"Yağmur haksızın üzerine yağdığı gibi haklının üzerine de yağar."
Watchmen filminden bir replik..

yağmur hak edenin üzerine yağdığı gibi hak etmeyenin üzerine de yağar.
böyle daha bi anlamlı oldu sanki..
yağmur için önemli mi bu?
yağmur için yağmak önemlidir, benim için bulut..
gözlerim bulutu görmeseydi yağmuru beklemezdim..

huzursuz gecenin ilerleyen sularıydı, her yanım ıslak, kaldırımlar sokak ışıklarının aydınlatamadığı kadar renksizdi. ben gölgedeki orta oyuncuydum sen beyaz perdesi gökyüzünün. yıllarımı verememiştim sana oysa. yıllarımı bir aya sığdırmış içine yok oluşumu katmıştım. günlerin getirdiği huzursuzluk saatlerin sensizliğinde birleşiyordu. nerden tutsam elimde kalan öksüzlüğümle buluşturdum gözlerimi, nerden baksam sen güzeldin. nereye koysam adını ismime sıfat oluverirdi anlamsızca.
elimi verdim ellerine, sen bana kendini veremeyecek kadar düşünceliydin. ölümün soğuk çekmecesi gibiydi, hava yağmurlu, bulutlar ıslak, güneş bi hayli kurutuyordu dilimdeki adını. ıslığımla çağıramadım seni duyamadın bendeki seslenişi durduramadım sana seslenişimi.
bir zafer bayramıydı yanilgiyle başladığım eylül.bu gece ellerime sensizliği tanıştırdım. gözyaşlarını saklarcasına ceplerimde duruyorlardı. konuşamadığım şeyleri yazıyordu parmaklarım.. bıraksam ellerimi ellerine kaçacak kadar senindi..
özlem kapıya dayanmış bir kadın, hava karanlık. birazdan yağmur kapıyı çalacak kadar yakın sabaha..
bu gece öğretti bana bi yazar, kadınlar yazılarının noktalama işaretleri kadar önemsiz olduğunu. peki ya bu noktalar onları koymadan bitmiyordu hiç bir hikayesi kitapların...
tek nokta bitirir
iki nokta devam eder
üç nokta sonsuza gider...
hangi noktalama işareti keşkelerin yerine geçer
hangisi baştan başlatır hikayeyi
hangi birini kullansam unutturur boynunun inceliğini.

havuzdaki aptal balık gibi seni unutup unutup tekrar bulmak istemiyorum..
belki bu hoşuma gidiyor ama bu sefer olması diyorum. ne hayal olsun ne gerçek..
umutsuzca sevebilmek, sonunu görmek beni sana yaklaştıran buydu..
mesela çok yakıştı ellerin ellerime, çok uzaklaşmadı mı şimdi onlar birbirine..

tekrar et.
tekrarı yok..
elimi tut, dokunma bana...
ıslat dudaklarını bırak kaysın ruhumda..

uzun cümleler kurmaya nefesim yetmiyor artık seni betimlerken..
göçebe yaşıyorsun göğsümde, nefesimle zehirliyorum seni. sen ölünce içimde, sıra bana gelicek biliyorum. yavaş yavaş bende ölücem, sebebine kanser diyecekler. bu yağmurlar neden oldu herşeye, diyecekler, seni kimseler bilemeyecek. nasıl bir tedavi seni çıkartır içimden? nasıl bi söz seni terkettirir benden..
duymak istediğin şeylere dilim varmıyor bi türlü..
kabul ediyorum yenildim.. yenilmeden önce yenilendim, daha yeni buluyorum eskilerimi..

eskicileri severmiş
çok şarkı bilirmiş
çok düşünür çok susarmış
teni deniz kokarmış
utanırmış hep utanırmış..

Sevgilim sabahın erkenini seviyor,
ben geceyi ve esmerliğini onun,
o dorukları seviyor, korkuyor bundan
ben rüzgarla buluşan tepeyi, tuhaflığı,
ona bir yeşil gülümsüyor,
ben, hayatı delice sevdiysem nasıl,
diyorum, seni de öyle.
O kendi boşluğunda oyalanan günlerde
canı sıkılan bir çocuk gibi uyuyor,
ben göğe bakıyorum geceden,
kendi çukurunu bulmuş deniz gibiyim
diyorum, yanında,
o sabahları eğilip öpüyor denizi.

b.k.

Yağmurlar yağmıyor mu inceden ince
Rüzgarlar esmiyor mu serince
Bir sigara yakıyorum efkarlanarak
Çıkıp karşıma sen geliyorsun
Saçların ıslanmış oluyor
“Gel” diyorum duymuyorsun beni bir türlü
Seni böyle hayal meyal yaşamak çok zor
Uzanıp tutsam diyorum incecik ellerinden
Ellerim boşlukta kalıyor.

yavuz b.b.

https://www.youtube.com/watch?v=e9ECbVvkZ8I
bu da burda dursun dinler biri bir gün

Oysa tasarlanmamış bir toplamın var senin, yazmayı öğrenip okumayı sökememiş bir yavru tanrısın sanki bir gece tutuklanıp evden alınmış, nakil aracıyla ücra yerlere doğru yola çıkan. Fıkra anlatsam ağlıyorsun. Nesin sen?

Oysa tasarlanmamış bir bırakışın var senin, içimi boşaltıp zütüren karalığın o cesetlerle süslü bir bayram kasabasına giren soğuk namlulu haydutlarına uygun masumiyeti, sevgilimsin diye söylemiyorum, ölsen leşin sayılırım, aklında olsun..

Merhaba sevgilim
Kaç gündür nerelerdeydim hiç haberin yok. Bana kızgınsın, kırgınsın biliyorum. Belki acıtmıyordur artık canını eskisi kadar.
Bunca karmaşanın içinde bulduk birbirimizi. Onca yalanın içinden çıkardık masumiyetimizi. Bana yaşattığın ve sana yaşatamadığım binlerce güzellikler için, yüreğimin tam ortasına çakılıp kaldiğin için (ki orası hiç kurumayan bir ırmak gibi akıcaktır) teşekkür ederim.
Biliyorum senin kadar çok sevemedim bırakamadım kendimi saçlarını savuran, ellerini ısıtan yaz rüzgarlarına. O kadar pisliğin içinde zor avuçlarını korkusuzca öpüp yanaklarıma bastırmak. Kokunu korkusuzca içimde tutabilmek.
Gözlerinde kaybolduğum kadınım, sevgilim zor bunları sana söylemek; dudaklarımızı ısıra ısıra dişlerimizi sıka sıka yaşayacağız. Dokunduğun ellerimi seve seve uyucam artık. Coğu zaman uykusuz kalıcaz.
Senin bildiğin bilmediğin bunca şeyleri yazmanın ne kadar boş olduğunu anlıyorum. Bütün ruhumla yalansız söylüyorum seni çok seviyorum. inanmadığım aşkı bana hissettirdin için yüreğimin en derininde, senin hakkını ödeyemem..
Seni hep yüreğimin en temiz köşesinde kilitli sandıkta saklayacağım.
Hoşçakal gönül gözüm hoşçakal yağmur yüreklim...

kabuğunu koparmadan
ne bir elmayı soyabildim
ne de iyileştirebildim bir yaramı
ama karşıma çıkınca
kızmadım hiç elma kurduna
bendim çünkü bıçağı saplayan
onun yurduna..

demiş sunay abi..
bugünlerde böyle işte neresinden tutsam elimde kalıyor. hep ben suçlu çıkıyorum mahkememde. yargısız infazdan müebbet alıcam biliyorum. hakimin gözleri üzerimde. suça meyilliyim suçun sen olmadığı dünyada. potansiyel bir katil yaratıyorum potansiyel bir aşık modunda.

Aşk; bilerek ve isteyerek bütün geceler uykusuz kalmaktir. sabah olsun istersin bazen. Bazen gece hic bitmesin dersin. Aşk bir hastaliktir. Insanoglunun tedavisini hic bir zaman bulamayacagi bir hastalik. Insan disinda hic bir canlinin tadamayacagi bir hastalik. Insani seytandan ayiran tek özellik. Hayatinin en taktan ve hayatinin en guzel gunleridir. Aşiginin ismini en güzel sen söylersin. Kutsallaşır dudaklarindan cikarken. Hele ki ilk defa gerçekten aşık olduğunu hissediyorsan onu herkese anlatmak istersin ama ayni zamanda kimse bilmesin istersin.. ey aşk öyle taktan biseysin ki seni hiç kaybetmek istemiyorum. Nefes olsan nefesimi tutarim o derece seviyorum onu..

eğer allah insanlara âşık olmasaydı, insanların o’na âşık olmaları mümkün olmazdı” (maide, 54)

Editler; imlā..

ziyarete gelmistim sadece, fazla uzun surmezdi hasta ziyareti ama sen beni doktor olarak atadin tek yatakli evine. Haklisin elimde ne bir cicek ne bir biskuvi fransiz ozentili. Cok uluslu bedenini ziyarete gelmistim oysa madrid sokakalari gibi ince bileklerinden opup gidecektim. Yatili misafirlik bana gore degil rahatsiz etmiyeyim seni gece gece. Simdi sevgilin cikiverir yureginin zindanlarindan. Isyan baslar, butun bulutlar yagurlari tutar corak olur topraklar.
Bir film bulur seyrederiz dilini anlamadigimiz. belki bir hint filmi müzikal. Belki brezilya dizisi bol entrikali. Basrolde sen, finalinde kendini asan hizmetci ben.
Eyaletlere ayrilmis bedenine turisttim ben bu multeci duygular nerden cikiverdi simdi. sokaklarinda kalamam ellerim kolay kolay isinmaz benim. Sen antartikaya yolalan gemiydin ben guvertende sigarasini tutturen kacak yolcu. Murettebat sorsa biletimi kendimi buz gibi sulara atacagim. O kadar sucluyum bedeninde.
Yatagina ziyarete gelmistim oysa kenarda biraz soluklanip biraz sana doyup kalkacagim nasilsa..

Vatansiz dudaklarinda vatanimi bulmaya geldim..

Gozlerinin ardindan dolansam ruhundan bir bir koparip ruhumu tamalasam..

Dudaklarin isyan kadar kirmizi
Dudaklarin jilet agzi her opusumde kanardi kanla karigib bir yagmur yagardi ben cocuk gibi kanardim dudaklarina..
bir yokluga agib olmak unutup benligi anarsist arilar gibi (ozunun icinde bagimli) senin ruhunu tamamlayip bir devrim baslatmistik bizim olmayan yataklarda.
Gozlerin gunah bana kutsal kitaplarla sabit. Gozlerin gunahin esanlamli kelimesi. Karanlik gecelerden biriydi uzerimde sen gozlerindeki disi seytanla tanistim o gece. Bana herseyi anlatti. yuzundeki peceyi sokup bana gulumsedi gozlerin varligini kanitladi..

Gecenin onikisi. kasim. oldugu kadar ayaz istanbul gecesi bos otobus duraginda beklemek gibi seni.
Tum sevdalara inat bir sevda kursak bahcesinde menekselerin, evimizin duvarlari sircadan, yatagimiz elmastan, yorganimiz bugulanmis sicaktan..
Bir sevda kursak ormandan icinde tanri icinde hayvanlar, yapraklar dokulse baharin tomucuklanan huznunden. Bir sevda olsak kandirilmis asklara inat ihanetin sogukluguna tebessumle bakan evlat kadar sicak. Seni ne cok yaralamislar ben ne cok kan kaybetmisim. Seni kim vurdu gozlerinden neden bakiyorsun gozlerime kahverengiye bulandi ustum basim. Sonbaharin ilk gunleri kadar sasirmis yapraklar, gozlerin cinar yapragi kadar kirmizi aglak. ellerin merakli cocuk gibi heycanli titrek. Tutusturuversek cumle alemin onunde ellerimizi. tutusturuversek yuregimizden birbirimizi, tutusturup yaksak bedenlerimizi..
unutup gelmisi gecmisi bir sevda kursak birakip asklari geride..
ben sonbaharin yapraklarinin intiharini izlerim koca agac altinda sonra bir yagmur ceker beni kendine sonra bir yaprak tutunamaz dalina daha fazla sonra bi yagmur yagar agaca sonra bir yaprak duser avcuma..en sevdigim kitabin en sevdigim sayfasina koyup yapragini cinarin yillar sonra unutup acarim kitabi bir baska aska..ū

Deprem sonrasıdır
Yalnız sağlam binalar ayakta kalır bidanem
En iyisi çifte su verilmişidir çeliğin
Ben yüreğimin dalında oymuşum teknemin omurgasını
Bu fırtınayada dayanır bidanem
Bir ilk ekim haftası istanbulda
Elele olabilmek ümidi
Adam olana sevdayı gurbettede yaşatır
Adam olana sevdayı yad elde de yaşatır bidanem..

Cem Abi'den..

Kapinin ardindaki ates sogutulmus ruhumu yakmaktaydi. oysa benim istedigim bi kac korkusuz adim atmakti dudaklarinin ucurumlarindan. Kucuk kadinin aklindaki kocaman adamin yavas yavas silinirken silueti manzarasinin, kadin coktan yolalmisti ufka acilan kucuk sandalinda.ne tekne nuhun teknesi ne ben o teknenin yolcusu kadar masum cocuktum. Yakistirmiyor yakismiyordum. cok gec kalinmis bi hikayeyi olu bir cocugun sagir kulaklarina fisildamakti yaptigim. Bedeninde iz surdugum avdi ask. Bedenine yuz surdugum kutsaldi ask. kulaklarina fisildadigim gunahti ask..

sulara hasret deniz kokulu kadın ve ışığını yakamozdan alan çorak bir adamın hikayesiydi bu.ağustosun serin akşamüsterinin titrekliği ve gün doğmamış sabahında ilk vapura yetişme telaşıyla yastığın altında unutulmuş bi kaç damla gözyaşı (sebebi çaresiz ayrılıklar)
bu alemde değil aitliğimiz birbirimize. alem içindeki alem içimizdeki sen ve ben alemi. bir çocuğun uykusundan uykuya uyandık beraber eylül rüzgarlarıyla yosun kokulu..
sen çok sevdin anlaşılmayı ben toprak gözlerini senin. kök salmış gibi kımıldamadan durmak gözlerinde üç noktalı hikayeler düzmek senin faziletli bedenine hece hece..
her bir hücrene adımı fısıldamam gerek.. unutma beni...

keşke diyorum. olmasaydın diyorum. yalnızlığımda elime su dökmeseydin.
ne biliyim belki hiç tanımasaydım seni daha mutlu olmazdım ama
ama ayrılık zor iş..
sana içimdekileri elbette anlatamam açık seçik. mecazlarımı kullanırım bunun yerine sende anlarsın beni nasıl olsa..
hangi şarkıda geçiyordu "içinde gözyaşı vardı küçücük bir adamla". neden hep aynı ayrılıklar?
düşündükçe dibine batıyorum, düşündükçe senden uzaklaşıyorum ruhuna dokunuyorum. seni düşünmek beni sana dokunduruyor sana dokunmak beni ellerinle tanıştırıyor yeniden.
seni düşünmek beni sana yazdırıyor..
diyorum bazen hiç bitmese bu yüzden kendimden tiksiniyorum..
bazen pişman olmak istiyorum, bazen ölüyorum bazen yaşıyorum..
bazen yanında çoğu zaman kendimleyim.
ben bile kendimi bu kadar çekemezken senin bana yüreğini teslim etmen beni çıkmazlarda sürüklüyor.
ölüyorum diyorum yaşıyorum
tam yaşarken ölümü düşünüyorum..

çişmican diye isim mi olur amk