daha da delikanlılık yapmam amk

beyler ister gibleyin ister giblemeyin anlatcam amk. moralim çok bozuk lan, bi daha gibsen delikanlılık yapmıcam amk. banane lan banane amk di mi yani seni ilgilendirmiyosa gibtir git ordan ne diye salça oluyon ki züt.

dün gece ne güzel kar yağıyordu. hadi dedim çıkayım iki tur atayım dıbına kodumun şehrinde kafam dağılsın. zaten gurbet ellerde harman kaldık. neyse işte düştük yollara, millet manitasıyla yürüyor. kimi almış çoluğu çocuğu eğleniyorlar. benim ünide keş diye adım çıkmış zaten karşıdan gören yolunu değiştiriyor. koskaca sınıfta beni seven 3 amlı var zaten ki onların biride rezerve.

şuku nickaltı gibi bi beklentim yok, okumasanız da yazıcam. yazmak istiyorum hatta bütün hayatımı yazmak istiyorum. belki komik bi şeyler denk gelir, tebessüm edip bana söversiniz. canınız sağolsun.

keşlik konusunda istediğiniz diyin amk gibimde değil. 10 000 kişilik üniversiteye ben gezi düzenlenirken bile gidemedim amk.

neyse işte ben böyle hayatın anldıbını sorgulayarak gidiyorum. bir yandan da vodka içebilir miyim diye hesap yapıyorum. şimdi içersem yılbaşında içmem zor. ekonomi sarsık melesef dümen yok. öte yandan sokakta gördüğüm mutlu aile tabloları yüzünden, benden adam olmıcak mı acaba diye de düşünüyorum. sevdiğim insanlar için yapmayacağım şey yoktur ama ileride aile kurmak, baba olmak korkutuyor beni. babam gibi bi baba gibsen olamam mesela.

saçma sapan düşüncelerim devam ederken çocukluğum geldi aklıma. o zamanlar babam beni severdi, çok severdi hemde amk. kışları benimle oynardı, beraber vakit geçirirdik. o zamanlar mutlu bir çocuktum. şimdi ise ne hale gelmiştik ve sanırım sorumlu bendim. bütün bu efkara daha fazla dayanamadım ve cebimden sigaramı çıkarmaya çalışıyordum. dıbına kodumun çakma deri eldivenleriyle bu iş oldukça zordu ama sigarayı çıkarmak en kolayıydı. o soğukta bide o sigarayı yakması vardı. 1 liraya aldığım dandik çakmağımla o sigarayı ateşlemek büyük yetenekti ama bende kolay pes eden biri değildim. güç bela sigaramı yaktım ve ilk nefesimi çektim. babam geldi aklıma yine, o sigara içmezdi ki amk. ben ne takuma adamın parasını buralara harcıyom diye de düşündüm. sonra karar verdim ki baba olmak sadece tohumlamakla olmuyudu ve bunun rahatlığıyla yürümeye devam ettim.

@10 hayır lisedeyken huur çocuğu müdür zaten kontenjan az gibtir git gelme dedi üni gezisine. o giden huur çocuklarının alayının kazanacağı belliydi zaten ama ben dünya gözüyle bir daha üniversite göremeyebilirdim. eğitimdeki fırsat eşitsizliğini gibim. bu arada dershaneler kapatılmasın...

lastiklerine zincir takılan araçların gürültüsü eşliğinde yoluma devam ediyordum. sigaram da bitmek üzereydi ve vodka konusunda hala bi karar alamamıştım. böyle iki ihtimalli zor durumlarda karar vermek için danıştığım bir kişi vardı ve yine onun yolu gözükmüştü. cebimden çıkardığım 1 lirayla önce atamı selamladım. - cüzdanımda bozuk para koymaya yer yok o yüzden cebimde taşıyorum-. atama halini hatrını sorduktan sonra hakkımda hayırlsını temenni ettim ve 1 lirayı attım. gibtimin parasını tutamadım ve önüme düştü. zate her yer kar olduğu için fazla uzağa gidemezdi. atatürk tabikide içmemi söyleyecekti. ayaklarımın ucundaki paraya baktığımda çok üzülmüştüm. atamı görmeyi o kadar çok bekliyordum ki ama göre göre 1 türk lirası yazıyordu. vodka içemeyecek olmaktan çok atamın yere değmesi, onu görememek beni çok üzdü. allah birdir diyerek paramı aldım ve yoluma devam ettim.

@13 her şey para mı kardeşim

@15 kardeşim istediğini de ama rica ediyorum adamlığıma delikanlılığıma laf söyleme

giblemeyebilirsin umrumda değil, giblenmek gibi bi derdim yok, canın sağolsun.

@17 aynı yerde okusak birbirimizi bilirdik bro
@16 sen iyiysen herkes iyi kardeşim.

@18 birgün derste haplanıyodum kızın biri gördü kardeşim sınıfta. okula falan yeni başlamışız tanımıyom zaten kimseyi. gitmiş sınıftaki herkese bu çocuktan uzak durun falan demiş. zaten bizim fakülte kampüsten ayrı, bi de ikinci öğretimiz az kişi var yani. duyulmuş çoğu kişi arasında. öyle adım çıktı işte. tanıyıp arkadaş olan seviyo çok beni ama önyargılar işte. sınıftaki kızların çoğu tırsıyor.

beyler yavaş yavaş anlatıp entry kasmak popi olmak gibi bi derdim yok. dün akşam dayak yedim sol gözüm morardı tamamen kapandı, sol omzumun anası gibik o yüzden biraz yavaş yazıyorum şimdiden söyleyim.

hala yürüyordum bu şehrin bu kadar uzun olduğunu yeni fark etmiştim. neden yürüdüğümü bilmiyordum ama ilerleyen saatlerde öğrenecektim. karşıma istatistik dersime giren yardoç çıktı. kendisini bana yaptığı yamuğa kadar severdim. her ne kadar geçen sene 10 kredilik dersime girmiş olsa da ve ben hepsinden ff'le kalmış olsam da kendisine hiç küfür etmedim. bu arada alttan 28 kredim var beyler, üninin gururuyum. bu sene istatistik dersine giren bu adam derste bana bir soru sordu ve çözersem vizede 50 puan vereceğini söyledi. sağolsun beni harekete geçirmek için elinden geleni yapıyordu ama hiçbir şekilde dersler ilgimi çekmiyordu. zaten soruyuda yapamayacağımı ve yapsam da 50 puanı hak etmediğimi söyledim. fazla ısrar etmedi sağolsun. bu sene arkadaşlarımla alabildiğim tek ders istatistikti. diğer derslerimin hepsi alttandı ve kredim 3. sınıftan tek ders almaya yetti. arkadaşlarım bir olup ders çalışmam ve okulu bitirmem konusunda ahkam kesmeye başladılar ama fazla direnemediler. alayını sindirdim amk. ertesi gün istastitik vizesi olduğu gün karar verdim; bu sınava çalışıp iyi bir not alacaktım. şimdi yatayım, sabeh erken kalkıp çalışırım dedikten sonra uykuya dalmıştım. sabah yaklaşık 2 saat istatistik vizesine çalıştım. ertesi hafta derse girdiğimde sınıfımızın aynştayn timi görevini yerine getirdi ve " hooccaaaaammmm sınavları okudunuz mu" sorusunu hocaya yönelttiler. neden bilmem bende o esnada sos oynamaya ara verip kafamı kaldırdım. hoca bana bakıyor ve gülüyordu. acaba fermuarım falan mı açık diye çaktırmadan yokladım ama kapalıydı. o zaman bu lavuk bana niye gülüyordu amk, bi binlikte yapmamıştım. - daha önce derste camdan atlayıp tekrar derse girip hocayla taşşak geçmişliğim vardır. 4 paket davidoffında iddiaya girmiştik.-

sigara molası beyler malum tek kol iptal zate.

sayın hocamız sınavları okudğunu ama odasında olduğunu söyeldi. ders dinlemiyom diye kesin beni odassına göndercek sandım ama yanılmışım. sonra bana dönerek, notlarınızı hatırlamıyom - hatırlamıyorum dedi olum tabi adam yardoç, türkçesi bozuk olan benim amk- ama fatihtenkalanyarimsarap 70 aldı dedi. sınıfta ki bütün gözler bana yönelmişti. - bu en son olduğunda yine bu adamın dersindeydik ve kandildi amk. o zamanda hocam dersi bitirelim artık kandil bugün camiye gitcez demiştim. sınıfta putperest pekekent olarak anıldığım için kimse sallamadı beni. sonra durumu toparlamak için ben gitmesem de arkadaşlar gitcek dedim de topladım amk.- millet hemen daşşak geçmeye başladı, bu 70 aldıysa ben 90 almışımdır falan. hele biri sınıf ortalamsı 98 falan mı hocam dedi ama yine de istifimi bozmadım. 70 yeter de artar dedim oturdum yerime gerçi zaten oturuyodum. hoca da ortama uyarak nasıl aldın bilmiyorum ama tebrik ederim kopya mı çektin dedi. sinirden delirdim bir an. hayatta kimse hakkımı yiyemezdi. yedirmezdim amk. inanın kopya falan çekmedim beyler. ne biliyosam onu yaptım. hak ettiğim bir başarının gölgelenmesine müsade etmezdim. daha fazla dayanamayarak hocaya isterse yeni bir sınav yapabileceğini söyledim. biraz sert yapınca adam bana inandı ve geri vitese taktı. bir daha tebrik etti falan. o 90 alırım diyen binte 50 aldı amk. bütün bunlar aklımdan hızlıca geçerken sayın hocamla karşı karşıya gelmiştik bile. ayak üstü sohbetimizi ettikten sonra yoluma devam ettim.

yolumu aydınlatan sokak lambaları eşliğinde gölgeme bakarak yürüyordum. bu sokak lambalarının devlet ekonomisindeki yerini düşünmeye başladım. mevcut matematik bilgim el vermeyice, ben o derste yoktum diyerek kurtardım kendimi. ne zaman okuduğumu hatırlayamadığım bir haber geldi aklıma. kaldırım taşlarına çok ufak hareket payı verip elde edilen kinetik enerjiyle sokak lambalarının yanmasını sağlayacak bir projeden bahsediyordu haberde. ham madde ve doğal kaynaklarımız kısıtlıydı malesef ve böyle devam edersek yeni nesiller büyük sıkıntılar çekebilirdi. işte bu yüzden ileride evlensem bile çocuk yapmamaya karar verdim. karşıdan gelen ve uzunları yakan huur çocuğu beni ayar etmişti. sinirlerime daha fazla hakim olamayarak bir sigara daha yakmaya karar verdim. ellerim aşırı derecede titrediği için bu sefer deri eldivenimi çıkarmaya ve sigaramı daha kolay yakmaya karar verdim. nihayet sigaramı ateşledim ve yıllardan beri uğraştığım ama bir türlü beceremediğim dumanla halka yapma fantezime başladım. etrafta pek kimse yoktu ve dudaklarımla abuk sabuk hareketler yapmam kimseyi rahatsız etmezdi. hem soğuk hava sayesinde duman konusunda avantajlı olan taraf bendim. yanlışlıkla da olsa bir tane halka çıkartmayı başardım. - onlar halka değil fil diyenin amk-. bu aptalca girişimlerim yüzünden sigaram yine bin olmuştu. sağımdaki çöp tenekesini sigaramı 3 sayılık göndermeye karar verdim. oldum olası basket oynayamam zaten, kodumun oyununda dokunsan faul oluyor. neyse 3 sayılık atışımda isabetliydi, halka yapamamıştım ama evren yine de beni teselli etmişti. amor fati!

-amor fati demişken nietzsche'nin güzel bi hikayesi vardı, okumanızı tavsiye ederim.

okumazsınız diye sizin için buldum muallakler;

deniz kıyısında bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır.
güneş onu yakıp kavurur.
o da tanrı'ya yakarır keşke güneş olsaydım diye.
"ol" der tanrı. güneş oluverir.
fakat bulutlar gelir örter güneşi, hükmü kalmaz.
bulut olmak ister. "ol" der tanrı. bulut olur.
rüzgâr alır zütürür bulutu, rüzgârın oyuncağı olur.
rüzgâr olmak ister bu kez. ona da "ol" der tanrı.
rüzgâr her yere egemen olur, fırtına olur, kasırga olur.
her şey karşısında eğilir. tam keyfi yerindeyken koca bir kayaya rastlar.
ordan eser burdan eser, kaya bana mısın demez!
bildiniz, tanrı kaya olmasına da izin verir.
dimdik ve güçlü durmaktadır artık dünyaya karşı...

bir sabah sırtında bir acı ile uyanır...
bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır. ..
"amor fati - nietzsche"

çöp tenekesine - teneke demişken, şırnak'ta vatani görevini yerine getiren kan kardeşim tenekem'e selam ederim- yolladığım sigarayı söndürmediğimi fark ettim. aslında buna pek dikkat etmezdim zaten lapa lapa kar yağıyordu ama geçen nisan ayında okulun kapısının önünde sigara içerken başıma gelenler beni temkinli davranmaya itiyordu. o zamanda sınıfımız 5 şövalye ruhlu genci ve ben yani sınıfın bini bizim blokun önünde sigara içiyorduk. gerçi şövalyelerden biri sigara içmiyordu ama yanımızda duruyordu işte. ben tam çöp tenekesinin önünde duruyor ve yine ne muallaklik yapsam diye düşünüyordum ama işler kesattı aklıma bir şey gelmiyordu. derin düşüncelere daldığımı gören şövalyeler yine ne muallaklik düşünüyon lan deyince kendime geldim. hiiç öyle ex manitamı düşünüyom deyip geçiştirdim. sigaramın yarısına gelmiştim ama daha fazla içesim yoktu. genelde sigarayı izmaritine kadar sömüren bir bin olduğumdan kimseye göstermeden sigaramı çöp kutusuna sallamaya karar verdim olacaklardan habersiz. çöpün en üstünde poşet varmış galiba ufak ufak yanmaya başladı. hemen ellerimi zütümün üstünde birleştirerek çakmağımı ateşledim. ateşi daha da hızlandırdım ve birkaç saniye sonra çöp kutusu alev alev yanıyordu. bizim şövalyeler bir anda dağıldı. 2 tanesi kantine doğru yola çıkmıştı, 2 tanesi de çoktan sınıfa topuklamıştı. son şövalye benle kalarak en zor görevi üstlenmişti. biraz ilerideki banka oturarak olacakları izlemeye başladım. biraz mal olduğum için bütün bu olanlardan zevk alıyordum. beni orada gören herkes çöpü benim yaktığımı tahmin edebiliyordu. zaten günah keçisi hep bendim amk.

zevkten bir sigara daha yaktım ve olan biteni izliyordum. 5 dakika sonra züt kadar olan okulumuzun yarısı oraya toplanmıştı. okulda ne kadar rütbeli eğitim komandosu varsa alayı oradaydı. açıkçası bu hoşuma gitmişti. caddeden geçen ambulansın sesi fakültemizde yankılanıyordu. yukarı ve kantine giden muallakler tekrar aramıza dönmüştü. yukarıdan gelen şövalyeler bombayı patlattı. çöpün hemen kapının yanında olmasından ve kapının açık olmasından kokuyu içeri çekmişti. 2. kat bile leş gibi kokuyormuş amk. ambulansın sesini duyan sayın hocamız odasından fırlayıp bizim binleri görünce okul mu yanıyor, itfaiye mi geldi diye sormuş. bizim şövalyeler daha fazla dayanamayarak soluğu yanımda almışlar. ergence hareketimden ötürü nedense grupça çok eğleniyorduk. salak salak gülüyoduk amk. olay yerinin daha da kalabalıklaşması sonucu her suçlu gibi olay yerine dönmeye karar verdim. dekan bile ordaydı amk. kim yapmış bunu diye herkes birbirine soruyordu. bende içimdeki bini daha fazla frenlemeyerek atıldım hemen. başladım konuşmaya " bunu yapanı bulcaksın aslında, vericeksin 6 ay uzaklaştırmayı burası ülkenin sayılı eğitim kurumlarından falan diyordum. halk beni onaylıyor ve ben daha çok sallıyordum. hızımı alamayarak sorumlu kişiye hakaret etmeye başladım. olayı bilen lavuklar " insan kendisiyle bu kadar mı barışık olur amk" diye bana sövüyordu. herhangi bir ceza almadan güle oynaya bu olaydan sıyrıldım. lakin en büyük cezayı birkaç hafta sonra aldım. okulun her tarafına kamera taktırmışlardı. bundan sonra kafama göre her yerde üçlü bağlayamayacaktım. neyse ki kör noktaları tespit edip kişisel operasyonlarıma devam edebildim. peace bro!

beyler uykum geldi biraz, gibleyen yoksa hikayeyi sonra devam etcem. okuyan varsa biraz daha devem edebilirim.

@36 tek gözle yazıyom zate benim içinde zor oluyor. sonunda gözümün capsini de atmayı düşünüyom, görün halimi amk.

@40 eyvallah kardeşim, lavukları gibme adına pek sıkıntım yok, bulunduğum şehir küçük bir yer zaten ve şehirde tanınan biriyim. tribün falanda kovalıyom o açıdan sıkıntı yok. sağolsun buranın halkının bir kısmı sever beni.

@42 babam bana bay boş der kardeşim. valla ne yaşadıysam onu anlatıyom, yalanım yok. belki o yüzden samimi geliyordur.

boş olmak iyidir, boş insan her şeyi yapabilir ama dolu olsak öyle mi amk?

@44 3. sınıftayım kardeşim karadeniz tarafında bi yerde, neresi olduğunu sittir et.