Yazıya başlamadan şunu belirtmek istiyorum. Ben musallat yaşamadan önce kesinlikle inançlı biri değildim. Hatta tam tersi, cine periye saçmalık der geçerdim. Dua nedir bilmezdim. Allah'a inanmazdım. (Haşa)
6 yıl dedim ama hala musallat bitmedi. Bu yıl 6.yıl ve büyük ihtimal ben ölene kadar yanımda kalacaklar. Fazla görsel kullanmadım alakasız görünecekti çünkü. Bu arada bu bence yüzeysel bir giriş. Eğer ilgi görürse devam ederim.

Onlar 18 yaşında benim çok büyük bir hatam sonucu bana musallat oldular. Ama bu hata tamamiyle ergenlikti. Ben tam anlamıyla küfürbaz, serseri sayılan ağır bir ergendim.
Ayrıca yeni yeni ateisttim. Hani ateistim ya ona buna saydırırım cool havalarına bürünürdüm. Çünkü mantıklı düşünebilen biri ateist olurmuş ya (! ) Ama o öyle değilmiş, ben cahilliğimi çok ağır biçimde ödedim ve hala ödüyorum.
Onların karşıma ilk nasıl çıktıklarını anlatayım. ilgi olursa devam edicem bencelerime. ilk önce (rüya değil) akşam saatleri evde öylesine otururken, kapıdan içeri silüet, insan şeklinde biri girdi. Ama gölge gibiydi, ve simsiyahtı onu 1 sn gördüm ve hızlıca başka tarafa uçup gitti. Ne gözleri ne ağzı belirgindi. Ama bümbüyüktü. ilk bu şekilde karşıma çıktılar.
Daha sonra (yine rüya değil) yine akşam saatlerinde kelebek sinek mi ne olduğu belli olmayan bir hayvan çıktı. Ama çok şekilsiz bir hayvandı. O da aynı şekilde kapıdan girdi ve anında gitti. O kadar büyüktü ki, hani böyle bir kelebek mümkün değil olamaz. Ben yine halisünasyon görmüşümdür dedim, geçtim.
Ben okumamış, etmemiş biri değilim çünkü. Mantıklı olmaya çalışıyorum ama yok yok yok. Bunların arkası kesilmiyor. Bu silüetten sonra yani musallatın başladığı andan itibaren, sürekli kabus, sürekli korkutmalar yaşadım.
6 senede çok şey yaşadım. Hatta intiharı bile düşündüm. Ateist kardeşim; bunlar saçmalık yeahh diye ağzını yayıp konuşuyorsun ya, ama o iş öyle değil. Keşke gördüklerimi görebilseydin.

Musallatın ilk ayları:
Daha 18 yaşımdaydım. Acayip korkuyordum çünkü o yaşa kadar hiç bu tarz şeyler yaşamamıştım. Yaşamadığım için de cinlere yalan der inanmazdım. Musallatın ilk başlangıcı tam anlamıyla zehir gibiydi. Her gece sabaha karşı kabuslarla uyanırdım. Her gece başka bir kabus.
ilk gece sabaha karşı "dualarını okumadın" diye odamın kapısına vurarak uyandırdılar. Daha sonra gecenin 3'ünde 4'ünde babamın sesiyle sallandırarak uyandırdı birileri. Ama babam yok ki o sırada işte çalışıyor! Tak tak seslerle yürüdüler gecenin köründe. Bunun gibi türlü türlü şeyler.
Ben onlarla 2009'dan beri beraber yaşıyorum. Şu an bile bunları yazarken başım ağrıyor. Onlarla konuştum, onların yemeğinden yedim, onların yaşadıkları yerlerde durdum. Tam anlamıyla beni kendi hayatlarına karıştırdılar. Anlayacağınız ben hala onlarla beraber yaşıyorum.
Yani o kadar çok şey var ki anlatacak, size beni en etkileyenleri anlatıcam. Dediğim gibi Benceme ilgi olursa daha yazacağım çok şey var. Şimdilik konuya giriş yaptım.

6 yılda öğrendiklerim ve size tavsiyeler
Cinler korkulacak varlıklar değildir Öncelikle kafanızdan bunu tamamen atın. Asıl korkmanız gereken Allah'tır. Duaları okuyup yatarsanız, size hiçbirşey yapamazlar. Özellikle Nas suresinden çok korktuklarını gördüm. Minel cinneti vennas kısmı vardır Nas suresinde. işte bu kısmı ne zaman okusam mahvoluyorlar.
Mantıklı davranamazlar
Hem benim farkettiğim, hem de Kuran'da yazan cinlerin insanlardan kat kat geride bir zekasının olduğuydu. Onlarla konuştuğumda - ki bu mutlaka onların mantıksız bir davranışına bağlanıyordu. Onların gerçekten zeka olarak düşük bir zekada olduklarını gördüm.
Eğlenmek için korkuturlar
Onların gündüzü insanların gecesi, onların gecesi ise insanların gündüzüdür. Yani siz uyurken sizi korkutarak eğlenirler. Onların çok çoçukca bir eğlence anlayışı vardır.
Korkmayın
Size zor geliyor belki ama, korkmamanız lazım. Çünkü cinlerin algısı köpek algısına benzer. Eğer korktuğunuzu hissederlerse, daha çok korkuturlar ve gelirler. Dualarınızı okuyun ve hiçbirşey düşünmeyin. Kendinizi zihnen onlara teslim etmeyin.
Sormak istediğiniz bişey varsa sorabilirsiniz. Devam edebilir.

beyler bi gün yatıcam son 31imi çektım o huzurun vermiş olduğu şevkle başımı yastığa koydum ve gözlerimi kapadım ama sanki gözüme bişey parlıyo amk. gözümü açsammı açmasammı diye beynimi giberken birden o hışımla gidip lambayı açtım ve o korktuğum şeyin sandalyenin üstündeki çorabım olduğunu fark ettim amk herneyse uyuyuyorum ama yarı uyanık yarı uykulu derlerya tam o an yataktan zıpladım korkudan her yerim ter su içinde bi an yerimden kımıldayamadım salak salak etrafa bakınıyordum. korkmuştum ama neden korktuğumu bende bilmiyordum

devam ediyorum beyler kusura bakmayın babannemi hastaneye kaldırdık o yüzden evde yoktum

her neyse mutfağa yöneldim beyler ama giderken nasıl korkuyorum nasıl korkuyorum anlatamam rüyamda hiçbirşey görmemiştim neden korktuğumu bile bilmiyorum ama korkudan sıçıyordum resmen. Neyse suyu bardağa doldurdum tam içicem elimden düştü kırıldı saat gecenin 3 ü. Babam geldi dıbınakodumun evladı bu saatte uyumadın mı diye küfür falan etti. sonra uyumaya devam etti ama beyler sıçıyordum resmen. biraz balkona hava almaya çıkayım dedim beyler hava sıcaktı bayağı sıcaktı hatta ama resmen içimden bir soğukluk geçti tenim bembeyaz oldu. bi tırstım odama gittim odama girdim kapıyı açtım ve pc açıktı ezan sesi geliyodu pc den o an resmen zütüm korkudan zevke gelmişti kalbim sıkışıyodu ilk defa böyle bi duyguya kapılmıştım züt korkusundan kapıyı çarpıp kardeşimin odasına geçtim resmen üstüne atladım korkudan. amk o da korkudan bağrınmaya başladı dedim sana noluyo amın feryadı diyo salakmısın huur çocuğu ne üstüme atlıyosun lan diye küfürleşirken babam odaya girdi gibtirin gidin lan dısarda uyuyun diye dışarı attı amk bizi ben hem korkudan hem şaşkınlıktan nabıcamı şaşırdım. beyler o gece yan kapı komşusu menderes abilerde kaldık ve uyuduk

sabah uyandığımda menderes abiyle babam çay içiyodu içerde gülüşmeler falan gittim yanlarına babam bana ters ters bakıyo. eve gittik başladı bu küfür etmeye dıbınakodumun çocuğu adamların evinde pis pis kokan ayaklarla yattın rezil ettin bizi falan filan. neyse herkes gitmişti kardeşim sporda annem günde babam işte bende evde incide takılıyorum

beyler birden mutfaktan çatır çatır bardaklar tabaklar çatallar hepsi yere düşüyodu yani gelen ses onu işaret ediyodu bi gittim herşey yerinde ama amk o kadar gürültülü bi ses geldiki mutfaktan dedim sıçtık ama bişey olmaması daha çok korkutmaya başladı. odama geçtim aynı ses yine geldi bu sefer gidemedim korkudan ve kapıyı kitledim. beyler uyumaya çalışıyorum ama her gözlerimi kapadığımda züt korkusundan açmak zorunda kalıyorum uyuyamıyordumda kontör de yok dk da yok ki birini arayayım gelsin. beyler kapı kolunun aşağı indiğini gördüm ve o an camdan atlamak istedim ama dubleksti evimiz ve atlasam paramparça olurdum. ağlamaya başladım 10 dk sonra kardeşim geldi noldu lan dedi oturdu yanıma dedim anlatsam inanıcak mısın sanki amk dedim hala titriyodum. Anlat bakayım dedi anlattım durdu durdu abi senin dıbınakoyim bende ciddi ciddi oturdum seni dinliyorum dedi salakça bi gülümsemeyle odasına geçti

beyler asıl olaylar bu gece başlıyor ilgi devam ederse anlatıcam

beyler gece oldu odama gittim ve babamın sesiyle uyandım ama babam osura osura uyuyodu öbür odada. ne dediğini hatırlamıyorum ama onun sesiydi. neyse tualete gidicektim ki salak kardeşim salonda bağdaş kurmuş oturuyodu kafasına vurdum bi tane gibtirgit lan elimi tuttu amk bi sıktı beyler tırnak izi çıktı kocaman korktum amk bişey diyemedim sabah kahvaltı için toplandık ağzımdaki domatesi ağzımı yaya yaya çüğneyerek sordum harun nerde anne dedim oğlum kardeşin dün gece alperenlerde kaldı dedi. beyler işte o an domates boğazımda kaldı amk odama koştum bişey demeden yatağa attım kendimi başladım ağlamaya. sonra bi düşündüm kendi kendime oturdum mantıklı mantıklı tabi o zamanlar ateistim. kesin bu muallak bana şaka yapıyo falan neyse bu eve geldi beyler ben buna dik dik bakıyorum dedim naptın lan dün gece amın oğlu kolumu gibtin başka şaka bulamadınmı amcık ben kaç gündür korkudan tualete çıkamıyorum senin yaptığın muallakliğe bak falan dedim abi ya gerçekten gibtirgit benide korkutuyosun bence sen kes şu şakayı ben dün alperenlerde kaldım annem sölemedimi dedi. beyler o da korkmuştu ve napcamı bilemedim yüzünden korku ve ciddilik aktı adeta muallakde dedim tamam aslanım git odana sen aldırma bunlara dedim ve odasına girdi

beyler ilgi az çoğalınca devam edicem

amk kısa kesiyom işte bana musallat oldular rahatlayın şimdi qmk