cinli hikaye göt deliklerinizi rahatsız edecek

panpa iyi gidiyodu devam et be

Reserved

doğru yanlış can sıkıntısı amk okuyoz işte
neyse..

Bak panpa biz bizeyiz. Sen simdi tüm samimiyetinle bunların doğru olduğunu mu söylüyorsun

hızlı yaz olum

rezeved and öfkeli

reserved

köyün geçmişini az daha anlatayım da kafamızda iyice yer etsin.
http://www.youtube.com/watch?v=9GFRPzNpPiI

şu şarkıda (bi kürt stranıdır) köyle ilgili bir hikaye anlatılır, vakti zamanında ruslara karşı çok iyi savaşan meşhur bir kürt bey varmış, kerem diye, bu keremin kardeşini o zamanlar o köyde yaşayan adamın biri öldürüyor, (adamın adı ferzende) kerem de yemin ediyor, ferzende kendini hazırla seni ve çocuklarını öldüreceğim diye. tabii kerem o zamanlar gazlı, rusları gibertmiş resmen, ama ferzende de boş değil, bunun aşireti yezidi aşireti, iyi savaşmalarıyla ve atlarının iyiliğiyle ünlüler. hatta şarkıda "ben aznavurun süvarisiyim beni mi öldüreceksin" gibi bir şey de geçiyor.

yarın gece okucam
reserved

ayrıca aç bir kitap oku huur çocuğu cin camii ye nasıl girsiin?

okumadım

@40 panpa sen birini sadece suratından mı tanıyabiliyon benim zütünü görüp tanıdığım karılar var amk sen abini veya babanı(gecenin bu saatinde ana bacı karıştırtma) arkadan görünce tanıyamıyomusun saç şeklinden veya yürüyüşünden. neyse sakinim.

@40 valla lan ben onu hiç düşünmemiştim. Güzel olabilecek bi hikayeydi ama sıçtın iyice be kardeşim

rezerved

anlat oc artık

@1 yüzü yoksa komsunun karısı oldugunu nasıl anlıyor pekekent bari destekli sallayın

Gece olmadı. Gündüze umut bağlayanlar, biz, gündüzün aslında gündüz hüviyetinde olmadığını anladık. Gündüze emanet ettiğimiz umudumuz, onunla beraber kayıplara karıştı.
Ertesi gün, yahut ertesi gün olduğunu tahmin ettiğimiz bir gün, topluca tekrar mezara gittik Sadık efendi’nin emriyle. Her birimiz tekrar Fatiha okuyacak, birkaç defa da Yasin okuyacaktık. Böylece hiç değilse ölülerin ruhlarını rahata erdirecektik. Mezara gittik, ölüler yerli yerindeydi, hava kapalı, mezarlığın kapısı açıktı. Uzakta, imam efendi nin mezarının üzerinde, sağa doğru eğik, bedeninin üzerinde emanet gibi duran bir kafaya sahip, yüzünün sadece dudakları olan, gözsüz, kulaksız, burunsuz birini gördük. Adama benziyordu, birbirimize sokulup imam efendinin arkasına geçtik, ilerledik adamın kırık boynu bize döndü, dudakları kenarlara doğru genişledi, gözleri olsaydı, bunun bir gülüş olduğunu söyleyebilirdik. Bu haliyle yüzünün her tarafını kaplayan deriyi buruşturan, soğuk ve iğrenç bir ifadeydi bu. Kendinden emin ve tiksindiriciydi. imam efendi, tir tir titreyerek duaları sıraladı, karşımızdaki varlık konuşmaya başladı: “Sakin ol imam efendi, buraya sizi korkutmaya değil, sizinle konuşmaya geldim” yerimizden kıpırdamaya korkar bir haldeydik, dönüp arkamıza bakmak istiyorduk ama bu bize imkansız geliyordu. Bekledik.
“Size, çırpınmanın bir anlamı olmadığını, burada kapana kısıldığınızı ve o okuduğunuz kitapların bir işe yaramayacağını söylemeye geldim” dedi. Birkaç saniye girdi araya, kalabalık sadık efendinin arkasında, ne olacağını bilmeden, tuhaf yaratığa bakıyordu. Sadık efendi, yeniden cesaretini toplayarak:

@29-31-32 sen ayrı başlık aç upplaması takibi benden güzel bir uslubun var devam et

Duruşundaki azamet, bizi her türlü beladan korumaya yeteceğine inandırdı. Gittik, etrafında oturduk. Birbirimizden ayrılmaktan korkuyor, fakat bunu birbirimize söylemiyorduk. Bu kadar anormal bir durumda bile birbirimize erkeklik taslıyorduk. Erkek olmanın laneti belki de asıl buydu.
imam, yanında birkaç kişiyle evine gitti, kitaplarının tamdıbını getirdi. Aramızda bu tarz durumlara aşina olabilecek bir tek o vardı. Söylediği hiçbir şeye itiraz etmedik. Ağzının içine bakıyor ve korkuyorduk. “Birbirinizden ayrılmayın, gece olunca aramızdan dört kişiyi nöbetçi bırakacağız, herkes beraber yatacak, ben de burada sizinle beraber olacağım, sakın hayvan pisliklerine, küllere ve suya yaklaşmayın. Bu olsa olsa cinlerin işidir, tetikte olun, gece en tehlikeli zamandır” dedi. Söylediklerini dinledik ve itaat ettik, korkuyla geceyi bekledik, gündüzün güveni, içimizde bir yerlerde hala bir umut kalmasını sağlıyordu.