cinli perili hikayeler anlatın da

hayatımdaki tek ciddiye aldığım ve işin içinden çıkamadığım olaydır (normalde manevi hiç bir şeye inanmam)
ilkokuldayken eve dönüyorduk , köyde okulun yanında dere vardı. derenin üstünden geçersek kestirme oluyordu oradan geçelim dedik arkadaşla.

o sırada arkadaşların evi yakındaydı ve kapısı gözüküyordu ancak dereden henüz geçmemiştik. onların kapısının önünde annemi gördüm arkası dönüktü ayaktaydı kapının önünde duruyordu.

bulunduğumuz yer ise çalıların ağaçların olduğu bir yerdi , ses çıkaralım bakalım ne yapacak dedik. anne diye bağırdım ve nasıl olduğunu anlamadan kadının kafası bildiğiniz şeytan filmindeki gibi 180 derece arkaya döndü. işte o an arkadaşım gülerek yere çömeldi , çünkü annem değilmiş sandık. yani o annem değilse başka biridir diyerek utanarak saklanmıştı ama gülüyordu. bense onun refleksiyle saklanmama rağmen kafamda soru işaretleri vardı. bende gülüyordum onunla birlikte ama gülümsemem azıcık ne yaptığını bilmemekti.

o neydi ve kafası nasıl dönmüştü , üstelik gözleri yüzü (çizmeyi düşünüyorum buraya koyabilirim isterseniz) (çığlık maskesini düşünün ama daha kısa suratlı olanı) gibiydi ve kırmızı bir yüz hatırlıyorum. ancak gözlerinin etrafımı yoksa yüzünün etrafımı kırmızıydı tam olarak bilmiyorum sadece o yüz aklımdan çıkmadı. üstelik bakışları boştu ve tek seferde bize odaklandı ama biz saklandık bizi izledimi ne oldu hiç bir şey hatırlamıyorum.

arkadaş evine gitti çünkü benim farkettiğim şeyi sanırım farketmemişti. geceye kadar bende bir şüphelenme ve korku vardı ve işte geceyarısı , bunu düşünmekten uyuyamadım ve tabiki okul bir kaç gün yalan oldu. annemeyse artık açıklayacak hiç bir şeyim yoktu , arkadaşlarla kavga etttiğimi filan sandı.

bu olayı aslında unutmuştum ama arkadaşlarla hayatımızda gördüğümüz en sağlam manevi olayları anlatırken aklıma geldi.

sahi neydi o , benim gibi hiç bir manevi olaya inanmayan birisinin aklında bir yerlerde duruyor ve hala o anı unutmam tüylerim diken diken olur, o şeyin kafasını aniden bize çevirip baktığındaki boş yüz ifadesi. arkadaşımında hiç bir şey olmamış gibi gülerek saklanması. sadece benmi gördüm , neydi a.q kafamda çözemedğim tek olaydır. dalga geçenin anasını gibeyim çünkü köydede bu tarz muhabbetler çok olur daha ordan daha anlatılanlara inanmazdım.

bunu çok sonraları tekrar gündeme getirdğim için tekrardan korkar oldum sebepsizce. ayrıntılı anlattığım arkadaşlarımsa ciddi anlamda tırstılar.

normalde bu başlığa girmek istemiyordum. çok geriliyorum çünkü ama anlatmaya karar verdim. tek kelime yalanım varsa da zenciler heyeti zütümü paramparça etsin.
klagib olacak ama geçrekten tarih 16 ğustos 1999 gecesi. bandırmada yaşıyorum. ve rüyam köyde başlıyor. gönenin bir köyü. annanemler yaşıyor. rüyada çok ilginç bir tını bir müzik eşliğinde ilahi gibi bir fon çalıyor. ne olduğunu kestiremiyorum ama gerçekten tüyler ürpertici. annanemlerin bahçesindeyim ve annanem ağlıyor. yanına gidiyorum annane ne oldu diyorum cevap vermiyor. teyzem yine aynı şekilde kuzenlerime mi birşey oldu diyorum ama onlar da orda yengem ve dayım da. sebepsiz bir şekilde ağlıyor hepsi. sorularıma hiçbir yanıt alamıyorum. rüyadaki o ruh haleti ve o tını eşliğinde annanemlerin bahçesinden içeri bir tabut giriyor başında sarık sarılı. arkasından tülbentli bir tabur daha arkasından daha küçük ebatlı iki sarıklı tabut daha. rüyamda delicesine ağlıyorum soruyorum bunlar kim. ama cevap yok. sadece o ürpertici tınıdaki müzik. en son küçük bir bebek tabutu giriyr o da tülbent sarılı. ağlyarak uyanıyorum. deli gibi korkmuşum. acayip etkilkenmişim. güçlükle annemlerin odasına gidip kaldırıyorum. annem şaşırıyor oğlum ne oldu diye. anne köyü bi ara böyle böyle rüya gördüm. bişey oldu galiba diyorum ağlayarak. annem bana kızıyor. öyle şey anlatılır mı oğlum akıllarını mı alacaksın annanenlerin diye. akşam oluyor gece 1 de eve giriyorum. annem sebepsiz yere sinirli ve olmadık bir neden yüzünden kavga edip birbirimize hakaretler ettiğimi hatırlıyorum. her annenin olduğu gibi annemde ayılma bayılma numaralarıyla babamın da hışımını çekmeye çalışıyor ve ben sinirli bir şekilde kafamı yastığa koyuyorum. saat 03,02. sinirliyim ve başımın döndüğünü hissediyorum. ve mtfaktan gelen tabak çanak sesleri babama bağırıyorum mutfakta bişeyler düşüyo diye derken ampüle bakmak aklıma geliyor sallanıyor. anlıyorum bu deprem. bir fırlıyorum yataktan o da ne. az önce ayılan bayılan valde hanım bir sprinter gibi fırlamış önümde koşuyo. çat diye tek hamlede kapı kilidini açıp zaten giriş katında oturduğumuz için bir solukta dışarıda buluyoruz kendimizi 30 saniye o binanın gelip gidişini izledik. bizim taraflarda bi hasar yoktu. ama depremden 4 gün sonra çarşıda annemle yürürken bir telefon geldi ve annem ağlayarak teli kapadı ve bana döndü

rüyan çıktı oğlum diyebildi. gölcükte yaşayan annemin teyze çocukları aynı zamanda annenemin süt oğlu olur karısı iki tane oğlu ve küçük kız bebekleriyle birlikte enkaz altından cansız bedenleri çıkarılmış. tıpkı rüyamda gödüğüm gibi ve sırasıyla.

şu an bunları yazarken o günü yaşadım.

aradan beş sene geçti arklarımla yolda yürüyorduk. bir dükkanın önünden geçerken o dehşet verici tüyler ürpertici melodiyi duydum. o an yaadığım dehşeti unutamam hemen dükkana girdim ve adama bunun ne olduğunu sordum. aldığım cevap ise

allah(CC) ın 99 isminin zikredildiği esmaül hüsna olduğunu öğrendim. inanır mısınız o günden sonra dinleme imkanım olmasına rağmen hatta şu an bile youtube u açıp dinlemeye cesaret edemedim ve edemiyorum.

rüzgarlı bir yaz gecesiydi...
o gün arkadaşlarla değişik bir şeyler yapmak istedik... ne yapalım ne yapalım derken en sonunda bizim evde toplanıp film izlemeye karar verdik... saat akşam sekizi gösterdiğinde annemle babamı evden yolladım... yarım saat sonra da elinde poşetlerle arkadaşlarım geldi... içinden abur cuburları çıkarıp biraz oyalandık... saat 11 i vurup etraf iyice sessizleştikten sonra korku filmini taktık ve izlemeye başladık... filmin ortalarına doğru iyice korkmuştuk... kızlar filmdeki kadın çığlık attıkça onlar da atıyordu... erkekler belli etmese de benim gibi korktukları belliydi... o sırada ayak sesleri duymaya başladık... sanki görünmez bir cisim odanın içinde yürüyordu... ayak sesleri pencereye doğru gitti ve pencereden tak diye bir ses çıktı... biz korkudan altımıza yapacak gibiydik... tam sesler kesildi derken tiz bir çığlık sesi duyduk... bu ses komşumuzun sesiydi... kadının sesinden çırpındığı belli oluyordu... biz ne yapacağımızı şaşırmıştık... bacaklarımız zangır zangır titriyordu... karşımıza pikaçu çıksa korkudan sıçacak haldeydik... hemen pencereleri kapattık ve odalara dağılıp saklandık... 5 dakika sonra sokak kapısı çalınmaya başladı... tak,tak,tak,tak,tak... kızlar çığlık atmamak için kendilerini zor tutuyordu... ben annemle babamın gelmesi umuduyla kapıyı açmaya karar verdim... kapıya doğru gidip yavaşça kapıyı açtım... etraf karanlıktı, kim olduğunu seçmekte zorlanıyordum... dikkatli bakınca kim olduğunu anladım... karşımda komşumuz duruyordu... görüntüsü karşısında dilim tutuldu, dizlerimin bağı çözüldü... gözlerinde duygusuz bir ifade vardı... karşımda ölü gibi duruyordu... ama benim kanımı donduran olay görünüşüydü... ağzı burnu yüzü kan içindeydi... saç derisinden akan kanların saçlarını yapış yapış yaptığını görebiliyordum... üstü başı yırtılmıştı... kıyafeti o kadar yıpranmıştı ki o durumda olmasam vücuduna boşalabilirdim... bana doğru ellerini kaldırdı... ve o zamana kadar farketmediğim şeyi gördüm... kedimiz minnoş komşumuzun elinde duruyordu... kediyi suratıma fırlatıp "bu kedi yarına kadar gitmezse sizi dava ederim! ne hale geldiğime bak!" dedi... olay çözülmüştü... kapıyı komşumuzun suratına kapatıp arkadaşlarıma haber verdim... daha sonra kedim minnoş ve arkadaşlarımla jakuziye girip eti cin yiyerek birbirimize erotik hikayeler anlattık...

bu da böyle bir cinli anımdır.