cok güzel bir amlı hikayesi anlatiyorum

Oğuz’un da önemsemeyişini Buket fark etmiş olacak ki, tuvalete çağırdı beni. yine kritik yapacaktık anlaşılan. anlatmaya başladı.

‘ben okuldan çıkacaktım sınavdan sonra, karşılaştık, işin var mı diye sordu, sizin yanınıza geleceğimi söyleyince takıldı peşime iyi ben de geleyim diye. yolda Caner meselesinden bahsettim sorun olmasın diye, çocuk seviyor demek ki seni konuşmaya karar vermekle iyi etmişsin dedi’

‘beni yanlış anlama ama mezhebi çok geniş birine benzemiyor. sana karşı da ilgili davranmıyor çocuk Buket, boşuna hevesleniyorsun, üzülmeni istemiyorum’ diyiverdim.

bunları farklı cümleler seçerek anlatmadığıma çok pişman olmuştum. ağır olmasından ziyade, düşüncelerim çıkıvermişti ağzımdan. utanmıştım.

‘ Caner’le ne yaptınız, ne söyledi’ diye sorunca geçiştirdi konuyu, barıştık işte ya önemli bir şey yok dedi.

grupça muhabbet etmek zor oluyordu. bir konu açılıyor, herkes yorum yapıyor, ama gürültünün de etkisiyle herkes en yakınındakiyle ikili muhabbete başlıyordu.

insanlar boş alanda dans ediyor, ortam loşlaşıyordu. bizimkiler de çakırkeyifliğin etkisiyle dansa kalktılar. masada Oğuz-ben-Caner-Buket kalmıştık.

ben çok içmemiştim ve bunalıyordum eğlence mekanlarında. dansa kalkmamıştım. Buket Oğuz masada diye kalkmamıştı büyük ihtimalle. Caner ise muhtemelen Buket’i ayarlamak istiyordu, ciddi olduğunu belirtmişti.

eve dönmeye karar vermiştim, tuvalete kalktım. Buket’i çağırmadım giderken, üç kişi muhabbet ediyorlardı.
kalabalığın arasından tuvalete gittiğimde, koluma dokundu biri.
Oğuz peşimden gelmişti

yüzüme bakarak gülmeye başladı.
‘noldu’ dedim
- seri katil ya da tecavüzcüymüşüm gibi baktın da
+ seni birden arkamda görünce şaşırdım sadece
- sıkılmışa benziyordun masada
+ evet fazlasıyla
- ben de böyle düşünmüştüm. sakin bir yere gidelim mi
+ Buket’e de söyleyelim çıkalım, onunla birlikte geldin ayıp olur kıza. hem ben de bırakamam, ben davet ettim
- arkadaşıyla oturuyor nasılsa eve bırakırlar onu
+ dedim ya, ayıp olur.

ben tuvaletten çıkıncaya kadar beklemiş kapıda.
‘masada sıkılmaktansa burada seni beklerken sıkılayım bari dedim’ dedi ve gülümsedi. ben de gülümsemiştim.
masaya dönerken, insanların yanlarından geçerken bir kez belimden tutmuştu hafifçe, birkaç kez de sırtıma dokunmuştu.
korumacı bir tavırdı bu, arkadaş arkadaşa da yapabilirdi. ama arkadaş gibi davranmıyordu Oğuz. bu barizdi.

masaya dönerken henüz oturmadan Buket’in yüzünün nasıl değiştiğini fark etmiştim. bozulduğu her halinden belliydi. Nuray ve Filiz de dönmüştü masaya. Gökhan gözükmüyordu, kalabalığın içinde eğlencesine bakıyordu. Oğuz yanıma oturmuştu. bunu gören Buket, elindeki içki bardağını fondip yapmış, yenisini istemişti. bu sinirindendi ya da dikkat çekmek istiyordu. masadakiler Nuray Sinop’a gideceği için seni özleyeceğiz geyiği yapıyorlardı,

merak ettiğim bişey var. şu an kaç yaşındasın, istersen mesajla söyle

Oğuz bana doğru yaklaşıp ‘e hadi gitmiyor muyduk, Buket’in keyfi yerinde gel biz kalkalım’ dedi
‘Buket, ben eve döneceğim, seni de bırakayım mı’ diye sordum. ‘yok ben oturacağım’ dedi.
Oğuz’a bir şey dememiştim ve eve döneceğimi masadakilere belirtip Nuray’la vedalaştım. Oğuz da kalktı ben henüz Nuray’la konuşurken, ‘ben de eve dönüyorum size iyi eğlenceler’ diyerek. bunu gören Buket iyice sinir olmuştu. fırladı olduğu yerden, Oğuz’dan kendisini eve bırakmasını istedi.

kapıya üçümüz çıktık, ‘iyi akşamlar’ diyerek ben kendi arabama yöneldim, onlar Oğuz’un arabasıyla döndüler.

saatin çok geç olmasına rağmen eve varır varmaz Buket aradı. ‘sen ne yapmaya çalışıyorsun’ diye bağırıyordu bana telefonda.
- ne oluyor Buket, anlamadım napmaya çalışıyomuşum, neyden bahsediyorsun?
+ gözümün önünde Oğuz’la fingirdeşiyorsun
- saçmalıyorsun. kapat şu telefonu

diyerek ben kapattım Buket’in yüzüne telefonu. bu davranışına nasıl bi tepki vermeliydim bilmiyordum. ertesi gün birkaç kere aradı, açmadım. mesaj attı, ‘özür dilerim aç telefonunu lütfen’ diye

durum ortadaydı evet ama ben Buket’in yine bu tavrını hak edecek bir davranışta bulunmamıştım. aksine, buna engel olmaya çalışmıştım. düşündükçe sinirleniyordum. ama Buket’le konuşmak istemiyordum. dün gece alkolün verdiği etkiyle böyle bir şey yaptı- diye düşünsem de hafiflemiyordu kızgınlığım.

pgibologumla görüşmeye gittim. anlattım…

- hoşlanıyor musun Oğuz’dan
+ hayır tabiî ki, davranışlarının sebebini merak ediyorum hepsi bu
- merak düşüncesini, duygularına perde yapmış olabilir misin
+ hayır, bir şey hissetmiyorum eminim. neden böyle bir şey sordunuz ki
- eğer böyle bir hissin varsa dizginlemeni tavsiye ederim. Buket fevri ve haksız yere böyle davransa da, birlikte olmayı istediği çocuğun en yakın arkadaşıyla ilgilendiğini fark etmek onu haklı yapar. Buket’e bu kadar sinirlenmemen gerekirdi bunları düşünüp, senin sinirin Buket’in böyle davranmasına mı, yoksa onun varlığına mı
+ ben Buket’in iyiliğini isteyerek ve onu düşünerek birlikte olmak istediği insandan uzak durmaya çalıştıkça, bir şekilde bir araya geliyoruz. telefon numaramı nasıl aldığını bile bilmiyorum. Buket benim en yakın arkadaşım, sevdiği çocuğun bana mesaj attığını bile bilmiyor. rahatsız olduğunu biliyorum ama bunu onun düşünmesi ve bizi bir araya getirmemesi gerekir. üstelik çocuğun o kadar dibine giriyor ve kendini küçük düşürüyor ki erkek olan kendisi sanki. Oğuz’un Buket’le ilgilenmediği çok belli. madem Buket şansını zorlamak istiyor, kartlarını açık oynasın. Oğuz’la baş başa dışarı çıkmayı teklif etsin en azından daha cesur görünür.

hikayenin devam etmesini isteyen pampalarimin isteklerine gore devam ettirecegim yazarsanız baslıga memnun olurum

devam başkan , dinliyruz

page 10

devami gelecek insaflı pampalarıma tesekkurler

Devamini bekliyoruz

kitap yazmış kevase okuyamadım biriniz anlatın beyler gibmis mi burak bunu

Reserved

sözlük hikayeleri candır. reserved.

çok sıkıcı be

bekliyoz panpa güzel yazıyorsun

-rahatladın sanırım diyerek güldü pgibologum. ben gülmeye başladım ama sinirlerim bozulmuştu.
+evet
- o halde haftaya yine görüşelim

şeklinde süren bir konuşmayla bitirdik seansı pgibologumla. çok yardımcı olmasa da, onunla saydam bir şekilde konuşunca gerçekten rahatlamıştım.

eve döndüğümde Buket’i ben aradım, özür diledi benden, bir şey olmamış gibi konuşmamıza devam ettik. önümüzdeki birkaç gün hep görüştük. bize gelmişti, muhabbet etmiştik.
Burak’ı sormuştu bana. hayatımda hala neden birinin olmadığını, bir ilişkinin bana çok iyi geleceğini, artık güven problemlerimi yenmem gerektiğini söylüyordu.
bunu samimi ve iyi bir niyetle söylemediğini biliyordum. bir şey demedim yine de, Alper konusu için tekrar kızdım Buket’e. numaramı istediğinde şak diye vermiş. mesaj attığını reddettiğimi anlattım. Oğuz ile ilgili ise tek bir şey bile söylemedim.

yine kendisi açtı konuyu. öyle konuşuyordu ki, saplantılı hale geldiğini düşünmüştüm kurduğu cümlelerle. ortada fol yok yumurta yok, aşık olmuştu bir de Oğuz’a..

önümüzdeki hafta yine pgibologuma gittim. son durumları sordu, izah ettim ben de. ‘iyi olmuş Buket’le konuşman’ dedi.
çok detaya girmek istemiyordum, fark etti bu durumu üstelemiyordu.
-size bir şey sormak istiyorum
+sor dedi
- Oğuz hala hastanız mı
+ evet. neden sordun
- merak ettim, öylesine
+ Oğuz belli ki senin kafana takılıyor. Oğuz’la birlikte olmayı düşünüyorsan, tasvip etmem. Buket’in sevdiği insanla olmak yakışmaz senin kişiliğine. burada bir hemfikir olalım
- biliyorum merak etmeyin ama öyle bir şey düşünmüyorum zaten
+ tamam o zaman küçük hanım sevindim

Oğuz konusunda her zaman temkinli olmuştu pgibologum. şimdi de düşüncelerimden emin olmak istiyor, ve bir yandan da baskı kurmaya çalışıyordu sanki üzerimde. gerçekten yalnızca iyiliğimi istediğini biliyordum. ama Oğuz konusundaki tavırları beni hep şüphede, bilinmezlikte bırakmıştı.

birkaç gün sonra, Buket aradı. sesi çok neşeli, mutlu geliyordu. ‘Oğuz’la mesajlaşıyoruz iki gündür, bu akşam buluşacağız’ diye sevinç naraları atıyordu. bu beni tuhaf hislere sürüklemişti. kendimi nedensiz bir şekilde garip hissetmiştim. kabul etmemiştim o an ama, kıskançlığa yakın bir şeydi. Oğuz Buket’e ışık yakıyordu sanırım. o günden sonra da ne görmüştüm ne konuşmuştuk. peki benimle konuşmak istediği şey neydi?
ya bana olan bakışları, ve barda olan durum..?

çok sevinmişim gibi kapattım telefonu, gelişmelerden beni haberdar etmesini istedim. bir yandan gerçekten Buket’in iyiliğini istediğim için bir külfetin altından kalkmış olmakla huzurlu hissetmiştim durumu öğrenince. ama bir yandan da içim içimi yiyordu merakımdan.

gece saatlerine doğru gelmişlerdi eve ve Buket beni aramıştı. herhangi bir temas ya da yakınlaşma olmadığını ama muhabbet ettiklerini söylüyordu. Oğuz hakkında öğrendiği bir şey daha olmuştu. 3 yaş büyüktü bizden. ama üniversiteye de 3 sene geç başlamıştı.
bizden üç yaş büyük olmasına şaşırmadım. ama okuduğu okul özeldi ve zaten paralı okuyordu.. ‘neden 3 sene geç başlamıştı diye sormadın mı’ dedim Buket’e. fazla ilgili olmuştum duruma. gerçi dedikodu yapıyorduk ama Buket ciddi bir tavra bürünüp ‘sormadım’ diyince, düşüncelerimi ve konuşmalarımı dizginlemem gerektiğini anladım.

dayım gelmişti o hafta sonu. her ne kadar gergin olsalar da babamla aralarında bir sorun çıkmadı.

yaz boyu kendi arkadaşlarımla ve Buket’le sık sık görüştüm. babamla çok iyiydik, adli tatil girdiğinde baba-kız tatile çıktık. derslerim ve sınavlarım olmadığı için ben boştaydım ve adli tatiline kadar ara sıra babama yardımcı da olmuştum.
Buket’in ailesi tatile çıktığı halde, o istanbul’da kalmıştı. Oğuz’un her an elinin altında olmaya çalışıyor, en ufak fırsatları bile değerlendirmeye çalışıyordu. bir iki haftada birkaç kez görüşüyorlardı, kısa süreli. ama Buket, bunu bana çok sıkı-fıkılarmış gibi aktarmaya çalışıyordu diye düşünüyordum. Buket anlatmadıkça Oğuz’u sormuyor, konusunu açmamaya dikkat ediyordum.

ama artık iyice onu düşünür olmuştum. bunu kendime bile kabul ettirmek istemiyordum.

pgibologumla da sık sık telefonda konuştuk, birkaç kez yanına uğradım.
tatil dönüşü gitmiştim yine seansa. seans değildi de, muhabbet ettik sayılır. çıkmak için kapıyı açtığımda, Oğuz karşımdaydı. gülümsüyordu.
- bu ne güzel sürpriz dedi
+ nasılsın
- iyiyim seni sormalı
+ ben de iyiyim

içeriye kafasını uzattı. gülerek, çok özür diliyorum ama bu seansımızı iptal etmek istiyorum çünkü çok acil bir işim çıktı dedi.

- eve mi diye sordu
+ evet eve gideceğim, seansa gelmiştin, neden girmedin
- seninle uzun zamandır karşılaşmamıştık, eviniz ayaklı değilse bir yere kaçmıyordur. benim de seansım kaçmıyor. doktorumuz da acil durumlara anlayış gösterir. yemek yiyelim mi
+ aç değilim ama bir şeyler içebiliriz
- tamam elbet acıkırız
+ arabam otoparkta,
- benimkiyle gidelim
+ e arabam burada mı kalacak
- otopark nasılsa. kalsın burada şimdilik. daha sonra alırız dert değil ya

araba kullanırken, ara sıra kafasını çevirip bana bakıyor, gülümsüyordu. ben de bakmaktan alıkoyamıyordum kendimi aslında.

- Buket ne yapıyor, benden çok görüşüyormuşsunuz öyle diyor’ demiştim
+ bayadır görüşmedik
- neden aranız mı bozuk
+ yoo

ettiğimiz muhabbet bununla kalmıştı kafeye gidene kadar. benim aklımdan bir sürü şey geçiyordu. o da düşünceli görünüyordu. kahve içerken, sessizliğimiz bozulmuştu.

+ tatilin nasıl geçti, Antalya nasıldı? diye sormuştu
- tatile Antalya’ya gittiğimi nereden biliyorsun
+ Buket söyledi
- güzeldi, sen hep burada mıydın
+ evet
- sen gitmedin diye Buket de gitmedi. ama sen bronzlaşmış, tatil yapmışa benziyorsun.