cok yalnizmisim tekrar anladim

aslinda onunla bulusarak kendime parmak attim lan. ayrildiktan 2-3 hafta sonra erkek arkadasi oldu, feyste listesindeki biriyle yazisarak sevgili olmuslar. way amk demistim ilk duydugumda, ben 3 ay hic bir kiza bakamamistim lan. izmirdeydi, atanamamis ogretmendi, kpss'den iyi almisti bu sefer,ilk kez atanabilecekti, heyecanliydik, ben ankaradaydim, yakinlarimda bir yerlere gelirse hersey cok mukemmel olacakti, cok rahat gorusebilecektik. beraber gunlerce atama listesini guncelledik durduk, aileme tanidiklari aratip yerler hakkinda bilgi alip duruyordum.

perde1:
atandi rizeye gitti, ben ankaradayim, laptop aldim buna gibilmasin orada tek, film izlesin, internete girebilsin diye.
ucak biletimi de aldim hemen 10-13 subat icin. 4 ocak 2011 de aldim bileti. 29 ocakta rizeye gitti ailesiyle ev falan tutmak icin. O aksam cok konusamadik, bir gariplik te vardi, bana bir uzakti. Ertesi gun de ayrilalim dedi. Artik gel gitlerle yapamiyormus. tamam dedim. ben gene zamani gelince gelirim, bilgisayarini veririm dedim. merak etme..

perde2:
Acaba duzelir mi sorulariyla kafam doluyken ucakta buldum kendimi. ailesi benim gittigim gun gideceklerdi. komsular tutucu oldugu icin beraber gorunmek iyi olacakti ailesi ordayken. benim onda kalacagimi da biliyorlardi. beni cok seviyorlardi, ogullari gibi.. sana emanet kizimiz dediler, vedalastik. basbasa kalinca ayriligi tam idrak edememis durumda, eski aliskanliklar yansiyordu hareketlerimize, refleksle sarilma, arada opme.. yatarken bana yatagini verdi, ayri yattik..3 gun boyunca gezdik, konustuk, isindik birbirimize, belki de son gorumemiz diyorduk icmizden de.. otubuse bindirdi beni, agliyordu, otobus giderken arkadan kostu, durdu, gozden kaybolana kadar baktim..

perde3:
Ben kizgindim ona, terk ettigi icin beni. Cok seyrek konustuk bir kac kez. Konusmalarimizdan birinde hic hoslandigin biri yok mu dedi. yok dedim. ben baskalarina daha bakamiyorum dedim. Bunun hoslandigi biri varmis. daha hic gorusmemisler ama sevgili olmuslar feysten konuyorlarmis hep. inanamadim, saka yapiyorsun dedim. Cok kizdim, kapadim suratina. bir kac hafta sonra kafamda bitirmistim saniyordum, tekrar konustuk, bu konusmalarda kim ariyordu, neden ariyorduk su an hic hatirlamiyorum. ama elimiz gidiyordu iste arada. kizginligimin gecmesi biraz surdu ama sonra alistim ben de, ne hali varsa gorsundu. hatta kizginlikla, bir gun ayrilacaksin ondan, ve ben bunu gormek icin feysten seni silmiyorum dedim. o zamanlar feyste arada yaziyordu bana, niye yazdigini anlamiyordum, benim iyi oldugumdan emin olmak icinmis. beni cok sevdigini, ama beraber olamayacagimizi bildigi icin en iyisinin bu oldugunu soyluyordu. beni arada ozledigini, diger cocugun da cok iyi biri oldugunu, onu da sevdigini soyluyordu. peki dedim.

perde4:
gel gitleri oluyordu biliyordum. o kadar uzun birlikteligimizden sonra ozlemesi dogaldi, heran hersey birbirimizi hatirlatabilirdi, o kadar cok ani vardi ki. bir gun arkadasinin feysinde bir foto gordum. rizeye gitmisler bunu ziyarete, bir fotoda da yaninda bir herif. dedim ki bu olmali o cocuk. bir ara konusmamizda, fotografi gordugumden bahsettim. kizdi arkadasina neden koymus diye. ben uzulmiyim diye koymuyormus. sorun degil dedim. iliskide diye de feyste ilan etmemesinin nedeni benmisim. zaten sonra da erkek arkadasiyla iliskide gorundu. once gib gib, sonra seyrek, girip bakiyordum yeni birseyler var mi feysinde diye. bi ara sildi beni feysten. sonra kapadi kendi feysini. sonra tekrar acmis(kardesimden ogrendim), tekrar ekledim onu, kabul etti. uzun aradan sonra tekrar konustuk feysten. sonra tekrar kapandi. sonradan ogrendigime gore erkek arkadasi bilgisayarda gecmislerde benim sayfama girdigini gormus, onun uzerine toptan kapatmis. artik arada telefondan gorusuyorduk. arkadas olarak ta ozluyorduk birbirmizi, keske arkadas olarak bari kalabilseydik. ama gercek hayatta mumkun olmadigini buyudukce anliyor insan.

son perde:
son gorusmemizden yaklagib 1 yil gecmisti, ilk kez bulusacaktik yuz yuze. ankaraya yakin bir yere atanmisti ikinci atamalarda. ilk kez bu kadar yakinken, o kadar da uzaktik birbirimizden. bir arkadasiyla ankaraya geliyordu, bulusalim dedi, tamam dedim. bulustuk, pek bir degigiblik yoktu, ayni duruyordu, daha durgun ve olgun gorunmeye calisiyordu. biraz da yapaylik vardi tabi. bir cafeye gectik, arkadasinin isi varmis, gitti. ordan burdan, gecmisten, gelecekten, hayallerden konustuk. kafamda kalan, beni etkileyen bir kac sey soyledi. donem arasinda nisanlaniyorlarmis, yazin da evleniyorlarmis. istanbulda ogretmen diger cocuk. oradan ev bile bakmislar, kredi cekip alacaklarmis. normalde o kadar basit ve siradan hayaller ki benim icin, ama nedense bogazim dugumlendi lan. ben yalnizdim, o evleniyordu! ve onunla cinsel iliskiye girdigini ogrendim laf arasinda. ben 5 yil kiyamamisken..

mantigim: insan sever, agib olur, aski biter, sevmeye devam edebilir, sevse de hatalar yapabilir.. insaniz lan sonucta. hic birsey sonsuza kadar surmuyor. buyudukce cesaretin azaliyor, daha bagli kaliyorsun elindekilere. evlenenelerin bosanma olasiligi bu cesarete bagli birazda. sonra cocuk falan derken risk alinacak seyler artiyor.

ozet: yalnizim ama daha eglenceli, istedigim sekilde takilabilirim, bol bol agib olabilirim. Gene de insanin eski sevgiliinin baska biriyle plan kuruyor olmasi, insani burkuyor. ne kadar basit gibici planlar olsa da, kiskaniyorsun.
o kisiye agib degilsindir artik, gecmisini ozluyorsundur, gecmisteki o ve senin bir arada olamayacagi icini acitiyordur..

-son-