cok güzel bir amlı hikayesi anlatiyorum

ikimizin yaptığı her şeyi ikimiz de seviyorduk.

ertesi sabah, babama anlattım bunları. babam benim mutluluğumu istiyordu ve bu gözlerimden okunuyordu zaten. ‘seni üzerse karşısında beni bulur’ diyordu.

o gün ilk iş pgibologuma gittim, her şeyi anlattım, o da çok sevinmişti, tebrik etmişti…

Buket aramıştı onun yanındayken, reddettim telefonunu. mesaj attı, acilen ara diye. aramadım.

yine mesaj attı, -Burak sizin evin önündeymiş- diye. ben artık Buket’ten de, yaptıklarından da sıkılmıştım. pgibologumun yanından ayrılınca eve döndüm. Burak gerçekten evin önündeydi.

bu çiçek mevzusu iyice hoşuma gitmeye başlamıştı benim. odamda zaman zaman onun çiçeklerinin olması, evdeyken de onu hissettiriyordu bana.

evin önüne geldiğimizde, dudaklarıma öpücük kondurup beni sevdiğini söyledi yine. bütün gece mesajlaştık, sabaha karşı uyuduk hatta, bir ara telefonda konuşup sonra tekrar mesajlaşmaya dönüyorduk. geçirdiğimiz günü, birlikteliğimizin değerlendirmesini yapıyor, bazen uyuz ediyorduk birbirimizi.

akşam yemeğini birlikte yapıp birlikte yedik, sonra yine birlikte toparladık mutfağı.

oturmuştuk yine koltuğa, yine konuşuyorduk.

elimden tutup kaldırdı beni, evini gezdirdi, odasına en son girdik ve yatağın üzerine uzandık birlikte, yüz yüze, belime sarılmıştı, öpüyordu beni. öylece yattık… uyumak istedim ben, o yanımda yatmış bana sarılmışken, uykuyu tatmak istedim.
ama uyuyamıyordum da, içim kıpır kıpırdı hep. gözlerim kapalıyken, göz kapağımı, yanaklarımı öpmüştü.

+ acıktın mı diye sordum
- kalkmak istemiyorum buradan
+ hadi daha yemek yapacağım sana
- yap not vereceğim sana demişti, gülerken hep bana baksın istiyordum

mutfağa geçtim, peşimden geldi, oturdu sandalyeye. ‘seni seyredeceğim’ dedi.
bir yandan yardım da ediyordu bana. salatayı o yaptı, yemekler pişerken karşısındaki sandalyeye oturdum ben de. hiç konuşmadık, bakıyorduk sadece birbirimizin yüzüne. inceliyor, gülümsüyor, öpücük atıyorduk. elime uzanıp yanağına koyduğunda, ben de unutmuştum her şeyi. ikimizin dışındaki her şeyi, herkesi…

öperken öyle yavaşça öpüyordu ki, zamanı durdurmak istiyordum.

onu hissediyordum…

gözlerine baktım, bir iki damla yaş düşmüştü. çok şaşırmıştım, beni öperken ağlayan bi erkek sevgilimdi benim. çok garipsemiştim, anlam veremedim aslında.
noldu diye sordum.. ‘uzun zamandır hiç bu kadar mutlu olmamıştım. sevgiden..’ demişti. sonra tekrar öpmeye başladı, gülümseyerek öpüyorduk birbirimizi.

kalkmıyorduk yerimizden, bazen yine konuşuyor, bazen susup omzuna koyduğum başımı tutarak saçlarımı seviyordu.

babama Burak’ı anlatmıştım. hiçbir şey için ne bana kızmaya, ne de karışmaya hakkı vardı. hem zaten kızılacak hiçbir şey yapmamıştım. hatalarda bulunmamıştım. sanırım beni de mutlu etmek için, Burak’la tanışmak istediğini söyledi. bana zarar gelmesin diye, kontrolü eline almaya karar vermişti babam.
akşam yemeğine çağırdık Burak’ı birkaç gün sonra. heyecanlanmasına rağmen ben yatıştırdım, kabul etti. geldiğinde ikimiz de gülüşüyorduk. babam mutfakta yemek hazırlıyordu ve bu görüntü Burak’ın garibine gitmişti. babamın da sevecen yaklaşımıyla ve bu görüntüyle beraber gerginlik ortadan kalkmıştı.

yemek hazır olana kadar, Burak’la odama geçmiştik. ona önce evi gezdirmiştim, daha sonra odamı. telefonundan mesaj sesi gelmişti. telefona baktığında yüzünde bir gariplik vardı. kim olduğunu sormadım. daha önceleri gereksiz triplerim ve kavgalarım yüzünden onu bunalttığımı kendisi de söylemişti ve artık böyle şeyler yapmama kararı almıştım.

Buket erkeklerle tek gecelik ilişkiler bile yaşar haldeydi. kiminle takıldığı ne yaptığı kiminle içtiği belli değildi çoğu zaman. ben de sapıtmış sayılırdım belki ama kendimi her zaman korumuştum. ben kendimi koruyamayacak haldeyken de Nuray toparlıyordu arkamı.
- Ne hale geldik farkında mısın -diye başladı konuşmaya Buket-
+ neyden bahsediyorsun, bir türlü konuşmuyorsun ne oldu
- mutlu değilim. Saçmaladık artık
+ ne demeye çalışıyorsun Buket
- Hayatın benimkine benzedi düzensiz yaşıyoruz şu halimize bak naptığımız belli değil diyerek sitem etti gözleri de dolmuştu. içkisinden büyük bir yudum aldı

ben de büyüyordum, babam o davadan kazandığı parayla biraz da birikmişle büro falan açtı kendine, reklamlar kartvizitler, ailenin bir desteği olmuş muydu bilmiyorum ama babamın başarısı da nirvanaya ulaşmıştı, özel okula falan alınmıştım, daha büyük bi eve taşınmıştık.

15 yaşındaydım
özel ilkokuldan sonra, özel bi liseye başlamıştım. Buket adında bir kızla tanıştım. şımarıktım ama bu zengin züppeleri kadar olamazdım. yaşlarına göre aşırıya kaçıyorlardı. ama çok geçmeden, ben de aşık atmaya başlamıştım bile onlarla. Buket benim ekürimdi, ayrı ayrı işemeye giderken görülsek hayırdır inşallah denilecek türdendik. her ne kadar züppeliğim ve şımarıklığım artsa da buket kadar bencil ve duygusuz olamıyordum.

rezerved

edit:okumadım uzun amk bi özet geçin

Buket ve volkan ciddiyetsiz ilişkilerini devam ettirememişlerdi. buket terk edilmenin acısını yaşıyor, kırılmış egosunun derdini anlatıyodu. yarım ağız beni sorup, bütün ilgiyi üzerinde isteyen karakterini sürdürüyordu. yetmezmiş gibi bir de Burakla beni de yalnız bırakmıyordu. oysa benim ihtiyacım olan tek insan buraktı. burak bana hem sevgiyi yaşatıyor, hem de her şeyin ortasından çekip çıkarıyodu beni yanında olduğum anlarda. ağlarken güldürüyordu.
ona bakarken gözlerimin içinin güldüğünü söylerdi bana. ben de görüyordum onun gözlerindeki şefkati.

Şubat ayıydı, boşanmalarından bir sonraki gün okuldaydım. belki annemin yanında kalmam gerekirken Burak için okula gitmiştim. onsuz gün geçiremiyordum olayların da etkisiyle.

okuldan çıkıyorduk.
babamı okulun kapısında gördüm. konuşacak sandım istemiyodum konuşmayı, ergen tavırlarımla görmemezlikten gelerek geçmeyi planlıyordum önünden. seslendi bana, hızla yanıma geldi. babam ağlıyordu. benimle gel kızım dedi.
bunu ilk defa görüyodum, onun göz yaşlarını ilk defa görmüştüm. içimde öyle bir şey tutuştu ki, belki bütün dünyanın aynı anda ağladığını görsem dahi etkileyemezdi beni bu denli. ama ne olduğunu anlamamıştım, beni kazanmak istediği ihtimalini düşünüyodum. arabasına bindik.
annen dedi
kulaklarım uğulduyor, gözlerim kararıyodu. babam konuştukça benim kanım çekiliyordu

gece balkonda oturuyordum, erken yatmaya alışık değilim, evde olmaya hiç alışık değilim zaten. telefona bi baktım, yarım saat önce Bahar mesaj atmış.

+sabah kahvaltı yapalım mı yazıyor
- olur dedim
+ şuan nerdesin
- evdeyim sen nerdesin
+ ben de evdeyim
- işlerini hallettin mi
+ hallettim hallettim
- kahvaltıyı erkene mi çeksek
+ nasıl yani?
- alayım mı seni
+ bu saatte mi, evi bilmiyorsun ki
- tarif et sen bulurum
+ Acıbadem’de xxx cafe var biliyor musun
- evet
+ önünden alır mısın beni
- tamam, yarım saate ordayım

hikaye düzmece konu kilit

evden çıkmadan önce iki kadeh, bi de örtü aldım yanıma. önüne gelince aradım geldim diye, beş dakika sonra o da geldi. yine dizlerine gelen, üzerine tam oturmuş beyaz bi elbise giymiş, saçları da açık karanlıkta bile ışıldıyor sarışınım. görünce gülümsedim. arabaya binince yanağından öptüm.
o kadar güzel kokuyordu ki, o an yanağına burnumu dayamak istemiştim. ‘çok güzel kokuyorsun’ dedim, teşekkür etti. ‘ee nereye gidiyoruz’ diye sorunca hemen hemen 10 dakika sonra gitmiş olacağız dedim.

modaya gittik. bi büfenin önünde indim, şarap ve biraz atıştırmalık yiyecek bir şeyler aldım geri bindim arabaya. ‘kalabalıkta başın şişmiyor muydu işte senin’ dedim, güldü. sahile indik örtüyü verdim, ser hadi de oturalım dedim.

elimde kadehleri de görünce şaşırdı, oturduk.

+ hep böyle misin diye sordu
- nasıl mıyım
+ her kızı etkilemek için hep böyle mi yapıyorsun yani
- yanlış anlamışsın, amacım seni etkilemek değil. güzel vakit geçirmek, her kızla uğraşan biri de değilim
+ nasıl birisin peki
- bir iki kızla ilişkim oldu daha önce ama pek uzun sürmedi. uzun zamandır da hayatımda bi kız yok. ama seni tanımak istiyorum
+ neden uzun sürmedi
- hoşlanmadığım beni çok rahatsız eden davranışlar sergilediler
+ ne gibi
- bu davranışları anlatırsam olmaz, o zaman seni doğru bi şekilde tanıyamayabilirim. ama sonuç olarak, kısa sürdü. ben sevgiye önem veriyorum. o nedenle sandığın gibi her kız diye hitap edilecek bi durum yok hayatımda

+ anladım. ilişki konusundaki düşünceni takdir ettim
- sen ne düşünüyorsun peki
+ benim yalnızca bir ilişkim oldu lisede, önemsenecek bir şey değildi
- anlıyorum, senin gibi hoş bi kızı nasıl rahat bırakmışlar
+ ilişki konusunda seçiciyim, birini kolay kolay sokmam hayatıma

ne cevap vereceğimi bilemedim, suskunluk oldu bir ara. aslında ikimiz de konuşmak istiyorduk. yanlış bir şeyler söylemekten çekiniyorduk. ben bozdum sessizliği,

- ailenle mi yaşıyorsun
+ evet, sen
- ben de ailemle yaşıyorum
+ peki senin kardeşin var mı
- 6 yaş küçük bi erkek kardeşim var. senin ablan kaç yaşında. başka kardeşin var mı
+ 22 yaşında, 4 yaş var aramızda. hayır iki kızız
- hmmm seninle 2 yaş var aramızda o zaman.
+ annen, baban çalışıyorlar mı
- evet

hikayenin sonu dayı babayı vurup hapse giriyor, kız okulu bırakıp önce volkana sonra buraga verip buketle beraber huur oluyor şimdi dağılın

hiçbi adam tarafından değil de, en çok babanız tarafından aldatıldığınızda yıkılıyorsunuz.. ona olan sevgim öfkeye karışmıştı, ailesini her şeyden önde tutan adamdı benim bildiğim babam.. ve o baba, bi yatak zevkiyle düşmüştü benim gözümden.
sarsılmıştım, belki biraz daha büyük olsaydım, olgun olsaydım, böylesine nefrete kapılmazdım kim bilir.. çocukluğumun o güzelliğini alışına mıydı nefretim, anneme yapılan haksızlığa mıydı bilmiyorum..
ama ben babamın annemi hala çok seviyor oluşuna inanırdım
buna inanmak isterdim
daha doğrusu, böyle gözükürdü
babam nasıl oyuncu olabilmişti ki, ne zamandır vardı o kadın hayatında, nasıl evimize getirebilmişti, annemle yatıp kalktığı o yatağa,
bi başka kadınla nasıl girebilmişti

aynı türk dizileri amk