concor

Bu ilaç beni hayata bağlayan bir mucizeydi.

Kendimi kısa tanıtacağım 24 yaşındayım şimdi silahlı güvenlik işinde çalışan biriyim. Lise okumadım ama açıktan bitirdim sağlıklı bir gençtim ve hayatım dolu dolu eğlenceli geçti.
Askerliğimden sonra güzel hayallerim vardı gitmek istediğim kurslar yatırımlar vs bunları yine yapıyorum ama 21 yaşında tanıştığım bir hayat bunları yavaşlattı yani 4 sene bağımlı bir hayat yaşadım ortalama iki haftada bir uyuşturucu muhabbetine takılıyordum alkol sigara hariç haplara son dört sene 5000 TL para harcamışımdır taaki geçen güne kadar.

Çünkü son vermeye kesin karar verdim. Artık bünyem kaldırmıyor ve son çıkan dalgalarda tehlikeli kimyasallardan yapılmaya başlanmıştı. Nasıl anladım? son zamanlarda sağlığıma zarar verdiğini farkettim Buna rağmen ısrarla yine içmeye devam ettim

Bir Gece üçer tane içtim üzerine 4 kutu bira bir paket sigara bitirdim saat 5 te yatağıma yatmıştım. Buraya her şey güzel ve eğlenceliydi amma sabah saat 10 da istem dışı uyandım.

Tekrar Uyumaya çalıştım olmadı. Çünkü ben de bu sefer farklı bir şeyler vardı. Tekrar uyuyamadım büyük bir sıkıntı ve bunalım vardı yataktan kalktım hazır olan kahvaltıyı yapmaya başladım babam dışarıdaydı annem çayımı dolduruyordu. Bu sıra bendeki endişe iyice artmaya başladı Neye uğradığımı şaşırmıştım Annem bir ara bana baktı terlediğimi ve ellerimin titrediğini gördü senin rengin gitti dedi. Endişeye kapılıp tansiyon aletini aldı ve tansiyonumun yükseldiğini söyledi ve limon verdi yine fayda etmedi.
Tansiyonum sürekli çıkmaya devam ediyordu. Yerimde duramıyordum aşırı derece korku ve panik yaşamıştım. Hatta ben bunu kaldıramam deyip intihar etmeyi bile ciddi anlamda düşündüm

Bir yandan annem bana tesellide bulunurken korkuya kapılma nefesini yavaş alıp ver diyordu bir yandan hazırlanıyordu.

Yerde kıvranacak hale gelmiştim arabaya kadar zor yürüdüm çünkü yürüyünce bile tansiyonum çıkıyordu. Annem babam korku dolu içindeydi Ben iyice kendimi kaybetmiştim. Ellerim kollarım Hatta bedenim uyuşmaya başladı. Her yerim titriyor ve kalbim hızlı atıyordu.

5 km uzaklıktaki bi hastanede acile girdik. Hemen sedyeye yatırdılar vücuduma ellerime ayak bileklerime kablolar bağladılar EKG çektiler EKG sonucu anormal EKG tansiyon 170 100 nabız 120 çıkmıştı hemen beni kardiyoloji doktoruna yönlendirdiler.

Doktor EKO cihazı ile Kalbimi kontrol etti sonuç olarak zayıf olduğum için kalp kapağımın tam kapanmadığını mühim bi durum olmadığını ve kalbimin güçlü olduğunu söyledi kan tahlillerine baktı bir şey çıkmadığını söyledi ve pgibolojik olarak kalp etkilenmiş dedi. 3 günlük rapor yazıp dinlenmem gerektiğini ve uyumamı söyledi. :/

Bizde bu doktora inanıp eve gittik. Fakat eve geldiğimde yine uyuyamıyordum yattığım anda çarpıntı başlıyordu bunalıyordum. Yatsam yatamıyorum Yürüsem yürüyemiyorum. Kalp hemen tetikliyordu ritimsiz bir atışı vardı. Özellikle sol kolumda ağrı sızı oluşuyordu . Artık gözlerimden yaşlar aktı ne yapacağımı bilmiyordum.

Annemin yaptığı tesellisi verdiği sarımsaklı yoğurt su meyve beni dindirmeye yetmiyordu. Sonra annem bizi Siyami Ersek Hastanesi'ne zütürmeye karar verdi. Oranın aritmi doktoru işi kısa sürede çözdü. Yorgun bitkin halde doktora bakıyordum sırtımı göğsümü dinledi EKG ve EKO sonuçlarına baktı ve teşhisi anında koydu ve o ilacı yazdı.

CONCOR 6 ay bu ilacı kullan dedi. Ben kalp hastalarının tedavisinin kolay olmayacağını düşünürdüm. Artık hep karamsardım. Benim sonumun geldiğini düşünmüştüm tam 6 saat kalbim bana eziyet etti. Reçeteyi aldık eczaneye gittik ve ilacı aldığım gibi bir tane içmiştim. ilaç kutusunda gece tok karnına iç yazmasına rağmen hemen içtim.

Bir saat daha kalbim çırpınmaya maruz kalmıştı ve sonra çok ilginç bişey oldu. Evde otururken o kendini kaybeden kalp bi anda normale döndü. içimde bir rahatlık bir huzur oluştuki anlatamam. Kan akışım yavaşladı. Dedim bu ilacı her kim ürettiyse Allah ondan binlerce kez razı olsun. Sağlığın kıymetini o an çok iyi anladım

Biraz uyku bastırsada sonrasında kendime gelmiştim.

Artık kabus sona ermişti .Canım annem çok korkmuştu sonra oda gülmeye başladı.

Fakat işin can alıcı noktası annemin babası ve amcası takdire şayan herkes tarafından sevilen insanlardı. Babası 2004 senesinde erken vefat etmişti ve annem yıkılmıştı uzun zamandır yasını tutmuştu. O sıralar annemde tansiyon belasını yaşamıştı. Hastanelere düştü zar zor kendine hakim olabiliyordu.

Sonra amcasına baba demeye başladı amcası aynı zamanda emekli komserdi. Tüm tesellisi dayanağı oydu. Ve benim rahatsızlandığım günün 10 gün öncesinde vefat etmişti ve birdaha yıkılmıştı. Ve o gün bana dediki.

"Benim hayatta kalmama sebep olan sensin bir sen varsın benim için nolur beni düşün ve kendine iyi bak" dedi.

Ama o demese bile ben bırakmıştım bile alkolü sigarayı uyuşturucuyu. Bunları geçtim kahve kola herhangi bir ilaç bile içmiyorum yemin ettim burayada yazıyorum bir daha içersem namerdim. CONCOR kalp ilacını aldıktan sonra 2 3 gün daha tam iyileşememiştim örneğin araba kullanırken çarpıntı oluyordu yada koşarken kalp yorgun düşüyordu çeken varsa bilir.
Yaşadığım son 4 seneden çok pişmanım şimdi.
Tamam ortam arkadaşlıklar güzel günlerim geçmiş olabilir ama bu son yaşadıklarım hepsinden nefret ettirdi

Bu utanç verici hayatımı kimseye anlatamadığım için buraya yazdım
Eğer yazımı okuyorsanız nasıl söylesem bilmiyorum ama benim yaşadığımı siz ve çevreniz yaşamaz inşallah...