cinli hikayem kanıtlı capslı

Yok panpa benlik değil mk yok

ilginç bir hikaye rezerved

ilk gidişimden biraz kopya çekmek üzere olayları hatırlamaya çalıştım . meditasyon yapıyor ve sadece düşünüyordum . bu uygulamayı tekrar denemek için yerime geçtim ve odaklanmaya çalıştım . 1 saat süren bir çalışmanın ardından elim boş bir şekilde meditasyonu bıraktım . o günki yaptığım her şeyi harfi harfine yapmaya çalışsam da neden olmadığı sorusu beynimi işgal etti . balkona çıkıp sigaramı içerken de bu sorunun cevabını arıyordum

Bilader hesap makinasıylamı yazıyosun olmaz böyle az hızlı yaz

- Yürümeye çalışma , yürüdüğünü düşün . Aynı koluna çimdik attığın gibi .

Ne demekti bu şimdi pekte anlam verememiştim . Çimdik atarken kolum hareket etmişti ama şimdi ayağımı oynatamıyordum . Ve bunu nasıl yapacağımı pek bilmiyordum . Anlamamam da ısrar edişimi görüp arkasını gördü ve bana doğru bir iki adım attıktan sonra konuşmaya başladı .

-Benimle gel .

Bu cümleyi sarf eder etmez arkasını arkasını dönüp yavaş adımlarla ilerlemeye başladı . içimden yapacak başka bir seçeneğim olmadığını düşünerek peşinden gitmeye karar verdim . Ama bir sorun vardı ayaklarımı oynatamıyordum . Pekte hoş olmayan durumumdan sanki önceden haberi varmış gibi arkasını dönmeden seslendi .

devam et panpa bugün bikaç entry daha gir

bu soruların cevabını bulmak için beynimi zorluyordum adeta , kafamın uyuşmuş hali buna engel oluyordu . bir anda buraya gelmem , bu kişiyi görmem nasıl bir şeydi , bir an için meditasyon yaptığım aklıma geldi sanırım uyumuş olmalıydım garip bir rüyanın içine düşmüş olabileceğim fikri şuan için en mantıklı fikirdi . rüyadan uyanmak istedim , koluma çimdik atmak geldi aklıma düşünür düşünmez sağ elimi sol koluma zütürdüm . ne kadar çimdik atmaya çalışsam da bir türlü acı yada benzeri bir his duymadım bunun üzerine kafamı kaldırıp ona baktım . Yine beni aptal yerine koyan gülümsemeye şahit oldum . sinirlendim ama elimden bir şey gelmiyordu . ufak çaplı bir çaresizlik okyanusunda buldum kendimi . Ne yapacağımı bilmiyordum . Elimden gelen tek şey kendimi olaya bırakmaktı , hissiyatımı anlamış olmalı ki sessizliğini bozdu ve ciddi tutumuyla ağzından birkaç kelime çıktı .

edit : caps gelicek 2 3 entry sonra.

hoşgeldin pampa hikaye kolpa gibi ama edebiyatın iyi o yüzden takipteyim

Burası neresi ?
Bu evde neyin nesi ?
Karşımda duran ve bana oldukça benzeyen , bakışlarıyla beni ürküten bu adamda kim ?
Ve en önemli soru neden buradayım ?

hadi pampa 1 saat oldu

- Çimdik atmaya çalışırken olayın sonucuna odaklandın yani sadece koluna çimdik atmak istedin böyle gerçekleştirdin . şimdi de aynı şeyi yapmalısın yürümeye çalışmamalısın yürüdüğüne odaklanmalısın .

Şaşkınlığımı üstümden atıp dediğini yapmaya çalıştım bir iki denemenin sonunda evet yürüyordum ama bir gariplik vardı . Ayaklarımı hissetmiyordum bir etki yoktu , et parçası olarak bir ağırlıkları bile yoktu sadece yürüyordum . Olayın garipliğini bir kenara bırakıp peşine takıldım .

@31 hızlanıyorum

Ağaçların arasından geçtikten sonra bir düzlüğe ulaştık eve yüz metre kadar mesafede olan bu yer toprak bir zemin gibiydi . sağ çaprazımıza doğru gidip gelen bir sokak lambası görünümünde bir ışıktan başka bir şey yoktu ortalıkta , gözüm lambada biraz daha ilerledikten sonra yolun ortasında durduk . hafifleyen yağmur ve insanı okşayan o esinti eşliğinde etrafımı meraklı gözlerle inceliyordum . etrafta karanlıkta fazla pek bir şey gözükmüyordu açıkçası .
Biraz daha bakındıktan sonra gözlerimi bir açıklama beklercesine meraklı meraklı ona diktim . tam ona kim olduğunu soracaktım ki benden önce davranıp lafa girdi .

resimler arasında bağlantı vardır çok az dikkatli bakın

http://imgim.com/cecenistanbulhan.jpg

değerlenir rezerved

gündelik işlerle kendimi meşgul ederek geceye ulaştım ve gecenin ilk karanlıkları ruhumu yine serbest bırakmıştı . oraya tekrar gitme isteğim dün kinden daha güçlü bir şekilde bana saldırıyor ve malesef ciddi hasarlar vermeyi başarıyordu . gece yarısında sonra bu saldırılara dayanamayıp beyaz bayrak çekmeye karar verdim , merakım bütün benliğimi kuşatmış ve beni kontrol altına almayı başarmıştı . şimdi sadece tek bir soru vardı . Oraya tekrar nasıl gideceğim ???

Ruhumun zincirlerinden kurtuluşu benim o kadar hoşuma giderdi ki çoğu gece neredeyse hiç uyumazdım . o gün de aynen böyle geçti . kahve , müzik ve sigara üçlüsü eşiğinde yaptığım tek şey düşünmekti . zaten düşünmeden durduğum her an benim için önemsiz zaman dilimlerinin başında gelirdi . aradan daha 24 saat bile geçmemişti ki bütün benliğimi sabırsızlığım kapladı . düşündüğüm tek şey oraya tekrar nasıl gidebileceğimdi . ama bunun için uyarılmış olmam bu düşüncemi biraz olsun dizginliyordu . sadece sonrasını merak ediyordum . beklemekten nefret ederim , ve onun konuşmalarına bakacak olursak uzun bir süre bekleyeceğim bu düşünce bile moralimi bozmaya yetiyordu . bir şeyler yapmadan duramazdım . ama onun konuşmasındaki ciddiyet bunun benim için gerçekten kötü sonuçlar doğuracağının habercisi olmuştu . günün ilk ışıklarında yattım . uyandığımda yine beynimin bir köşesinde o cümle varlığını tazelemiş bir biçimde ben buradayım dercesine bağrıyordu ve malesef ki yine bir rüya görmemiştim ..

... Bir gün hayat denen şeyin sadece yanılsamalardan ibaret olduğunu anlayacaksın o gece bir rüya gördüğümü hatırlamıyorum ama bu cümle sanki beynime monte edilmiş gibi sabah karşımda bütün gizemiyle dikiliyordu . uyanır uyanmaz hemen düşünceler içinde kayboldum . cümlenin ne anlama geldiğini düşünmekten bile uzaktım açıkçası . başımın inatçı ağrısı beni bir an olsun yalnız bırakmıyordu . tabi buna dün ki olayın şaşkınlığı ve merakı da eklenince bütün günümü boş bir odada düşüncelere dalmaktan kendimi alamadım nihayet gece oldu . nedenini bilmiyorum ama geceler benim için çok rahatlatıcı bir olaydı . nasıl söylesem böyle sanki ruhum sadece geceleri nefes alıyordu . sabah ki oynadığım sıradanlık rolünün yükünü atıyordum üzerimden işte bu sebepten ötürü geceleri hep sevmişimdir zaten hayatımı değiştiren her şey geceleri gerçekleşirdi diyebilirdim .

-Birazdan buradan gideceksin dediklerimi sakın unutma ve sakın buraya gelmeyi deneme !

Bunlar ondan duyduğum son cümlelerdi . bir anda her şey benden uzaklaşmaya başladı büyük bir karanlığın içine çekildiğimi hissettim her şey karardığı anda gözlerimi açtım meditasyon yaptığım yerde aynı pozisyondaydım . Her şey olduğu gibi aklımda yer etmişti . kendimi gereğinden fazla yorgun hissediyordum ama öyle bir yorgunluk değil böyle sanki vücudum dinç ruhum yorgundu . olanların etkisi ile halen kendime gelememiş olmam bir yana hayatımın bu garip deneyimi sanki kuralları ihlal etmişim gibi kendimde suçluluk duygusu oluşturmama sebep oldu . Kafamı çok yormamam gerekti aklıma geldi hazır da yorgunken biraz uyumaya çalışmak o an için mantıklı geldi ama yaşadığım olayların etkisi ile uyumam baya zaman aldığını söyleyebilirim ... Saygılarımla.

(birkaç yerde yazım hatası yapmışım , özür dilerim.)

Dediklerini bir bir dinledikten sonra bunları hafızamda tutmaya gayret ettim kim olduğunu bilmediğim bu kişi ve neresi olmadığını bilmediğim bu yer hakkında bildiğim hiçbir şey yoktu . sadece soğuk bir sesle anladığımı belirmek için hafifçe kafa salladım ama dediği gibi ben çok sabırsızdım ve böyle bir yeri keşfetmek için onun bekleme düşüncesi hiç hoşuma gitmemişti . Ne zaman çağıracağı bile gizemin ta kendisiydi . Ne yapacağımı bilmeksizin şu anlık sadece dediğini yapmam gerektiğini düşünüyordum . Biraz sessizlikten sonra yine soğuk sesiyle konuşmaya başladı .

evet beyler kaldıgımız yerden devam kimler burada