1. 1.
    +5 -13
    öncelikle liselileri zerre giblemiyorum. buradan açıkca söyleyeyim.

    yer: erzincan
    yıl: 2011 -mayısı-

    dinleyenlerin uplatması yeter.

    korkudan çatır çatır sıçacaksınız. hepsi gerçektir.

    inanmayanlar gibtirsin gitsin .
    ···
  2. 2.
    -4
    başlıyorum panpalar
    ···
  3. 3.
    +2 -4
    erzincan üniversitesinde ilk yılımdı. malumunuz erzincan çok küçük bir şehir bundan dolayı yurt sıkıntısı da pekala kendini hissettirdi bana. şehre ikinci indiğim gün deprem oldu, kalacak yerim yok, kimseyi tanımıyorum, ve okumaya gelmişim. sabah 5 falandı, hatta eylülün son günleri falandı, inanmayan binler netten araştırabilir.
    ···
  4. 4.
    0
    şehirde esentepe adında bir yurt var, özel yurt.. direk oraya gittim. dıbına koyim devlet yurdu çıkmamış gib gibi kalmışım ortada e cemaatin eline düşmekte istemiyorum, bu yurt ihlasın mı neymiş, sıkmazlar , başımı sokacak bir yer olsun da , sokakta yatacak değilim ya?
    ···
  5. 5.
    +3 -4
    gittim, orada yurttan sorumlu matematik okuyan bir genç karşıladı beni, dıbına koyim hayatımda görmediğim kadar karga var lan bu şehirde, kafam gökyüzünde, kargaları izliyorum , ama kafamda bir milyon tane soru var, nereden yazdım bu şehri diye kendime küfrediyorum sürekli
    ···
  6. 6.
    +1 -2
    sağolsun matematik okuyan arkadaş beni içeri aldı, müdür saat 9 gibi falan gelir dedi kahvaltımı yaptım, valizimi bir odaya koydum, yurt kafama biraz yattı, kural falan yok gibi duruyordu. iyiydi, hoştu, idare ederdi işte ya.
    ···
  7. 7.
    0
    müdür geldi. bende bu arada dolu arkadaş edindim, ne işim var bu şehirde sorusu da kafamda azcık da olsa silindi, geneli sivaslı olan çocuklardı bunlar. sohbetleri sıkıcı falandı ama idare ederdi işte ya, ben iyi bir savcı olacaktım ileride, hedefim vardı, başaracaktım, olacaktı, her şey mükemmel olacaktı

    tak olacaktı.

    okulu bıraktım. hemde okulun kapanmasına bir ay kala. nasıl mı?

    anlatacağım.
    ···
  8. 8.
    0
    müdür beni şöyle baştan aşağı bir süzdü, tipi aynen aktarıyorum - top sakal, uzun saç, küpe-

    yerlerimiz dolu dedi.

    nasıl olur ama? dolu boş oda var yurtta...

    dolu diyorsam dolu. onlar 2.öğretime ayrılmış durumda, burada kalmanız mümkün değil, sizi hemen pansiyona yönlendireyim. bildiğim pansiyonlar var, özür dilerim, iyi günler yoğunum.
    ···
  9. 9.
    0
    başımdan aşağı kaynar sular döküldü diye bir deyim varya. hayatımda kendimi hiç bu kadar yalnız hissetmemiştim. tek başımaydım. tanıdığım kimse yoktu şehirde, kalacak yerimde yoktu, ben ne yapacaktım? ne edecektim?

    oturdum bir sigara yaktım. ve küfürler etmeye başladım bir ağız dolusu.
    ···
  10. 10.
    +2 -2
    şehirde biri yapılmak üzere olan 3 özel yurt vardı bildiğim kadarıyla. biri göstere göstere bana gibtir çeken esentepe, ikincisi fatih ve şahikaydı. bu iki yurt cemaat yurdu olduğu için kalamazdım, ateisttim, bana gibseler barındırmazlardı bu yurtta. dıbına koyim otele de para veremezdim. aç kalırdım.
    ···
  11. 11.
    +1 -2
    pansiyonları gezmeye başladım. amcık kadar odalara aylık 300 400 çekiyorlardı. düşünün yemek falan yok.

    o kadar zengin bir insan değilim dıbına koyim. gittim. hiç unutmam o gece gara gittim. tren garına ve orada sabahladım o geceyi.
    ···
  12. 12.
    +2 -1
    dinlemiyorsanız anlatmayayım.
    ···
  13. 13.
    0
    tamam devam ediyoru m panpalar ama yorum yapın
    ···
  14. 14.
    +3 -1
    o gece hiç unutmam sabah kadar sigara içtim.

    kafamda planı kurdum.

    ben okuyacaktım. buraya madem geldim gibtir edip okuyacaktım. cemaate gitme kararı aldım. gibtiri taktan saçımı sakalımı kesecektim gerekirse. ama okuyacaktım.
    ···
  15. 15.
    +2 -1
    sabah oldu, belki bir şans diye saçımı sakalımı kesmeden gittim cemaat yurduna, adı şahika özel erkek öğrenci yurdu, inanmayanlar netten baksın, kemal adında bir müdürleri vardı.

    adam seni alamayız böyle dedi. saçımı sakalımı keserim dedim. "git kes gel" dedi.

    valimizi bıraktım orada. indim aşağı, berber arıyorum...

    giberim lan böyle işi dedim?

    yenilecek miydim?

    kesecek miydim?

    hayır.

    giberim.
    ···
  16. 16.
    +3 -1
    geri döndüm. hayatımda tanıdığım en adi adamlarsınız dedim, tek bir cevap bile vermedi, indim aşağı. babam paso arıyor, oğlum naptın, nettin, paso, babama durumu anlattım, böyle böyle, babam öğretmendir, oğlum batmanda görev yaptığım yıllarda bir öğrencim orada okuyormuş, bende yeni öğrendim, geçen gün beni aradı, saygılı efendi bir çocuktur, git onun evinde kal birkaç gün dedi.

    adam durmamış araştırmış ya.
    ···
  17. 17.
    0
    hasanla buluştuk. babamın öğrencisi. telefonda kürtce konuşuyordu buluşmadan önce, turizm okuyormuş, sohbet ettik eve gidene kadar... eve yaklaştıkca tırsmaya başladım dıbına koyim, en aşağı mahalleler, çingeneler, eşcinseller, kürtler, kaçaklar, afganlar, herkes orada...
    ···
  18. 18.
    0
    ayrıntılı anlatmamın sebebi hayatımın en zor olaylarından biri olan bu olayın gerçek olduğunu anlamanız için.

    tamam mı?
    ···
  19. 19.
    0
    akşam evde 5 kişi olduk. sağolsun iyi çocuklar, 2si batmanlı, 2si ağrılı. onlar prestij içiyor ben marlbora, marlbora'yı uzatınca hemen kapıyorlar, daha toyum. bir hafta sonra murattiye düşeceğimi bilmiyorum. bol bol kürtce müzik dinliyoruz.
    ···
  20. 20.
    0
    başımı yastığa koyduğumda uyumayı özlediğimi fark ettim. en son gibik otobüste uyumaya çalışmıştım. arkadaki bebeler ağlayınca film izlemiş uyumadan geçirmiştim 12 saati..
    ···