cinli perili hikayeler anlatın da

normalde bu başlığa girmek istemiyordum. çok geriliyorum çünkü ama anlatmaya karar verdim. tek kelime yalanım varsa da zenciler heyeti zütümü paramparça etsin.
klagib olacak ama geçrekten tarih 16 ğustos 1999 gecesi. bandırmada yaşıyorum. ve rüyam köyde başlıyor. gönenin bir köyü. annanemler yaşıyor. rüyada çok ilginç bir tını bir müzik eşliğinde ilahi gibi bir fon çalıyor. ne olduğunu kestiremiyorum ama gerçekten tüyler ürpertici. annanemlerin bahçesindeyim ve annanem ağlıyor. yanına gidiyorum annane ne oldu diyorum cevap vermiyor. teyzem yine aynı şekilde kuzenlerime mi birşey oldu diyorum ama onlar da orda yengem ve dayım da. sebepsiz bir şekilde ağlıyor hepsi. sorularıma hiçbir yanıt alamıyorum. rüyadaki o ruh haleti ve o tını eşliğinde annanemlerin bahçesinden içeri bir tabut giriyor başında sarık sarılı. arkasından tülbentli bir tabur daha arkasından daha küçük ebatlı iki sarıklı tabut daha. rüyamda delicesine ağlıyorum soruyorum bunlar kim. ama cevap yok. sadece o ürpertici tınıdaki müzik. en son küçük bir bebek tabutu giriyr o da tülbent sarılı. ağlyarak uyanıyorum. deli gibi korkmuşum. acayip etkilkenmişim. güçlükle annemlerin odasına gidip kaldırıyorum. annem şaşırıyor oğlum ne oldu diye. anne köyü bi ara böyle böyle rüya gördüm. bişey oldu galiba diyorum ağlayarak. annem bana kızıyor. öyle şey anlatılır mı oğlum akıllarını mı alacaksın annanenlerin diye. akşam oluyor gece 1 de eve giriyorum. annem sebepsiz yere sinirli ve olmadık bir neden yüzünden kavga edip birbirimize hakaretler ettiğimi hatırlıyorum. her annenin olduğu gibi annemde ayılma bayılma numaralarıyla babamın da hışımını çekmeye çalışıyor ve ben sinirli bir şekilde kafamı yastığa koyuyorum. saat 03,02. sinirliyim ve başımın döndüğünü hissediyorum. ve mtfaktan gelen tabak çanak sesleri babama bağırıyorum mutfakta bişeyler düşüyo diye derken ampüle bakmak aklıma geliyor sallanıyor. anlıyorum bu deprem. bir fırlıyorum yataktan o da ne. az önce ayılan bayılan valde hanım bir sprinter gibi fırlamış önümde koşuyo. çat diye tek hamlede kapı kilidini açıp zaten giriş katında oturduğumuz için bir solukta dışarıda buluyoruz kendimizi 30 saniye o binanın gelip gidişini izledik. bizim taraflarda bi hasar yoktu. ama depremden 4 gün sonra çarşıda annemle yürürken bir telefon geldi ve annem ağlayarak teli kapadı ve bana döndü

rüyan çıktı oğlum diyebildi. gölcükte yaşayan annemin teyze çocukları aynı zamanda annenemin süt oğlu olur karısı iki tane oğlu ve küçük kız bebekleriyle birlikte enkaz altından cansız bedenleri çıkarılmış. tıpkı rüyamda gödüğüm gibi ve sırasıyla.

şu an bunları yazarken o günü yaşadım.

aradan beş sene geçti arklarımla yolda yürüyorduk. bir dükkanın önünden geçerken o dehşet verici tüyler ürpertici melodiyi duydum. o an yaadığım dehşeti unutamam hemen dükkana girdim ve adama bunun ne olduğunu sordum. aldığım cevap ise

allah(CC) ın 99 isminin zikredildiği esmaül hüsna olduğunu öğrendim. inanır mısınız o günden sonra dinleme imkanım olmasına rağmen hatta şu an bile youtube u açıp dinlemeye cesaret edemedim ve edemiyorum.