-
126.
0- cesur ol küçük hanım… ne istiyorsun, yakınlaşmak mı-yakınlaşmamak mı…cesurca konuş benimle, ben senin her zaman cesur olduğun yandaşınım unutuyor musunTümünü Göster
+ doğru söylüyorsunuz, her zaman cesur olduğum yandaşımsınız. ama size bir şey sormak istiyorum. Oğuz’la ilgili hep bir şeyler biliyormuş da benden saklıyormuşsunuz gibi hissettim. konusu açıldığında üzerinde durmak istemediniz, ben anlatmak istediğimde ise bir ilişkiyi doğru bulmadığınızı ima ettiniz. şimdi ise cesurca konuşmamı, duygularımı benden hazmetmemi istiyorsunuz. yardımcı olun bana lütfen
- öncelikle, ben senin pratikte sadece doktorun olmasam bile, teoride doktorunum. Oğuz da benim hastam, sen de benim hastamsın.. sen, benim senden başka bir hastamın özelini açmamı istedin kendine. ben bunu prensip olarak yapmadım, hiçbir zamanda yapmam. yanlış değerlendirmişsin beni küçük hanım… oluşmamış duygularını, aklına girerek oluşumunu sağlamamak için ilişkiyi doğru bulmadığımı ima etmiştim evet. ama şuan görüyorum ki duyguların zaten oluşmuş. dolayısıyla ben bunu cesurca anlatmanı istiyorum ki, orta yolu bulalım..
+ anlıyorum, teşekkür ederim size. haklısınız… ama ben duygularımdan emin değilim..
- duygularından emin olman ya da olmaman çok önemli değil şuan.. ‘sen duygularından emin olmak istiyorsun’ yani küçük hanım, sen Oğuz’un sana güven vermesini istiyorsun içten içe.. doğru mu bu
+ evet öyle…
- ama bir yandan da Buket’in sorun olmaması için görüşmemek istiyorsun
+ bu da var…
- zamana bırak, durumları izle, olayları kendi kafanda değerlendir.. ne zaman istersen de beni ara. daha sık gel konuşalım. içine kapanmaya çalışma, daha yeni toparladık seni. ve şunu unutma.. duygularından ve güveninden emin olursan, bunları göğüsleyerek arkadaşının karşısına çıkman gerek. sevgiler ve duygular değerlidir küçük hanım, göze alabileceğin şeyleri iyi düşün
eve gelmiştim. bütün gün bunları düşündüm… pgibologum haklıydı. yine onunla konuşmak bana çok daha iyi gelmişti. ama en yakın arkadaşıma karşı sevdiği adama aşık oldum demek de beni çok korkutuyordu. daha doğrusu, aşık olmak korkutuyordu beni… ama gittikçe etkisi altına giriyordum…
okul dönemi başlamıştı. evden çıktığımda arabamın sileceğine not bırakılmıştı –etrafına bak, sen de göreceksin beni- bakınıyordum ama göremiyordum hiç kimseyi.
notu bırakan Oğuz’du ama yoktu hiçbir yerde. telefonuma ben bakınırken bir mesaj geldi. -
127.
0bu kızda iş var, inci sözlük üzerinden meşhur olup kitap çıkaranlardan olabilir *
-
128.
0bu sözlüğe üye olmamın sebebi sen ve senin gibi yazarlar. tamam zütünüz kalkmasın şimdi yazmaya devam et zamki.
-
129.
0reservedddddddddd
-
130.
0Bence bu kızı ara ara Oğuz kaçırıyor elinde çiçeklerle pc başından alıp bir yerlere zütürüyor:) Birden ortadan kaybolmasının başka açıklaması olamaz:)
-
131.
0reserved okurum
-
132.
0Amk yarınız anlamamıs , turkçeniz yok mu nerenizle okuyonuz , baskasının hikayesini anlatiyor , kalkıp serkan kim diyonuz. Serkan sorunlu baska bi kisi iste amk
-
133.
0arkadaş masalarımızdan kalan hesaplar zaten halLEDilmişti, ben son hesaplarımızı da öderken o da ablasına bakınıyordu.
+ gitmiş mi
- gitmemiştir ama görünmüyor ya, kapıya çıkalım mı
kapıya çıktık. aradı ablasını, eve gitmiş kız. tam konuşmayı bilmiyorum ama hemen eve gitmesini istemiş olmalı ki Bahar hafif telaşlandı. neredesin niye gittin bana haber vermeden bi şey mi oldu gibi cümleleri sıralıyordu. kapattılar sonra. -
134.
0Kemal gitmişti, farkında olmamıştım kalktığının. ‘ayıp mı ettim acaba’ diye düşünsem de sonuçta durumu biliyordu ve şimdi dalga geçme sırası bendeydi.
sarışınla bir iki içki daha içecek kadar oturduk, konuştuk ama konu daha çok okulla ilgiliydi.
Bahar konuşuyordu, ben dinliyordum genelde.
gözlerine, dudaklarının kıvrımlarına odaklanıyordum. yüzünde çok hafif bi makyaj vardı. yakından daha kusursuz gözüküyordu teni.
ve çok enerjikti, eğlenmeyi seviyordu bu kız
daha da hoşuma gitmişti.
sesi gerçekten çok hoştu, naifliğiyle nazikliğiyle konuştukça konuşasım gelmişti
‘geç oldu, kalksak iyi olacak, ablama bakayım ben de gözükmüyor’ dedi -
135.
0+ yanındaki kız ablan mı, arkadaşın sandım. göremedimde yüzünü, neyse iyi ki seviyormuş burayı, geliyorsun sen de..
- evet ablam. ama arkadaş gibiyiz
+ anladım, belli oluyor
+ seni tek yakalayabildiğime sevindim bu arada
- tek kalabildiğime sevindim ben de, başım şişiyor kalabalık içinde
+ ablan nerede bu arada
- buralardadır, telefonla konuşacaktı kapıya çıkacaktı
+ yerinde bi telefon görüşmesi olmuş..
- sen neden dönmüyorsun arkadaşının yanına
+ onun da bir arkadaşı gelecekti ama ekildi sanırım…
- yalnız kaldı dön istersen
+ merak etme seni burada bırakıp dönmeyeceğim, ağzımı arıyorsan..
- neden arayayım canım ağzını, senin için dedim ben
+ burada oturmayı yeğlerim
- nasıl istersen
+ Sesin çok hoşmuş biliyor musun
- teşekkür ederim
konuşmanın devamında, memnuniyetini görüyordum Bahar’ın.
ben de hiç şikayetçi değildim. konuşurken özellikle seçip söylediğim sarkıntı cümlelerinin hiçbirini terslemeyişi, hoşlandığının göstergesiydi benim için.
tanışma faslından sonraki adımlar çok daha güzel olacaktı. aynı okulda oluşumuz ekmeğime yağ sürülme deyiminin hayata geçirilmişiydi. -
136.
0oturuyorduk arabada öylece. başını çevirip saçlarımı öptü. adımı söyledi, yüzüne baktım başımı kaldırıp. ‘yok bir şey’ diyerek güldü. ama doyamıyordum sanki bakmaya ona.
masada birden elimi tutuşuyla, bütün tabularım, korkularım, güvensizliğim kırılmıştı sanki.
bana böyle hissettiren şey neydi tam olarak bilmesem de, daha önce içimde hiç bu kadar yoğunlaşmamış duygular hissediyordum.
görünmeyen bir şey vardı sanki içimde büyüyen ve boğazımda düğümleniyordu. bu beni mutlu ediyordu…
‘söyle’ dedim, neden gülüyorsun…
- çok korkmuştum. beni reddettiğinde, görüşmek istemediğinde, beni asla sevmezsen ve birlikte olamazsak hiç diye… asla düşünmedim peşini bırakmayı. ama şimdi başın omzumda. elin avucumda. bana yemek yapar mısın?
+ gülümsedim, ben de çok korkmuştum. içimde kabul edemediğim duygularım vardı, korkularım vardı. beni sevmeni, bana güven vermeni istedim hep. ben de seni sevmek istiyordum çünkü. korkularımı yok ettin. ben de çok korkmuştum, peşimi bırakıp yakamdan düşeceksin diye..
ikimiz de gülüyorduk.
- e soruma cevap vermedin, bana yemek yapar mısın?
+ yaparım
- alışveriş yapsak iyi olacak o zaman
bir şeyler aldık, evine gittik...
evi incin değildi, tek yaşayan bi erkeğe göre temiz ve düzenliydi. sık sık temizlettiğini söyledi, incinlıktan hoşlanmadığını…
‘bir de mutfağa senin elin değse tamam olacak’ diyerek takılıyordu. yan yana oturuyorduk, ellerim avuçlarındaydı yine, başım omzunda..
Buket’le bir daha görüşmeyecektik ikimiz de. Burak’ın geleceğinden haberim olmadığını zaten anlamıştı. o konuştukça nefesi yüzüme değiyordu. huzur, mutluluk, aşk… üçü de toplanmıştı sanki biz yan yanayken ikimiz için.
gülüşüyorduk bazen, yanağım çenesine dokunuyordu. eliyle hafifçe tuttu yüzümü, gözlerime bakıyordu.
dakikalarca baktık belki birbirimize. yüzümü, dudaklarımın kenarını öpüyordu.
dudakları dudaklarımın üzerine geldiğinde kalp atışlarım değişmişti. kalbim yerinden çıkacaktı sanki. -
137.
0aksine öyle mutluydum ki içim içime sığmıyordu. ben ona aşık olduğumu kabullendiğimde, karnımdan göğsüme doğru uçuşan kelebekleri şimdi anlayabiliyordum.
elimi bırakmamasını istiyordum, çünkü avuçları çok güvenliydi… bana bir şey olmazdı o yanımdaysa.
Oğuz benim hayatımdaysa, beni artık kimse üzemezdi, gözümde bütün insanlar küçülmüşlerdi.
herkes zamanla gözümde küçülmüşken, Oğuz benim gözümde zamanla büyümüştü, öyle kocaman olmuştu ki kalbim doluyordu onunla.
o an hiçbir şey düşünemiyordum belki, belki çok da abartılacak bir şey değil el ele tutuşup birinin size sevgilim demesi.
ama eğer aşık olduğunuz insanın avucuysa elinizi saran, dünya yansa burnunuzu uzatıp dışarı bakasınız gelmez onun gözlerinden ayrılıp.
+ efendim sevgilim…
- benimle misin
+ seninleyim
- her zaman?
+ her zaman…
- seni çok seviyorum. gördüğüm ilk günden beri çok seviyorum seni. varlığın bana günlük şeyleri bile unutturuyor. seni beklemeye hazırdım. beni sevdiğini kabul edene kadar, bana güvenene kadar, aşık olduğumu anlayana kadar beklemeye razıydım.
diğer elimi göğsünün üzerine koydum, dudağının kenarını öptüm usulca, daha sonra başımı koydum omzuna… -
138.
0Oğuz’a bakıyordum, masanın altında duran elini yumruk yapmış sıkıyordu.
sakin olmaya, bir şey yokmuş gibi davranmaya karar verdim. Burak oturdu masamıza, Buket ve benimle tokalaştı, Oğuz’la tanıştılar.
Buket, Oğuz için ‘okul arkadaşım’ dedi Burak’a o sırada.
ne yapmaya çalıştığı apaçıktı Buket’in.
Burak ise pek umursamadan baka bakıp ‘daha da güzelleşmişsin, seni görmeyi çok özlemişim’ dediğinde, Oğuz masada duran elime uzanıp elimi tuttu. ‘sevgilim kalkalım mı, gecikicez’ dedi
‘olur’ diyebildim sadece. Oğuz’a bakakalmıştım, gülümsüyordu bana. çekmedim elimi, aksine daha da sıkı tuttum. Buket ‘aaa ne zamandıır’ diye bi tepki verdi görünce. daha fazla tahammül etmek istemiyordum. Oğuz’un da halinden benimle aynı fikirde olduğu anlaşılıyordu. ‘görüşürüz Buket’ dedim ve kalktık el ele masadan.
ilk defa elimi tutmuştu. öyle garip şeyler hissetmiştim ki, yeni bir dünya vermişti sanki bana. ya da onunla yeni bi dünya kuruyordum git gide…
‘şimdi biz neyiz’ demek istemiyordum. ama avucuna sıkıştırdığı elimi bırakmasını da istemiyordum. kulaklarım çınlıyordu ‘sevgilim’ diyişiyle…
arabaya bindiğimizde Oğuz gözlerimin içine bakarak yine tuttu elimi. ‘Sevgilimsin sen benim’ dedi, yanağımdan öptü usulca. ellerimize bakıp yüzüne çevirdim yüzümü. gözleri dolmuştu yine, bi kez daha öptü yanağımı, kokladı. ‘Sevgilim’ dedi tekrar…
‘efendim sevgilim’ dedim. öyle zorlanmıştım ki bunu söylerken, istememekten ya da mutsuzluktan değildi. -
139.
0rizörv
-
140.
0Hakkaten dizi gibi bitirmiş:)online olanlar dinlediklerine dair hiç emare vermemiş gerçi küsmüş de olabilir:)
-
141.
0- yeterince istekli bakmıyorsun -
sinirlenmiştim. madem o buralarda bir yerlerdeydi, görmeme gerek yoktu o zaman benim de. arabama bindim ve okula gittim. Filiz gelmişti, akşam yemeği için bize davet ettim arkadaşlarımı. ben yapacaktım yemekleri. Buket aradı, hep böyle bir şeylerin üzerine ya arıyordu ya buluşmak istiyordu bu kız. zamanlaması harikaydı her zaman… akşam buluşmak istedi, bizimkileri yemeğe davet ettiğimi söyleyince, ‘ben de geleyim’ dedi, gel dedim…
okuldaki arkadaşlarım grup halinde gelmişlerdi. yine sonradan gelen Buket’ti ve alışılageldik bir durum olarak, Oğuz da gelmişti.
Oğuz’u Buket davet etmemişti, ama sürekli Buket’ten de haberdar olan Oğuz öğrenmiş ve takılmıştı peşine. elinde bir demet çiçek vardı.
‘trafik işte, biliyorsun…’ dedi. gülümsedim,
kulağıma eğildi. ‘şaka şaka, bu seferkini ilk defa evine geldiğim için nezaketen getirdim. yanında çikolatasıyla gelmeye alıştırma olur belki’ diyerek gülmüş, takılmıştı yine bana
masaya geçtik, birkaç çeşit yemek birkaç çeşit de meze hazırlamıştım. babam evde değildi, misafirlerimin geleceğini söylediğimde bize katılmasını teklif etmeme rağmen gelmemişti. babamın düşünceli ve anlayışlı hali beni çok mutlu ediyordu. bir yandan da görünmeyen otoritesi bir şekilde üzerimdeydi.. -
142.
0Oğuz’un ise ara ara bu şekilde takılmaları, gülerek alay edişi, aynı zamanda da ciddi ve kararlı olduğunu gösteren davranışları, hoşuma gidiyordu.
yemekte yine sürekli bana bakıyor, herkes muhabbet ederken biz birbirimize baktıkça gülüyorduk.
Buket bütün akşam keyifsizdi. çünkü Oğuz’un bana olan ilgisi gözünden kaçmıyordu. çiçek olayına ise hayli bozulmuştu.
Caner’e yanaşıyordu sanki. Oğuz’a baka baka Caner’le muhabbet edişiyle dalga geçmiştik Oğuz’la ikimiz o gece bir aralıkta. bunu yapmamız çok yanlış olsa bile, Oğuz’la kendimi çiftmişim gibi hissediyordum sanırım. bir ortamda en yakın arkadaşınız bilir ya aranızdaki espriyi, onun gibi bir durumdu.
yemekten sonra masayı ben toparlamıştım, kimsenin yardımını kabul etmedim, ben de yanlarına dönecektim zaten.
yaptığım yemekleri beğenmişlerdi, ‘senden ev hanımı olur’ diyorlardı. Oğuz su istemeyi bahane ederek yanıma mutfağa gelmişti.
yine kulağıma eğilerek, ‘senden ev hanımı olur’ dedi
yüzüne baktım, gülmüyordu, gözlerimin içine bakıyordu öylece. gözlerinin dolduğunu fark ettim. anlam verememiştim, sandığımdan da duygusal biri vardı o ağır tavırlarının altında. ‘yemekler çok güzeldi, nasıl öğrendin’ diye sordu.
‘babamla yaşamaya başlayınca, birkaç kez yapa yapa öğrendim, beğenmene sevindim’ dedim
mutfak kapısından bir ses geldi. Buket’ti
‘Allah muhabbetinizi artırsın’ yüzünde yapmacık bir gülüş vardı. sinirini gizlemeye çalışıyordu..
Oğuz, Buket’e, ‘yemeklerin ne kadar güzel olduğunu söylüyordum. elleri lezzetli’ dedi.
içim içimi yiyordu bile… -
143.
0o gün bir şeyler içtik, muhabbet ettik, kalktı arkadaşlarım… babam da gelmişti onlar gitmeden önce, babamla da tanıştılar.
Oğuz’u görünce babam, ‘hoş geldin oğlum, geçen yukarı çıkmadın ayıp oldu ama bugün gelmişsin sevindim’ dedi
kimse aldırmadı, Buket’in gözleri fal taşı gibi açılmıştı…
kar topu gibi büyüyen bu durumu engelleyemiyordum.
Oğuz okuluma geliyor, evimin önünde dikiliyor, balkona çıkmamı istiyor, bazen ise hiç sesini çıkarmayarak beni telkin ediyordu zaman zaman.
dönem sonu gelmişti. finallerim vardı, ve son sınavımdı, çok önemliydi benim için çok da çalışmıştım, yazın rahat etmek istiyordum.
Buket’le de birkaç kez görüşmüştük, Oğuz’un konusunu bile açmamıştı.
sınavdan bir saat önce evden çıkmıştım, çünkü uyanamamıştım. ucu ucuna yetişecektim. biri arıyordu araba kullanırken. bakamadım, üst üste 3. arayışında açtım, Buket’ti. ağlak, endişeli bir ses;
‘bu telefondan en son bu numara aranmış, yardım edin ne olur, telefonun sahibine çarptım arabamla’
neye uğradığımı şaşırmıştım. nerede olduklarını sordum, xxx hastanesi diyince doğruca hastanenin yolunu tuttum. Hastane girişinde Buket ve bir kız arkadaşı gülüyor, ‘sana şaka yaptık, Buket için ne kadar endişeleneceksin diye ölçtük’ diyorlardı.
burnumdan soluyordum, çocuk gibi bir hareketti bu. Buket bugün sınavımın olduğunu biliyordu ama inkar ediyordu. özür diliyordu, haberinin olmadığını söylüyordu. ama hiç inanmıyordum onun samimiyetine. onun yüzünden kaçırmıştım sınavımı, hocaya mazeret bildirsem dahi telafi sınavı için ikna edemedim. -
144.
0Buket’in yaptığı şeyin anldıbını da bilmiyordum ama, neden yapmıştı ki bunu. birkaç kez bağırıp çağırdım sonradan, ama affettim. görüşüyor, konuşuyorduk.
Buket’in okuluna gitmiştim ikinci dönemdi bir kere, Oğuz’u görmek için… Buket’le otururken, Oğuz da geldi. sandalyesini yanıma çekti, üçümüz muhabbet ederek yine eğildi kulağıma. ‘gerçekten çiçeklerden daha güzel kokuyorsun, burnuma geliyor kokun’ dedi.
içime bir şeyler oluyordu sanki böyle anlarda…
Buket nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde, konuyu geçmişime getirdi. Oğuz’un yanında patavatsızca konuşuyordu. ‘bunun babası annesini Burak da bunu aldatınca yedi kafayı işte’ diye bir cümle kurmuştu orada. Buket sınırını aşıyordu.
kalktım masadan, ister istemez düşmüştü gözyaşlarım. annemi hatırlamıştım, geçmişimin açılması değildi beni üzen. Buket’in bunu anlatış biçimiydi, onun bunu neden yaptığıydı.. ağzına sakız mı yapmıştı bütün bunları.
arabama bindim, sakinleşmeyi bekliyor ağırdan alıyordum, kemerimi takmıştım. Oğuz bindi yan koltuğuma. elini saçlarıma koydu, ‘sakın’ dedi
‘sakın düşürme gözlerinden o damlaları’
başımı omzuna doğru çekti. ‘sinirlerine hakim ol, Buket’in yanında bir daha bulunmazsın olur biter. beni görmek istediğinde de mesaj atarsın’
Oğuz bu durumda bile uyuzluk ediyordu.. gülmeye başladım. hemen kaldırdım başımı omzundan, Buket ise uzakta dikilmiş, görüyordu bizi arabanın içinde. -
145.
0ama hiç suçlu hissetmemiştim şu durumda kendimi. onun kişiliği, karakteri beni yeterince zorluyordu.
o çok iyi biri olabilseydi, ben de hata yapmazdım ona’ diye düşünüyordum. ama yine de, sevdiği insanın yanındaydım…
o günden sonra, Oğuz’la her gün görüşmeye başlamış, sürekli vakit geçirir olmuştuk. tam olarak ne olmuştu bilmiyordum ama, Buket’te de bir değişim vardı sanki. çünkü beni aramıyor sormuyordu. bu benim işime geliyordu.
sık sık pgibologumla konuşuyordum.
bu bütün olanları babama da anlattım. babam benim doğru kararlar verebileceğime inanıyor, benim yanımda olduğunu belirtiyordu.
Oğuz’la çok eğleniyor, bazen yalnızca konuşup sohbet ediyor, bazen susup çevreyi izliyorduk.
aynı kulaklıkla müzik dinlerken onun yanında kendimi çok huzurlu hissediyordum. konuşurken hep gözlerime bakması beni ona bağlıyordu sanki.
bazen sabahları beni evden alıyor, okula bırakıyor, sonra kendisi okula geçiyordu…
sınav zamanlarımızda
kütüphaneye gidip ders çalışacağımız zamanlarda ayrı masalara oturup ders çalışıyor, birbirimize kalem atıyor, pişt pişt diye seslenip gülüyorduk.
bazen birkaç gün görüşmüyorduk. mesaj atıyordu aşağı in diye, elinde bir demet çiçek…
‘çiçek satıyordu bi kadın’ diyip veriyordu bana
o sene, okul dönemi bu şekilde bitmişti. ama aramızda henüz hiçbir şey yoktu.. yaklaşık 3 aydır sürekli görüşüyor sürekli mesajlaşıyorduk ama, ne baskı kuruyordu üzerimde, ne de istemediğim şeylere kalkışıyordu.
öpmeye bile yeltenmemişti…ama o da, ben de, duramaz olmuştuk görüşmeden…
Oğuzlaydık yine, oturuyorduk. telefonum çaldı, yabancı bi numaraydı arayan
-
senin derdin ders çalışmak değil
-
ccc rammstein ccc günaydın diler 08 01 2025
-
yksde 1 milyonuncu olmuş birinin
-
chatgptye apo hain midir diye soruyorum
-
telegramda her kitabin pdfsi var
-
inci sözlük ölmüs -
şaftı kaymış merzifon eşeğii -
madem tivanx sin
-
gwanypline cami say lan orosbunun cocgu -
sultanbeylide sex yapıyorum şu an
-
goriller insan olursa ne olur
-
besim butik
-
alalhkn fotosu bende acilmafi
-
gadinin mancinigi dizine mi inmiş -
neden tüm muhalefet birleşip erken seçim mitingi
-
alfa kuşağı
-
mecidiyeköyde gibtiğim inci yazarı
-
jose morarinyo
-
arap milleti üstündür arap milleti allahtır
-
sözlükte hakkımda yazdıklarınıza dikkat edin
- / 1