daha fazlasını artık midem kaldırmıyor

bana diyorlar ki,neden evde oturuyosun ? neden yapmadığın birşeyler yapmıyosun hayatını düzene sokamk için ? neden odandan çıkmıyosun bir aydır ? Neden kendini içkiye sigaraya verdin diyolar.

anlatıyım...

ilkokuldaydım, dediler ki sen zeki çocuksun, okuyup adam olacaksın dediler. sokakta arkadaşlarımla oynamaktan fedakarlık ettim, oturdum ders çalıştım.

iyi bi lise kazanamadım. olsun dediler sende ışık var sen çalışsan yaparsın dediler. lise hayatım boyunca gezmedim, sevgilim olmadı, doğru dürüst arkadaşım olmadı.Tek isteğim hayallerime ulaşmaktı.

daha çok çalıştım fizikçi ya da bilgisayar mühendisi olmak için.ama sonra bi sınava girdimkazanamadın dediler. ertesi sene tekrar girdim aynı taktan sınava, bana dediler ki makine mühendisi olacaksın başka şansın yok. istemeye istemeye tamam dedim.

5 yıl boyunca istemediğim bir şehirde istemediğim bir bölümde hem çalıştım hem okudum. kendi paramı kendim kazandım öğrencilik hayatım boyunca.Bu esnada ben namazında niyazında bir adamdım. çok iyi bir insandım. içkiye ağzımı sürmezdim.

bu öğrencilik yıllarım esnasında bana dediler ki senin boyun posun fiziğin tipin var sen manken olmalısın.bu fikir hoşuma gitmişti. Yıllarca spor yaptım, yarışmalara katıldım, ama olmadı. Ajanslara başvurdum,bir iki ufak tefek iş haricinde birşey çıkmadı.. dediler ki bu iş bu ilden yürümüyo. Eyvallah dedim vardır bunda da bi hayır.

haa, bütün bunlar olurken bana dediler ki senin sevgilin olamaz kızlar sana bakmaz. doğru söylüyorlardı kimse benimle ilgilenmiyordu ben de önemsemedim. çünkü çok çalışıp mezun olmam para kazanmam falan lazımdı.

ben sevmek ve sevilmek için yaratılmamışlardandım.

zar zor okulumu bitirdim mezun oldum. dediler ki şimdi rahat edeceksin.iş aradım aylarca. aylarca derken 8-9 ay boyunca. çalmadığım kapı gitmediğim mevki kalmadı ama hep elim boş döndüm
ha bugün ha yarın derken bomboş geçti aylarım...

iş aramak derken ayağımda su alan ayakkabılarımla koca sanayiyi karın kışın ortasında elimde cv kağıtlarıyla yürüye yürüye kapı kapı dolaşmaktan tut da işkur'un genel başkanına kadar çıktığım süreçten bahsediyorum.

aylar sonra bir iş buldum evime 45 km uzaklıktaydı.1500 TL ye çalışacaksın dediler. mecbur eyvallah dedim tecrübe olsun diye
3-4 ayda şirkette fark yarattım kendimi gösterdim adeta fabrikaya seviye atlattım. herkes benden memnun gözüküyordu.tek sorun evimin uzaklığından dolayı işe bi yarım saat gecikmemdi.
bu sorunu çözmek için kendime işe yakın biryerden ev tutmak içinküçük bi zam istedim ki zaten hakkım olan bir zamdı bu.
ama bana zam vermek yerine beni işten çıkarmayı tercih ettiler
yine kaldım dımdızlak ortada.

sonra tekrar iş aramaya başladım. dediler ki bi kursa gidicen 2 ay sürecek ve kurs bitince seni Türkiye'nin en büyük şirketlerinden birine sokacağız. eyvallah dedim 2 ay sabrederim söyledikleri maaş ve mevki çok iyiydi çünkü.

o kurs 2 ay değil 6 ay sürdü çünkü uzadıkça uzadı araya saçma sapan şeyler dahil ettiler. devletin tak yedileri işte... dişimi sıktım sabrettim. bu arada gittim garsonluk falan yaptım cebimin harçlığı çıksın diye.

sonunda geçen ay kurs bitti belgemi aldım ve işkura gittim hadi beni işe sokun dediğinizi yaptım diye.

aylar geçti ama hala sokacaklar.

haa bütün bunlar olurken son 1 yıldır bana dediler ki senin yazarlığa yeteneğin var yazmalısın. öyle de yaptım 2 roman yazdım birini yayınevlerine yolladım ama şimdiye kadar kabul edilmedi.

bunlar daha aklıma gelenler.bir de aklıma gelmeyenler, hatırlamak istemediklerim var...

şimdi siz söyleyin bana, benim yapmadığım daha ne kaldı ?

daha fazlasını yapmayı ve birşeyler umut etmeyi gerçekten midem kaldırmıyor artık.

bundan daha fazla ne yapabilirim onu da bilmiyorum
daha farklı ne yapabilirim hiçbir fikrim yok.