daha on yedi

Ama zaman geçtikçe bu ilişki beni çok yormaya başladı. Alper beni aşırı mutlu ediyordu ama ben onun pgibolojisini toparlamak için uğraşırken ve ailesinin baskısından dolayı istediğim gibi bir ilişki yaşayamazken çok yorulmuştum. Çok seviyordum ama çok yorulmuştum be. Zaten sinir sorunları olan bir insanım ben üstüne bir de bu yorgunluk gelince normalde sesimi çıkarmadığım şeylere patlamaya başladım. Mesela eskiden gece dışarı çıkmak için ya da fazladan bir saat dışarda takılmak için izin alamadığında ona kızmak yerine ‘’olsun bir tanem sık dişini ilerde istemediğin kadar benimle olacaksın’’ derken artık bunu diyecek sabrım tahammülüm kalmamıştı. Bu arada ailesi de bizi ayırmak için türlü oyunlara başvurmuştu bunları anlatmak istemiyorum. Benim bu yorgunluğum ilişkiyi yıprattı onu çok kırdım ağır şeyler söyledim ama aslında ben hala onu çok seviyordum. Ona söyledim ben sinirlenince dediğimi duymam saçmalarım dediklerimi unut hiç yapamadı bunu hep kızgınken söylediklerimle bana oynadı. Hiç kavga etmeyen biz sürekli kavga eder olmuştuk. Ama bunun yanında o da çok değişmişti. Eskisi gibi bana sayfalarca not yazmak yerine yarım sayfa yazıp geçiştiriyordu. Eskisi kadar öpmüyordu. Eskisi gibi ince düşünmüyordu. Beni hep kırmaya başladı normalde asla yapmaz dediğim şeyleri bir bir yapmaya başladı. En son büyük bir hata yaptı ve ben dayanamadım artık ona sürekli değiştiğini söyledim hiç kabul etmedi. Ama o yaptığı son şeyden sonra ayrılalım dedim ve temmuz ortaları gibi ayrıldık. Sonra bir şekilde tekrar birleştik ama eskisi gibi olamadık Alper gerçekten çok değişmişti böyle nasıl desem bir havaya girmişti hani ben onu toparlamak için çok uğraşmıştım ama o bir tık sınırı aşmıştı. Onun değişiminden dolayı ve ilk benim bağlar koparmamdan dolayı toparlayamadık. Birkaç hafta süründük sonra 30 Ağustosta net olarak bitirdik. Bitirmek isteyen oydu ama bunu söyleme cesareti yoktu. Çünkü son zamanlarda bana çok kötü ve sert davranıyordu eski Alper’den eser yoktu. Sonunda bana dediği şuydu: ‘’bu sene benim için çok önemli geleceğim bu seneme bağlı bu sene sana zaman ayıramam seninle birlikte oturmak istemiyorum hatta aynı sınıfta bile olmak istemiyorum’’ hiçbir şey yokken birden bire bu kadar net ve sert kelimelerle bana bunları söyledi. Ki normalde beni kırmamak için bir lafı on kere düşünürdü ama şimdi bana böyle şeyler diyordu. Ki normal zamanlarda da ben hep ona bu sene önemli çalışmalıyız kazanmalıyız derdim, o benim kadar önemsemezdi. Ya şu yaptığı bencilliğe bakar mısınız GELECEĞiM ÖNEMLi lan hani bizim geleceğimizdi seninki gelecek de benimki patates mi? O böyle deyince ayrılalım o zaman demekten başka çarem yoktu o da direk kabul etti zaten. Ayrıldık ve ben okullar açılana kadar yataktan çıkmadım. Yine yemek yiyemiyordum onunla onlarca defa uyuduğumuz yatakta uyuyamıyordum. Rezalet günlerim yeniden başlamıştı.

Zaman geçtikçe ben de ona bağlandım. Kişiliklerimiz çok farklıydı ama o kadar çok eğleniyorduk ki. Çok gülüyorduk, yeri geldiğinde saatlerce ciddi muhabbetler de yapıyorduk. Okuldan kaçıp kimsenin bilmediği bir tepeciğe gidip piknik yapıyorduk. Yemek yedikten sonra orda uyuyorduk, gökyüzünü seyredip öpüşüyorduk. Fotoğraf çekilmeyi ve çekmeyi sevmediği için oraları hep hafızamıza kaydediyorduk. Hep aynı yerlere gidip aynı masaya oturuyorduk, birlikte ps3 oynuyorduk, zillere basıp kaçıyor, sahilde saatlerce oturup denizi izliyorduk. Üç ay böyle geçti sonra ben ailemi anlattım Alper’i normal karşıladılar tanışmak istediler. Tanıştıktan sonra onu çok sevdiler ve çok güvendiler. Sık sık bize geliyordu, annem babam Alper ben tekneyle dolaşıp kahvaltı ediyorduk, babamla satranç oynuyorlardı. Özellikle annem olmak üzere ailem Alper’i çok sevmişti ancak onun ailesi için aynı şeyi demek mümkün değildi. Muhafazakar bir ailesi vardı. Babası çok sinirli ve baskıcıydı. Alper’e hep destek oldum, hep yardımcı oldum. Onu anlayabilmek için bir yaşam koçundan tavsiyeler aldım, internette hep makaleler okudum ve ona en doğru şekilde davranmaya çalıştım. Ona özgüven kazandırmak için uğraştım hatta bazen bunun için uğraşırken kendi kişiliğimden ödün verdim. Onu sürekli kız erkek demeden arkadaşlarımla arkadaş yaptım açılması için çabaladım. Kendini daha hoş görsün diye giyinişine saçına karıştım ve zaten yakışıklı olan sevgilimi Allah katına çıkardım. Küçükken bateriye gitmek istemiş ailesi yollamamış doğum gününde ona üç aylık bateri kursu ve iki çift baget aldım. O kadar mutlu olmuştu ve heyecanlanmıştı ki. Zaman bu şekilde geçti ilişkimiz ilerledi. Yıkık dökük eski bir yer keşfetmiştik böyle daha çok zindan gibi bir yerdi zifiri karanlık ama ambiyansı çok hoş olan bir yerdi sürekli oraya gitmeye başladık hatta oraya battaniye ayarlamıştık ve mum yakıp orda uyuyor oturup sohbet ediyorduk. Yine bir gün ordayken bir an da tamamen birbirimizin olduk. Ben de artık sırılsıklam aşık olmuştum o da olmuştu o yüzden bir sakıncası yoktu bizce. Bu olandan sonra daha çok bağlanmıştık. Birbirimizin kokusunu daha iyi ezberlemiştik artık ilişkimiz farklı bir boyuta geçmişti ve çok mutluyduk. Birbirimizin yanında çok rahattık benimle ilgili her şeyi biliyordu, ben de onunla ilgili her şeyi biliyordum. Her gün sabah sekizden akşam altı yediye kadar her an beraberdik her an el eleydik her an yanağımı koklaya koklaya öpüyordu. Bir buçuk yıl bu böyle gitti. Birbirimize söz vermiştik ve hediye almıyorduk hediyelerimizi biz yapıyorduk. Ben ona kurabiye ya da aylarca sadece onunla ilgili yazdığım yazıların olduğu defteri vermiştim. Oda bana çocukken aldığı ilk oyuncağı, benim için kendisi çizerek hazırladığı boyama kitabını verdi. Bunlar çok az ve en detaysız olan hediyeler. Her seferinde müthiş emekler vererek birbirimize hediyeler yaptık. Her şey çok güzeldi hiç kavga etmiyorduk, birbirimizi gerçekten seviyorduk, gelecekle ilgili planlar yapıyorduk herkesin özendiği bir çift olmuştuk. Zaman geçtikçe Alper beni toparladı eskisi gibi değildim artık mutluydum ve ölümü düşünmek yerine ilerde onunla yaşayacağım zamanı düşünüyordum hatta onun için sigarayı bırakmıştım o zaten nefret ederdi sigaradan. Bunun yanında ben de onu toparladım artık eskisi gibi içine kapanık silik bir tip değildi arkadaş edinebiliyordu artık kızarmıyordu ve derslerini toparlamıştı. Ona hep dedim ki ‘’sevgilim dersleri önemsemeliyiz ki seneye lise son olacağız ilk sene iyi bir yeri kazanıp gidelim buralardan’’. Bir sürü hayal kurduk üniversitede Ege’yi kazanıp ilk sene yurtlarda kalacaktık ikinci sene eve çıkacaktık. Ona göre üniversite sonda ama bana göre üniversite bitince evlenecektik. Evimizin dekorasyonuna bile karar vermiştik.