cinli bir hikaye

birazdan anlatmaya başlıyacam...

http://inci.sozlukspot.co...inli-bir-hikaye/@solhanli

Part 1

Herşey geçen sene başladı lise bitmişti. Yaz başlangıcıydı üni sınavı da tak gibi geçmişti Ama evdekilere çaktırmıyordum liseden tanıdığım 2 arkadaşımla sabah akşam beraber takılıyorduk onlarda benim gibi sınavda birşey yapamamışlardı birisinin adı emre diğerinin adı gökhandı benim de hikayede geçen adım mustafa olsun. Bunlarla sabahlı akşam geziyoruz ama sap gibiydik yani am ortamımız yoktu elimiz gibimizde internet kafe playstation salonlarında sürtüyorduk can sıkıntısından nerdeyse birbirimizi gibecektik. Aile durumu olarak üçümüzünde durumu çok iyi sayılırdı. Birgün emre ve murat ile çarşıda bi cafede oturmuş konuşuyorduk.
Emre konuşmaya başladı.
-abi benim canım sıkılıyor hep böyle mi takılacaz
gökhan:
- doğru söylüyorsunda ne yapacaz fikri olan var mı
Ben:
- benim fikrim yok ama düzgün bir fikri olan varsa desteklerim
Emre:
- aslında benim bir fikrim var kamp yapalım bi yerde
Ben:
- tek başımıza mı
Emre:
- valla kız getirsen yok demeyiz aga
Ben:
- ben elimi gibiyorum oğlum size nerden am bulayım dedim

Aramızda biraz daha konuştuk 3 barzo kamp planları yapıyorduk en sonunda karar verdik beraberdik şehrin biraz dışında ormanlık yeşillik bi alan vardı orada bi yerde yapacaktık kampı akşam evdekilerden izin almak için ayrıldık...

Part 2

Emre ve gökhandan ayrıldıktan sonra eve geldim babam salondaydı zaten emekliydi ya kahvede okeye dördüncü ya da tv başında izleyici idi selam verip yanına oturdum.

- annem nerde ?
- mutfakta yemek hazırlıyor.
- Baba yarın arkadaşlarla kamp yapmaya gidecez
- Ne arkadaşı nerde kamp yapacaksnız
- emre ve gökhanla baba şöyle yeşilik ormanlık bi yerde yapacaz kampı artık neresi olursa
- hiç te sevmem o iki bini, benden ne istiyorsun
- arabanım anahtarlarıyla biraz para

biraz zorladıktan sonra arabanın anahtarlarıyla biraz para aldım zaten benim de birikimim vardı arabanın anahtarı asıl derdimdi araba da lüks birşey değildi tempraydı. Babam tuhaf biriydi bi aldığı şeyi kolay kolay değiştirmezdi 30 yıldır aynı evde yaşıyor, 10 senedir aldığı 5110 unu kullanıyordu, araba da nerdeyse 10 yıldır babamdaydı...

Part 3

Arabanın anahtarları ve aldığım parayı cebime atıp odaya geçtim. Telefonu aldım elime emre yi aradım biraz çaldıktan sonra açtı.

- alo emre
- mustafa aldın mı anahtarı ?
- Aldım lan eee saat kaçta nerde buluşuyoruz
- gelip evden al oğlum beni annem yemek yapmaya başladı bi de onları taşıtma dedi saat 9 da falan gel
- tamam gelirim o saatte kapatıyorum gökhanı arayacam
- ok iyi geceler

gökhanı da arayıp konuştum o da izin almıştı telefonu kapatıp elbise için çantamı hazırlamaya başladı. bi kaç parça elbise çamaşırlarımı yerleştirdikten sonra çantayı kenara koyup yatağa uzandım. Saati 8'e ayarlarlayıp yattım...

Part 4

Sabah kalktım duş aldıktan sonra temiz elbiselerimi giyip kahvaltımı yaptım çantamı, annemin yaptığı yiyecekleri arabaya yerleştirdim babamdan aldığım ve biriktirdiğim paraları cüzdana yerleştirdim epey bi param vardı arabanın anahtarlarını alıp arabayı çalıştırdım önce emreye gittim anası epey bi konuştu epey bi tavsiye verdi ne dese he deyip ordan ayrıldık ama emrenin annesi epey bi şeyler yapmıştı. Gökhanı da yanımıza aldık emre ve gökhanla anlaştığımız gibi bir tekelcinin önünde durup epey bira ve rakı aldık diğer dükkanlardanda et meze gibi şeyler ve mangal kömürü alıp şehirden çıkmaya başladık şehir çıkışında benzini fulleyip gideceğimiz yere sürmeye devam ettik ormana varmıştık ara yollardan epey bi sürüp kalıcak yer aradık en sonunda bi yolun sonu açık bi araziye çıkıyordu çimenliğin ortasında bi söğüt ağacı vardı tam aradığımız gibiydi ormanın içinde açık bir arazi arazinin ortasında ise gür bi söğüt ağacı biraz daha aşağı da dere gibi bir yer vardı...

Part 5

Arabayı ağacın önüne çekip malzemeleri indirdik epey bi yiyecek ve içkimiz vardı. Saate baktım saat 2 yi geçiyordu emre ve gökhanı alıp etrafı gezmeye başladık kimse yoktu sadece doğa vardı karşımızda
Gökhan:
- abi kaç gün kalacaz burda
Emre:
- ne bilelim abi en fazla 4, 5 gün kalırız keyfimiz yerindeyse
Gökhan:
- araba da mı uyuyacaz
Ben:
- nerde kalacaz ya allahın dağında dedim
Gökhan:
- abi niye kızıyorsunuz muhabbet açmak için dedim yol boyunca da konuşmadınız sıkıldım dedi
Mert:
- yok oğlum kızmıyoruz mal gibi bildiğin herşeyleri soruyorsun zaten

Mert'e katılıyordum ama gökhanı da anlıyordum o gün nedense sanki sonradan yaşayacaklarımızı hissediyormuşcasına gergindik bi kaç saat etrafı keşfe çıktıktan sonra arabanın oraya döndük hafif karanlık olmaya başlamıştı hava...

Part 6

Önce mangalı yaktık, etler mangalda yanarken ailelerimizin verdiği yiyecekleri de açıp yanımıza getirdiğimiz örtünün üzerine dizip en sonunda da bardakları yerine yerleştirdik tavuklar piştikten sonra hazırlığımız bitmişti kararan havanın eşliğinde içkilerimizi içmeye başladık. içkinin verdiği rahatlamayla üzerimizdeki gerginliği atmıştık epey bi güldükten sonra artık içimizdeki dertleri dökmeye başlamıştık önce ben anlattım derdimi sadece derdim am gibmekti epey daşşak geçmişlerdi binler emre babasıyla arasındaki sorunları anlattı biraz da ona teselli verdikten sonra içimizde belki de en dertli olan gökhan konuştu sevdiği cidden sevdiği kızın onu nasıl bıraktığını anlattı son sene babası kızı alıp başka şehre gitmişti babasında suç yoktu aslında memurdu tayini çıkmış gitmişti bunun sevdiği kızla telefonla haberleşiyordı birgün sevdiği kıza sürpriz olsun diye kaldığı şehre gidiyor kızı başka bi erkekle samimi görünce çocuğun ağzını burnunu dağıtmış kıza da epey bi sövüp geri gelmiş uzun zamandır içine kapanıktı içini dökmesi iyi olmuştu hem bizde olayı yeni öğreniyorduk şaşkındık çünkü bizim bildiğimiz gökhan görüşemeyince kızı bırakmış diye biliyorduk teselli verip içmeye devam ettik...

Part 7

Gece sızmışız olduğumuz yere ertesi gün öğleden sonra uyandık başım çatlayacak gibiydi saate baktım 1 e geliyordu gökhan ve emre yi uyandırdım. Onların da hali benim gibiydi birlikte dere indik kafamızı soğuk suya sokup çıkardık. Üstümüzü düzeltip orda bulunan çimenlerin üstüne oturduk kendimize geldiğmizde kalkıp arabayı önüne çektiğimiz söğütün dibine geldik birşeyler atıştırdık gökhan başının ağrıdığnı söyleyip arabanın arka koltuğuna geçip uyumaya başladı ben de emreyi alıp ormanın içlerine doğru gittik yüksek bir yere çıkıp sigaralarımızı yaktık emre hayallerini anlatmaya başladı antalya da bar açmayı düşünüyormuş her gece rus zütü gibme hayalleri kuruyordu konuştukça konuşuyordu bi yerden sonra dinlememeye başladım ama umrunda değildi kendi kendine anlatıyordu sanki, ben de kendi kendime ne yapabileceğimi düşündüm ama aklıma birşey gelmiyordu belki bilgisayar mühendisi olabilirim diye düşündüm aklıma da başka birşey gelmiyordu birkaç saat emreyle takıldıktan sonra geri döndük...

Part 8

Geri döndüğümüzde gökhan uyanmış sofrayı kurup mangalı yakmıştı. baya rahatlamış duruyordu kaç aydır içine attığı şeyleri boşaltmış rahatlamıştı Yüzü gülüyordu. Keyfimiz yerindeydi çünkü ne zamandır içimizde biriktirdiğimiz şeyleri önceki gün boşaltmış rahatlamıştık gerçi benim pek sorunum yoktu ama arkadaşlarımın rahatlaması beni de rahatlatmıştı. içkileri almak için bagaja yöneldim ama bagaj boştu gökhan gülerek dereye soğuması için bıraktığını söyledi içkileri alıp döndüğümde sofra hazırdı içkilerimizi içerken içimden gökhana güldüm amk sayesinde soğuk bira içiyorduk bi iki bira içtikten sonra rakıya geçtik ama konuşacak birşey bulamıyorduk. Bu sırada gökhan konuşmaya başladı eee madem konuşacak konu bulamıyoruz size dedemin başından geçen bi olayı anlatmak istiyorum dedi hikayeyi anlatmaya başladı...

Part 9

Dedesi zamanında tarlada ırgatlık yapıyormuş birgün çok işi varmış epey bi çalıştıktan sonra o karanlıkta köye dönmek üzere yola çıkıyor. Yolda giderken uzaktan bir düğün konvoyu görüyor kimlerin düğünü diye bakmaya gidiyor ama tanıdık kimseyi görmüyor düğün sahipleri bunu farkedip sofranın başına oturtuyorlar tam yemek yiyecekken besmele çekiyor ama orta da ne sofra var ne düğün ne de kimse elindeki ekmeğe bakıyor hayvan dışkısı olduğunu görüp yere atıyor ordan hemen topuklayarak köye koşuyor ama cinler bunun peşini düğünü berbat ettiği için uzun zaman bırakmamış en sonunda bi hoca bulup buna muska yaptırıyorlar ancak öyle kurtuluyor hikayesini bitirince mertle ben birbimize bakıp gülmeye başlıyoruz mert gökhanı taşşağa almaya başlıyor açıkcası ben de gökhanla dalga geçmeye başlıyorum lan kaçıncı yüzyıl millet uzaya çıkıyor siz hala cin muhabbeti yapıyorsunuz gibeyim cininizi diye küfür etmeye başladım emre de benden gazı alıp ağzına geleni söylemeye başlıyor gökhana baktım bir an sanki anasına küfür etmişiz gibi donakalmıştı...

Part 10

bizi susturmaya çalışmaya başladı durun oğlum bari burda küfür etmeyin ormanlık yer zaten anlattığma pişman oldum emre de sanki kendinden geçmiş bir şekilde ormanın ortasında cinlere küfrediyordu bu sırada ormanın içinde bir ses geldi yürüme ve konuşma sesleri geliyordu. Biz dona kaldık ezan duymuş laikçi gibiydik üçümüz birbirimize bakıyoruz bu sırada ormanın içinde ışıklar gelmeye başladı birazdan çimliğe iki kişi çıktı yavaş yavaş üzerimize geliyordu yürüyüşleri bi değişikti sanki sakatlıkları var gibiydi biz ise yüzlerini görmeye çalışıyorduk. En sonunda ateşe yaklaştılar kamuflajlı avcılardı ama giydikleri şapkalar yüzünde sıfatları gözükmüyordu. Bizi ise az önceki korkunun boş çıkması sebebiyle rahatlamıştık adamlar konuşmaya başladı kim olduğumuzu, burda ne diye durduğumuzu sordu. bizde durumumuzu açıkladık adamlardan arkadaki konuşmaya başladı sesi kızgın gibiydi az önceki bağırışmaları sordu bize...

Part 11

Emre sanki az önce altına sıçan kendisi değilmiş gibi arsızca konuşmaya başladı tabi içkininde verdiği cesaret vardı binte adamlar emreyi sessizce dinlediler en sonunda gitmeye başladıklarında içlerinden biri konuşmaya başladı evladım dedi bilmediğiniz mevzularda ileri geri konuşmayın dedi iyiliğiniz için buralardan gidin buralar tekinsiz yer kalanı bol dediler sonra arkalarını dönüp gittiler adamlar gözden kaybolduktan sonra emrenin küfürüyle kendime geldim adamlara küfür etmeye başladı cinlere küfür etmeye başladı ben de ona katılıp küfür etmeye başladım herifler yüzünden altımıza sıçacaktık nerdeyse buranın kalanı çokmuş niye biz kimseye rastlamadık küfrümü edip gökhana döndüm ama adam sanki donmuştu biraz sarstıktan sonra kendine geldi yüzünün rengi gitmişti ne olduğunu sorduk görmediniz mi dedi neyi dedik adamların ayakları tersti dedi emre ile birbirimize baktık oğlum sarhoşsun sen dedi emre ama gökhan sarhoş değilim dedi gökhanı kaldırıp arabanın arka koltuğuna yatırdık zaten şoktaydı birşeyler saçmalayıp uyudu ben ve gökhan malzemeleri toplayıp bagaja kaldırdık...

Part 12

ben sürücü emre de yan koltuğa geçip oturduk saate baktım saat gece 1'e geliyordu arkamı döndüm gökhan uyuyordu. Emre seslendi sence doğru mu söylüyor neyi dedim neyi olacak adamların ayakları ters dedi ya yok oğlum sarhoş ya baksana sızdı doğru söylüyorsun dedi saçma sapan işler bi de herifler yüzünden o kadar korktuj amk dedi güldük sorma ya nerdeyse altıma sıçacaktım dedi ben de dedi. Koltukları geriye yaslayıp uyumaya başladık. Gözümü kapatır kapatmaz uyudum. Sabah uyandığımda emre yoktu gökhan' a baktım uyuyordu. kapıyı açtım derenin oraya indim emre orda oturmuştu elimi yüzümü yıkayıp yanına gittim

ben:
- emre ne oldu yüzün kireç gibi
Emre:
- bütün gece kabuslar görüp durdum
Ben:
- oğlum ne kabusu gördün anlat
emre:
- dünkü adamları gördüm sorma abi daha fazla
Ben:
- sen de mi emre, bu saçmalıklara inanıyorsun hadi gökhanı anlarım adam inanıyor ya biz saçmalama işte
Emre:
- doğru söylüyorsun saçmaladım belli ki dünün etkisinde kaldım neyse dönelim
Ben:
- bu günde burda mıyız
Emre:
- tabi oğlum keyfimizi neden bozalım yiyecek bol malzeme bol gibtir et dünü...

Part 13

Arabanın yanına döndüğümüzde gökhan uyanmış başını ovuşturuyordu. Birşeyler atıştırıp gökhanı da yanımıza alıp önceki gün emre ile oturduğumuz tepeye çıktık üçümüz oturup sigara yakıp sessizce oturmaya başladık sessizliği gökhan bozdu sigarasından bi yudum alıp anlatmaya başladı dün gece kötü bi kabus gördüm deyip dünkü olayı anlatmaya başladı emre ile birbirimize baktık gökhan ee siz dün ne yaptınız dedi emre konuşmaya başladı. Sen dün biraz erken sızdın mustafayla seni arabanın arkasına taşıdık ama arada birşeyler diyordun saçmalıyordun dedi bi kaç saat orda konuşarak geçirdik dünü nerdeyse unutmuştuk geri dönerken gökhan biraz önden gidiyordu emreyi yanıma çektim neden yalan söyledin dedim kulağıma eğilip oğlum adamın dünkü halini görmedin mi korkudan ölecekti neredeyse söylesem altına sıçardı dedi doğru söylüyorsun dedim boş ver keyfimize bakarız dedim o da beni onayladı...

Part 14

Dönüp soframızı hazırlayıp içkilerimizi içmeye başladık sonunda dünün kafasından çıkıp yine çakırkeyf olmuştuk gecenin sonunda doğru yatma vakti gelince gökhan kalkıp dünkü yerine arabanın arka koltuklarına geçti ben de kalkıp tuvalete gitmem gerekliydi ama sarhoş olduğun için yürüyemiyordum ateşi söndürmek için su da kalmamıştı çavuşu çıkarıp ateşin üzerine işemeye başladım ama ateş sönmemişti bu sırada emre geldi dur ben devam ediyim diyip kalan ateşi de o söndürdü beraber arabaya geçip uyumaya başladık sabah uyandığımızda artık gitmeye karar verdik zaten pek birşey kalmamıştı yiyeceklerin kalanını kahvaltı niyetine yedik şişeleri çöpleri bir torbaya biriktirip bagaja attık dönmeye başladık yolda çöp bidonuna rastgeldiğmizde tüm torbaları boşaltıp yolumuza devam ettik şehire geldiğimizde rahatlamak ve temizlenmek için hamama gittik leş gibi kokuyorduk temiz elbiselerimizi giydikten sonra herkesi evine bırakıp ben de eve geçtim...

Part 15

Eve geldiğimde kimse yoktu saate baktım öğlen 3 olmak üzereydi kap, kaçak, elbise çantamı indirip eve indirdim sonra odama geçip uyumaya başladım çok uykum vardı sonraları uzun bir süre sürecek ilk kabusumu görmeye başladım geceydi bi mezarlıktaydım ortalık ay ışığı ile aydınlanıyordu etrafımda mezar taşları vardı ama üzerlerinde herhangi bir isim yoktu bacaklarım istemsizce ilerlemeye başlıyor ileride bi mezarlığın önünde duruyorum toprağı taze gözüküyor sanki yeni kapatılmış bir mezar gibi sonra kafamı kaldırıp etrafa bakıyorum önümde karaçarşaflı bir kadın var yüzü bembeyaz yüzünü bana çeviriyor ağlamaktan çökmüş bit gözden daha fazlası var bu gözlerde gözünün akı yoktu kapkara gözlerle bana nefretle bakıyordu...

Part 16

Anlamadığım dilde birşeyler konuşmaya başlıyor sesi sanki rüzgar uğultusu gibiydi birşeyler anlamıyordum ama hissettiğim kadarıyla mezardaki ölü ile benim bir ortak yanım vardı ses kesilmişti önümdeki kadına baktım yoktu açıkcası gitmesinden sevinmiştim görüntüsü insanda dehşet uyandırıyordu. vücudunu gece gibi saran bir kara çarşaf sadece yüzü açıkta kalıyor bembeyaz yüzündeki akı olmayan kapkara gözler ve göz altları ağlamaktan morarmış bir yüzü vardı. etrafıma nerde olduğumu anlamak için bakıyordum bu sırada sanki mezarlığa bir uğursuzluk inmiş gibiydi mezarların aralarında üzerime gölgeler gelmeye başladı. Gölgeler etrafımı sarmaya başladı kulağımın altından sesler gelmeye başladı sanki bir kişi değilde birçok kişi konuşuyor gibiydi tek anladığm bir kelime vardı...

Part 17

Katiller diyordu ben tek başımaydım ama hem kimi kimle öldürmüştüm şaşkınlık ve dehşetten ne yapacağımı bilmiyordum bu sırada etrafımdaki gölgeler daha koyu olmaya başladı gittikçe kararmaya başladı en sonunda karanlıktan başka birşey gözükmüyordu ne bi yansıma ne bi ışık vardı sade bir karanlık vardı ses falanda duyulmuyordu duyduğum tek ses kalbimin nerdeyse patlayacak halde atıp durmasıydı. Duyduğum dehşetten çığlık atmak istedim ama sanki boşluğa bağırıyor gibiydim ne ben ne de başkası sesimi duymuyordu. Debelenmeye başladım aniden gözlerim görmeye başladı nefes alıp vermeye başladım dışarıdan araba sesleri geliyordu evdeydim yatağımda doğrulmuştum terden sırılsıklamdım az önce ki kabus ben de sanki mezardan çıkmışlık etkisi bırakmıştı. inançlı biri olsam dua okurdum ama ben hayatımı boş şeylere adamayı yıllar önce bırakmıştım...

Part 18

Işığı yaktım etraf karanlıktı duvardaki saate baktım 11'i geçiyordu. içeriye geçtim annemgile baktım onlarda gelmiş beni uyandırmadan yatmışlardı, duş aldım temiz elbiseler giyip odam da ki tekli koltuğa oturdum bi sigara yakıp düşünmeye başladım aklıma kabus geldi o mezarlık neresiydi o kadın kimdi daha doğrusu neydi. Nasıl bir kabustu bu gördüğüm en sonunda gibtiri çektim alt tarafı bir kabus du ne olabilirdi ki o sırada aklıma gökhanın kampta o kamuflajlı adamlar hakkında söylediği laflar geldi acaba gerçek olabilir miydi gözüm saate takıldı 1 oluyordu elimdeki sigara bitmişti bi tane daha yaktım o sırada telefonum çalmaya başladı arayan emre idi açtım karşımda korkmuş bir şekilde emre konuşmaya başladı

- alo mustafa
- efendim emre
- uyumadın mı telefon daha ilk çalışında açtın
- uyku tutmadı ( yalan söyledim ) sen neden bu saatte aradın ?
- oğlum az önce bi kabus gördüm çok gerçekçiydi
- sen de mi
- efendim
- yok bir şey devam et emre kabusunu anlat

Anlattığı şeyler benim kabusumla birebirdi anlatmasını bitirdikten sonra sabah buluşmak üzere anlaşıp telefonu kapattım sabah daha ayrıntılı konuşacaktık...

Part 19

Aklıma gökhan geldi telefon epey bi çaldıktan sonra uykulu sesle gökhan konuşmaya başladı anlaşılan kabus görmemişdi iyi olduğunun sesinden anlayınca yanlış aradığımı söyleyip telefonu kapattım boş yere korkutmak istemedim gözümün önüne o adamların gittikten sonra ki yüzü geldi öldü sanmıştım sabaha daha çok vardı bütün geceyi sigaralarla geçiştirdikten sonra sabahı zor etmiştim kahvaltıdan sonra emrenin yanına gittim bi cafede buluşacaktık cafeye gittiğimde emreyi gördüm yanına gittim gözlerinin dibi mosmordu açıkcası o da şaşırmış gibiydi neden şaşırdığını sordum arkada ki boy aynasından görüntümü gördüm emre den farkım yoktu emre biraz üstüme gelince ben de kabus gördüğümü itiraf ettim korkmuş gibiydi bu sırada yanımıza garson geldi adamın bakışından bizim bağımlı olduğumuzdan şüphelendiği anlaşılıyordu çay isteyip adamı başımızdan savdık...