cinli perili hikaye yazıyorum2

devdıbını merak eden varsa şuradan okuyabilir benim hikaye bu
http://www.wattpad.com/st...640670-cinler-ve-insanlar

Neymiş amk meraka düşürme

Sakın bırakma up up up

Uplayın lan

Kimse okumasada ben okurum pnp devam

Devam panpa okuyoz

Güzelmiş panpa

Sonra panpa

Bugün 5. gündü, cuma günüydü, yarın o eve gidecektik, en azından Furkan bir ev olduğunu söylemişti. Bir ev... eski bir ev.. niye? Orada ne bulacaktık? Ama kafamdaki asıl soru, o "geldik" yazısının kim tarafından yazıldığıydı. Ayrıca "kim" gelmişti. Niye gelmişti. Düşünerek cevabını bulamayacağımı anladığım bütün bu soruları bir kenara bırakıp sırama geçtim. Zaten çok geçmeden hoca da sınıfa gelmişti. ilk günler bizi pek sıkmak istemeseler de hocaların ders işlemeye yavaş yavaş başlaması gerekiyordu. Sonuç olarak bugün ders ve diğer gereksiz şeylerle geçmişti. Günün sonunda diğerlerinin çıkmasını bekledikten sonra nihayet Furkan'la yalnız kalabilmiştik. Yarın saat 12 de okulun önünde buluşacaktık. Furkan bir arkadaşını daha getirmeye ısrar etti. Onu vazgeçirebileceğime olan inancımı çürüttüğü yaklaşık 5 dakika sonunda kabul ettim. Ve vedalaşıp evlerimize dağıldık.

More pls

anlatacağın hikayeyi gibeyim down amk

Cumartesi günü saat 11.30'a kadar evde bilgisayar takıldım. Küçük bir araştırma sonunda cinlerle ilgili az biraz bilgi edindim.. işte, onların da bizim gibi Allah'a ibadet etmekle yükümlü olduklarını, iyi ve kötü cinlerin olduğunu, sizinle iletişim kuran bir cin varsa bunun kötü bir cin olduğunu vs. okudum. Biraz da cin çağırma hakkında nete bakındım, el ele tutuşup kendi kendine bağırmalar, kağıtlara dua yazıp yakarak çağırmalar, yere çizilen ayin çizgileriyle değişik amaçları olan cinlerin çağrılabilmesi vs. Dediğim gibi 11.30 da bilgisayardan kalktım, hazırlanıp çıktım. Tabii ki okula, Furkan'la buluşmaya gidiyordum. Yapmamız gereken bir ziyaret vardı..

Saat 12'ye gelirken ben okula anca varabilmiş, bina girişinin önünde oturmuş bekliyordum. Saate baktım, daha 10 dakika vardı, mecbur Furkan'ın gelmesini bekleyecektim. Kimi getireceğini de merak ediyordum, açıkçası bizim sınıftaki herhangi birinin bu işi ciddiye alabileceğine pek inanmıyordum. Sonunda Furkan geldi, fakat arkadaşı yanında değildi. Birini getirmekten vaz mı geçmişti acaba, tam da bu fikre kendimi alıştırmışken. O yanıma vardığında ayağa kalkıyordum, konuşmayı başlatan ilk ben oldum:
-Selam.
+Selam, hazır mısın?
-Ben hazırım da, arkadaşını getirecektin... o nerede, vaz mı geçtin?
+Onu önden gönderdim, biz gidene kadar etrafı araştıracak.
Onu önden mi göndermiş? Kim acaba bu çocuk?
-... neyse gidelim artık.
Biz tam gidecekken bahçeye biri girdi.

ses 12 3 deneme ses

Yaz amk hadi bekliyoz

aksam devam edicem

devam panpa

devam et yarram

sabah sabahmı yazılır lan bunlar ahahahaha

ses ver dedin veriyorum fanfa. vermesemde yaz başlık takibe aldım. ben okuyorum bunu bil yeter

başlıyorum
part:1
Her zamanki sıkıcı okul günlerinden biriydi. Lise 1dim o zamanlar, aslında liseye yeni başlamıştım. Okulun ilk günüydü, ama sonuçta okul okuldur. Yeni ortam yeni kişiler vs. üzerimde utangaçlık ta vardı. ilk gün çok sıkılmıştım. ikinci gün de boş geçti hocalar sıkmıyordu ortama alışalım diye. Teneffüslerde yapacak bir şey yoktu, ben de dışarı çıkayım hava falan alırım dedim çıktım dışarı. Okul 5 katlıydı biz de 3.kattaydık, ben hangi katta hangi sınıflar falan var diye bakına bakına inerken dışarı çıkamadan zil çaldı ikinci tenefüste üst katlara çıktım yine dışarı zaman yetmedi. 3.de kantine kadar inmeyi başarabilmiştim. Kantin dediğim yemekhane baya büyük bir yer. 4. teneffüste dışarı çıkıp okulun etrafıı turladım. Ne denir herhangi bir okul gibiydi işte. Öğle arasında 10 dk yemek yiyip yine dışarı yollandım. Bu sefer bir kaç kere turlama şansı buldum okulun çevresini. ilk turlarımda farketmemişim, binanın arkasında baraka gibi bir şey vardı demirden yapılma. Ama öyle böyle değil çok eski paslanmış küflenmiş falan. Önce sadece dışına bakınmakla yetindim. En son dayanamadım kapısını zorladım, ilk başta direndi ama biraz zorlayınca koyuverdi kendini.