reserved

Rizörvıd

Okuyan bilirim

Tutmaz amin evladi zorlama

Tam zamanıydı demi puşt

gibeyim cinlerini yalan amk hala inanan varmı böyle masalara

Okuyacağım :D

Başla bakalım

rez okurum

yıl 2006 baba mesleği yüzünden şehir değiştirdikten sonra 2. yılım falan... hangi şehir olduğunu çok gün yüzüne vurmak istemiyorum yaşadıklarımdan sonra ki 11 yıldır oradaki arkadaşlarımla hiç görüşmedim şehrin bir daha yanından bile geçmedim... ben karadenizde bir yer diyeyim sadece.. neyse.. ortaokul son sınıftayım o zamanlar daha her şeyden korkan küçücük bir çocuğum tabi, gittiğimiz yerde bildiğiniz 4 dağ duvar örmüş sanki ortasında küçücük bir yer... ve su geçiyor ortasından.. belki şehri tahmin edenler olacaktır. cahil bir yer demek hiç ayıp olmaz ki namaz kılmayan fırıncıdan ekmek almak günahtır diyen komşularımız bile vardı..ilk sene çok zor oldu böylesine kapalı kafalı bir yere taşınmak ama kendi yaşıtlarımın akılları benimle bir olduğundan sonradan çok alışmıştım tabi.. biz kaynaştıkça dışarıda oynadığımız oyunlar birlikte takılmalarımız evde buluşmalara kadar gitmişti, tabi o yaşlarda çok zordu izin almak geç vakitlere kadar.. bir arkadaşım vardı ismi ahmet olsun.. amcası vardı rahmetli çok severdi bize hikayeler yaşadığı şeyleri vs. anlatmayı e haliyle biz de o küçük yaşta heyecanla dinlerdik hepsini.. bir gün bize emekli olmadan önce yaşadığı korkunç bir olayı anlatmıştı... o anlatırken ve o anlattıktan sonra zaten bir şeyler değişmeye başlamıştı hayatımda.. sanki mutluluğum tamamen kaybolmuştu yerini korkuya ve acıya bırakmıştı...

Ananın amı

REZZZZZ

anlattığı hikayeyi de şöyle özetleyeyim; köy hizmetlerinde çalışan biriydi o amca, gerektiği vakitlerde barut depolarında nöbet tutardı, tabi küçücük yer dağ tepesinde hep tek kişi olurdu, yaz aylarına kadar böyle devam ederdi çünkü yaz aylarında terör vs. gibi şeyler yaşandığından belli köylerde.. neyse dediğim gibi bir gece barut deposunda nöbete kalacağı için çıkıyor evden, biniyor arabasına. yol dediğin şehir içi her yer 10 dakika biz diyelim 45 dakika alsın onun tepeye çıkması.. diğer çalışanla selamlaşıyorlar vs o gidiyor falan bizimki çay demliyor direkt kendine.. sigara içmeyen biri olduğu için e havada soğuk, içeride takılıyor. işte vakit geçe dursun 2 bardak 3 bardak çay giderken uzaktan davul zurna seslerinin geldiğini fark ediyor. dediğim şehirde öyle zurnalı davullu düğünler çok nadir olur işte oynamalı yok çalgılı vs.. ve gece yarısını da geçmiş saat bizim amca iyice kıllanıyor.. çıkmış dışarı ne dönüyor diye bakmaya, ses sanki uzaktan bir yerden yankı yapıyor gibiydi diyor, böyle bir kalabalık insan sesi var mı yok mu desem bilemedim fakat davul zurna sesi geldiğine eminim diyor.. dediğim şehir eski ipekyolunun geçtiği yerlerden biri.. tam o tarafa doğru kafasını çeviriyor ve altları beyaz böyle havlu desen havlu değil kefen desen kefen değil, üstleri de ateşe benzer şeyler görüyor çember etrafında. sanki halay çekiyorlardı diyor tabi korkudan direk içeri girip kapıyı kapatmış. bu amca da dinine çok bağlı bir de fazla iyimser biri olduğundan hikayeyi bu şekilde bitiriyor tabi biz o zamanlar donumuza sıçacak haldeyiz gece saat geç olmuş daha eve dönmeye gideceğiz falan ohoo..o güne dair hatırladığım tek detay biz evden çıkarken ahmetin rahmetli amcasının yüzüme bakışı... o suratı hiç unutamıyorum, bizi de çok severdi aslında ama o an sanki nefret ettiği birine nefretini gizler ama bir yandan da kendini tutamaz ya hafiften belli eder, aynı o şekilde bakmıştı bana...

Rezzzzz

Up up up

Up up up

anlattığı hikaye klişelerden biriydi aslında diye kafamdan geçiriyorum kardeşimle birlikte, ama çocuksun işte dinletemezsin kendine bile, bir yandan da kalbim çıkacakmış gibi korkuyorum çünkü amcanın bakışı var hala kafada.. kardeşime sordum o hayır ben öyle bir şey fark etmedim diyordu, belki de ben fazla etkisinde kalmıştım hikayenin. hava da baya soğumuştu, allahtan ev aynı sitedeydi. sessizce bir yürüyüşten sonra gelmiştik eve, bizimkiler de yatmaya hazırlanıyor tabi televizyon kapanmış yatak odasının ışığı yanıyor. o zamanlar odamız aynıydı kardeşimle o cam dibinde yatardı ben kapıya bakan duvar tarafında. oda büyüktü yani biraz, küçük bir gece lambası vardı neden vardı ben de bilmiyorum ama yeşil bir cam içinde sarı ışık.. zaten aydınlattığı falan da yoktu fantezi olsun diye yakardık biz de her gece. geniz sorunu olduğu için bende annem kapınızı kapatmayın derdi hep ama o gece karanlık koridora bakacak kadar cesaretim yoktu ve kapıyı kapattım. anlattığı hikayeyi unutmuştum bile ama çok ara ara canımı sıkacak şekilde geliyordu o bakış yüzüme. korkudan da değildi aslında neden öyle bakmıştı diye içim içimi kemiriyordu, kardeşim uyumuştu nefes sesi çok güçlü bir şekilde geliyordu kulağıma. bir sağa bir sola döne döne sonunda bulmuştum ben de pozisyonumu ki uykuya dalmakla dalmamak arasındayken bir ses duydum. nasıl desem hayatımda duyduğum en garip en itici en merak ettirici ses olabilirdi bu.. 1 varlık sanki birine kızıyormuş gibi böyle küfür mü ediyor desem kızarak bir şey mi anlattı hızlıca desem böyle bir ses..ne dilinden anlamıştım ne söylediği şeyden ama çok itici bir sesi vardı, tabi kalbim patlayacak gibi yorganın altındayım. odadan gelen diğer seslere karşı çok duyarlı olmuşum, bilgisayarın ısıs yüzünden gelen çıt sesleri kalbimi patlatacak gibi oluyor yavaş yavaş da nefessiz kalıyordum yorgan içinde. cesaretimi topladım yorganı bir anda kaldırdım ve tabi ki hiçbir şey yok. o neydi neden böyle bir şey oldu her gece böyle şeyler mi yaşamaya başlayacağım diye içim içimi kemiriyordu bir yandan da gece lambasına bakıyordum.

isimsiz Türk genci ciksi cinlere acımıyor

gibtir deli