Evet arkadaşlar bende herkes gibi bir kız ama yurt dışından birini sevdim o da beni seviyodu ilk başlarda herşey çok güzeldi mesajlaşıyoduk herşey acayip güzeldi ne bileyim gözümde artık dünya farklıydı ve sonra bana ne olduysa dünyanın en büyük mallığını yaptım

Ben ondan o gün hatta o ay ona mesaj atmadım çünkü ona o AYRILIK mesajını atamadım yüreğim el vermedi, şöyle düşündüm ben diyemiyorsam o der diye aylardır mesaj atmıycaktım fark ettimi bilmiyorum ama son aylarda mesajına çok geç cevap veriyordum bi tarafım yazma derken diğer tarafım ki o en ağır basan taraf o benim bi parçam cevap vermezsem olmaz çok üzülür diyordu benim dandik! Telefonda bozulunca öbür taraf işi garantiledi, e bu durumda ben ona hergün mesaj atamayacaktım

Ama ona dediğim gibi 2 ay sonra telefon aldım ve direkt ona yazdım ama ona bir türlü konuyu açamadım nebiliyim utandım işte, sonrada zaten telefonu babası almış bi daha hiç yazamadım

AYRILIK meselesinin aslı şu ki hatta şunlar
ilk olarak bi havaya girdim ergenlik kısmı
ikinci olarak arkadaş ortamı! Kanka bu kız sana bakmaz bu işte birşeyler var derlerdi onlarda haklı ve bende o zamanlar şaşkındım halada şaşkınlık duyuyorum (şu an bana karşı pekte birşey hissetmediğini biliyorum)

Üçüncü olarak benim ona söyleyemeyeceğim bi konu ki etrafimdan birileri yanlış bi ilişkiye başladı ve ben bunlara olayın yanlış olduğunu anlatmak istedim ama bende aynı durumdaydım o yüzden önce ondan ayrılmam gerektiğini düşündüm, (sonuçta onların yaptığı yanlış birşeyse benim yaptığım şey neden doğru olsunki. ) sonradan dedimki ulan ben niye başkası için kendi sevdiğim kızdan daha doğrusu ilk defa beni seven bi kızdan ayrıldım, onu üzdüm, kalbini kırdım, incittim... Sonrada etrafta mal mal dolandım aklıma dank eden o günden sonra mal mal etrafda dolanıp dururum