ve adrenalin dolu bir kuyruk yoktur. ne iphone kuyruğu ne playstation kuyruğu bu kuyruğun eriştiği adrenalin duygusunu yakalayamaz. kalp atişları güm güm vururken onlarca insanin kafasında ise şu endişeler dolaniyor. acaba binebilecek miyim? acaba akbilim dolu mu? acaba yetişebilecek miyim? acaba ben girene kadar otobüs dolacak mi sonuna kadar? ekmek ve yoğurt, başka ne alacaktim? Havada amma soğukmuş haa... bu berede güzelmiş sıcak tutuyor vallahi... hangi dizi var bu akşam? ya ak bilim yoksa ve akbil basacak kimseyi bulamazsam? tüm bu gibintilar dolu akbilin çıkardığı DU DU sesi ile buhar olup gidiyor. akbil sesi bir uyuşturucu ve otobüs kuyruğunu bekleyenler birer bağimli.

Toplu taşıma araçlarına binmek pişmanlıktır. Olurda bir gün meşhur kalırsanız işinize yarayacak taktikleri şu başlığımdan bulabilirsiniz panpalar: (bkz: otobüsde kimseye yer vermeme) taktikleri.. (:

Edit: Rlb12