Dere kenarına gelmiştim... Ortada kimseler yoktu...
Yolda giderken telefonla Cemal'i arayıp annemin yanında durması gerektiğini. Mümkünse onu Selda ablalara zütürmesini rica etmiştim.
Neyse ki dediğimi yapmıştı , içim rahattı.
Bir şey olacaksa da bana olmasını istiyordum.
Dere kenarına gidip oturdum.Çalı çırpı ile ateş yakıp gölgelerin gelip gelmediğini izlemeye başladım... Ortada bir hareketlilik yoktu... Biraz zaman geçtikten sonra ateşin şiddeti artmaya başladı ve ortalıkta gölgeler cirit atıyordu.
Ortalığı kahkahalar ve gülüşme sesleri inletiyordu...

Ben kafayı yiyecek dereceye gelmiştim... Derenin bir ucunda babamı görüyordum... Yanına beni çağrıyordu. Gitmek için can atıyordum ama yarı da kendimdeydim.
Onun babam olmadığını biliyordum. Kafamı diğer yöne çevirdiğimde bu sefer annemi görüyordum... O da beni yanına çağrıyordu ama ne gözleri ne de elleri anneminkilerdi...
Ben bu olanları izlerken çalılardan küçük bir çocuğun beni izlediğini gördüm...
Bu çocuğu tanıyordum...
Bu o adamın çocuğuydu... Henüz daha 10 yaşında olmasına rağmen bizim köyümüze nasıl gelmişti.
Hemen ayaklarına baktım , evet bu oydu.
Karşıma geçti , sesini ilk defa duymuştum.
Sesi bir çocuk için çok kalındı... Benimle sohbet etmeye başladı , onun oturmasıyla gölgeler bir an kaybolmuştu.

SON UYARIM...
BUNDAN SONRAKi METiNLERDE RiTÜEL iÇiN GEREKLi MALZEMELERi , OKUNAN DUALARI , CiNLERiN YAPTIKLARI VE YAPABiLECEKLERi ŞEYLERi , BÜYÜ YAPIMINI AÇIK BiR ŞEKiLDE ANLATACAĞIM.
DAHA ÖNCE DE PEK ÇOK UYARDIM AMA KUL HAKKI ALMAK iSTEMiYORUM.
KORKACAK ARKADAŞLARIN RUH VE SiNiR SAĞLIĞI iÇiN OKUMAMALARINI ALLAH RIZASI iÇiN RiCA EDiYORUM.

Yaşına göre çok olgun konuşan bir çocuktu...
"Selamun aleyküm" dedi
Seldıbını aldım... Artık hiç bir şey bana ilginç gelmiyordu.
"Biliyorum beni hatırladın , belki şimdi korkuyorsun ama senin iyiliğin için burdayım." dedi.
"Seni buraya kim gönderdi" dedim
"Samme benden ailemi aldı... Oğlumu ve eşimi öldürdü" dedi.
Şaşırmıştım... O adam ve yaşlı kadın senin oğlun ve eşin mi dedim.
Evet der gibi başını salladı...
Şimdi bizler için intikam zamanı evlat dedi...
Söyledikleri beni adeta hiptonize ediyordu...
Bu köyü bildiğin aşikar... Senden istediğim malzemeleri getirmen gerek... Gün doğmadan bu iş halledilmeli dedi...
Tek başıma gidemeyeceğimi söyledim... Bu gece bu iş halledilmezse akşdıbına bir yakının daha kaybedebilirsin dedi... Bu dediklerinden sonra gitmemem imkansızdı.
Nelere ihtiyacımız olduğunu sordum...

"Evvela köye gidip 2 bakır tepsi bul... Ardından ahıra gidip koyun pisliği topla gel... Daha sonra ormana gideceksin.
Defne ağacının yapraklarını toplayıp benim yanıma gel... Ormanda sırtı sana dönük ağaçlara bakan beyaz elbiseli kız çocukları görürsen de yanlarına gitme... Sana belki zarar vermezler ama onları görmek de hayırlı değildir" dedi...
Dediklerini yapmak için köye doğru yol aldım... Patikadan yürürken bir sigara yaktım ve eski hayatımı ne kadar özlediğimi farkettim...
Bir hiç uğruna hayatım mahfolmuştu...
Evimize gidip bakır tepsiler aldım , tam odadan çıkacakken annemin pencereden bana ters ters baktığını gördüm. Yüzü bembeyazdı , yüzünden öfke saçılıyordu...

Onun annem olmadığını biliyordum... Gözlerimi yumup dua ettim.Ve ayaklarına baktım. Ayakları tersti. Ayaklarına baktığımı anladığında çığlık atarak ormana doğru koşmaya başlamıştı.
Arkasından bakmadım bile , yoluma devam ettim...
Köydeki mandıranın ahırına girdiğimde ise ahırın içinde taso oynayan 4 tane çocuk gördüm... Belliydi , onlar da cinlerdendi.
Ama onlara da aldırış etmedim , koyun keçi pisliği alıp çantama koydum.
Kapıdan çıkarken beni oyuna çağırdılar , yanlarına gitmeyince onlar da sinirden bağırıp koyunlara keçilere zarar vermeye başladılar.
Hayvanların acı çığlığını duya duya köy yolundan , patika yola doğru yürüyordum... Her ağacın başında beni izleyen cinnileri görüyordum...
Her ağacın kökünde
"Vel üezü zubariyeşh" yazıyordu...

"Vel euzü zubariyeşh" yazısı her yerde gözüme gözüme giriyordu... Okumamaya çalışıyordum... Bu yazı cinnialara onlara aşık olduğumuzu ve bizi kendi alemlerine katmalarını talep ettiğimizi ifade ediyordu...
Binbir zorlukla bu yazıları okumadan dere kenarına çocuğun yanına kadar gittim... istediklerini bıraktıktan sonra , birlikte defne yaprağı toplamak üzere yora koyulduk...
Yürürken yine ayaklarına bakıyordum... Evet , bu o çocuktu... içim rahatlamıştı.
Ormanda defne yaprağı ararken , durmadan dua ediyordu.
Birlikte nihayet yaprakları bulmuştuk ve tekrar derenin başına oturduk.

Yaprakları topladıktan sonra dere kenarından eşyaları almaya geri gittik... Bu çocuklayken sanki cinler saldırıyı kesiyor gibiydi , ağzı dua etmekten hiç durmuyordu.
Bu ritüeli burda yapamayız dedi... Gölgelerin üstümüzde hareket etmesi gerekiyor dedi...
Yakınlarda bir mağara olduğunu ve orda bu ritüeli yapabileceğimizi söyledim... Birlikte oraya doğru yola çıktık...
Mağara eski bir mağaraydı... Köyün sarhoşları orda takılır , alkol alırlardı.
Temiz bir yer bulduktan sonra iki bakır tepsiyi aldı. Birini kendi önüne birini benim önüme koydu... Önce nas ve felağı okuduktan sonra bu iki tepsiye su döktü... Arkasından da ayetel kürsi okuyordu.
Ben de onun yaptıklarını yapıyordum...
Daha sonra Aranice "vele hümme Allah'ı ani muhafazid" diyip koyun pisliklerini oturduğu taşın altına sürdü... Aynısını ben de yaptım...
Ve en son defne yapraklarını ikimizin suyuna döktü ve fatiha suresini okudu... Bütün bunlar olurken yaktığımız ateş şiddetlenmeye başlamıştı...
"Hazır mısın" diye sordu
Hazır olduğumu söyledim...
Ve ritüele başladık... Samme yanımızdaydı...

SAĞLIK SORUNLARIM NEDENi iLE BU KADAR UYKUSUZ KALMAM SAKINCALI OLABiLiYOR... HERKESE iYi GECELER , iYi SAHURLAR
YARIN DEVAM EDECEĞiM
ALLAH ALEMLERi , ASLi EFENDiSi OLARAK ADEMOĞULLARI iÇiN YARATMIŞTIR

Çocuk seri halde dualar ediyordu... Ben de elime verdiği kağıttaki yazıları okuyordum.
Ateşin ısısı yüzümüzü yakacak kadar yükselmiş , mağara sanki depremin tam ortasında gibiydi.
Ve nihayetinde söylediği sözcükler işe yaramıştı...
Karanlıklar içinde gözler belirdi... Şekilleri , şemalleri belli olmuyordu. Gördüğümüz tek şey kan kırmızısı gözlerdi...
Sürekli hareket ediyorlar , ateşin aydınlattığı noktalara gelmiyorlardı...
Çocuk duayı kesip , ayağa kalktı...
"Sesleri duyuyor musun ?" dedi
"Ne sesi ?" dedim
"Duyacaksın , bekle... " dedi...
Tüm dikkatimle seslerin gelmesini beklerken nihayet , beklediğim ses gelmişti...
Sesini ilk kez duyuyordum... Bunca zaman bana annem , babam olarak sık sık gözükmüştü ama bu onun kendi sesiydi...
Hayatta duyduğun en güzel sesti belki...
"Yardım et" diyordu...
Karanlığın içinden bembeyaz elbisesiyle bana doğru yürüyordu... Söylediği tek şey "Yardım et"...

Kabuslarımın ilk zamanlarında gördüğüm , elleri kolları bacakları oluşmamış , alnında tek bir gözü olan , ağzı burnu olmayan bir bebek vardı elinde...
Samme bana yaklaşıyordu... Attığı her adımda gözleri renk değiştiriyor , ayakları git gide çirkinleşiyor , yüzü o ifrit halini alıyordu...
Çocuğun Samme'ye doğru koşup onu def etmesiyle kendime geldim...
"Velha suna kevser , velha suna kevser" diye bağırıyordu...
Samme ormanın derinliklerine kaçıyordu... Ateşimiz sönmüştü.
Gülüşme sesleri artıyor , beynimiz gürültüden sancılanıyordu...
"O çocuk" dedi
"Senin çocuğun muydu ?"
Benim Samme ile bir münasebete girmediğimi açıkladım...
"Cinnialar ile münasebete girmek insan ile münasebete girmekten farklıdır... Eğer ki o çocuk senin ise ya onlar seni alacak ya sen onları... Bunun başka yolu yoktur... " dedi.
Ne yapacağımızı sordum.
"Bu gece güzel bir uyku çekelim , beni evine misafir eder misin" dedi.
istemeye istemeye kabul ettim , eve doğru yürüdük...
Yol boyu dua ediyordum , bi yerde nas-felak okumaya gelmişken
"Sakın" dedi...
"Nas-felak Allah huzurunda ve cinlerle iletişimde kullanılır... Gecenin bir vakti ıssız bir yerde , cinlerin çok olduğu bir yerde bu duayı okumak seni onlara hedef eder" dedi.

Eve doğru yürümüştük... Bahçeye geldiğimde evin önünde kalabalık olduğunu farketmiştim.
Bizim evimizin bahçesine bakıyorlardı...
Bu annemdi...
Yere çökmüştü... Beyaz elbisesi kan revan içindeydi... Elleri kanlıydı ve dev bir bıçak vardı elinde...
Çok sevdiği köpeğimizi kesmişti...
Kendisini duvara dayamış , ona doğru gelenlere bıçak savuruyordu...
Annemi öyle görünce ağlamaya başladım , o da bana bakıp ağlıyordu...
Hayatımız bitme noktasına gelmişti... Artık sırf bunlardan kurtulmak için intihar etmeyi bile düşünüyorduk...
Çocuk insanları dağıttı... Kimseler kalmamıştı.
Yavaşça annemin yanına gittik... Sürekli çocuğun suratına bakıyordum...
Anneme umutsuzca bakıyordu.
Annemi alıp eve çıkardık...
Hala normal değildi ama sorularımıza cevap veriyordu.

Çocuk benden önce davranmıştı
"Bu köpek... Size başta insan gibi mi göründü" dedi...
Annem şaşırmıştı , göz bebekleri büyümüştü
"Evet" dedi , bir yandan da ağlamaya devam ediyordu...
Çocuk annemin avcuna baktı... Avcunda "mihem vecine" yazıyordu.
Bu aranice "çocuğunu al" demekti...
Anneme saldırmışlar , onun tenini canını acıtarak bana not bırakmışlardı...
Çocuk sonrasını dinlemedi , annem de çok anlatmak istemiyordu zaten...
Annemin yanına gidip ona dualar okudu , 10 dakika geçmeden de annem uyuyakalmıştı.
Ellerini halat ile bağladı , yatağına yatırdı.
Annemin gece bize zarar verebileceğini söylemişti...
Sebebini sorduğumda
"Cinnialar erkeklere aşık olur , kadınları öldürmek ister... Senin yanında annen dahi olsa , çevrendeki her kadını öldürecek sıra sana gelince de seni öldürecektir" dedi..
"Kan bağın olan bir başka kadın var mı?" diye sordu.
Yoktu... Sadece annemle kan bağım vardı. Ananem ve babannem rahmetli olmuştu. Halam , teyzem de yoktu... Başka kan bağım olan insan tanımıyordum.
"Bu konuları sonra konuşuruz" diyip uyumak için odama çıktık.
Henüz odama girmeden
"Olmaz... Burası olmaz." dedi.

"Bu oda , burayı mesken edinmişler... " dedi.
Odanın çok klrli olduğunu söylemişti.
Ben titiz bir adamdım... "Nasıl yaa , temiz işte" dedi.
Eliyle beni kenarı itti.
Eüzü besmele çekip odaya adım attı... Odanın lambasını yaktım , söndürmemi istedi.
Sadece mumları yakmıştım.
Odaya anlamsızca bakıyordu ve birden yatağı çekmişti... Küçük bir cüsseyi vardı ama yatağı olduğu gibi çekip kenara fırlatmıştı...
Ve görmüştüm... Odamdayi büyüsel metaryelleri görüyordum.
Bahsettiği kirlilik , pislik işte buydu.
Yatağımın altında hayvan sakatatları , hayvan derileri , etlere kemiklere sarılmış kıl parçaları , çok çeşit nazar boncuğu ve onlarca şey vardı...
"Allah-u ekber" diye diye onları yerden topluyor poşete dolduruyordu... Kokudan midem kalkmış , bayılacak gibi olmuştum...
Yatağın ardından gardolabımı çekti , durum yine aynıydı... Hayvan sakatatları , pisliği her yeri kaplamıştı...
Bunların hepsini topladıktan sonra evin avlusuna indik.

Avluya indik... "Bu iş , bu büyü... " dedi.
"Eee , ne olmuş" dedim...
Kemikleri gösterdi... Kemiklere arapça bir şeyler kazınmıştı. Tırnakla kazınmış olduğu belliydi ama insan tırnağı olmadığı da belliydi.
Arapça Bursa yazıyordu... Çocuk kafasını kaldırdı.
"Bu iş Bursa'da çözülecek" dedi.
Bunu duyduktan sonra sinirlenmiştim... Çocuğun gırtlağını sıkıp
"Neden Bursa'da çözülüyormuş ulan şeytanın oğlu ? Sen de Samme'ye aşık oldun değil mi huur çocuğu" diyip boğazına sarılmıştım...
Gözüm dönmüştü... Bunları yapan ben değildim , farkındaydım ama kendimi tutamıyordum...
Yüzü kıpkırmızı olmuştu , küçük bedeni elimde kalacak gibiydi... O sırada arkamı döndüm...
Gördüğüm şey boğazını sıktığım çocuktu... "Beni değil , o küçük bedenli yavruyu öldürüyorsun" demişti... O an kendime geldiğimi hatırlıyorum.
Yere çöküp ağlamaya başladım...
Olan şeylere aklım ermiyordu...
"Ne yapacağız" diye sordum...
"Bu meseleyi sen çözeceksin... Bursa'da." demişti.

FiNALi YAZACAĞIM...
BU GECE 5 PART HALiNDE FiNALi YAZIP HiKAYEYi BiTiRiYORUM.
YAZMAYA iFTARDAN SONRA BAŞLAYACAĞIM , SiZLER DE BOŞA VAKiT GEÇiRMEMiŞ OLURSUNUZ.
FiNAL 5 PART OLACAK , 5 ENTRY'DE BAŞIMA GELENLERi TOPLAYIP BiTiRECEĞiM.
ALLAH'A EMANET OLUN.

ÇOK FAZLA MESAJ ALIYORUM... BAZI ARKADAŞLAR ARAPÇA KELiMELERDEN VE BÜYÜSEL RiTÜELLERi iFŞA ETMEMDEN YANA ŞiKAYETÇi.
ARKADAŞLAR EN AZ 5 KERE SiZLERi HiKAYE iÇiNDE UYARDIĞIMI BiLiYORUM.
ETKiLENECEKLERiN OKUMAMASI GEREKTiĞiNi DE BELiRTiYORUM.
BENiM GÖREViM BURADA BiTiYOR...
BAŞINIZA GELEBiLECEK (ALLAH KORUSUN) HERHANGi BiR OLAYDAN YANA KENDiMi SUÇLU HiSSETMiYORUM.

FiNAL 1/5

Bursa'ya dönmek her şeyi bitirecekti... Bu sefer ben de inanıyordum ama inanın korkuyordum.
Çocukla bahçede oturup bu konuyu konuştuk...
"Bu büyüler sana yapıldı , benim gücüm seni orada korumaya yetmeyecek ve cinnia beni boyutuna kabul etmeyecek. Onlar seninle telepati kurmak istiyor" dedi.
Ne yapacağımı bilmiyorum , bir cinni nasıl çağrılır onu bile bilmiyorum dedim...
Cebinden gümüş bir yüzük (herhangi bir gümüş yüzük) ve bakır bir muska çıkardı...
Muska'nın içinden kendi fotoğrafını çıkardı... "Bunun içine koyabileceğimiz bir fotoğrafın var mı ?" dedi...
Cebimden çıkardım... Fotoğrafta gözlerimin üstünü iğne yardımı ile deldi ve okuduğu bir ipi o delikten geçirdi..
Fotoğrafı muskanın içine koyup muskayı kapattı.
"inne velhali min şerri kem mecid" dedi...
"Gideceğin yer Samme'nin yaşadığı dağ... Katır Dağları.Bu muska seni koruyacaktır... O yüzüğe de iyi bak , o yüzük eğer hızlı bir şekilde kararmaya başlarsa hemen o ortamdan çık." dedi ve gitmeden sabah namazını beraber kılmamızı istediğini söyledi...
Avluda abdest alıp namaz kılmıştık... Korkuyordum.
Tek başıma olmak , annemi yalnız bırakmak ve geri dönüp dönmeyeceğimi bilmemek beni korkutuyordu...
Sabahın olmasını , güneşin açmasını bekliyordum. Günün doğmasıyla köy meydanına gidip Cemal'den arabasını ödünç istedim.
Sağolsun yine kırmadı beni.
Anacığım ile helalleştim... Doya doya sarıldım ona , gözlerini öptüm... O ağlıyordu , ben ağlıyordum.
"Gör bak , her şey düzelecek" dedim...
Çocuk köylüler tarafından ağırlanacaktı , köy muhtarında kalacaktı.
Annemi de evde tek bırakmak istemiyordum , Selda ablalarda kalacaktı...
Onların yalnız olmadığını bilmek bana huzur veriyordu.
Arabaya atladım ve Bursa'ya doğru yola çıktım...
Çok şükür iyi bir yolculuk geçirdim... ifritler beni belaya çekmemişti.
Bursa merkezde biraz zaman geçirdim... Cinniayı görebilmem için karanlığın çökmesi gerekiyordu... Ve nihayetinde saat geç olmuştu.
Katırdağına doğru arabamı sürdüm...
Bugünlerde oralarda TOKi konutları vs. yapıldı ama 2008 yılında tek bir köy vardı... Şehir merkezinden yaklaşık 1,5 saatlik uzaklıktaydı...
Köye yaklaşmıştım... Yol boyu ne köyden inen bir araba ne de köye giden bir araba vardı...

FiNAL 2/5

Köyün tabelası karşıma çıkmıştı... Köye girip girmemek arasında büyük kararsızlık yaşıyordum.
Telefonla Uludağ Üniversitesindeki profesör hocayı aradım... Kendisine başımdan geçen olayları kısaca üstünden geçerek anlattım ve şu an Katır Dağlarında olduğumu söyledim.
Kendisi Bursa'da değildi malesef...
Bana musallat olan cinnia'nın adını sordu... "Samme" dedim.
"Samme... Samme , Afraf cin kabilesindeki cinniaların isimlerindendir... Bu cinnialar Aranice konuşur.Hz Musa döneminde bu cinler yaptığı büyüler ile Hz Musa'nın evlatlığı Hz Zübeyr i delirtmişlerdir... Dikkat et oğul. Sana yapabileceğim tek şey , dua etmek." dedi.
Telefonu kapattım... Köye doğru yol almaya başlayacaktım ki telefonuma mesaj geldi...
Mesaj köy muhtarından geliyordu...
"Feres , arabayı bir kenara çek ve bizi ara.""
Telefonu aldım , aradım... Açan muhtardı. Sesinde bir tatsızlık vardı.
"Neler oluyor" diye sordum.
"Evladım neler yaşadığınızı az çok biliyoruz , şu an nerede ne için olduğunu da az çok tahmin ediyoruz... Biliyorum , çok zamansız oldu ama... " dedi.
"Ama , ne ?" dedim.
"Annen... " dedi.
"Gece köylü kahvede oturuyordu... Annen köy kahvesinin önüne kadar gelip bütün köylülere küfürler yağdırmaya başladı... Bembeyazdı , kendinde olmadığı belliydi... "
O anlattıkça ben ağlıyordum... Bilmiyorum siz hiç annenizi kaybettiniz mi... Ama o an dünya başınıza yıkılıyor... Gözlerim dolu doluydu , biliyordum her şey benim suçumdu.
Muhtar anlatmaya devam etti.
"Daha sonra köy meydanından dere kenarına doğru koşmaya başladı... Bütün köylü peşinden gittik ama yakalayamadık. Arabalarla gittik yine de yakalayamadık... Dere kenarında anneni boynu kırılmış olarak gördük... " dedi...
"Çocuk... Çocuk nerde ?" dedim...
Çocuğun da eş zamanlı olarak ortalıktan kaybolduğu ve kimsenin onu görmediğini söylediler...
Annem ölmüştü... Annem benim yüzümden , benim gittiğim dere kenarında öldürülmüştü...
Onu cinnialar almıştı benden...
Çanakkaleye dönemezdim... Annemi defin ettikten sonra da döneceğimi sanmıyordum. Bugün de orda yaşamıyorum zaten.
Arabaya atladım tekrar ve ağlaya ağlaya Samme'nin köyüne girdim.

SON 3 PARTI iFTARDAN SONRA YAZACAĞIM