşar kız evde yok, zaten haftanın 2 3 günü başka arkadaşlarında kalır. ama diğer uyuz karı orda. şimdi kızla odaya çekilsek hayata olmaz, kesin bizimkilerin haberi olur. o yüzden sanki kanka ayağına ziyaretlerine gelmiş gibi davrandım. salonda beraber tv izledik, bu meyve falan getirdi, o gece öyle geçti. ben salonda yattım, bu kızlar da kendi odalarında. dıbına koyayım böyle işin. kız da bariz şekilde zarf atmaya başlamış, evine kadar gidiyorum ama hala ensemde bizimkiler varmış gibi hissediyordum.

beyler fazla kalmadı. bitiricem sabredin.