dadaist yazılar baslığım

hikayelerdeki boşlukları tamamlayalım kendi çapımızda hepberaber eğlenelim kamuya açık bi alandayız ve felaket bir soğuk var aslında gün ağırırken başarılması gereken üstesinden gelinmesi gereken o kadar mesele var ki ötelemenin en iyi yol olduğunu savunan ev sahibesi fikriye hanıma bu konuda katılmak istiyorum ancak sorumluluk sahibi bireyim kiramı gününde ödeyemsemde endişe ederim domatesin fiyatından benzinin litresinden. fikriye hanım senin yöntemin en iyisi ötelemek, zamanı öteleyebilirmisin mr anderson ? edemezsin olduramassın nitekim inception gişelerden kalktı. tankların yürüdüğüne şahit oldum küçüktüm oyuncaklar geçiyordu önümden büyüktüler görüş alanımı kaplardı bir görkemli yeşillik. vatan caddesini vatan yapan üstündeki tank izleriydi. zamanı geri getirebilrmisin mr plainview?

sabaha karşı beygirimi yemledikten sonra oturup gfaj-1 hakkında düşündüm sonra kapının çaldığını duydum gelen benjamindi seyis sebastianın artık dnasını arsenik üzerine oturtacağını söylüyordu. sokakta ezan sesi vardı peki redif nerdeydi şu saatte kim giber redifi bir elif olsaydı. neyse efendim o arada düdüklü tencereden ses geldi iftira atıyorlar diyodu bende dedim tüm hükümetlerin yalanlayamadığı wikileaks belgelerinden nasıl iftira gibi bir sonuç çıkardın. o arada iftar topu öttü ramazan değil şaban değil bu top neden öttü diye gülümsedim. başlığına tecavüz ettiğim panpamdan özür diledim. beygiri vurmaya gitmeliyim şimdi.

panpa affına sığınarak bi kuble attırdım.

şukularınıda sokuyorum zütüne derhal... iyi gece.

israilde yangın var rte emir eyledi iki söndürme uçağı semaya meyleydi yardıma koşuyor haydarpaşa yanarken deniz suyuyla mahfolan tarihe dokuya da biraz imtina lütfeyleydi

esin övet, oben budak bu ikisi başta olmak üzere sosyetenin büyük firmaların pekekent gecelerinden, eğlence hayatının kaltak içeriğinden bizlere satır satır haber geçen utanmaz 46 kromzomun lanetlenmiş yegane temsilcelerinden iğreniyorum. nasıl bir haliyeti ruhiyeniz vardır ki bu dünyaya içmeye sıçmaya geldik ve öyle sonsuza kadar devam edicez kanka, anı yaşamanın ne demek olduğunu tüm dünyaya göstericeğiz moruk, diyerek içinde bulunduğunuz ferregrafik basitliğe yaldızlı kulplar takıp teşhir ediyorsunuz, selülitsiz etler pazarladığınız saçmalıklarınızı, kulaktan kulağa oynadığınız sevişmeleri orta direkle dalga geçercesine fakir halkımın gazete köşelerine seriyorsunuz. rte nin bahsettiği batıdan alınan ahlaksızlık varya üstüne para verdirtip ciğerimize işletiyorlar aslında.

kasabaya vardım. kapıda karşılayan beni madam bekinsayıl idi hızlıca merdivenleri çıktım annem şaşırdı james tarmanov ne işin var burda. uzun bir tatile çıktım anne yapıcak bazı işlerim vardı. madam bekinsayl akşam yemeğini hazırlarken soluğu martha teyzenin yanında almıştım bile... yazamıyorum çocuk çok uykum varrrrrrr

hanedanlar arasında en seçilmişi zevki sefaya dalar kalır hanelere vergiyi muazzama

sabahları seven bir çocuk var ezanları dinliyen tüm kötü ruhların dünyayı terkedişlerini izleyen güneşe görünmeden anneyle babasının yatağına gizlice girn bir çocuk var. merdivenlerde bekledim kıyıya köşeye doğru çekildim dumanları gördüm yanıyordu.

nazan önceli dinliyorum da bu kadın nasıl yaşıyor bu duyguyu bu şarkılardan nasıl bir sevmenin ürünüdür ki ben hiç uçurumun kenarında tutunamamışım papatya tarlaları hayal edip mecideyeköyde pazarlayamamışım ezgiye ilk aldığım hediye bir demet gerberaydı aslında papatya aramıştı gözlerim çiçek pasajında felaketlerden geçinen bir gazeteye sarılmış halde buldum satılık değildi çocuktu gözleri sözleri vadedilenler vardı tahsilatı az güngörmemiş uçarı bir hanfendiydi. büyükdere caddesinde yol alıyordum zavallılar sayıyorum bir üç beş on osmanbey metro durağının zavallı sessizliğine üzülen lambalar kırmızya dönüyor karşıya geçmekle mükellef kılınıyordum. bilmiyordu umrundada pek değildi adını bilmediği bir çiçeği kokluyordu adın ne önemi var gülün adı farklı olsaydı kokmazmıydı aynı güzellikte dedi bilge taksici 10 milyona taksim için anlaştık memnuniyetle. taksim heykelindeki sovyet generallerinin isimleri neydi ezginin bilmedikleri neydi kalabalıkta kayboluşumuza üzülen bir varmıydı bende bilmiyordum bilmiyorduk pekala ikimizde aşkın cahiliydik.

korkmamak elde değildi savaş açmıştı tüketiciler birliği tütün sektörüne o sıralar pall mall olarak amerikan piasasının çoğuna hükmediyorduk mr. edward tayzing ın reklam şirktiyle yeni bir reklam anlaşması imzalmaıştık değeri tam 50000 dolardı reklamlarda ana tema amerikaya göç eden insanları nasıl zehirleyebilirizdi irlandalılar italyanlar polonyalılar hedef kitlesi buydu edward tayzingle görüşmeleri şirketim adıma yürütmeye başladım.
bu insanların derdinden anlayan biri olarak konuşuyorum mr tayzing 19.yyın başlarında doğu hindistan kumpanyası adına çay getiren bir filoda çalışan bir kaptanın torunuyum her zaman kendimi bir amerikalı gibi hissettim babam içsavaşta bir kolunu kaybetmiş kuzeyli bir askerdi peki bizi amerikaya bağlıyan neydi annem hala rusça konuşur ona göre st petersburg hala dünaynın en güzel şehri ama ailenin erkekleri bu toprakları çoktan benimsedik çünkü bu toprakların suyunu içtik çiçeğini kokladık sığırının etini ve önemlisini tütünü içtik mr. edward tayzing tütünü .ektik topladık kuruttuk ve ciğerlerimize çektik işte bu bizim amerikaya olan bağlılık yeminimiz oldu tıpkı kızlderlilerin barış çubuğunu tüttürüp tanrılarına and içmesi gibi.
edwardın gözbebekleri büyüdü ve duydukları onun için fazlasıyla yeterdi mr. james merak etmeyin yarın size kampanaymızı sunacağız bundan sonra hiçbirşey eskisi gibi olmayacak dedi.
gerçekten de dediği gibi oldu newyorklu 5 adam pall mall ile bir barda barış çucbuğu tütüren reklam kampasıyla tüm amerikayı nesiller boyu yerlisi olduğuna inandırdık adeta. şirketin ciroları gözkamaştırıcı düzeye kısa sürede ulaştı ben ise kilarınsın peşinden yumaya doğru yola çıktım bir ekim sabahı istafa mektubumu frederich plainview in sekterine ulaşalı sanırım iki saat olmuştu tren yaklaşırken...

dadaist ne lan? "dedeler tarzı" filan mı?

orman güzel
mahmut güzel
ama orman mahmut değil

bende şiir yazdım pampa , dadaist oldummu?

korktum ak birden bu kadar yazıyla karşılaşınca.

çayımı hazırlar kahvalatımı hazırlar güne başlarım biyolojik saati bi 10 saat ileri atmak için yapılması gerekenler var bikaç çileli gün ertesi hedefe ulaşılmış olcak sen çok yaşa troçki akşama evine albeni zütüren babalar gibi şendik o ekim sabahı st peterburgun arasokalarından bütün yoldaşlar akın akın petronun meydanına rastgele adımlarla sivil bir ordu ilerliyorduk devrimin kılcal damarları birleşerek makus rusyanın kolestrolden tıkanmış koroner damarlarını bypass ederek küçük mahallle sovyetlerimiz can veriyordu emekçi fakir halkıma kışlık sarayda atıyordu artık sibiryanın kafkasların kazak steplerinin baltıkların kalbi. kızıl bayraklara bacılarımızın işlediği orak çekiçlerde her nakış gibi kutsal alınterimizi onurlandırıyorduk romanovların dölleri birbir çekiliirken tarihten mançuryaya kadar uzanan bir zafer çığlığı tüm dünyayı umutla dolduruyordu kankan danslarını icra eden sanatçılara gıpta eden bir vasat sığır çobanının kızı olan kilarıns hep san fransiscoda muhasebicilik yapan tahsilli bir anglosaksonla evleneciğini hayal ederdi nitekim 4 yıl önce güney kalifornayaya petrol işcisi olarak giden babasından gelen mektuplar iyice seyrelmişti anasıda onu dul kalan klise rahibiyle evlendirmeye kararlıydı muhafazakar bir proteston olan martha böylece aileyi güvence altına almak istiyordu nitekim kilerıns soğuk bir ekim gecesi bir sığır çobanıyla kaçtı ondan en son 3:10 yuma treniyle st quentine giderken haber alabildiler. çok üzüldüm pall mall sigara firmasının güney carolinada kurduğu yeni tütün fabrikasında işe henüz girmiştim.