cok güzel bir amlı hikayesi anlatiyorum

bir sürü çiçek fidanı alıp gittik.. hiç aglamadım, annemin toprağını koklamak istedim. ama annem gibi kokmuyordu, aldığımız çiçekleri ektim üzerine. annem severdi çiçekleri. çiçek kokularını. bu mevsimde yaşamayacaklardı belki ama, o seviyordu
toprağını açmak istedim
annemi de alıp evimize dönmek istedim, bu tatil sana yeter diyebilmeyi hayal ettim ama;
bu yokluk bana yeter diyebildim..

o akşam, pgibolog yardımını kabul ettim ...

bak ofiste işi bıraktım okuyorum değerimi bil panpa..

@ 82 tebessüm ettim

üzüldüm amk neyse gibiş bölümü geldiğinde uyandırın beni

reserved 103

burak ile buket gibişecek yalnız gözümden yaş geldi huurçoçuğu yaa

Reserved + Değerlenie buralar

olayın başları olduğu için sanırım iç dünyanı çok yazmışsın sanırım sürekli böyle olursa okumak biraz sıkıyor. yaşadıklarına üzüldüm devdıbını bekliyorum

rezerveee

pgibolog randevusunu babam ayarladı, ilk randevuya birlikte gittik. pgibologun adı Kadir’di. uzun boylu, karizmatik denilebilecek bi adamdı. ama fazlasıyla soğuk, kendini beğenmiş, umursamaz tavırları vardı. babama ve bana genel şeyler sordu, isim yaş okul meslek gibi, tanıştık.. bunları bi forma yazıyordu. babamdan bizi yalnız bırakmasını rica etti. döndü bana, beklentimi sordu, biraz konuştuk neden orada olduğumu, beklentilerimi. kendinden de bahsetti. bu tanışma günüydü, daha sıkıntılarımı bile konuşmamıştık ama sevmemiştim adamı.
seansın bitmesine yakın, hayatını yaşarken şunu unutma dedi; “herkesin arşınına göre bez vermezler ”

her şey benim istediğim, benim dediğim gibi olsun istiyordum. aklıma geleni söylemekten hiç çekinmiyordum, Buket’le sık sık küçük tartışmalar yaşıyorduk. onun hep bencil olduğunu, bencil kalacağını düşünüyordum. beni anlamadığı için normal davranmamı bekliyordu.
Burak’la aramızın nasıl olduğunu sordu bir gün, çok iyiyiz dedim..

reserved

ne konuşuyosunuz, sana nasıl davranıyo gibi sorular sordukça cevap veriyordum. sesini yükselterek,
“aptal, aynı dertlerden yakınmakla kaçıracaksın çocuğu. kendine çeki düzen ver biraz” diye söylendi
o yalnız olduğu için beni kıskandığını bu yüzden burakla aramızı açmak istediğini düşünüyordum.
“asıl aptal olan sensin, barındıramıyosun bile kimseyi yanında” diye cevap verip uzaklaştım yanından. saçma sapan bi tartışmanın içine düşmüştük..
haklı olabilir miydi, hayır, Burak benimle gayet iyi anlaşıyordu..

babam bi gün okul çıkışına geldi, yemeğe gidecektik birlikte. aramızı düzeltmek için elinden geleni yapıyordu. annemin öldüğü gün gözümde canlandı sanki. yine okuldan çıktığımda gelmişti ve aynı yerde duruyordu. yemekten dönerken tutamadım kendimi.

neden aldattığını, neden bizi düşünmediğini, neden ayrılmak istediğini, neden ailemizi yıktığını sordum ona. neden kendinden nefret ettirdin baba diye bağırdığımda, yüzüme bile bakmıyordu. bakamıyordu. hiçbir açıklamasının, söyleyecek bir şeyinin olmadığını biliyordum, hesabını veremezdi bunun.. ama ona olan nefretimi kusacak bahane arar hale gelmiştim.
hiçbi gerekçesi yokken annemin ve benim hayatımı mahvetmesine göz yumduğumu düşündüğümde ona zarar veresim geliyordu.

Reserved

eeee yavrum sonra ne oldu ?

eve döndüğümüzde bi de bu kadını görmek benim tahammül sınırlarımı zorlamaya yetiyordu. söylediği ve yaptığı her şey yapmacık geliyordu gözüme. benim onun hakkında kötü şeyler düşünmem için babamın hayatında olması bile yeterli bi sebepti. odama gittiğimde masamın üzerindeki çerçevelerin düzeni, gardırobumdaki eşyaların yerleri değişmişti. kitaplığımdaki kitapların duruşlarını dahi değiştirmiş eğik yapmıştı.

bu bile batmıştı gözüme, içeri gittiğimde odama bir daha girmemesini, çerçevelerime de masama da eşyalarıma da dokunmamasını söyledim.
o ise bütün bunları iyi niyetle, düzenlemek ve güzel görünümünü sağlamak için yaptığını söylemişti.
benim varlığımdan hoşlanmıyordu, ama babama karşı anlayışlı görünmeye çalışıyordu

Amk yaziyosan yaz bi saat beklicez mi yarram

ben babamın beni getirdiği hallerden sonra bir de düşürdüğü durumları görünce, yaptığı hiçbir şeyi yanına bırakmamanın sözlerini veriyordum kendime. babam, bir gün bana veremediği cevapların da yaptıklarının da hesabını verecekti. bu kadın ise, evli bi adamın hayatına dahil olmanın ne sonuçlar doğuracağını anlayacaktı…

okula gittiğim bi gün Burak’ın bi kızla konuştuğunu gördüm. arkadaş olduklarını bilmeme rağmen yine de kendime hakim olamamıştım. yanıma geldiğinde gereksiz yere trip attım. Buket’in neden yanımıza gelmediğini sorarak konuyu değiştirmek istediğini fark edince bu sefer
Buket’i mi özledin, tabi eğlenceli kız, sana ne ki Buket’ten gibi şeyleri üst üste sıralamaya başladım. bana sen iyice yedin kafayı diyerek kalkıp gitti yanımdan. peki Buket bana yaptığı uyarıda haklı mıydı, değil miydi? belki de Burak’tan hoşlanıyordu..