cipralex

bundan bir kaç ay önce tv de yayınlanan bir dizide set görevlisi olarak çalışıyodum. başlarda iyiydi güzeldi. bi süre sonra çalışma saatleri yormaya başladı. sosyal hayat sıfıra indi. bunlar sektörde çalışanlar için olağan şeyler ama benim canımı sıkan amötör bi ekiple çalışmaktı. işi aşırı zorlaştırmalarından bıktım diyebilirim. en basit örnekle akşam 10 da paydos edilirken biz dopoya malzeme toplama/bırakmaya vs giderdik. halbuki o saate kadar bi gibim yapmadan boş boş takılıyoduk sette. depodaki işleri halledip eve gidene kadar saat 3ü buluyo. hoop sabah 8-9 da tekrar iş başı. bir oldu iki oldu sesimi çıkarmıyorum ama yeter mınah biz de insanız. nyse uzatmayayım işi bırakmaya karar verdim ama öyle zart diye bırakamazdım sözleşme falan var. işte o ara hasta olmaya karar verdim. yine o depoyaya malzeme zütürdüğümüz/depodan malzeme yüklediyip gece 3 te eve geldiğim günün sabahı işe gitmedim. sabah saat 9 gibi setten aradılar. telefonu arkadaşıma açtırdım. senaryo şuydu : gece eve gelince bayılmıştım. şu an uyuyorum. öğleye doğru hastaneye gideceğim.

aşırı halsizlik baş dönmesi uyku problemi bayılma belirtileriyle öğleden sonra acile gittim. kan testi ekg ıvır zıvır prosedür uyguladılar. bi şey çıkmadı haliyle. beyin cerrahisine yönlendirdi acildeki doktor. bu gün pazar yarın gidersin dedi. iyi dedim.

akşam aradım şefi böyle böyle acilden bi şey çıkmadı tomografi(beyin filmi sanırım tam adını bilmiyorum) çekilecekmiş yarın tekrar gideceğim dedim. iyi yarın haber ver dedi.

sonraki gün tomografi çektirmeye gitmedim. akşam saatlerinde şefi arayıp tomografi çektirdiğimi sonuçların 1-2 haftaya -durumun aciliyetine göre sonuçların çıkmasını erteleyebilir hastahane diye kalmış aklımda- çıkacağını söyledim. baş dönmesi denge kontrölünde zorlanma vs gibi durumlarda kulak burun boğaz yetkili bi abi sayılırmış yarın da kulak burun boğaza gideceğim diye ekledim telefonda.

sonraki gün kulak burun boğaza da gitmedim. oradan da bir şey çıkmayacaktı. şefi kulak burun boğazdan da bir şey çıkmadığını pgibiyatriye sevk edildiğimi söyledim.

daha önce buna benzer bi sorunu gerçekten yaşadım ve aynı safhaları geçirdim. hiç bi testten filmden bi şey çıkmadı pgibiyatri sevk ettiler. ama o zaman pgibiyatriye gitmemiştim. bu sefer acile ve pgibiyatriye gittim sadece. hatta taksim ilk yardımda tam hatırlamıyorum ama 90 liralık senet gibi bir şey imzalamıştım noldu bilmiyorum.

her neyse gittim pgibiyatriye anlattım durumu. çalışma saatlerinin düzensizliğinden baş dönmesinden vs bahsettim. çok yoruluyorum çalışmak istemiyorum vs vs ama sözleşme imzaladım dedim. baştan savma bir kaç soru sordu doktor. 1 hafta rapor verdi, ilaç yazdı. ilaçları kullan haftaya tekrar gel dedi.

aradım şefi bire bin katarak anllattım durumu. işte uykularıma dikkat etmeliymişim, yorulmamalıymışım vs vs. tamam o zaman şirkete git çıkışını al dedi şef. normalde iş konusunda çok titizimdir. hayatta kimseyi yarı yolda bırakmadım bırakmam. ama bu durum farklıydı biraz.

benzer durumlarda bu yolu uygulayarak işten kolayca ayrılabilirsiniz. ama dikkatli olun. rapor olayına dikkat edin. rapor konusunda direkten döndüm.

şimdi ben bunu niye anlattım?

doktorun yazdığı reçetede yazan ilaç cipralex'ti. teşhis de anksiyete. normalde allaha şükür doktora hastaneye pek yolum düşmedi. yukarıda saydığım sebeplerden ötürü bir kaç kere gittim. bir kaç kere de ufak tefek yaralanma gibi nedenlerden gittim. anksiyetenin ne olduğunu araştırdım internetten. belirtileri fazlasıyla vardı bende ama doktorun yazdığı cipralex'i hiç kullanmadım. ağrı kesiciden başka hap kullanma taraftarı değilim. onu da kırk yılda bir kullanıyorum.

sonuç olarak başlığa entry giren anksiyete mağdurları. bu ilacı kullanmalı mıyım kullanmamalı mıyım? ilacın ne etkileri var. neyi değiştiriyo? uyku düzensizliği, dünya gibime minare zütüme gibi durumları tetikliyo mu? detaylı bilgi verebilirseniz sevinirim.

doktorum obsesif kompulsif bozukluk, major depresyon ve strese bağlı gastrit tanılarıyla verdi bu ilacı. ilk bir hafta 10 mg'lık tableti ikiye bölerek kullanmamı, bünye alışınca dozu arttırmamı söyledi.

ilk 10 günlük yarım doz (5mg) deneyimlerim
ilacı gece yatmadan birkaç saat önce almaya başladım böylece yan etkilerini gece uyurken çekeyim de uyanınca veya gündüz milletin içindeyken rezil olmayayım falan diye.

öncelikle geceleri uykuya dalmada zorluk, hafif çarpıntı yaptı. sonunda uykuya daldıktan sonra gece çişe kalktığımda hani televizyonun kapalıyken yanan stand-by ışığı falan var ya kırmızı nokta, onlar böyle acayip falan gelmeye başlamıştı garip bi ışığa duyarlılık çektim ilk hafta. sabahları uyanmak da neredeyse imkansızdı. sanki üzerimde fil oturuyo gibiydim ilk 1 hafta 10 gün hep öküz oturuyo gibiydi üzerimde. hastalıklarıma da zerre kadar faydası olmamıştı. prozac ve lustralin aksine iştahımda değişikliğe sebep olmamıştı bu ilaç.

10. gün ve sonrası

yan etkilerin zamanla azalmasıyla dozu artıracak cesareti kendimde buldum. artık uykuya dalabiliyordum ışığa duyarlılık ve sabah yataktan kazınarak kalkma dürtüsü kaybolmuştu.

böylece ilacı tam doz (10 mg) kullanmaya başladım. 2-3 gün yine ilk paragraflarda bahsettiğim yan etkileri çektim ama bu sefer bunlar çok daha çabuk kayboldu.

çok garip rüyalar görmeye başladım. unuttuğum şeyler açığa çıkmaya falan başladı.

3. hafta ve sonrası
sonunda ilacın ufak tefek faydalarını görmeye başlıyorsunuz. normalde olsa bağırıp çağıracağınız olaylara gibtiret be olm hallederiz dürtüsü geliyor içinizden. ilk başlarda bu dürtü baskın olmasa da içinizde oluşuyor hani. yani olaya yine fazla tepki verip sinirlenip bağırıp çağırıyorsunuz ama içinizde sizi yavaşlatan bir etki büyüyor derinlerde yavaş yavaş.

1. ay ve sonrası
ay o çocuk çok cool yaa yeaaa
adam raat abi
vs. tarzı sözler sizin için sarf edilmeye başlıyor.

bi bakıyosunuz ki "gibimde mi" kalıbı dilinize dolanmış.

sabah ereksiyonlarında azalma var. ilk posta yine de eskisiyle aynı ivmede takılıyor ama 2. ve 3. postanın gelimi 10x gecikiyor. performans olarak çok iyi ama alınan zevk azalıyor.

3. ve 6. ayda editleyeceğim burayı. okuyan şukulasın da unutmayayım buraları. nick-altına da ayır demem. hadi eyw.

4 yıl sonra gelen edit: arkadaşlar görünüşe göre cipralex açtığınız başlığa dönüp editlemeyi unutturuyor. başlık açarken ilaca başlarsanız iki kez düşünün.

herkes bi şeyler yazmış bende 6 ay kullandım ve bende yazıyım.

öncelikle panik atak, depresyon ve uzun zamandır olan anksiyetem için çok ilaç kullandım. kesinlikle en iyisi

depresyon için tranko buskas yazdı doktor. sonra karaciğer yağlanması sorunu çıkardı bu ilaç bende.ama gerçektende mutlu ediyordu.

panik atak hayatımı giben hastalık 1 seneden biraz daha fazla bir süre önce ilk panik atağımı oldum. klagib şeyler yapıldı. kalbe bakıldı beyin tomografisi kulak burun boğaz bilmem kaç tüp kan vermeler falan. baş dönmesi, sersemlik,düşücek gibi bir his oluşması falan panik bozukluk panik ataktır. hepsi vardı ve ben panik ataktım. doktor doktor gezdim atarax verdiler huur cocukları iğrenç bi ilaç hiç bir taka yaramadığı gibi daha kötü yaptı.

sonra farklı bir doktora gittim. cipralex dedi. aldım kullandım tamam. ulan gibim öldü be.beyler size şöyle söyleyeyim. hani sabah kalktıgınızda gibiniz kalkık olur ve siz ona sorunmuş gibi bakarsınız ya.artık ben sabah kalktıgımda gibimi yatağa sürtüyorum kalksın diye kalkmıyo. gitmiş valla. otuzbire falan devam ediyorum.tam ereksiyon olamıyorum. çok moralimi bozdu. günde 2 posta atıyorum gene ama bilmiyorum ereksiyonu bitirdi. gerçekten bu ilaç unutkanlık yapıyor.amk kızın teki sordu bir keresinde merhaba kaçıncı sınıfsın diye. sınıfımı unuttum zor hatırladım.

haaa hastalıgı bitirdi mi?kullanırken bitirdi tabi. panikler gibildi gitti. ilacı kullanırken çok garip rüyalar görüyodum. sıçrayarak kalkmalar falan oluyodu. dıbına koyım ilk 2-3 gün böyleydi. sonra alıştım. şimdi bakıyorumda ilacı kullandıgım zamanlara gerçekten çok sosyalmişim. şimdi ne miyim? alışveriş merkezlerine falan giremiyorum. bakkaldan öteye gidemiyorum. çok kötüyüm beyler çok. dine olan inancımı kaybediyorum yavaş yavaş. hayattan zevk almanızı engelliyor bu panik atak. eskiden metroya binerdim. şimdi düşünüyorum ulan ne metrosu kapalı yerin altında çok korkunç bir şey falan. hayatta binemem. şimdi evde oturuyorum hep. pgibiyatrime son kez gittiğimde bırakıcam dedim. tamam dedi bi test yaptırdı.tam geçmemiş dedi. xanax önerdi dıbına koyım dedim.o ameliyata giren hastalara falan verliyo o derece at gözlüğünden farksız bi ilaç. nerde eski delikanlı halim. biri elini kaldırsa 3 tane yumruk çakardım elini kaldırmadan. lisede 9. sınıfken 12 lerle mevzu yapardım amk. korkusuzdum beyler. garip ama böyle korkusuzdum. çok kötüyüm olm geri dönmek istemiyorum başka seçenek olmalı.bu hastalıgı yaşayıp geçiren varsa ulaşsın. hayat kurtarsın.

kalın sağlıcakla