Bu yazı kanser sonrası hayata devam edemeyen birinin ufakta olsa anılarını anlatan kısa bir yazı olacaktır. Açıkcası bunu anlatmak bile benim için aşırı zor nasıl yazacağım nasıl devam edeceğim bilmiyorum benim hikayem 12-13yaslarına geçirdiğim hastalık ile değişti daha doğrusu o zaman öldüm bedenim büyüdü ama ruhum kalbim aslına o gün hastanede öldü iyileştikten sonra denedim inanın denedim hayata tutunmayı mutlu neşeli olmayı eskisi gibi olmayı ama olmadı belkide ben başaramadım hatırlıyorum her gün canımı alması için allaha yalvardığımı ama beni asıl üzen çektiğim acılar değildi hiç bir zamanda olmadı fiziksel acıya alışmıştım canımı acıtmıyordu artık ama asıl üzen insanı daha doğrusu bitiren sevdiklerinin senin yüzünden ağlaması senin yüzünden acı çekmeleri insanı asıl bitiren şey buydu iyileştiğimde onların mutluluğunu gördüğümde acaba her şey bitti eskisi gibimi oldu diye düşünmüştüm ama unutmuşum bir kez parcalanan ruh asla eskisi gibi olmazmış ondan sonraki yıllarda elimde olmayan sebeblerle onların tekrar tekrar ağlayıp üzülmesine sebeb olmak işte o gün o hastanede ölmem gerektiğini hatırlattı bana denedim ölmeyi hayatımı sonlandırmayı benim yüzümden insanların ağlamasını üzülmesini elimde olmadan onları üzmek istemedim kendim her türlü acıya dayanabilirim bu beni üzmez yıpratmaz ama benim yüzümden başkalarının acı görmesi üzülmesi bu insanı bitiren bir şey sonrasında tekrar tekrar yaşamayı denedim bedenim değişti dahada iyiye gitti ama ruhum kalbim bi adım bile ileri gitmedi hala o günde kaldı tabi bunu dışarıya yansıtamazdım yansıtmak istemedim onların içimdeki o karanlığı üzünü görüp üzülmelerini istemedim ama yaşamak istemiyordum aslında dürüst olmak gerekirse hala istemiyorum ama en azından iyi bir şeyler yapabilirim bu dünya için bunu hedef haline getirdim kendime benim hayatta artık 2amacım var kanser gören cocuklara ve sokak hayvanlarına yardım etmek umarım bunları başarabilirim eğer 2 yıl içinde konuyu güncelleyemessem bilin ki başarmamışım ve ve bu dünyadan üzgün olarak ayrılmış bulunmaktayım olurda 2sene içersinde güncellenmişsem bu dünyadan mutlu ve acılarım son bularak ayrılmışım demektir. Benim için ölüm kurtuluş acılarımın son bulması umarım amaclarımı başardıktan sonra o kurtuluşa sahip olurum yağmurlu bi günde denize karsı otururken cocuklara hayvanlara yardım etmiş olmanın mutluluğuyla ölümü hissetmek...

Son olarak Hayatta asla keşke lafını kullanmayın
insanları din ırk renklere göre yargılamayın yaptıklarına göre yargılayın

Geçmişe takılı kalan insan bedeni büyür ama ruhu aklı o geçmişte kaldığı günden bi adım bile ileri gitmez