dandelion

Şu kısacık askerlik ömrümede darbesinden tut o-hale kadar herşeyi gördüm.bu gidişle finali de Viyana'da yaparım artık

Nasıl ajan oldum anlatıyorum:
-int pakedim bitmişti ve yenilenmesine 20 gün vardı. karakolda tek bir modem var ve ne kadar değerli olduğunu anlatmaya lüzum yok sanıyorum
-önceleri şifreyi ele geçirme girişimlerimden boynu bükük ayrıldım bilgisayara erişimim vardı ama şifreliydi bu yüzden sonuç alamadım
-başka 2 modemin şifresini öğrenebildim ancak lojman çok uzak olduğundan işime yaramadı
-çavuşlardan birinin dikkatsizliğinden şifrenin yazılı olduğu defterin yerini tespit ettim
-sabah 6 da plan için hazırdım gece santralcisi kahvaltı için aşçıyı uyandırmaya gidecek ben de bu sırada şifreyi alacaktım
-aşçıyı uyandırmaya gidince fırsattan yararlanıp çelik zırhım ve mp5 imle odaya daldım. zırhla silah abartı durdu ama napayım nöbetçiydim
-defteri buldum şifrenin fotoğrafını çektim odadan hemencecik çıktım nöbet yerime döndüm
-gece modeme bağlanmak için uygun bi zamanı bekledim. kullanıcı adımı 'aşkına eşkiya' diye değiştirdim. eğer birinin girdiğini anlarlarsa benden şüphelenmezlerdi böylece. suç buradaki liselilerden birine kalırdı
-giriş yaptım sınırsız internetiniz kullanıma hazırdır
-2 satırlık şifreyi(oha alüminyum adam cidden 2 satır şifre koymuş) bikaç dakikada ezberledim ve fotoğrafı sildim geride iz bırakmadım
-uğraşıp da mac adresinden falan bulurlarsa ona da yapacak bişeyim yok amk saygı duyarım

Ali'nin ne kadar avarel olduğuna ufak bi örnek vereyim.6-9 nöbeti olduğunu söyleyince inanmak istemedi. çizelgeyi gösterdim, abey bu yanlıştır dedi. kağıdı 180* ters çevirdi.6-9 oldu yine 6-9.hmm hakkatten de öyleymiş dedi ikna oldu. bazı anlar alinin iq tek basamaklı sayılara düşüyo allah vergisi napalım onu da öyle kabul ettik

Bence reddedilmiş bir erkek kadar ikilemde, ne yapacağını bilemeyen başka bir mahluk daha yok bu dünyada.ne yapsın;gururunu bi tarafa koyup ısrarla devam edip yılışık adı mı alsın, yoksa işi burada bırakıp "hmm zaten gönlü yokmuş" mu densin kendisine. hele en ufak çabasında çabucak cezalandırılıyorken.iki ucu taklu değnek. napıyım şimdi ben amk!

Günümüzde arkadaşlık kavramı ne kadar basite indirgendi değil mi? sadece bir tık. evet, sadece bir parmak hareketinizle insanlarla arkadaş olabiliyorsunuz. teknolojinin nimetlerinden biri daha. ta kilometrelerce ötelerden insanlarla bağlantı kurabiliyor, yaşamlarına dahil olabiliyor, onlardan haberdar olabiliyorsunuz. bu kadarla da kalmıyor teknolojinin getirileri. nasıl bir tıkla insanlarla arkadaş olabiliyorsanız aynı şekilde buna son verebilirsiniz de. o andan itibaren sizin için öyle bir insan olmayacakmış gibi, öncesinde hiç var olmamış gibi. anılarınızı da bir tıkla silebilirsiniz:
-Silmek istediğinize emin misiniz?
-Evet
Ta daaaam... o da kimdi? hatırlamıyorum bile. neden eklemiştim ki? ne önemi var; sildim gitti işte. buruşturulup çöpe atılmış kağıt gibi, üzerinde yazanların manası yok artık.
Görüyor musunuz herşey ne kadar da kolaylaşıyor, çabuklaşıyor teknolojiyle. Allah sosyal medya zımbırtısını insanlara bağışlayan insanlardan razı olsun. minnettarız sana mark zuckerberg. sen olmasan ne yapardık biz?

Ertuğ karnı tokken uysallaşıyo.o anlardan birinde konuşma fırsatımız oldu aramızda diyalog şöyle:
(-Ertuğ, +ben)

Bla bla bla
+benim bi arkadaşım şu an almanyada
-abi hiç almanca gibmiş mi
+gibmez olur mu ilk sene gramerin dıbına komuş anasını ağlatmış...
-vay bee

Tanıştırayım; gramer, 1.80 boyunda sarışın mavi gözlü tipik Alman kızı *

Santralden sonraki ikinci görevim şoförlük oldu. ehliyet almamak uğruna gösterdiğim olağanüstü gayretime rağmen çabalarım hiçbi işe yaramadı. olsun napalım kaderimizde komutan şoförlüğü yapmak da varmış. nerde adam eksilse o tarafa sürükleniyorum. joker oyuncu gibi oldum mınıskim.
Ha unutmadan bugün 30 ağustos töreninde kaymakam, bölük komutanımız artı bilmem kaç kişinin önünde şiir okudum(şimdi de 3-a sınıfından vay aminamın şiirini dinliyoruz) bi yapmadığım bu kalmıştı dedikçe başıma başka işler açılıyo. bu arada insan çok heyecanlanınca yanakları titriyo böyle bıngıl bıngıl *

Almanlar sevmeyince,biz de sevmemiş sayıldık

iyi dilekler hep lafta kalıyor, ne yazık... dediklerinin aksine ne hep mutlu olabildim ne de herşey gönlümce oldu

Bir üst entryde bildiğin bencilce düşünmüşüm. inş dilediğimden daha mutlusundur.ve de gülerkenki içtenliğin değişmemiştir umarım. bence bu, senin sahip olduğun çok önemli değerlerden biri

Geçen gün ihbar üzerine köyün birine gittik. komutanlar gitti olay yerine ben arabanın başını bekliyorum neyse... baktım incir ağacı, daldım tabi. böyle bir tat yok allahım bunlar nasıl şeyler öyle sanki daha önce hiç incir yememiş gibiyim. mideye indirmeden önce incire birkaç öpücük kondurmaktan kendimi alamadım

dün spor haberlerinde Galatasaray'ın teknik direktörünü gösterdiler Mancini geri dönmüş sandım. zerem başka biriymiş *

Sene 93; yeni yeni ekonomik düzlüğe çıkan dünya terörizmin pençesinde. insanlar mutsuz, hava karanlık, şehirler gri. herkes bu puslu havayı dağıtacak birşeyler bekler halde. insanlar gülmeyi unutmuş.

eylülün 18i.günlerden cumartesi bir sonbahar günü hava hafiften serin. işte ne olduysa o gün bir mucize gerçekleşti.

kadının yanakları al aldı. çektiği sancılardan harap ve bitap düşmüş yatakta yatıyordu. yüzünde hamilelere özgü bir güzellik vardı. bir kaç dakika sonra ellerine bir melek verdiler. bebeğin güzelliğinin yanında geri kalan tüm güzellikler soluklaştı. alıp kucakladı, bağrına bastı, bakmaya kıyamadı ona, mis gibi kokusunu içine çekti.

elleri, ayakları yumuk yumuktu. belli belirsiz annesine baktı. annesini mutluluklara boğdu. çekik gözlerinden boncuk boncuk yaşlar süzülüyordu. minnacık ağzıyla tüm odayı sese boğdu. alaman düdüğü müydü neydi? yazık ki bu onun son ağlaması değildi. lanet olsun! 😡 kötülük dolu bir dünyaya gelmişti. insanlara umut olacaktı, neşe verecekti yalnız kendisi üzülecekti.

Güneş o günden sonra bu masumun şerefine dünyayı bir başka aydınlattı. puslu hava dağıldı. insanlar, sebebini bilmedikleri bir nedenden dolayı artık daha mutlulardı.

Varlığından dolayı o kadar mutluyuz ki. iyi ki doğdun dünyanın en güzel, sıcak ve samimi gülüşüne sahip kızı.

Oley be iyi ki seviyorum seni, bir o kadar da aptalım (bkz: duygu karmaşası)

Adam fawer kitabı okumanın film izlermiş gibi bir tadı var

Bugün çok kötüydüm panpaleyteler bi yandan baş, boyun ağrısı, artı mide bulantısı yanında yol emniyet devriyesinde iki saat güneşin altında çelik başlık, zırhla bekleyince vücut eee yeter be giberim deyip kısmen şartelleri indirdi. kamerun milli takımı üzerimden geçmiş gibiyim aynı. şimdi biraz uyumaya çalışcam inş sabaha kadar toparlarım

Ayrıca unutmadan yazayım şoförlüğü kazasız belasız atlattım.iki hafta gece santralinde durdum kitap okuyabileceğim bi sürü vaktim oldu. şafağı burda yerim diye düşünürken gündüzcü isyan edince tekrar eski görevim olan gündüz santraline geçirildim. bununla beraber devriyeye falan da çıkarıyolar. naptımı ben de bilmiyom amk

Önümüzden, bizi umursamadan geçip giden arabalara özeniyorum. günün birinde umarım ben de o araçlardan birinde olacağım ve aylarımı alıp zütürmüş bu karakolun önünden geçerken arkamı dönüp bakmayacağım bile

Araba alırken bakacağım ilk şey: yokuş kalkış destek sistemi

Aşk şarkıları bana manasız gelirdi önceleri. dinliyor idiysem de ritmi, tınısı kulağa hoş geliyor diye dinlerdim.ne dediğine bakmazdım.ta ki onu tanıyana kadar.bu vakitten sonra gözleri nakış gibi olan da o oldu, dudakları cennet olan da,güzel yüzüne bakılması zor olan da.aşk mıydı bunun adı sen söyle